Spór o kryteria decyzji
Maksymalizacja użyteczności (EV,
EU, PT, CPT)
Konflikt psychologiczny (SP/A, R-V)
Spór o kryteria decyzji
• Maksymalizacja użyteczności
(MAU, EU, PT)
Maksymalizacja średniego zysku w
sytuacji niepewnej
• Konflikt psychologiczny (SP/A, R-
V)
Konflikt lewinowski: unikanie-dążenie
Sprzeczne cele
Konflikt psychologiczny
• Konflikt psychologiczny (R-V, SP/A)
- Konflikt lewinowski: unikanie-dążenie
np. maksymalizacja zysku i minimalizacja
ryzyka
- Sprzeczne cele
np. maksymalizacja zysku i realizacja poziomu
aspiracji
Podejście poznawcze i
„psychologiczne” do decyzji
ryzykowmych
Krytyka
psychofizjologicznego
charakteru modeli,
wywodzących się z teorii
wartości oczekiwanej
Krytyka
psychofizjologicznego
charakteru modeli EU,
SWU, RDU
• Rola mechanizmów poznawczych
w wyborach ryzykownych
• Ryzyko jako niezależna zmienna
psychologiczna
Rola mechanizmów
poznawczych w wyborach
ryzykownych
• Wpływ celu na wagi decyzyjne
• Wpływ „poznawczych” punktów
odniesienia na preferencje
• Między „bezpieczeństwem a okazją”
– podwójne kryterium wyboru
Rola mechanizmów
poznawczych w wyborach
ryzykownych
• Wpływ celu na wagi decyzyjne
• Wpływ „poznawczych” punktów
odniesienia na preferencje
• Między „bezpieczeństwem a
okazją” – podwójne kryterium
wyboru
Paradoksalna zmiana
preferencji
Większość ludzi woli
rozgrywać zakład P
Większość ludzi wyznacza
wyższą cenę dla zakładu $
Który zakład wybierasz? Za ile sprzedałbyś każdy
z tych zakładów?
Paradoksalna zmiana
preferencji
• Który zakład
wybierasz?
• Za ile sprzedałbyś
każdy z tych
zakładów
• Ludzie częściej
wybierają zakłady
typu p
• Wyznaczają wyższe
ceny dla zakładów
typu $
+10; 28/36
(P)
+100; 3/36
($)
Paradoksalna zmiana
preferencji
• Ludzie wybierając zakład, który
chcieliby rozgrywać, kierują się przede
wszystkim prawdopodobieństwem
wygranej i przegranej
• Kiedy jednak wyznaczają ceny
sprzedaży dla tych samych zakładów,
to przypisują wyższą cenę zakładom,
które mają wyższe możliwe wygrane
Tradycyjna –
psychofizjologiczna
interpretacja
• Istnieje zgodność między reakcją
(wyznaczanie ceny) a bodźcem (wypłata)
• Ponieważ wyznaczanie ceny koncentruje
uwagę na wypłatach, to ten właśnie
element sytuacji jest stosowany jako
kryterium wyceny
Tversky, Sattah i Slovic, 1988; Tversky, Slovic i Kahneman, 1990
Poznawcza interpretacja
• Paradoksalna zmiana preferencji
może wynikać z przyjmowania
określonego celu narzuconego przez
sytuację
Wpływ celu na wagi decyzyjne
• Trzeba okreslić cenę używanego samochodu
• Prosimy o opinię:
• mechanika – 23 000 PLN
• kolegę – 18 000 PLN
• Mamy większe zaufanie do:
• Mechanika – oceniamy jego wiarygodność
jako 0.7
• Wiarygodność kolegi – 1-0.7=0.3
CENA = 0.7*u(23000) + 0.3*u(18000)
Czemu służy ustalenie
ceny?
• Chcemy samochód
kupić
• Uwaga skuiona na
tym, czy cena podana
przez mechanika nie
jest zbyt wysoka
• Chcemy go sprzedać
• Uwaga skupiona na
tym, czy cena podana
przez kolegę nie jest
za niska
Dokonujemy korekty wcześniejszych ocen wiarygodności,
ze względu na to, który bład jest dla nas ważniejszy
Cena samochodu przy
uwzględnieniu celu
CENA = 0.7*u(23000) + 0.3*u(18000)
waga/ wiarygodność mech.
