Alergiczne choroby skóry
Krystyna Romańska – Gocka
Katedra i Klinika Dermatologii
Co to jest pokrzywka?
• Jest to niejednolita jednostka chorobowa w
której wykwitem jest bąbel pokrzywkowy
będący wynikiem obrzęku górnych warstw
skóry właściwej.
• Głównym mediatorem jest histamina która
działa za pośrednictwem receptorów, ale
mechanizm powstawania bąbli może być
immunologiczny lub nie immunologiczny
Pokrzywka - podział
1. Ze względu na czas trwania:
• Ostra /do 3 tygodni
• Przewlekła /> 6 tyg./, ciągła lub
przerywana
Mechanizmy pokrzywki
• Immunologiczna
- mechanizm I /ostra pokrzywka/
- mechanizm III /choroba posurowicza/
- autoimmunologiczna
- wrodzony obrzęk naczynioruchowy
- pokrzywka świetlna
• Nie immunologiczna /pokrzywki fizykalne,
pokrzywka aspirynowa, wywołana przez
„uwalniacze” histaminy lub czynniki neurogenne,
wyzwalana przez czynniki infekcyjne/
• Pokrzywka idiopatyczna /mechanizm nieznany/
Obraz kliniczny pokrzywki
• Wysiew bąbli pokrzywkowych, powstają
nagle i szybko znikają bez pozostawienia
śladu
• Silny świąd
• Wykwity różnej wielkości /olbrzymie –
urticaria gigantea/
• Różna ilość, od pojedynczych do
uogólnionych
• Mogą się zlewać tworząc figury o
festonowatych obrysach /urticaria gyrata/
Obrzęk naczynioruchowy
• Towarzyszy pokrzywce w 50% przypadków
• Najczęściej w pokrzywce ostrej
• Jest odmianą bąbla pokrzywkowego
obejmującego skórę właściwą i tkankę
podskórną
• Lokalizacja: twarz /oczodoły, wargi/, język,
błona śluzowa gardła i krtani, dłonie,
stopy, okolice płciowe
• Cechy: barwa skóry zdrowej, nie swędzący
Pokrzywka ostra alergiczna
• Najczęstsza odmiana pokrzywki, reakcja IgE
zależna lub działanie substancji bezpośrednio
uwalniających histaminę
• Czynniki wywołujące: (często trudne do ustalenia)
- pokarmy (białko jaja, ryby skorupiaki, dodatki
spożywcze, przyprawy, owoce)
- leki /antybiotyki, sulfonamidy, leki
przeciwbólowe, leki psychotropowe/
- alergeny wziewne,
- jady owadów,
- kontaktowo: rośliny, owoce, jarzyny, ryby,
sierść
zwierząt, leki.
Pokrzywka ostra
• Na podstawie obrazu klinicznego nie
można ustalić mechanizmu
pokrzywki.
• U dzieci częstą przyczyną
wyzwalającą jest ostra infekcja
wirusowa
• U dorosłych ostrą pokrzywkę może
wyzwolić silny stres
Pokrzywka ostra: klinika
• Nagły wysiew licznych bąbli
• Silny świąd skóry
• Objawy ogólne – reakcja anafilaktyczna, jest
stanem zagrożenia życia
- objawy śluzówkowe /wyciek z nosa, łzawienia/
- duszność
- nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha
- spadek ciśnienia, arytmia, tachykardia
- lęk, zaburzenia świadomości
Pokrzywka ostra - leczenie
1.
Zmiany nieliczne, bez objawów anafilaksji:
• Leki przeciwhistaminowe II generacji p.os
• Leki przeciwhistaminowe I generacji i.m.
• Wapno i.v. lub p.os
• Witamina C i.v.
• Środek przeczyszczający 1x
2.
Zmiany rozległe, objawy anafilaksji:
hydrocortison i.v. od 100 mg
3.
Anafilaksja: adrenalina!!!
