AKADEMIA MEDYCZNA
WYDZIŁĄ NAUK O ZDROWIU
ODDZIAŁ PIELĘGNIARSTWA
PIELĘGNACJA CHOREGO Z
DOSTĘPEM NACZYNIOWYM
ŻYLNYM I TĘTNICZYM
mgr Wioletta Mędrzycka-
Dąbrowska
KANIULACJA ŻYŁ CENTRALNYCH:
WSKAZANIA:
Brak możliwości wkłucia do żył obwodowych
Konieczność długotrwałego dostępu dożylnego
Konieczność agresywnej płynoterapii
Stosowanie środków o osmolarności powyżej
600-700 mOsm
Żywienie pozajelitowe z wykorzystaniem
stężonych roztworów glukozy i aminokwasów
Monitorowanie OCŻ
Stosowanie leków, których nie można podawać
drogą żył obwodowych np. Aminy katecholowe
(obkurczają naczynia, roztwory
hiperosmolarne)
Pomiary
Hemodializa
plazmoferaza
Zasady przy zakładaniu cewnika
dezynfekcja rąk jak przy
zabiegu operacyjnym
sterylna czapka,
rękawiczki, maseczka,
fartuch
pole obłożone jałowymi
serwetami
zestaw do kaniulacji żył
centralnych rozłożony
na jałowej serwecie
(jałowa serweta do
obłożenia pola, gaziki,
pean,2 igły cienka i
gruba, strzykawa 5ml z
0,9% NaCl, strzykawa
2ml z 1% Lignocainą,
nici Dermalon 3-0,
skalpel)
dezynfekcja skóry
WZGLĘDNE PRZECIWWSKAZANIA
Brak umiejętności
Zaburzenia krzepnięcia
Zakrzep w obrębie żyły
Zakażona okolica wkłucia
Znaczne zmiany anatomiczne
Przygotowanie do założenia wkłucia:
Zgoda pacjenta
Przygotowanie pola (depilacja)
Przestrzeganie zasad aseptyki podczas
przygotowywania i zakładania wkłucia
Ułożenie pacjenta, oddech pacjenta
Likwidacja przecieków
Wprowadzenie cewnika przez anestezjologa
Umocowanie cewnika
Kontrola położenia cewnika
Kontrola położenia cewnika
- swobodna aspiracja
- samoistny wypływ grawitacyjny
- zmiana szybkości wlewu zależna od
cyklu oddechowego
Kontrola radiologiczna, EKG
PIELĘGNIACJA WKŁUCIA
CENTRALNEGO:
Co 24-72 godz. wymiana systemu zaopatrującego
wkłucie oraz kontrola miejsca wkłucia
Właściwa temperatura przetaczanych płynów
Każdorazowo zamykanie wejścia do cewnika,
Unikanie pustych zestawów do przetoczeń
Stosowanie kraników trójdrożnych zabezpieczających
przed dostaniem się powietrza
Stosowanie opatrunków : z gazy co 24-48 h,
okluzyjne 7 dni (?)
Unikanie stosowania maści z antybiotykiem
Płynoterapia a kaniule
Przepływ jest większy, czyli szybszy przez
Przepływ jest większy, czyli szybszy przez
kaniulę:
kaniulę:
szerszą
szerszą
krótszą
krótszą
roztworu o mniejszej lepkości,
roztworu o mniejszej lepkości,
przetoczonego pod zwiększonym ciśnieniem
przetoczonego pod zwiększonym ciśnieniem
Zależność grawitacyjnego przepływu wody
od rozmiarów cewnika
Krótkie cewniki Długie
cewniki
Średnica
14G 16G
16G
16G
Długość
5 cm 5 cm
14 cm 30
cm
Szybkość
przepływu
ml/min
PIELĘGNIACJA WKŁUCIA CENTRALNEGO:
WSKAZANIA DO WYMIANY CEWNIKÓW:
Ropnie, rozwijający się rumień
Podejrzewa się zakażenie związane z
cewnikiem
Kolonizacja końca uprzednio założonego
cewnika
Jeżeli cewnik został założony w warunkach
doraźnych
Powikłania cewnikowania żył
centralnych
Zaburzenia rytmu
Przebicie serca
Tamponada
Przebicie dużych naczyń
Uszkodzenie przewodu
piersiowego
Przetoka tętniczo-żylna
Krwiak tkanek miękkich
Miejscowe zakażenie
Odma podskórna
Nakłucie tarczycy
Nakłucie tchawicy
Złe wkłucie
Nakłucie tętnicy
Złe położenie cewnika
Wprowadzenie do