waga/wiarygodność kolegi
CENA = 0.7*u(23000) + 0.3*u(18000) + ß[u(23) – u(18)]
redystrybucja wag przypisana do
niskiej i wysokiej ceny w zależności
od celu
Poznawcza interpretacja
• Badani oceniali wartości loterii pieniężnych z
perspektywy kupującego, sprzedającego lub
neutralnej
• Perspektywa była narzucana przez zadanie
• Wyniki: oceny badanych zależały od wag
przypisywanych do wysokich i niskich wyników
Mellers, Chang, Birnbaum i Ordonez, 1992;
Ordonez, Mellers, Chang i Roberts, 1995
Poznawcza interpretacja
• Wagi wynikały z przypisanej perspektywy:
- Kupujący - większa waga dla niższych wyników, kiedy
wyznaczali cenę
(zgodne z założeniem, że dla nich konsekwencje przecenienia loterii,
tj. strata pieniędzy w przypadku otrzymania wyniku niższego niż cena
zakupu, będą bardziej bolesne niż konsekwencje niedoceniania loterii
- Sprzedawcy przypisywali większą wagę do lepszych wyników,
gdy ustalali cenę sprzedaży, ponieważ dla nich konsekwencje
niedoceniania loterii (tj. sprzedaż przynoszącej zysk loterii zbyt tanio)
będą bardziej bolesne niż konsekwencje przecenienia tej loterii (tj.
rezygnacja z pieniędzy, bo niespecjalnie korzystna loteria nie została
sprzedana)
Mellers, Chang, Birnbaum i Ordonez, 1992;
Ordonez, Mellers, Chang i Roberts, 1995
Rola mechanizmów
poznawczych w wyborach
ryzykownych
•
Wpływ celu na wagi decyzyjne
Wpływ celu na wagi decyzyjne
• Wpływ „poznawczych” punktów
odniesienia na preferencje
• Między „bezpieczeństwem a
okazją” – podwójne kryterium
wyboru
Decyzje farmerów w
Bangladeszu
• Część ziemii przeznaczona pod uprawę
na:
(A)własne potrzeby – niższy zysk i mniejsza
niepewność wyniku
(B) sprzedaż – wyższy zysk i większa
niepewność wyniku
• Wybór A jest mniej ryzykowny
• Im większa farma, tym „łatwiej” można
podejmować decyzję ryzykowną
Decyzje farmerów w
Bangladeszu
Przewidywania
• Akceptacja ryzyka
zależy od funkcji
użyteczności
• Im większa farma,
tym „łatwiej”
można podejmować
decyzję ryzykowną
Rzeczywiste
zachowanie
• Najbardziej
ryzykowne decyzje
podejmowali –
najbogatsi i
najbiedniejsi
Interpretacja
• Preferencje farmerów wynikają z
zastosowania modelu leksykograficznego
• Mimo że farmer chciałby tak podzielić ziemię
pod zasiew, aby uzyskać jak największy zysk,
to nie może tego zrobić, ponieważ najpierw
musi spełnić określone minimalne
wymagania
• Na przykład, musi tak zaplanować produkcję,
żeby mógł wyhodować lub zakupić taką ilość
ryżu, która pozwoli wyżywić rodzinę
Kunreuther i Wright (1979)
Interpretacja
• Zamożny farmer - spełnienie minimum jest łatwe:
może przeznaczyć dużą część ziemi na bardziej
ryzykowną uprawę
• Średnio zamożny farmer - spełnienie minimum
oznacza częściową rezygnację z oczekiwanego
dochodu: stosują zasadę, którą można nazwać
“bezpieczeństwo przede wszystkim”
• Najbiedniejszy farmer - żaden plan nie gwarantuje
spełnienia minimum, nawet jeśli całą ziemię
przeznaczy na bezpieczną produkcję: musi akceptować
obiektywnie wyższy poziom ryzyka niż średnio
zamożny i przeznaczać większy procent ziemi na
bardziej ryzykowne uprawy
Kunreuther i Wright (1979)
Dwa poznawcze punkty
odniesienia
Pozytywny – wynik,
który chcemy uzyskać
Negatywny – wynik,
który musimy uzyskać
Uwaga może przesuwać się od jednego punktu do drugiego
w zależności od zasobów
Preferencje zależą od tego, na czym skupiona jest uwaga
Lopes, 1987; March 1987, 1992
cel, poziom aspiracji
przetrwanie
Decyzje menedżerów
• Menedżer znajduje się
nieco powyżej celu z
business plan
• Koncentracja na unikaniu
działania, które mogłoby go
przesunąć poniżej celu
• Uwaga na zagrożeniach
• Zagrożenia uzyskują
wyższą wagę przy wyborze
• Powoduje to unikanie
ryzyka
• Tylko, jesli spodziewany
zysk znacznie przekracza
założony cel, menedżerowie
mogą podejmować ryzyko
• Menedżerowie, którzy są
nieco poniżej celu
• Uwaga skupiona na
działaniach, które umożliwią
realizację tego celu
• Będą podejmować ryzyko
• Wyjątek stanowi sytuacja,
w której starty mogłyby
zagrozić przetrwaniu
przedsiębiorstwa.
