Uszkodzenie i leczenie
łąkotek stawu
kolanowego
Marcin
Błoński
Michał
Szczodry
Uszkodzenia i
rekonstrukcje łąkotek
stawu kolanowego
anatomia i biomechanika łąkotek
uszkodzenia łąkotek
diagnostyka
strategia postępowania
rodzaje przeszczepów
alloprzeszczep mrożony
postępowanie pooperacyjne
Anatomia
staw kolanowy
w obrębie torebki stawowej
pomiędzy kością udową i piszczelową
Anatomia
C-kształtne chrzęstno-włókniste
dyski
powierzchnia dolna równa
powierzchnia górna wklęsła
klinowate w przekroju poprzecznym
podstawą klina zwrócone na zewnątrz
zrośnięte z torebką
Anatomia
Łąkotka boczna- krótsza silniej,
zakrzywiona
przyczep rogu przedniego
do przodu od guzka
międzykłykciowego bocznego
przyczep rogu tylnego
z tyłu guzka miedzykłykciowego
bocznego
Anatomia
Łąkotka przyśrodkowa- dłuższa szersza,
słabiej zakrzywiona, bardziej sierpowata
przyczep rogu przedniego
z przodu przed polem międzykłykciowym
przednim
przyczep rogu tylnego
w polu międzykłykciowym tylnym
przyczepia się do częściowo do niej
ścięgno m. półbłoniastego
Anatomia
chondrocyty
macierz zewnątrzkomórkowa
proteoglikany
koloagen gł. typu I
włókna o przebiegu okrężnym i skośnym
warstwa głęboka i powierzchowna
Anatomia
Unaczynienie
okołołąkotkowy splot kapilarny (od
tętnicy podkolanowej)
łąkotka boczna 10-25% obwodu
łóąkotka przyśrodkowa 10-30%
Anatomia
Unerwienie
n. stawowy tylny (od n.
piszczelowego)
n. stawowy boczny (od n.
strzałkowego wspólnego)
n. stawowy przyśrodkowy (od n.
udowo-goleniowego i n. udowo-
zasłonowego)
Biomechanika
przenoszenie obciążeń i amortyzacja
70% przedziału bocznego
50% przedziału przyśrodkowego
pogłębiają powierzchnię stawową kości
piszczelowej
transmisja ruchu zawiasowego na poślizgowy i
rotacyjny
stabilizacja kolana
W płaszczyźnie przednio-tylnej
„smarowanie” i odżywianie powierzchni
stawowych
Biomechanika
Ruchomość podczas zginania kolana
(do tyłu ponad brzegi kości
piszczelowej)
łąkotka boczna ok. 12-16 mm
łąkotka przyśrodkowa ok. 10-12
mm
Większa podatność na urazy
Mechanizmy uszkodzenia
urazowe
zwyrodnieniowe (np. przykurcz m.
półbłoniastego)
Urazy
podłużne
skośne
promieniste
horyzontalne
kombinacje ww.
Urazy
Klasyfikacja uszkodzeń strefy
okrężnej
O –połączenie łąkotka błona
maziowa
1- 1/3 zewnętrzna
2- 1/3 środkowa
3- 1/3 wewnętrzna
diagnostyka
wywiady
badanie kliniczne
bolesność palpacyjna w rzucie łąkotki
testy specyficzne np. Mc Mareya
USG
MRI
Cel leczenia
uwolnienie od bólu
dysfunkcji kolana
zapobieżenie zmianom
degeneracyjnym
Zasady leczenia
naprawa łąkotek
eliminacja patologii
towarzyszących
niestabilność kolana
zaburzenia osi kończyn
Metody leczenia
leczenie nie operacyjne
chirurgiczna naprawa
meniscektomia
przeszczep łąkotki
Leczenie nie operacyjne
Wskazania:
uszkodzenia bezobjawowe
przerwania poniżej 1 cm. długości
przerwania umiejscowione w strefie
zewnętrznej 0 i 1 (o dużej tendencji do
autowygajania)
rozerwania częściowej grubości
krótkie rozerwania radialne
uszkodzenia u pacjentów młodych
Leczenie nie operacyjne
unieruchomienie (zazwyczaj 3 tyg.)