tętnicy
Zapętlenie cewnika
Powikłania sercowe
Powikłania naczyniowe
Powikłania miejscowe
Trudności techniczne
Powikłania cewnikowania żył centralnych
Zakrzepy żylne
Zakrzep
ż.podobojczykowej
Zatkanie cewnika
Uszkodzenie splotu
ramiennego
Uszkodzenie nerwu
przeponowego
Zespół Hornera
Krwiak opłucnej
Krwiak śródpiersia
Odma śródpiersia
Odma opłucnej
Wodniak opłucnej
Przetoka żylno-
oskrzelowa
Zakrzepowe
Powikłania neurologicze
Oddechowo -
krążeniowe
Powikłania
oddechowe
Powikłania cewnikowania żył
centralnych
Zapalenie żyły
Zapalenie wsierdzia
Posocznica
Zapalenie szpiku
obojczyka
Zator powietrzny
Zator cewnikiem
(odcięcie końca)
Zator mandrynem
ZGON
Powikłania zapalne
Powikłania zatorowe
Powikłania cewnikowania tętnicy płucnej
Powikłania wynikające z
wprowadzania cewnika:
zaburzenia rytmu
zaplątanie cewnika
uszkodzenie zastawek
perforacja tętnicy płucnej
blok prawej odnogi pęczka Hisa
całkowity blok serca
WSKAZANIA DO KANIULACJI NACZYŃ
TĘTNICZYCH:
Dokonanie pomiaru ciśnienia
tętniczego metoda bezpośrednią
Częstego pobierania krwi celem
określenia parametrów
POWIKŁANIA DOSTĘPÓW DOTĘTNICZYCH:
Martwica dystalnych części kończyn
Niedrożność tętnicy w następstwie
kaniulacji
Pomyłkowe podanie leku
Cewnikopochodne infekcje dystalnego
odcinka kończyny
PIELĘGNACJA DOSTĘPU TĘTNICZEGO:
Oznakowanie ARTERIA bądź TĘTNICA
Oklejenie
Kranik trójdrożny
Kaniula przepłukiwana roztworem heparyny
1 UI heparyny/ 1ml 0,9% NaCl
Kontrola przed odłączeniem
Przy pobieraniu krwi wykonujemy ruch
aspiracyjny.
WSKAZANIA DO KANIULACJI NACZYŃ
OBWODOWYCH:
Uzupełnienie niewielkiego niedoboru płynów i
elektrolitów
Krótkotrwałe żywienie pozajelitowe (do 2 tyg.)
Żywienie pozajelitowe z wykorzystaniem
roztworów glukozy o stężeniu mniejszym niż
12,5%
Osmolarność roztworu infuzyjnego <550
mOsm/l
Antybiotykoterapia
Stosowanie leków, które można
podawać drogą żył obwodowych
Przetaczanie krwi pełnej i preparatów
krwi
PIELĘGNACJA WKŁUCIA OBWODOWEGO:
Kilkakrotnie w ciągu dnia obserwujemy:
Stan miejsca wkłucia
Stan dystalnej części kończyny (obrzęk, naciek)
Utrzymanie stałe jałowości
Przestrzeganie maks. Przepływu płynu przez
kaniulę, również przy podaży leku przez strzykawkę
zapewnienie stałą, całodobową podaż płynów, w
sytuacji przerwania podaży zabezpieczyć wkłucie
mandrynem
Delikatna obsługa dostępu naczyniowego
Zabezpieczenie przed rozłączeniem
Leki podajemy przez dodatkową zastawkę
znajdująca się w kaniuli
Wymiana kaniuli co 3 dni
Uzupełnienie karty monitorowania wkłucia
POWIKŁANIA KANIULACJI NACZYŃ:
Najczęściej występujące to:
Zapalenie żył
Zakażenia
Zatkanie cewnika
Posocznica odcewnikowa
POWIKŁANIA:
Potencjalne źródła drobnoustrojów
kolonizujących kaniule:
Skórna flora osoby obsługującej cewnik i
pielęgnującej pacjenta
Flora skóry chorego obecna w miejscu
wkłucia
Skażone płyny infuzyjne
Zanieczyszczona linia infuzyjna,
POWIKŁANIA:
Do czynników zwiększających ryzyko zakażenia
należą:
Okres utrzymania cewnika w żyle
Częstość manipulacji przy cewniku
Obecność zakażonych ran w bliskim sąsiedztwie
cewnika
Nosicielstwo staphylococus aureus
Choroba podstawowa przebiegająca z
immunosupresją.