Rola mechanizmów
poznawczych w wyborach
ryzykownych
•
Wpływ celu na wagi decyzyjne
Wpływ celu na wagi decyzyjne
•
Wpływ „poznawczych” punktów
Wpływ „poznawczych” punktów
odniesienia na preferencje
odniesienia na preferencje
• Między „bezpieczeństwem a
okazją” – podwójne kryterium
wyboru
Jedno kryterium czy dwa
kryteria wyboru?
W modelach typu EV przyjmuje
się, że racjonalny wybór to
maksymalizacja EV, czyli
średniego zysku
Jedno kryterium czy dwa
kryteria wyboru?
Tymczasem wykazano, że ludzie
mają więcej niż jedno krytrium
wyboru, np. realizacja
zamieroznego celu i przetrwanie
Dwa kryteria wyboru
• Badanym prezentowano pary zakładów i
proszono o wybór tego, który chcieliby
rozgrywać
• Proszono ich o uzasadnienie dokonanego wyboru
• Analiza uzasadnień - badani dokonywali wyborów
tak, aby:
- uniknąć najgorszych możliwych wyników
- i jednocześnie maksymalizować p wyniku, który
stanowił poziom aspiracji
Schneider i Lopes, 1986; Lopes, 1996
Wybór jako konflikt
• Trafny psychologicznie model wyboru
ryzykownego musi uwzględniać konflikt,
przed jakim ludzie stają, podejmując
decyzję
• Musi uwzględniać oba kryteria:
lęku/bezpieczeństwa i nadziei/okazji
• To, który z tych aspektów jest
ważniejszy, zależy zarówno od cech
sytuacji, jak i od cech osobowości
Lopes, 1984; Schneider, Lopes, 1986
Model SP/A (Security-
Potential/Aspiration)
• SP/A, czyli bezpieczeństo-okazja/aspiracje
• Podstawą tego modelu jest idea konfiguralnych
wag decyzyjnych
• Lopes (1984, 1987, 1990) tłumaczy konfiguralne
ważenie wyników, odwołując się do mechanizmów
poznawczych
• Koncentracja uwagi na złych i dobrych aspektach
sytuacji jest efektem przyjmowania jednej z
dwóch możliwych perspektyw:
• albo perspektywy bezpieczeństwa
• albo możliwości
Lopes (1990, 1995)
Model SP/A
• Przyjmowana perspektywa
odzwierciedla:
- różnice indywidualne w postawach
wobec ryzyka
- sytuacyjnie zdeterminowany poziom
aspiracji, tj. cel, jaki jednostka chce,
musi lub powinna osiągnąć
• Wyniki, na których jest skupiona nasza
uwaga, otrzymują wyższe wagi, co w
konsekwencji wpływa na nasze wybory
Nielinowość p i wagi
konfiguralne:
wagi w CPT
przeceniane
Wy-
płat
y
Wagi z
funkcji
w
Wagi konfiguralne
(w oparciu o
kumulowane p)
+10
w(0.
2)
+20
w(0.
2)
+30
w(0.
2)
+40
w(0.
2)
+50
w(0.
2)
w(p = 0.2) > 0.2
Nielinowość p i wagi
konfiguralne:
wagi w CPT
niskie p
-przeceniane
Pay-
offs
Regula
r
notati
on
Configural
weighting
+10
w(0.
2)=
0.27
+20
w(0.
2)=
0.27
+30
w(0.
2)=
0.27
+40
w(0.
2)=
0.27
+50
w(0.
2)=
0.27
W ten sposób odzwierciedlamy
jedynie przecenianie niskich p,
ale nie uwzględniamy zależności
więdzy pozycją wyniku a wagą
Aby uwzględnić wpływ pozycji na
wagę, K&T (1992) wprowadzili:
1) wagi konfiguralne
2) skumulowane p
Nielinopwość p i wagi
konfiguralne:
wagi w CPT
niskie p
-przeceniane
wys. p -
niedoceniane
Pay-
offs
Regula
r
notati
on
Configural
weighting
+10
w(0.
2)=
0.27
w(1.0) – w(0.8)
+20
w(0.
2)=
0.27
w(0.8) –w(0.6)
+30
w(0.
2)=
0.27
w(0.6) –w (0.4)
+40
w(0.
2)=
0.27
w(0.4) –w (0.2)
+50
w(0.
