Marginalizacja i
wykluczenie społeczne –
stare problemy w nowej
rzeczywistości
Dr Ryszard Szarfenberg
Uniwersytet Warszawski
Instytut Polityki Społecznej
Tekst referatu:
Wykład na ten
Motto
• Respondentów zapytano o ich opinię
na temat przyczyn wykluczenia
społecznego. Główną przyczyną, o
której wspominano była
niesprawiedliwość w społeczeństwie..
Problemy stare jak nasza
cywilizacja
• Mirosław Frančič o ludziach luźnych w
osiemnastowiecznym Krakowie
• Bronisław Geremek o ludziach marginesu
w późnośredniowiecznym Paryżu
• Stefan Czarnowski o marginalnej kategorii
społecznej w starożytnej Grecji
• Stefan Czarnowski w 1935 o „ludziach
zbędnych”, „marginesie społecznym”,
„marginesowości”, „ludziach
marginesowych”, „reintegracji elementów
marginesowych” i „wyłączeniu”
Słowa, słowa, słowa
• Czy „marginalizacja społeczna”, „wyłączenie
społeczne”, „ekskluzja społeczna” i
„wykluczenie społeczne” oznaczają to samo?
• Czy to samo oznaczają „demarginalizacja
społeczna”, „włączenie społeczne”, „inkluzja
społeczna”?
• Czy „inkluzja społeczna” albo „włączenie
społeczne” oznacza to samo, co „integracja
społeczna”, „spójność społeczna”, czy
„reintegracja społeczna”?
• Jaka jest różnica między „podklasą” a
„marginesem społecznym”, między
„marginalnością” a „peryferyjnością”? Czy
istnieje również „nadklasa”?
23 grupy zagrożone
•
Długotrwale bezrobotni i bezrobotni z krótkimi okresami
zatrudnienia.
•
Zatrudnieni w niepewnych warunkach i na miejscach
pracy nie wymagających kwalifikacji (starsi pracownicy,
niechronieni kodeksem pracy).
•
Nisko opłacani i ubodzy.
•
Chłopi bez ziemi.
•
Bez kwalifikacji, analfabeci, osoby przerywające naukę w
szkole.
•
Umysłowo i fizycznie upośledzeni i niesprawni.
•
Uzależnieni od substancji psychoaktywnych.
•
Przestępcy, więźniowie, ludzie z kryminalną przeszłością.
•
Samotni rodzice.
•
Wykorzystywane dzieci, wyrastające w problemowych
rodzinach.
•
Młodzież, szczególnie bez doświadczeń zawodowych lub
dyplomów szkolnych.
23 grupy zagrożone
•
Pracujące dzieci.
•
Kobiety.
•
Cudzoziemcy, uchodźcy i imigranci.
•
Rasowe, religijne, językowe i etniczne mniejszości.
•
Pozbawieni praw obywatelskich.
•
Odbiorcy pomocy społecznej.
•
Potrzebujący, ale nie uprawnieni do pomocy społecznej.
•
Mieszkańcy budynków nadających się do generalnego
remontu lub wyburzenia, lub mieszkający w złych
sąsiedztwach.
•
Osoby, których poziom konsumpcji jest poniżej potrzebnego
do przetrwania (głodujący, bezdomni, Czwarty Świat).
•
Ci, których konsumpcja, spędzanie czasu wolnego lub inne
praktyki są napiętnowane lub uznane za dewiacyjne
(nadużywający alkoholu lub narkotyków, przestępcy, inaczej
ubrani, mówiący).
•
Przemieszczający się w dół struktury społecznej.
•
Społecznie izolowani, bez przyjaciół i rodziny.
Co mają wspólnego ze sobą 23
grupy?
• Są zagrożone wykluczeniem społecznym
• Kiedy więc będą wykluczone społecznie?
Dwie odpowiedzi
• Gdy staną się relatywnie ubogie
• Gdy ich sytuacja będzie miała cechy
marginalnej pozycji społecznej
Ubóstwo relatywne
• Adam Smith: człowiek bez przyzwoitego
ubrania wstydzi pokazać się publicznie, a więc
jeżeli kogoś nie stać na takie ubranie to tym
samym jest niezdolny do uczestnictwa w
przestrzeni społecznej
• Definicja: wymuszone niezaspokojenie tych
potrzeb (deprywacja), których zaspokojenie
jest warunkiem koniecznym normalnego
funkcjonowania w społeczeństwie
• Potrzeba to relacja między człowiekiem a
światem, polegająca na tym, że jej zerwanie
poważnie upośledza jego zdolność do
normalnego funkcjonowania
Ubóstwo relatywne
• Normalne funkcjonowanie w
społeczeństwie: dominujący i zalecany
sposób życia w danej społeczności
• Jakie są warunki konieczne, aby żyć takim
życiem?