Pokrzywka typu choroby posurowiczej
• Mechanizm immunologiczny III (powstają
kompleksy immunologiczne)
• Po 6-12 od kontaktu z alergenem
(surowice, leki, jady owadów, czasem
pokarmy)
• Cechy szczególne: gorączka, bóle
stawowe, przejściowy białkomocz,
powiększenie węzłów chłonnych
• Lek z wyboru: sterydy ogólnie
Pokrzywka przewlekła
idiopatyczna
• Nie udaje się wykryć czynnika
przyczynowego
• Najczęstsza pokrzywka przewlekła
• Częściej u kobiet
• Trwa średnio 5 lat
• Słaba reakcja na leczenie
• Rola czynników psychogennych /stosować
dodatkowo leki psychotropowe/
Pokrzywka aspirynowa /ok.
30%/
• Niealergiczna, mechanizm leukotrienowy
• Wysiew pokrzywki po zażyciu aspiryny,
innych NLPZ, dodatków do żywności
/benzoesany, sulfaty, barwniki/
• Ustępowanie zmian na diecie eliminacyjnej
• Ważna rola zaostrzająca emocje
• Leczenie: dieta eliminacyjna, leki
uspokajające
Pokrzywka
autoimmunologiczna
• Obecność autoprzeciwciał IgG anty IgE i/lub IgG
anty receptorowi o wysokim powinowactwie dla
IgE
• Współistnienie innych chorób
autoimmunologicznych (tarczyca, toczeń)
• Rozpoznawanie: próba śródskórna z własną
surowicą /bąbel w miejscu iniekcji/
• Leczenie: okresowo sterydy p.os, Cyklosporyna A,
mała skuteczność antyhistaminików
Pokrzywka opóźniona z ucisku
• Mechaniczne pobudzenie komórek tucznych
• Najczęściej mężczyźni > 40 r.ż.
• Czynnik wywołujący: ucisk np. ciasne obuwie,
klęczenie, dokręcanie śrub
• wykwity pojawiają się po 2-6 godzin od ucisku
• Występują typowe bąble pokrzywkowe i głębokie,
bolesne obrzęki
• Rozpoznanie: próba klockowa
• Bąble mogą ustąpić samoistnie, obrzęki reagują
tylko na sterydy
Dermografizm /pokrzywka
wywołana/
• Bardzo częsta postać pokrzywki
przewlekłej
• Najczęściej kobiety > 25 r.ż.
• Cecha charakterystyczna: świąd
poprzedza wysiew bąbli który jest
sprowokowany drapaniem!
• Istotna rola zaostrzająca psychiki
• Leczenie: H1+H2
Inne pokrzywki fizykalne
1. Z zimna, częsta u dzieci.
2. Cholinergiczna: wysiew prowokują
czynniki powodujące pocenie
3. Świetlna /atopicy! IgE zależna!
bardzo rzadka/
4. wodna
5. wibracyjna
6. cieplna
Atopowe zapalenie skóry
Jest to zapalna dermatoza świądowa o
przewlekłym i nawrotowym
przebiegu.
Ujawnia się we wczesnym dzieciństwie.
Często w rodzinach obciążonych
chorobami atopowymi.
Alarmujący wzrost częstości
zachorowań!
Podział
• Zewnątrzpochodne: gdy potwierdzi
się alergię IgE zależną (wysoki poziom
IgE, dodatnie punktowe testy skórne),
cięższy przebieg, częściej rodzinne
• Wewnątrzpochodne: prawidłowy
poziom IgE, przebieg łagodny lub
umiarkowany, brak współistnienia
innych chorób atopowych
Etiopatogeneza:
1. Zaburzenia immunologiczne
• Mechanizm alergiczny typu I: przeciwciała IgE reagują z
alergenami pokarmowymi i powietrznopochodnymi
• Mechanizm alergiczny typu IV: prezentacja alergenów
limfocytom T przez komórki Langerhansa, powstanie
populacji limfocytów Th2 swoiście reagujących z danym
alergenem
• odpowiedź autoalergiczna: autoprzeciwciała IgE reagujące z
własnymi białkami
• Odpowiedź na superantygeny bakteryjne, wirusowe i
grzybicze: pobudzają limfocyty, które wytwarzając cytokiny
nasilają stan zapalny
Etiopatogeneza:
2. Defekt ektodermalny /suchość
skóry/
• zwiększona przeznaskórkowa utratą
wody /TEWL/ w wyniku zaburzenia
tworzenia się osłonki lipidowej
keratynocytów.