2)=
0.27
w
(
0.2) –w (0.0)
w(p=0.8) < 0.8
Nielinowość p i wagi
konfiguralne:
wagi w CPT
małe p -
niedoceniane
wysokie p
-przeceniane
Pay-
offs
Regula
r
notati
on
Configural
weighting
+10
w(0.
2)=
0.27
w(1.0) – w(0.8)
=1.00-0.65=
0.35
+20
w(0.
2)=
0.27
w(0.8) –w(0.6)=
0.65-0.47= 0.18
+30
w(0.
2)=
0.27
w(0.6) –w (0.4)=
0.47-0.37= 0.10
+40
w(0.
2)=
0.27
w(0.4) –w (0.2)=
0.37-0.27= 0.10
+50
w(0.
2)=
0.27
w
(
0.2) –w (0.0)
=0.27-0.00=
0.27
skrajne i złe wyniki
mają wyższe wagi
Model SP/A
Pay-
offs
Regula
r
notati
on
Configural
weighting
+10
w(0.
2)=
0.27
w(1.0) – w(0.8)
=1.00-0.65=
0.35
+20
w(0.
2)=
0.27
w(0.8) –w(0.6)=
0.65-0.47= 0.18
+30
w(0.
2)=
0.27
w(0.6) –w (0.4)=
0.47-0.37= 0.10
+40
w(0.
2)=
0.27
w(0.4) –w (0.2)=
0.37-0.27= 0.10
+50
w(0.
2)=
0.27
w
(
0.2) –w (0.0)
=0.27-0.00=
0.27
Wyniki są ważone
zależnie od:
1)różnic
indywidualnych
koncentacja na
bezpie-
czeństwie lub na
okazji
1)od sytuacji -
aspiracje
wyższe wagi, jeśli
pozwalają je
realizować
bezpieczeństwo
okazja
MODEL SP/A
• Podobnie wpływa na ocenę sytuacyjny poziom
aspiracji
• Ta sama loteria może mieć różną wartość dla
różnych ludzi w tej samej sytuacji i dla tych
samych ludzi w różnych sytuacjach
• Koncentracja uwagi na określonych wynikach jest
zarówno efektem:
• przyjmowanej perspektywy bezpieczeństwa lub
okazji, która odzwierciedla względnie stałe
różnice indywidualne
• jak również sytuacyjnie uwarunkowanego
poziomu aspiracji
Eksperyment
• Pytania:
-
czy poziom aspiracji wpływa na oceny ryzyka?
-
czy poziom aspiracji wpływa na wybory?
• Zadanie
•
DYREKTOR ZARZĄDZAJĄCY POLSKIEJ FIRMY
PRODUKCYJNEJ
•
WYGASA KONTRAKT Z DOSTAWCĄ – NOWE WARUNKI NIE
DO PRZYJĘCIA
•
TRZEBA SIĘ ZDECYDOWAĆ NA JEDNEGO Z DWÓCH
NOWYCH DOSTAWCÓW A LUB B
•
OBAJ OFERUJĄ NIŻSZE CENY, ALE TRZEBA ZMIENIĆ
TECHNOLOGIĘ PRODUKCJI
•
O TYM CZY ZMIANA DOSTAWCY POZWOLI ZWIEKSZYC
ZYSK DECYDUJE TERMINOWOŚĆ ZMIAN
TECHNOLOGICZNYCH
Charakterystyka dostawców
Dwa poziomy aspiracji
• Konkurent ma kłopoty
• Można wejść z produktem X i opanować
rynek
• W tym celu trzeba zwiększyć zysk o:
+200 000 PLN
+300 000 PLN
6 sytuacji
6 sytuacji
3 są takie same w obu przypadkach
Ocena ryzyka i wybór przy różnym
poziomie aspiracji (N=206)
• Bardziej ryzykowna:
A
B
PA = +200 7% 93%
PA =+300 14% 86%
Ocena ryzyka i wybór przy różnym
poziomie aspiracji (N=206)
• Wybrana:
A
B
PA = +200 75% 25%
PA =+300 30% 70%
Ocena ryzyka i wybór przy różnym
poziomie aspiracji (N=206)
PA=+200 000PLN
• Bardziej
ryzykowna:
• A
7%
• B 93%
• Wybrana:
• A 75%
• B 25%
• PA = +300 000PLN
• Bardziej ryzykowna:
• A 14%
• B 86%
• Wybrana:
• A 30%
• B 75%
Ocena ryzyka i wybór przy różnym
poziomie aspiracji (N=206)
• Wybrana:
A
B
PA = +200
75%
25%
PA =+300
30%
70%
A
B
154
154
52
51
103
103
10
42
A
B
A
B
Ryzyko jako niezależna
zmienna psychologiczna
• Ryzyko w modelach wywodzących
się z teorii wartości oczekiwanej
• Czy ryzyko jest niezależną
zmienną psychologiczną?
