PAMIĘĆ
PAMIĘĆ
AUTOBIOGRAFICZNA
AUTOBIOGRAFICZNA
Pojęcie
Pojęcie
pamięci autobiograficznej
pamięci autobiograficznej
ma swój rodowód w pracy Tulvinga
ma swój rodowód w pracy Tulvinga
poświęconej pamięci epizodycznej,
poświęconej pamięci epizodycznej,
która została porównana z pamięcią
która została porównana z pamięcią
semantyczną.
semantyczną.
Pamięć autobiograficzna
Pamięć autobiograficzna
ma duże
ma duże
znaczenie dla procesu diagnozy
znaczenie dla procesu diagnozy
osobowości, jest także przedmiotem
osobowości, jest także przedmiotem
oddziaływań terapeutycznych
oddziaływań terapeutycznych
Pamięć autobiograficzna to pamięć
Pamięć autobiograficzna to pamięć
deklaratywna odnosząca się do
deklaratywna odnosząca się do
własnej przeszłości. To zdolność do
własnej przeszłości. To zdolność do
rejestrowania i odtwarzania zdarzeń
rejestrowania i odtwarzania zdarzeń
z osobistej przeszłości, jak też
z osobistej przeszłości, jak też
proces rejestrowania i odtwarzania
proces rejestrowania i odtwarzania
tych doświadczeń.
tych doświadczeń.
Problemy jakie się pojawiają przy
Problemy jakie się pojawiają przy
utożsamianiu pamięci autobiograficznej z
utożsamianiu pamięci autobiograficznej z
dotychczasowym doświadczeniem
dotychczasowym doświadczeniem
życiowym, można zilustrować, odwołując
życiowym, można zilustrować, odwołując
się do studium wypadku przedstawionego
się do studium wypadku przedstawionego
przez Perry’ego :
przez Perry’ego :
Studium dotyczy trzyletniego chłopca, który był świadkiem
Studium dotyczy trzyletniego chłopca, który był świadkiem
zamordowania swojej 18-miesięcznej siostry przez opiekunkę.
zamordowania swojej 18-miesięcznej siostry przez opiekunkę.
Chłopiec po dwóch miesiącach pobytu w klinice zaprzyjaźnił się z
Chłopiec po dwóch miesiącach pobytu w klinice zaprzyjaźnił się z
personelem oraz z innymi dziećmi. Był dość pogodny i przyjaźnie
personelem oraz z innymi dziećmi. Był dość pogodny i przyjaźnie
nastawiony do innych. Bawił się zarówno z personelem, jak i z innymi
nastawiony do innych. Bawił się zarówno z personelem, jak i z innymi
dziećmi. Jednego dnia zarejestrowano fizjologiczne wskaźniki
dziećmi. Jednego dnia zarejestrowano fizjologiczne wskaźniki
pobudzenia emocjonalnego w trakcie zabawy, a potem w czasie
pobudzenia emocjonalnego w trakcie zabawy, a potem w czasie
częściowo strukturalizowanego wywiadu rozmawiano z nim o
częściowo strukturalizowanego wywiadu rozmawiano z nim o
sprawach dość obojętnych, a następnie zaczęto zadawać ogólne
sprawach dość obojętnych, a następnie zaczęto zadawać ogólne
pytania dotyczące siostry.
pytania dotyczące siostry.
W czasie zabawy chłopiec był rozluźniony i wesoły, a jego pobudzenie
W czasie zabawy chłopiec był rozluźniony i wesoły, a jego pobudzenie
fizjologiczne stopniowo się zmniejszało. Kiedy rozpoczął się wywiad,
fizjologiczne stopniowo się zmniejszało. Kiedy rozpoczął się wywiad,
tętno nieco wzrosło, ale chłopiec nadal był uśmiechnięty i zachowywał
tętno nieco wzrosło, ale chłopiec nadal był uśmiechnięty i zachowywał
się odpowiednio do wieku. Kiedy zadano mu pytania dotyczące
się odpowiednio do wieku. Kiedy zadano mu pytania dotyczące
siostry, nastąpił dramatyczny wzrost tętna, a potem zaczęło ono
siostry, nastąpił dramatyczny wzrost tętna, a potem zaczęło ono
spadać, by osiągnąć zbliżony do tego, jaki występował w obojętnej
spadać, by osiągnąć zbliżony do tego, jaki występował w obojętnej
części wywiadu. Pojawiła się znaczna zmiana zachowania chłopca.
części wywiadu. Pojawiła się znaczna zmiana zachowania chłopca.