• Obniżony poziom ceramidów
• Niesprawna bariera naskórkowa (mutacje
genów filagryny i innych białek
odpowiedzialnych za spójność naskórka)
• Wybitna podatność na działanie czynników
drażniących /mydła, detergenty, woda/
Etiopatogeneza:
3. Uwarunkowania genetyczne
AZS jest chorobą atopową a więc
genetycznie uwarunkowaną skazą w której
organizm wytwarza nadmierne ilości IgE w
odpowiedzi na alergeny pospolicie
występujące w środowisku, nieszkodliwe
dla większości osób w populacji.
Jeżeli oboje rodziców choruje na AZS ryzyko
zachorowania u dziecka wynosi 70%!
Etiopatogeneza:
Czynniki środowiskowe zaostrzające
AZS
• Stres, emocje
• Suchość skóry
• świąd
• Gorąco,pocenie się
• Środki drażniące (woda, mydła, chlor)
• Zakażenia skóry i dróg oddechowych
• Czynniki hormonalne
• Czynniki klimatyczne /suchość powietrza/
• alkohol
Etiopatogeneza:
5. Układ nerwowy /neuropeptydy, peptydy
opiatowe/
• Ogromny wpływ emocji na przebieg
choroby
• Często nieprawidłowe stosunki
rodzice – dziecko
• Niskie poczucie wartości,
introwertyzm
• Wysoki poziom lęku i neurotyczności
Obraz kliniczny:
• AZS wczesnego dzieciństwa /3 mies. 2 r. ż/
- uczulenie na białko mleka krowiego
- wykwity rumieniowo-grudkowe, sączące, typowe zmiany na
policzkach
• AZS późnego dzieciństwa /4-12 r.ż./
- uczulenie na alergeny pokarmowe i wziewne
- zmiany grudkowe, bardzo swędzące,typowe w zgięciach
stawowych, prowadzące do lichenifikacji
- skłonność do zakażeń S. aureus /zaostrzenie, uogólnienie
zmian/, często dołącza się astma lub nieżyt nosa
• AZS młodzieży i dorosłych
- uogólnione, przewlekłe, bardzo swędzące zmiany
- lichenifikacja, współistnienie innych chorób atopowych
- wybitna nadwrażliwość na czynniki środowiskowe
AZS: kryteria duże Hanifina i Rajki
• Świąd
• Typowa lokalizacja i morfologia zmian
• Przewlekły i nawrotowy przebieg
• Choroba atopowa w rodzinie
Wymagane 3 kryteria
AZS: kryteria małe Hanifina i Rajki
/wymagane 3 kryteria/, łącznie 23
• Suchość skóry
• Początek we wczesnym dzieciństwie
• Świąd podczas pocenia
• Wysoki poziom IgE /70% chorych/
• Dodatnie testy punktowe
• Nietolerancja wełny
• Nietolerancja pokarmów
• Zaostrzenia po wpływem stresów
• Zapalenie czerwieni wargowej
• Nawracające zakażenia skóry
• Nawrotowe zapalenia spojówek
• Wyprysk rąk
• Biały dermografizm
Leczenie ogólne
• Immunoterapia swoista /tylko przy uczuleniu na
pojedyncze alergeny wziewne/
• Eliminacja alergenów /dieta, unikanie ekspozycji,
odkurzanie, wietrzenie pomieszczeń, nie
przegrzewanie mieszkań/
• Leki przeciwhistaminowe II generacji
• Leki uspokajające
• Kortykosteroidy /krótko 3-4 tyg/
• Antybiotyki w zaostrzeniach
• Cyklosporyna A /ciężkie przypadki 2.5-5 mg/kg/
• Fotochemoterapia /PUVA/
Leczenie miejscowe
• Steroidy /kremy i aerozole na zmiany
sączące, maści na zmiany przewlekłe,
swędzące/, u dzieci najsłabsze, krótko
• Leki immunomodulujące, nie sterydowe:
Takrolimus /Protopic/, Pimekrolomus
/Elidel/, są inhibitorami kalcyneuryny,
blokują uwalnianie cytokin przez komórki,
szybko znoszą świąd, nie działają
atrofogennie, bezpieczne przy długim
stosowaniu, także u dzieci
Ważne metody dodatkowe
• Natłuszczanie i nawilżanie skóry
/wielokrotnie w ciągu dnia/ -
emolienty w postaci kremów, żeli i
płynów do kąpieli, kostek myjących,
pomadek itp.