Odpowiedź Lena Doyala i Ian Gough’a:
• Dwa fundamentalne warunki: zdrowie i
autonomia
• Co jest konieczne, aby być zdrowym i
zachować autonomię w naszym
społeczeństwie?
Ubóstwo relatywne
• właściwe odżywienie,
• odpowiednie schronienie,
• niezagrażające środowisko pracy,
• niezagrażające środowisko fizyczne,
• odpowiednia opieka zdrowotna,
• bezpieczne dzieciństwo,
• znaczące relacje pierwotne,
• bezpieczeństwo fizyczne,
• bezpieczeństwo socjalne,
• bezpieczna kontrola urodzin i rodzenie,
• odpowiednia wiedza i umiejętności
podstawowe i międzykulturowe.
Ubóstwo relatywne
• Zaspokojenie tych potrzeb wymaga dostępu
(uprawnień) do wielu dóbr i usług, które
produkowane są w ramach społecznego
podziału pracy
• Uzależnienie tego dostępu (uprawnień)
wyłącznie od formalnego zatrudnienia ma
poważne konsekwencje dla zdrowia i
autonomii mających mniejsze szanse na takie
zatrudnienie
• Typowe postulaty w ramach tego podejścia:
zwiększanie dostępności koniecznych dóbr i
usług dla zbiorowości mających mniejsze
szanse na formalne zatrudnienie, a ostatnio
kładzie się nacisk na zwiększanie szans
Marginalna pozycja społeczna
Cechy tej pozycji (propozycja Freda Mahlera):
•
Pozbawienie władzy i dostępu do
podejmowania decyzji.
•
Mniej praw a więcej obowiązków.
•
Mniej możliwości wyboru a więcej ograniczeń.
•
Mniej możliwości ekonomicznych i niższa
pozycja ekonomiczna.
•
Mniejsze możliwości edukacyjne, zawodowe,
wypoczynku itp.
•
Większe narażenie na skutki społecznych
nacisków i kryzysów.
•
Dyskryminacja prawna.
•
Społeczne naznaczanie (napiętnowanie) i
praktyki dyskryminujące.
Marginalna pozycja społeczna
• Problemy z podmiotowością,
uprawnieniami, wolnością, pracą,
dochodami, edukacją, wypoczynkiem,
zabezpieczeniem na przyszłość,
równouprawnieniem i wizerunkiem
społecznym
• Konsekwencje dla polityki społecznej:
musimy zwrócić uwagę na takie problemy,
jak m.in. uprzedmiotowienie, zniewolenie,
dyskryminacja i stygmatyzacja. Za
przynajmniej częściowe ich rozwiązanie
uznaje się prawa społeczne/socjalne
Konsekwencje obu ujęć dla polityki
społecznej
• Udostępnianie koniecznych do społecznego
funkcjonowania zasobów powinno się
odbywać z poszanowaniem, ochroną i
realizacją m.in. podmiotowości (bez
uprzedmiotowienia), równouprawnienia (bez
dyskryminacji) i godności (bez stygmatyzacji)
• Podkreślanie zagrożenia wykluczeniem
społecznym, a nie samego wykluczenia
społecznego oznacza, że przywołuje się stary
postulat nowoczesnej polityki społecznej -
zapobieganie
Metafora społecznego domu
• Dom jest piętrowy
• Na każdym piętrze są różne pokoje
• Ludzie pozostają na swoim miejscu, ale
też przemieszczają się między
pokojami i piętrami
• Poza domem także żyją ludzie
• Przemieszczanie się między domem i
społeczną próżnią jest również możliwe
Metafora społecznego domu
• Dlaczego ludzie żyją poza społecznym
domem?
Cztery ogólne odpowiedzi:
• Przyczyna jest w samych wykluczonych i w
ich zachowaniach
• Przyczyną są działania innych ludzi
• Przyczyna tkwi w konstrukcji domu
• Przyczyną są bezosobowe procesy, na które
nikt nie ma wpływu
Metafora społecznego domu
Zalety metafory
• Ułatwia odróżnienie klas-warstw niższych od
zmarginalizowanych i wykluczonych społecznie
• Obejmuje zarówno wizję pionowej hierarchii
społecznej (układ pięter), jak i wewnętrznego i
zewnętrznego kręgu (w samym domu pomiędzy
pokojami na tym samym piętrze; dom i poza
domem).