Przestał się bawić, przestał reagować na bodźce zewnętrzne, nie
Przestał się bawić, przestał reagować na bodźce zewnętrzne, nie
nawiązywał kontaktu wzrokowego. Nie potrafił podać żadnych
nawiązywał kontaktu wzrokowego. Nie potrafił podać żadnych
informacji na temat siostry, ani też nie „przypominał” sobie
informacji na temat siostry, ani też nie „przypominał” sobie
traumatycznego zdarzenia, którego był świadkiem. Zdarzenie to
traumatycznego zdarzenia, którego był świadkiem. Zdarzenie to
musiało jednak zostać przez niego zarejestrowane, czego dowodem
musiało jednak zostać przez niego zarejestrowane, czego dowodem
są olbrzymie zmiany w zakresie pobudzenia emocjonalnego.
są olbrzymie zmiany w zakresie pobudzenia emocjonalnego.
Pamięć o naszej osobistej przeszłości stanowi
Pamięć o naszej osobistej przeszłości stanowi
reprezentację zbioru zdarzeń, które mają następujące
reprezentację zbioru zdarzeń, które mają następujące
właściwości:
właściwości:
Są uporządkowane sekwencyjnie
Są uporządkowane sekwencyjnie
. Uporządkowanie w czasie
. Uporządkowanie w czasie
może mieć charakter liniowy, ale sekwencje mogą wchodzić w
może mieć charakter liniowy, ale sekwencje mogą wchodzić w
skład hierarchii (np. pamiętam, że najpierw kupiłem sobie
skład hierarchii (np. pamiętam, że najpierw kupiłem sobie
radio, a potem telewizor. Wynikało to stąd, że radio było
radio, a potem telewizor. Wynikało to stąd, że radio było
zdecydowanie tańsze, więc mogłem je kupić wtedy, kiedy
zdecydowanie tańsze, więc mogłem je kupić wtedy, kiedy
pracowałem dorywczo, natomiast telewizor kupiłem dopiero
pracowałem dorywczo, natomiast telewizor kupiłem dopiero
wówczas, kiedy miałem stałą pracę.
wówczas, kiedy miałem stałą pracę.
Zdarzenia te są datowane tzn. mają pewną lokalizację
Zdarzenia te są datowane tzn. mają pewną lokalizację
czasową
czasową
. Lokalizacja ta może być określana mniej lub bardziej
. Lokalizacja ta może być określana mniej lub bardziej
dokładnie. Datowanie dokładne pochłania duże zasoby pamięci
dokładnie. Datowanie dokładne pochłania duże zasoby pamięci
– ludzie wykorzystują je w odniesieniu do zdarzeń bardzo
– ludzie wykorzystują je w odniesieniu do zdarzeń bardzo
ważnych tj. ślub, rozwód, urodziny dziecka czy osiągnięcie
ważnych tj. ślub, rozwód, urodziny dziecka czy osiągnięcie
jakiegoś specjalnego sukcesu zawodowego. W innych
jakiegoś specjalnego sukcesu zawodowego. W innych
wypadkach stosuje się datowanie mniej dokładne np. „To się
wypadkach stosuje się datowanie mniej dokładne np. „To się
działo na początku mojej pracy w X”. Zaletą takiego datowania
działo na początku mojej pracy w X”. Zaletą takiego datowania
jest to, że pochłania ono znacznie mniejsze zasoby pamięci.
jest to, że pochłania ono znacznie mniejsze zasoby pamięci.
Zdarzenia tworzące sekwencje mają pewien sens dla
Zdarzenia tworzące sekwencje mają pewien sens dla
jednostki. Dzięki znajomości tego sensu jednostka może
jednostki. Dzięki znajomości tego sensu jednostka może
uzupełniać brakujące elementy ze swej przeszłości,
uzupełniać brakujące elementy ze swej przeszłości,
przypominając sobie na przykład to, na czym jej szczególnie
przypominając sobie na przykład to, na czym jej szczególnie
zależało w jakimś momencie tej przeszłości. Ten sens ma
zależało w jakimś momencie tej przeszłości. Ten sens ma
duże znaczenie dla ukształtowania się poczucia tożsamości
duże znaczenie dla ukształtowania się poczucia tożsamości
oraz dla pojawienia się pozytywnej samooceny.
oraz dla pojawienia się pozytywnej samooceny.
Zdarzenie te odnoszą się do Ja, czyli jednostka musi je
Zdarzenie te odnoszą się do Ja, czyli jednostka musi je
traktować jako dotyczące jej własnej osoby. Zdarzenia
traktować jako dotyczące jej własnej osoby. Zdarzenia
zapisywane w pamięci autobiograficznej nie muszą być
zapisywane w pamięci autobiograficznej nie muszą być
zdarzeniami, w których jednostka odgrywała centralna rolę.
zdarzeniami, w których jednostka odgrywała centralna rolę.