• Wybór jako konflikt między
wartością a ryzykiem
Ryzyko jako niezależna
zmienna psychologiczna
• Ryzyko w modelach wywodzących
sie z teorii wartości oczekiwanej
• Czy ryzyko jest niezależną
zmienną psychologiczną?
• Wybór jako konflikt między
wartością a ryzykiem
Teoria perspektywy a
postawy wobec ryzyka
Postawy wobec ryzka a
funkcja u
• Bernoulli tłumaczy postawy wobec
ryzyka kształtem funkcji użyteczności
• Podobnie tłumaczy się unikanie ryzyka
dla zysków i poszukiwanie dla strat
• Dla tych wyjasnień istotna cecha f(u)
to jej kształt - wklęsłość i wypukłość
u(100)*1=a większe niż
u(200)*½= ½ b
Funkcja użyteczności o kształcie S
w teorii perspektywy
• Kształt S: przy tej samej wielkości
obiektywnej, straty są odczuwane
bardziej niż zyski
• Segment wypukły unikanie ryzyka
przy wypłatch pozytywnych
• Segment wklęsły szukanie ryzyka
przy wypłatach negatywnych
• Ponieważ funkcja u jest bardziej
stroma dla strat:
negatywna u(100)
= pozytywna u(200)
• Funkcja ta reprezentuje
preferencje osoby, która
akceptuje zakład: 50%, +200 vs
50%, -100
względne
zaniżanie
względne zawyżanie
Postawy wobec ryzyka a funkcja
ważonego p
• asymetria kształtu
(przegięcie) w punkcie
1/3
• kształt S, czyli wypukła
do tego punktu i
wklęsła powyżej
• symetria dla zysków i
strat – przypisywanie
takich samych wag p
dla zysków i strat
Wypukła:
zawyżane
wklęsła: zaniżane
Poczwórny wzór postaw wobec
ryzyka
- u(zysków) jest powiększane dla małych p, przez zawyżone w(p)
- u(strat) jest powiększane dla małych p, j.w.
- u(zysków) jest pomniejszane dla dużych p, przez zaniżone w(p)
- u(strat) jest pomniejszane dla dużych p, j.w.
zaniżanie
zawyżanie
zawyżanie
zaniżanie
Poczwórny wzór postaw wobec
ryzyka
funkcja (u)
• unikanie dla zysków
• szukanie dla strat
funkcja w(p)
• unikanie dla małych p
• szukanie dla dużych p
Szukanie ryzyka:
- zyski & małe p
- straty & duże p
Unikanie ryzyka:
- zyski & duże p
- straty & małe p
loterie
rzadkie wypadki,
np. powodzie
Poczwórny wzór postaw
• u(100) = 100
• +100 * 0.1 > +10:
- podnosi atrakcyjność
- szukanie R (np. Toto)
• +100 * 0.8 < +80
- obniża atrakcyjność
- unikanie R
• u(-100) = -100
• -100 * 0.1 > -10
- pogarsza stratę
- unikanie
• -100 * 0.8 < -80
- „poprawia” stratę
- szukanie
Trafność teorii perspektywy
Trafność teorii perspektywy
• The prospect theory model is characterized by
big differences in ratio of subjects with
misclassified responses across all situations are
observed
• The ratio of subjects, whose acceptance rates
were misclassified range from 0.38 to 0.00
• In general, the prospect theory model
incorrectly predicted acceptance for three sets
of situations
Trafność teorii perspektywy
• Pierwszy zbiór - sytuacje akceptowane
przez większość badanych:
- małe straty
- małe zyski
- średnie prawdopodobieńsrwo
(7 - 0.36, 14 - 0.28 and 15- 0.38)
• Powodem małej trafności PT może być
założony kształt funkcji u dla małych
wypłat:
Rzeczywiste wybory badanych wskazują, że nie
ma efektu odbicia dla małych wypłat
Trafność teorii perspektywy
• Drugi zbiór – sytuacje umiarkowanie
akceptowane:
- wysokie zyski
- i wysoce prawdopodobne małe straty
(8 - 0.11, 16 - 0.15)
Trafność teorii perspektywy
• Trzeci zbiór – bardzo albo średnio
akceptowane sytuacje:
• duże zyski
• średnie/duże straty
• Średnie/duże prawdopodobieństwo straty
(2- 0.11, 18 - 0.11, 21 - 0.10, 22 - 0.08, 26
-0.09)
• Można je nazwać „trudne decyzje”, bo jest
jawny konflikt między dużym zyskiem i
wyrazistą oczekiwaną stratą.