• Ułatwia zrozumienie węższego i szerszego ujęcia
integracji społecznej – tylko w domu, również
wykluczeni
• Ułatwia odróżnienie ogólnych strategii politycznych
polegających na zapobieganiu wykluczeniu
społecznemu oraz reintegracji wykluczonych
Strategie diagnozy
marginalizacji i wykluczenia
społecznego
• Diagnoza sytuacji poszczególnych grup z
listy H. Silver
• Diagnoza ubóstwa relatywnego – badania
angielskie Breadline Britain
• Diagnoza marginalnej pozycji społecznej –
badania łódzkie klientów pomocy społecznej
• Diagnoza sytuacji wykluczonych na tle
innych segmentów struktury społecznej –
badania społeczeństw postkomunistycznych
Ocena perspektywy marginalizacji
i wykluczenia społecznego
Potencjalne zalety m.in.:
• jest na tyle uniwersalna, że można ją stosować
zarówno do społeczeństw historycznych, jak i do
różnych społeczeństw w tym samym czasie
• stwarza pozytywną atmosferę dla działalności
pozarządowej, którą przedstawia się jako skuteczną w
działaniach reintegracyjnych czy alterintegracyjnych
• zmusza do wyjścia poza wąsko ekonomiczne analizy
ubóstwa i bezrobocia oraz wyłącznie ekonomiczne
rozwiązania tych problemów
• sprzyja polityce społecznej, która nie tylko ma na celu
łagodzenie ubóstwa absolutnego, ale ma zapobiegać i
łagodzić ubóstwo relatywne
• uwzględnia zagadnienia m.in. podmiotowości,
równouprawnienia i wizerunku społecznego, często
pomijane w tradycyjnej polityce społecznej z
paternalistycznym podejściem
Ocena perspektywy marginalizacji
i wykluczenia społecznego
Potencjalne wady
• może skłaniać do skupiania uwagi wyłącznie na
działaniach skierowanych do najbardziej
wykluczonych, z pominięciem reszty zagadnień
szerszej integracji społecznej i zapobiegania
wykluczeniu
• może być wykorzystana do stygmatyzacji, gdy
wykluczone zbiorowości utożsami się z marginesem
społecznym i podklasą rozumianymi w kategoriach
moralnych
• wąsko rozumiane wykluczenie społeczne, jako brak
uczestnictwa w formalnym zatrudnieniu, prowadzi do
dominacji polityki zatrudnienia nad innymi działami
polityki społecznej i w konsekwencji do ich
niedoceniania i niedofinansowania
Inkluzja na złych warunkach?
• Uczestnictwo uprzedmiotawiające,
dyskryminujące i odbierające godność ma
bardzo niewielką wartość, chociaż może
oferować dostęp do zasobów materialnych
• Jeżeli „zorganizowana i regularna
społeczność” może zapewnić wykluczonym i
najniższym klasom wyłącznie uczestnictwo
niskiej jakości (uprzedmiotawiające,
dyskryminujące, stygmatyzujące), główne
nadzieje należy wiązać z alterintegracją
Wnioski
• Koncepcja ubóstwa relatywnego obejmuje
większość intuicji związanych z wykluczeniem
społecznym i można skorzystać z doświadczeń
angielskich w diagnozie tego problemu
• Nie należy prowadzić refleksji nad
marginalizacją i wykluczeniem społecznym bez
normatywnej koncepcji uczestnictwa w
społeczeństwie i społeczeństwa jako takiego
• Zorganizowana i regularna społeczność sama
zobowiązała się do wykorzenienia ubóstwa
absolutnego i złagodzenia ubóstwa relatywnego
w duchu idei „społeczeństwa dla wszystkich”.
Trzeba jej tylko o tym przypominać.
Instytucjonalizacja procesu
inkluzywnej integracji
• Rada Integracji Społecznej
• Strategia Integracji Społecznej
• Plan Integracji Społecznej
• Obserwatorium Integracji Społecznej
Warunki powodzenia m.in.
• Koordynacja działalności różnych podmiotów
polityki społecznej
• Partnerstwo międzysektorowe i upodmiotowienie
wykluczonych
• Odpowiednie finansowanie i kadry
• Realne kompetencje Rady w zarządzaniu całym
procesem
Koniec