Halina Klimczak
Katedra Geodezji i Fotogrametrii Akademia Rolnicza we
Wrocławiu
WYKŁAD 2
ZMIENNE GRAFICZNE
SKALA CIĄGŁA I SKOKOWA
ZMIENNE GRAFICZNE
Zmienne graficzne na mapie spełniają
taką rolę, jak w porozumiewaniu się
między ludźmi spełnia mowa.
Ich zadaniem jest przekazanie informacji
o jakości, wielkości, porządku, proporcjo-
nalności .
ZMIENNA KSZTAŁT
ZMIENNA KSZTAŁT
ZMIENNA WIELKOŚĆ
Ocena wielkości na poziomie skali porządkowej
Ocena indywidualnej wartości
z błędem graficznym skali tematycznej
mała
średnia
duża
ZMIENNA BARWA
Z M I E N N A W I Z U A L N A
B A R W A
A T R Y B U T Y B A R W Y :
K O L O R
J A S N O Ś Ć
N A S Y C E N I E
P e w n e k o lo r y o k r e ś lo n e s ą ja k o
, p o n ie w a ż w w y n ik u ic h
o d p o w ie d n ie g o m ie s z a n ia m o ż n a o tr z y m a ć w s z y s tk ie p o z o s ta łe
p o d s ta w o w e
ATRYBUTY
BARWY
ZMIENNA BARWA
P O D S T A W O W E B A R W Y A D D Y T Y W N E
W s z y s tk ie i n n e b a r w y m o g ą b y ć u tw o r z o n e n a ” b ia łe j “
o d b i ja j ą c e j ś w i a tło p o w i e r z c h n i p o p r z e z łą c z e n ie w o d p o w i e d n i c h
p r o p o r c ja c h ś w i a tła n ie b ie s k i e g o , z ie l o n e g o i c z e r w o n e g o
S U B T R A K T Y W N E B A R W Y P O D S T A W O W E T O
N E B IE S K A - Z IE L O N K A W A ,
Ż Ó Ł
P U R P U R O W A I
T A
C
Y
M
BARWA
Atrybut
KOLOR
ZMIENNA BARWA
Wpływ sąsiedztwa na percepcję
wielkości pokrytej powierzchni i intensywności
barwy
ZMIENNA WALOR
Walor jest określony stosunkiem bieli do czerni (odcienie szarości)
lub bieli do koloru.
Zmienna ta służy do przedstawienia porządku, zmiany natężenia
wartości zjawiska poprzez zróżnicowanie jasności.
Zmienna ziarnistość
W tej zmiennej stosunek bieli do czerni (walor) pozostaje taki sam.
Zmienia się wielkość znaku. Umownie przyjmuje się, że większy znak
stosuje się do przedstawienia większej wartości zjawiska.
ZMIENNA DESEŃ
Zmienne graficzne
KOLOR
ZIARNISTOŚĆ
DESEŃ
WALOR
KIERUNEK
W I E L K O Ś Ć
K I E R U N E K
B A R W A
Z I A R N I S T O Ś Ć
W A L O R
K S Z T A Ł T
PO
D
O
B
IE
Ń
ST
W
O
R
Ó
Ż
N
IC
A
IL
O
ŚĆ
PO
R
Z
Ą
D
E
K
C E C H Y Z N A K Ó W G R A F I C Z N Y C H
AGREGACJA DANYCH
Dane bezpośrednie i względne (relatywne)
można przedstawiać na mapie w wartościach
indywidualnych dla każdej jednostki odnie-
sienia – tj. w
SKALI CIĄGŁEJ
lub zgrupowane
w klasy (kilka obserwacji – jednostek, ma taką
samą wartość), a więc przedstawić je w
SKALI SKOKOWEJ
PORZĄDKOWANIE DANYCH
Podstawowym narzędziem analizy rozkładu danych
jest szereg rozdzielczy, a więc szereg przedstawiający
odpowiednio zagregowany materiał statystyczny.
W szeregu rozdzielczym do określenia rozkładu
(struktury badanej zbiorowości) obok liczebności
stosuje się także odpowiedni
wskaźnik struktury
.
Wskaźnikiem struktury
ω
i
lub częstością występowania
nazywa się stosunek liczby jednostek o danej wartości
cechy do liczebności zbioru.
ω
i
= n
i
/ n
GRUPOWANIE W KLASY
Ustalenie rozpiętości przedziałów klasowych
Różnicę pomiędzy górna i dolną
granicą i- tego przedziału
klasowego
nazywamy
rozpiętością
( szerokością ) przedziału
klasowego
AGREGACJA DANYCH
Metody podziału na klasy (szereg
rozdzielczy) :
Klasy o jednakowej rozpiętości;
wartości,
liczby obserwacji,
powierzchni,
odchylenia standardowego.
Klasy, w których rozpiętość
zwiększa
się lub zmniejsza
systematycznie;
wg. postępu arytmetycznego,
wg. postępu geometrycznego.
Klasy o nieregularnej zmiennej
rozpiętości;
na podstawie wykresu funkcji,
metodą kolejnych przybliżeń,
metodą średnich częściowych.
CZYM KIEROWAĆ SIĘ PRZY WYBORZE
METODY
POPRAWNIE USTALONE KLASY TO TAKIE,
W KTÓRYCH OBSERWACJE SĄ ZBLIŻONE
DO WARTOŚCI ŚREDNIEJ Z GRANIC
PRZEDZIAŁÓW KLASOWYCH
Podział graficzny
W
min
W
max
w
6
w
7
W
k
= (w
7
+w
6
)
/ 2
Podział na klasy
ZNACZENIE PODZIAŁU NA KLASY
METODY PREZENTACJI
Dane
bezpośrednie
(cechy mierzalne)
Dane relatywne
(wskaźniki natężenia)
• metoda kartodiagramu
• metoda kropkowa
• metoda izolinii
(dla danych występujących
w sposób ciągłych)
• metoda
kartodiagramu
• metoda kartogramu
• metoda
dazymetryczna
• metoda izolinii