Jest równie ważne jak leczenie
farmakologiczne!!!
• Psychoterapia
• Leczenie klimatyczne
Wyprysk
Wyprysk jest
pojęciem klinicznym
opisującym zmiany skórne o charakterze
rumieniowo- grudkowo- pęcherzykowym,
wykazujące wielopostaciowość ewolucyjną
wykwitów z następowym złuszczaniem
powierzchni skóry.
Jeżeli zmiany mają związek z narażeniem
zawodowym jest to wyprysk zawodowy.
W Polsce najczęściej alergia na chrom i
żywice epoksydowe.
Mechanizm powstania
• Alergia typu IV na hapteny /niemal
wyłącznie u dorosłych/
• Mechanizm nie alergiczny /
przewlekłe podrażnienie/ - wyprysk
ze zużycia, uszkodzenie przez
substancje chemiczne, częsty u
małych dzieci – pieluszkowe
zapalenie skóry.
Obraz kliniczny: identyczny w
wyprysku alergicznym i nie
alergicznym!
1. Ostry wyprysk:
•
Faza rumieniowa
•
Faza obrzękowa
•
Faza grudkowo – pęcherzykowa
•
Faza wysiękowa /nadżerki–studzienki/
•
Faza złuszczania
2. Przewlekły wyprysk: (codzienny kontakt z
niewielką ilością alergenu lub substancji
drażniącej, krótkotrwały)
•
Lichenifikacja
•
Świąd
•
Suchość skóry
Najczęstsze alergeny kontaktowe:
• Metale: chrom, nikiel, kobalt, złoto
• Składowe gumy
• Parafenylenodwuamina /sztuczna henna/
• Substancje zapachowe
• Lanolina
• Leki stosowane zewnętrznie /neomycyna/, steroidy!/
• Estry kwasu p-hydroksybenzoesowego
/konserwanty/
• Formalina
• Terpentyna
• Żywice epoksydowe
Substancje drażniące
• Woda
• Mydła, środki piorące, detergenty
• Zasady
• Kwasy
• Oleje przemysłowe, kleje, smoła, cement
• Rozpuszczalniki
• Rośliny
• kosmetyki
Lokalizacja zmian
• W miejscu kontaktu z alergenem w
wyprysku alergicznym: grzbiety rąk,
fałdy międzypalcowe, inne miejsca
„odbicia” np. pępek, uszy, stopy, oczodoły
– substancje lotne, rozprzestrzeniają się
poza miejsce kontaktu
• W wyprysku z podrażnienia dłonie i
przedramiona, powieki!
/miejsce częstego
kontaktu z substancjami drażniącymi/, nie
rozprzestrzeniają się poza miejsce kontaktu
Odmiany wyprysku alergicznego
• Wyprysk kontaktowy (ograniczony
lub rozsiany)
• Wyprysk potnicowy
• Wyprysk pieniążkowaty
• Wyprysk podudzi
• Wyprysk zawodowy
• Wyprysk powietrznopochodny
Rozpoznawanie i leczenie
• Próby płatkowe – podstawa rozpoznania!
• Leczenie w okresie ostrym:
- okłady ściągające i osuszające np. 0.9% NaCl,
3% kwas borny, 2% tanina
NIE: rywanol, rezorcyna, rumianek, ichtiol!
- steroidy w kremach, aerozolach, ogólnie w
zmianach rozsianych
• Leczenie w okresie przewlekłym:
- steroidy w maściach
- maści z mocznikiem
- emolienty