• Dla tych sytuacji najlepsze przewidywania
dawał model: Ryzyko + wielkość zysku
Ryzyko jako niezależna
zmienna psychologiczna
•
Ryzyko w modelach wywodzących
Ryzyko w modelach wywodzących
sie z teorii wartości oczekiwanej
sie z teorii wartości oczekiwanej
• Czy ryzyko jest niezależną
zmienną psychologiczną?
• Wybór jako konflikt między
wartością a ryzykiem
Czy ryzyko jest niezależną
zmienną psychologiczną?
BADANIA EKSPERYMENTALNE
• Stałość ocen ryzyka
• Uniwersalne własności ocen
ryzyka
Ocenie ryzyka finansowego przez
menedżerów z 3 krajów
• Sokołowska i Świątnicki (2000)
ustalili dużą zbieżność ocen ryzyka u
menedżerów z Polski, USA i Indii
• Badnie przeprowadzono z udziałem
56 polskich i 46 menedżerów
hinduskich, pracującyh w firmie ABB
oraz 23 menedżerów amerykańskich
Ocenie ryzyka finansowego przez
menedżerów z 3 krajów
• Najpierw menedżerowie czytali ogólny opis sytuacji
ryzykownej:
Badanego proszono, aby założył, że jest dyrektorem
naczelnym prywatnej firmy średniej wielkości, która jak
dotąd dobrze sobie radziła. Ostatnio jednak ma pewne
kłopoty i w bieżącym roku przewidywanay jest spadek
zysku. Jednocześnie jednak istnieją możliwości podjęcia
inwestycji. Powodzenie inwestycji przyniesie wzrost
zysku, natomiast niepowodzenie spowoduje jego spadek.
• Następnie menedżerom przedstawiano szczegółowe
opisy takich sytuacji, które zawierały dokładne
informacje nt. szans na powodzenie i niepowodzenie
inwestycji oraz o wielkości zysków i strat w obu
przypadkach
Ocena ryzyka finansowego przez
menedżerów z 3 krajów
Jak Pan (i) ocenia ryzykowność tej inwestycji?
0----1----2-----3-----4-----5-----6-----7-----8-----9-----10
bardzo
średnia
bardzo
niska
wysoka
Sytuacja 0: Szanse na powodzenie/nieowodzenie
inwestycji wzrost/dodatkowy spadek zysku
50%
szans
50%
szans
-15
+15
Średnie oceny ryzyka dla 16
sytuacji przez menedżerów z
trzech krajów
Ocena ryzyka finansowego przez
menedżerów i studentów
• Ryzykowność tych sytuacji była też
oceniona podobnie przez 142
studentów (magistrantów) w
niepublicznej szkole Administracji i
Biznesu w Warszawie.
• Wykres 2 ilustruje oceny
ryzykowności dla 20 sytuacji przez tę
grupę oraz przez polskich
menedżerów
Średnie oceny ryzyka dla 20
sytuacji przez menedżerów i
studentów
Ryzyko jako niezależna
zmienna psychologiczna
•
Ryzyko w modelach wywodzących
Ryzyko w modelach wywodzących
sie z teorii wartości oczekiwanej
sie z teorii wartości oczekiwanej
•
Czy ryzyko jest niezależną
Czy ryzyko jest niezależną
zmienną psychologiczną?
zmienną psychologiczną?
• Wybór jako konflikt między
wartością a ryzykiem
W jaki sposób podejmowane są
decyzje ryzykowne w warunkach
naturalnych?
• Na przykład:
licencjonowanie leków czy wybór źródeł
energii, które będą rozwijane w przyszłości
• Zazwyczaj najpierw definiuje się ryzyko
• Ryzyko może być definiowane jako
prawdopodobieństwo wypadku lub liczba
ofiar śmiertelnych
• Później ryzyko jest kontrastowane z
możliwymi korzyściami
• Porównanie stanowi podstawę dla decyzji
W jaki sposób podejmowane są
decyzje ryzykowne w warunkach
naturalnych?
• Obserwacje te wyraźnie wskazują na
• istnienie ryzyka jako niezależnego pojęcia
• ważną tego pojęcia rolę przy
podejmowaniu decyzji
Jak to ujęli Coombs i Lehner (1981, s.
1110)
“Problem oceny ryzyka logicznie
poprzedza ....ocenę jego akceptowalności.”