Wiele osób pamięta strajki i powstanie Solidarności w 1980
Wiele osób pamięta strajki i powstanie Solidarności w 1980
roku jako silne osobiste przeżycie, choć osoby te nie musiały
roku jako silne osobiste przeżycie, choć osoby te nie musiały
ani uczestniczyć w tych strajkach, ani też tworzyć związku
ani uczestniczyć w tych strajkach, ani też tworzyć związku
zawodowego. Na znaczenie tego aspektu pamięci
zawodowego. Na znaczenie tego aspektu pamięci
autobiograficznej zwraca uwagę Brewer. Niektórzy badacze
autobiograficznej zwraca uwagę Brewer. Niektórzy badacze
posługują się nawet terminem pamięć osobista, a nie
posługują się nawet terminem pamięć osobista, a nie
terminem pamięć autobiograficzna albo terminem pamięć
terminem pamięć autobiograficzna albo terminem pamięć
zdarzeń osobistych.
zdarzeń osobistych.
W pamięci autobiograficznej
W pamięci autobiograficznej
znajdują się dane o charakterze:
znajdują się dane o charakterze:
Semantycznym
Semantycznym
– dotyczą faktów z
– dotyczą faktów z
osobistej biografii;
osobistej biografii;
Epizodycznym
Epizodycznym
– dotyczą ciągów
– dotyczą ciągów
zdarzeń, w których jednostkach
zdarzeń, w których jednostkach
uczestniczyła bądź jako aktor, bądź
uczestniczyła bądź jako aktor, bądź
jako obserwator.
jako obserwator.
Badacze zajmujący się pamięcią
Badacze zajmujący się pamięcią
autobiograficzną (Rubin, 1996) stwierdzają, że
autobiograficzną (Rubin, 1996) stwierdzają, że
występuje ona
występuje ona
w postaci narracji
w postaci narracji
, czyli
, czyli
historii przedstawiających ciągi zdarzeń.
historii przedstawiających ciągi zdarzeń.
Narracje stanowią dominującą część pamięci
Narracje stanowią dominującą część pamięci
autobiograficznej. Znajdują się w niej
autobiograficznej. Znajdują się w niej
informacje na temat faktów. Taką informacją
informacje na temat faktów. Taką informacją
jest na przykład informacja o własnym imieniu
jest na przykład informacja o własnym imieniu
czy nazwisku lub informacja na temat
czy nazwisku lub informacja na temat
własnych cech w przeszłości.
własnych cech w przeszłości.
(Mogę na przykład pamiętać o tym, że byłem
(Mogę na przykład pamiętać o tym, że byłem
kiedyś osobą bardzo nieśmiałą; mogę nie
kiedyś osobą bardzo nieśmiałą; mogę nie
pamiętać specyficznych epizodów, w których
pamiętać specyficznych epizodów, w których
ujawniała się ta nieśmiałość, choć oczywiście
ujawniała się ta nieśmiałość, choć oczywiście
mogę sobie te epizody przypomnieć).
mogę sobie te epizody przypomnieć).
W pamięci autobiograficznej informacje
W pamięci autobiograficznej informacje
mogą być kodowane w kodzie
mogą być kodowane w kodzie
obrazowym, werbalnym i
obrazowym, werbalnym i
abstrakcyjnym.
abstrakcyjnym.
1.
1.
Dane obrazowe
Dane obrazowe
– nasze wspomnienia wypełnione
– nasze wspomnienia wypełnione
są obrazami ważnych zdarzeń z naszego życia.
są obrazami ważnych zdarzeń z naszego życia.
Obrazy te mogą być mniej lub bardziej wyraziste,
Obrazy te mogą być mniej lub bardziej wyraziste,
ale człowiek ma zazwyczaj silne poczucie ich
ale człowiek ma zazwyczaj silne poczucie ich
naoczności.
naoczności.
2.
2.
Dane werbalne
Dane werbalne
– to rozmaite dane identyfikacyjne,
– to rozmaite dane identyfikacyjne,
takie jak imię, nazwisko i data urodzenia.
takie jak imię, nazwisko i data urodzenia.
3.
3.
Dane abstrakcyjne
Dane abstrakcyjne
– to te wszystkie informacje,
– to te wszystkie informacje,
za których pomocą jednostka stara się zrozumieć
za których pomocą jednostka stara się zrozumieć
własną biografię.
własną biografię.
Właściwości pamięci
Właściwości pamięci
autobiograficznej:
autobiograficznej:
Interpretacje faktów
Interpretacje faktów
– człowiek bardzo często myli
– człowiek bardzo często myli
fakty z ich interpretacjami, które mogą mieć charakter
fakty z ich interpretacjami, które mogą mieć charakter
obronny. Ludzie zazwyczaj nie zdają sobie sprawy z tego,
obronny. Ludzie zazwyczaj nie zdają sobie sprawy z tego,
że to, co wydaje im się oczywiste, wcale takie nie jest dla
że to, co wydaje im się oczywiste, wcale takie nie jest dla
innych osób.
innych osób.
