Aktywizowanie

chorych

psychicznie

Raport Światowej Organizacji Zdrowia

Raport Światowej Organizacji Zdrowia

(WHO) z 2001 r.,

(WHO) z 2001 r.,

Zdrowie psychiczne: nowe

Zdrowie psychiczne: nowe

rozumienie, nowa nadzieja,

rozumienie, nowa nadzieja,

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania dotykają

w pewnych okresach życia nawet 25% populacji.



Są to choroby powszechne i o uniwersalnym charakterze,



dotyczą ludzi ze wszystkich krajów i społeczeństw,



dotyczą osób w każdym wieku, niezależnie od płci czy

statusu materialnego,mieszkających na terenach

zurbanizowanych oraz wiejskich.



450 milionów ludzi na świecie cierpi na różnego rodzaju

zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania, wliczając

w to uzależnienia od alkoholu i innych substancji

psychoaktywnych.



nawet jedna na cztery rodziny ma w swoim gronie

przynajmniej jedną osobę cierpiącą na zaburzenia

psychiczne lub zaburzenia zachowania

.

NARODOWY PROGRAM

NARODOWY PROGRAM

OCHRONY ZDROWIA

OCHRONY ZDROWIA

PSYCHICZNEGO

PSYCHICZNEGO

28 grudnia 2010 r. Rada Ministrów ustanowiła

Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego,

Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego, który

będzie realizowany w latach 2011– 2015 określa strategię

działań mających na celu:

•

- ograniczenie występowania zagrożeń dla zdrowia

psychicznego,



- poprawę jakości życia osób z zaburzeniami psychicznymi i

ich bliskich



- zapewnienie dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej.

Opieka środowiskowa.

Opieka środowiskowa.



Opieka poza dużymi instytucjami.



Profesjonalne usługi świadczone poza szpitalem.



Opieka w ramach społeczności.

„System opieki skierowany do określonej populacji i oparty

na kompleksowej i zintegrowanej psychiatrycznej opiece

zdrowotnej obejmującej przychodnie , dzienne i

całodobowe ośrodki szkoleniowe, całodobowe

zakwaterowanie w hostelach , warsztaty pracy chronionej ,

oddziały stacjonarne w szpitalach ogólnych oraz

zapewniającej wczesną diagnozę , szybkie leczenie ,

ciągłość opieki oparcie społeczne i ścisłą współpracę z

innymi służbami medycznymi i społecznymi , w tym

multidyscyplinarną pracę zespołową -w szczególności

współpracę z lekarzami POZ

Model pracy „instytucjonalnej” i

Model pracy „instytucjonalnej” i

środowiskowej

środowiskowej

Perspektywa instytucjonalna

Perspektywa środowiskowa

Postrzeganie użytkowników usług w

kontekście szpitalnym ( pacjentów)

Postrzeganie użytkowników usług w

kontekście domowym, rodzinnym

Koncentrowanie się na objawach i

kontroli zachowania ( orientacja

biologiczno-medyczna)

Koncentrowanie się na potrzebach

indywidualnych osób i ich

rodzin( orientacja psychospołeczna)

Planowane /rutynowe kontakty

Elastyczność : planowane i

nieplanowane kontakty

Wytyczne pochodzące z ustalonych

zasad i procedur

Reagowanie na zmieniające się

potrzeby użytkowników usług

Zhierarchizowana struktura procesu

podejmowania decyzji i wydawania

poleceń ( często według modelu)

Podkreślenie wagi wspólnego

podejmowania decyzji i

negocjowania( z poszczególnymi

członkami personelu oraz z

użytkownikami usług )

Koncentracja na diagnostycznym

formułowaniu problemu

Koncentracja na ocenie

niezaspokojonych potrzeb

Podkreślenie wagi

likwidacji/zmniejszeniu objawów

Koncentracja na ocenie

niezaspokojonych potrzeb

Ćwiczenie funkcji poznawczych

Ćwiczenie funkcji poznawczych

jedną z metod aktywizowania

jedną z metod aktywizowania

chorych psychicznie

chorych psychicznie

Zasady przeprowadzania

Zasady przeprowadzania

ćwiczeń

ćwiczeń



Zadania dotyczą rehabilitacji pamięci, orientacji,

myślenia, funkcjijęzykowych i wzrokowo-przestrzennych.



Ćwiczenia te powinny być



wykonywane systematycznie,



czas poświęcony na ćwiczenia nie powinien



przekraczać pół godziny dziennie



powinien być dostosowanydo indywidualnych

możliwości psychofizycznych pacjenta.

Zasady przeprowadzania

Zasady przeprowadzania

ćwiczeń

ćwiczeń



Podczas wykonywania ćwiczeń warto zadbać o

dobre warunki do pracy.



Aby utrzymać odpowiednią motywację, można

wyznaczyć sobie niewielkie nagrody za wykonanie

dziennej „normy” ćwiczeń.



Należy dokładnie wyjaśniać, na czym polega

zadanie.



Nie należywyręczać, ale motywować pacjenta do

samodzielnej pracy.



Nie podawać wprost odpowiedzi a raczej

naprowadzać na właściwe rozwiązania.



Chwalenie za sukcesy.



Unikanie krytyki, ale dawanie informacji zwrotnych

o błędach.

Strony www:

Strony www:



www.szarakomorka.pl



www.exememory.software.infomer.com



www.latwiej.pl/program

_rehabilitacyjny