Modele wyboru typu ryzyko-
wartość
• Ludzie najpierw oceniają ryzyko różnych działań
• Potem decydują, które z nich wybrać
• Wychodząc z takiego rozumowania:
• niektórzy badacze podjęli próbę włączenia pojęcia
ryzyka do modelu wyboru
• i przedstawienia dwukryterialnego modelu,
opartego na ocenie ryzyka i możliwych korzyści
• Modele wyboru reprezentujące takie podejście to w
najogólniejszym sensie modele, w których wybór
traktowany jest jako konflikt typu ryzyko-wartość
np. Bell, 1988, Coombs, 1975; Jia i Dyer, 1996; Markowitz, 1959; 1995; Sarin i
Weber, 1993
Model wyboru R-V Markowitza
(1959)
wybór/preferencja = f {wartość,
ryzyko}
Wybór jest funkcją dwóch różnych
kryteriów:
wielkości zysku
wielkości ryzyka
Model wyboru R-V Markowitza
(1959)
• WTP (X) = f {V(X), R(X)}
• WTP (X) = V(X) – bR(X)
preferencja wobec opcji X to kompromis
między
wartością tej opcji i związanym z nią ryzykiem
model zaproponowany w ekonomii
Wartość zwiększa preferencję, ryzyko zmniejsza
Model wyboru R-V Markowitza
(1959)
• Wartość to EV
(oczekiwany/średni zysk)
(lub EU, SWU, RDU)
• Ryzyko jest definiowane jako
wariancja (rozrzut wyników)
POSSIBLE OUTCOMES UNDER 100 PLAYS
0
10
20
30
40
50
-1
00 -7
5
-5
0
-4
0
-3
0
-2
0
-1
5
-1
0
-5
-1
0
1
5
10
15
20
30
40
50
75 10
0
OUTCOMES
P
R
O
B
A
B
IL
IT
Y
(
F
R
E
Q
U
E
N
C
Y
)
100 rzutów monetą: orzeł, +1PLN; reszka, -1PLN
EV=0 and avg=0
Variance of outcomes distribution
Model wyboru R-V Markowitza
(1959)
• wybór/preferencja = f {wartość,
ryzyko}
• WTP (X) = f {V(X), R(X)}
• WTP (X) = EV(X) – bVar(X)
określa kompromis
Model Coombsa (1975)
• Coombs jako pierwszy wprowadził do
psychologii model ryzyko-wartość
• Wybór to kompromis między:
• maksymalizacją wartości
oczekiwanej
• a osiągnięciem idealnego lub
“docelowego” poziomu ryzyka
R + EV
Model Coombsa (1975)
• dla każdego człowieka istnieje jedna i tylko
jedna idealna wartość ryzyka
(odchylenie w obu kierunkach, tj. zarówno wzrost jak
i zmniejszenie powoduje spadek atrakcyjności
działania
• z dwu zakładów o jednakowej wartości oczekiwanej
człowiek wybierze ten, którego ryzyko jest bliższe
jego “idealnemu” poziomowi ryzyka
• z dwu zakładów o optymalnym (idealnym) poziomie
ryzyka wybierany jest ten, który ma większą
oczekiwaną użyteczność
Model Coombsa (1975)
• Teoria Coombsa różni się od innych
modeli tego typu:
- nie zakłada się w niej awersji do
ryzyka
- przyjmuje się istnienie różnic
indywidualnych w postawach wobec
ryzyka
Model Coombsa (1975)
• Coombs kwestionuje racjonalność unikania
ryzyka na podstawie następującego
rozumowania:
ryzyko oznacza możliwość ekstra zysku za
cenę możliwości poniesienia straty większej
niż oczekiwana
wybór odzwierciedla rozdarcie między
“lękiem i zachłannością”
To, czy ryzyko będzie spostrzegane jako:
- coś negatywnego, czego trzeba unikać
- czy jako coś pożądanego
zależy od tego, jaką wagę człowiek przykłada
do tych dwóch aspektów ryzyka
Czy istnieją różnice
indywidualne w stosunku do
ryzyka?
• Myślenie Coombsa jest sprzeczne ze wszystkimi modelami
preferencji opartymi na zasadzie wartości oczekiwanej
• W modelach tych, jak wykazano wyżej, ryzyko jest
szacowane na podstawie:
- funkcji użyteczności (EU)
- funkcji uzyteczności i funkcji wazonego p (SWU, PT, RDU,
CPT)
Zgodnie z CPT,
UNIWERSALNY wzór
preferencji to:
• Unikanie ryzyka
- wysoce prawdopodobne zyski
- mało prawdopodobne straty
• Szukanie ryzyka:
- mało prawdopodobne zyski
- wysoce prawdopodobne straty
Czy istnieją różnice
indywidualne w stosunku do
ryzyka?
Czy naprawdę występuje efekt
pewności i odbicia?