metody stymulacji i/lub metody
wzmacniania gojenia
trepanacja
Metoda „fibrin clot”
Chirurgiczna naprawa
łąkotek
Wskazania:
uszkodzenia w strefie unaczynionej
(tzw. red)
stabilny staw kolanowy
ewentualnie w strefie słabiej
unaczynionej (tzw.red-white)
Chirurgiczna naprawa
łąkotek
all inside
inside-out
outside-in
Resekcja łąkotki
Wskazania:
Uszkodzenia w strefie nie
unaczynionej (tzw. white):
skośne
promieniste
horyzontalne
złożone
Skutki resekcji
Zwiększa lokalnie siłę nacisku do 235%
dyskomfort (ból)
niewydolność więzadeł
zmiany zwyrodnieniowe chrząstki
obraz radiologiczny (zwężenie szpary
stawowej, szpotawa oś kończyny)
Alloprzeszczep łąkotki
Przeciwwskazania:
Kolano szpotawe
Chondromalacja IV stopnia w skali
Outerbridge’a
Niestabilność kolana
Alloprzeszczep łąkotki
Zalety:
przywraca anatomiczną budowę
kolana
wartości biomechaniczne najbardziej
zbliżone do łąkotki własnej
immunologicznie uprzywilejowany-
antygeny układu HLA znajdują się
wewnątrz bezkomórkowej macierzy
Alloprzeszczep łąkotki
mrożone (-185;-190*C)
świeże
liofilizowane
Alloprzeszczep łąkotki
Dobór parametrów przeszczepu:
brak standardów
Wzorujemy się na zdrowej kończynie
Rozmiar przeszczepu dobiera bank
na podstawie przesłanych zdjęć
standardowy radiogram
CT
MRI
Alloprzeszczep łąkotki
powinien być dostatecznie duży,
aby:
wypełnić szparę stawową
pokryć kość piszczelową
jednoimienny ze stroną i
przedziałem kolana biorcy i dawcy
Technika operacyjna
przygotowanie przeszczepu:
Rozmrożenie, płukanie wg
protokołu
oczyszczenie z błony maziowej i
torebki stawowej
Technika operacyjna
przycięcie bloczka/ów kostnych
Technika operacyjna
uzbrojenie w szwy
ciągnące na róg przedni i tylny
kierunkowy w 1/3 środkowej i tylnej
w przypadku ł. bocznej również przez
bloczek kostny
Technika operacyjna
łąkotka przyśrodkowa-technika
bloczków kostnych
łąkotka boczna- technika „koryta”
Technika operacyjna
artroskopia zwiadowcza
usunięcie ewentualnych resztek
łąkotki
Opracowanie i odświeżanie brzegu
torebkowego (aż do uzyskania
krwawienia)
Technika operacyjna
(ł. przyśrodkowa)
nawiercanie kanałów przy użyciu
celowników (w rzucie przyczepów
rogu tylnego i przedniego)
ǿ 5 mm
ǿ 7 mm dla przeszczepu z bloczkami
Technika operacyjna
(ł. przyśrodkowa)
W 1/3 tylnej i środkowej torebki
(przy użyciu szydła łąkotkowego)
wprowadzenie szwu kierunkowego
Przeprowadzenie nici ciągnących
przez kanały śródstawowe
dowiązanie szwów kierunkowych
do nici ciągnących
Technika operacyjna
(ł. przyśrodkowa)
Poszerzenie dojścia
artroskopowego
Wciągnięcie przeszczepu do stawu
Technika operacyjna
(ł. przyśrodkowa)
wsuniecie się bloczków do kanałów
anatomiczne umiejscowienie
łąkotki w stawie
napięcie szwów ciągnących i
kierunkowego
przyszycie przeszczepu do brzegu
torebki
Technika operacyjna
(ł. boczna)
Wykonanie koryta
szerokość ok. 8 mm.
głębokość ok. 9 mm
(...)
umiejscowienie bloczka kostnego w
loży
(...)
Technika operacyjna
sprawdzamy zakres ruchów w
stawie (dla potwierdzenia
prawidłowego umiejscowienia
łąkotki w stawie)
Postępowanie
pooperacyjne
unieruchomienie w ortezie 30° na 4-6
tyg. z towarzyszącym odciążeniem
bierny ruch (szyna CPM) w wymiarze 6-8
min. dziennie.
w zakresie nie powodującym translokacji
łąkotek i napinania szwów (15°-90°)
Po 6 tyg. I osiągnięciu wyprostu stawu
zwiększa się stopniowo obciążenie
Zakres zgięcia stopniowo zwiększa się
powyżej 90° do 9-12 tyg.
Postępowanie
pooperacyjne
Monitorowanie procesu gojenia się
USG
MRI
artroskopia po 12-24 miesiącach
Dziękujemy za uwagę.