(Hershey i Schoemaker, 1980; Schoemaker,
1990)
• Dowody empiryczne Kahnemana i
Tversky’ego (1979) dotyczą danych
zagregowanych
• Nie jest więc jasne, czy efekt pewności i
efekt odbicia występuje także dla preferencji
indywidualnych
Czy istnieją różnice
indywidualne w stosunku do
ryzyka?
•
Wyniki Schoemakera (1990):
- potwierdzają oba efekty dla danych zagregowanych
- ale wskazują, że takie odwrócenie preferencji na
poziomie indywidualnym wystąpiło tylko u 41% badanych
•
Hershey i Schoemaker (1980) wykazali, że:
- w odniesieniu do preferencji indywidualnych efekt
odbicia występował jedynie w 7 na 28 analizowanych
sytuacji wyboru
- były to sytuacje, które charakteryzowały się albo bardzo
małymi, albo bardzo dużymi wypłatami i ekstremalnymi
prawdopodobieństwami.
•
Autorzy ci dowiedli także, że istnieje poczwórny wzór
zachowań w sytuacji ryzykownej (omawiany wcześniej)
Stałość różnie zdefiniowanych postaw
wobec ryzyka w sytuacji możliwych
zysków i możliwych strat
• Badanych proszono o:
- odpowiedź na pytanie, którą z dwóch
możliwości dojazdu do pracy wybraliby
- oraz o ocenę ryzykowności obu opcji
• Punkt odniesienia stanowiło status quo, tj.
czas dojazdu równy 60 minut
• Badani porównywali ryzykowność w
parach oraz wybierali jedną z możliwości
• E. Weber i Milliam (1997)
Stałość różnie zdefiniowanych postaw
wobec ryzyka w sytuacji możliwych
zysków i możliwych strat
• W badaniu ustalono, że postawy behawioralne wobec
ryzyka, tj. oparte na relacji między oceną
ryzykowności i preferencjami, u 87% badanych były
takie same w stosunku do zysków i w stosunku do
strat
• Przy czym około 2/3 badanych zawsze wybierało
opcję, którą oceniali jako mniej ryzykowną
• Kiedy zastosowano tradycyjny pomiar poprzez kształt
funkcji użyteczności, tylko 23% badanych wykazało
zgodność postaw wobec ryzyka w odniesieniu do
zysków i do strat
• Wybory badanych były zgodne z przewidywaniami
modelu teorii perspektywy
Trafność teorii perspektywy
Ryzyko i atrakcyjność: jedno
pojęcie czy dwa?
• Akceptacja = f(ryzyko)
• Dane indywidualne
• Średnio 3 błędne przewidywania na 39 sytuacji
• Znakomicie przewidywał akceptację 72% badanych
• Ale dla pozostałych badanych były duże błędy 12-14 na 39
sytuacji
• Wniosek:
- większość ludzi traktuje ryzyko jako najważniejsze lub
jedyne kryterium wyboru
- jednak dla pewnej grupy ludzi akceptacja nie jest jedynie
funkcją ryzyka
• Akceptacja = f(ryzyko, zysk)
• Bezbłędne przewidywania dla 62%
• 1 błąd ma 39 sytuacji dla 94%
Trafność teorii perspektywy
• The prospect theory model is characterized by
big differences in ratio of subjects with
misclassified responses across all situations are
observed
• The ratio of subjects, whose acceptance rates
were misclassified range from 0.38 to 0.00
• In general, the prospect theory model
incorrectly predicted acceptance for three sets
of situations
Trafność teorii perspektywy
• Pierwszy zbiór - sytuacje akceptowane
przez większość badanych:
- małe straty
- małe zyski
- średnie prawdopodobieńsrwo
(7 - 0.36, 14 - 0.28 and 15- 0.38)
• Powodem małej trafności PT może być
założony kształt funkcji u dla małych
wypłat:
Rzeczywiste wybory badanych wskazują, że nie
ma efektu odbicia dla małych wypłat
Trafność teorii perspektywy
• Drugi zbiór – sytuacje umiarkowanie
akceptowane:
- wysokie zyski
- i wysoce prawdopodobne małe straty
(8 - 0.11, 16 - 0.15)
Trafność teorii perspektywy
• Trzeci zbiór – bardzo albo średnio
akceptowane sytuacje:
• duże zyski
• średnie/duże straty
• Średnie/duże prawdopodobieństwo straty
(2- 0.11, 18 - 0.11, 21 - 0.10, 22 - 0.08, 26
-0.09)
• Można je nazwać „trudne decyzje”, bo jest
jawny konflikt między dużym zyskiem i
wyrazistą oczekiwaną stratą.
• Dla tych sytuacji najlepsze przewidywania
dawał model: Ryzyko + wielkość zysku
Trafność teorii perspektywy