Związek z emocjami
Związek z emocjami
– informacje zarejestrowane w tej
– informacje zarejestrowane w tej
pamięci są oznakowane emocjonalnie; ludzie dość słabo
pamięci są oznakowane emocjonalnie; ludzie dość słabo
pamiętają te informacje z własnej przeszłości, które nie
pamiętają te informacje z własnej przeszłości, które nie
są oznakowane.
są oznakowane.
Zależność od „wieku” informacji
Zależność od „wieku” informacji
– zupełnie inaczej
– zupełnie inaczej
pamiętane są informacje świeże, dotyczące niedawnych
pamiętane są informacje świeże, dotyczące niedawnych
zdarzeń, inaczej zaś informacje dotyczące zdarzeń
zdarzeń, inaczej zaś informacje dotyczące zdarzeń
odległych w czasie.
odległych w czasie.
Brewer
Brewer
zakłada, że
zakłada, że
pamięć
pamięć
autobiograficzna jest pamięcią
autobiograficzna jest pamięcią
świadomą
świadomą
. Uważa, że zamiast
. Uważa, że zamiast
terminu pamięć autobiograficzna
terminu pamięć autobiograficzna
lepiej stosować termin pamięć
lepiej stosować termin pamięć
wspomnieniowa. Takie rozwiązanie
wspomnieniowa. Takie rozwiązanie
utożsamia pamięć autobiograficzną z
utożsamia pamięć autobiograficzną z
tym, co jednostka potrafi przywołać w
tym, co jednostka potrafi przywołać w
postaci wspomnień.
postaci wspomnień.
Pamięć autobiograficzna może wystąpić u człowieka
Pamięć autobiograficzna może wystąpić u człowieka
dopiero na takim etapie rozwoju, gdy zaczyna się
dopiero na takim etapie rozwoju, gdy zaczyna się
kształtować
poczucie
tożsamości
i
poczucie
kształtować
poczucie
tożsamości
i
poczucie
odrębności Ja. Kiedy poczucie takie jeszcze nie
odrębności Ja. Kiedy poczucie takie jeszcze nie
zostało ukształtowane, mamy do czynienia z
zostało ukształtowane, mamy do czynienia z
protopamięcią
protopamięcią
– jednostka pamięta pewne
– jednostka pamięta pewne
zdarzenia, ale nie wiąże ich z własną osobą.
zdarzenia, ale nie wiąże ich z własną osobą.
Protopamięć
Protopamięć
autobiograficzna
autobiograficzna
może występować
może występować
u
specyficznej
kategorii
osób
dorosłych,
a
u
specyficznej
kategorii
osób
dorosłych,
a
mianowicie u osób z zaburzeniami poczucia
mianowicie u osób z zaburzeniami poczucia
tożsamości. Na przykład u osób, które przeżyły
tożsamości. Na przykład u osób, które przeżyły
traumę, pojawia się dysocjacja, czyli rozszczepienie,
traumę, pojawia się dysocjacja, czyli rozszczepienie,
w której wyniku jednostka traktuje rozmaite
w której wyniku jednostka traktuje rozmaite
zdarzenia tak, jak gdyby nie były one jej własnymi
zdarzenia tak, jak gdyby nie były one jej własnymi
doświadczeniami (osoby torturowane opisują swoje
doświadczeniami (osoby torturowane opisują swoje
przeżycia tak, jak gdyby przydarzyły się innej
przeżycia tak, jak gdyby przydarzyły się innej
osobie).
osobie).
Metody badania pamięci
Metody badania pamięci
autobiograficznej:
autobiograficznej:
Metoda swobodnych skojarzeń
Metoda swobodnych skojarzeń
Galtona
Galtona
Metoda
kierowanych
skojarzeń
Metoda
kierowanych
skojarzeń
Crowitza i Schiffmana
Crowitza i Schiffmana
Metoda pamiętników
Metoda pamiętników
Badania nad pamięcią specyficznych
Badania nad pamięcią specyficznych
zdarzeń życiowych
zdarzeń życiowych
FUNKCJE PAMIĘCI
FUNKCJE PAMIĘCI
AUTOBIOGRAFICZNEJ
AUTOBIOGRAFICZNEJ
funkcja informacyjna,
funkcja informacyjna,
funkcja komunikacyjna,
funkcja komunikacyjna,
funkcja interpersonalna,
funkcja interpersonalna,
funkcja motywacyjno – emocjonalna,
funkcja motywacyjno – emocjonalna,
funkcja organizacyjna.
funkcja organizacyjna.
Funkcja informacyjna
Funkcja informacyjna
Pamięć autobiograficzna zawiera informacje o osobistej
Pamięć autobiograficzna zawiera informacje o osobistej
przeszłości i te informacje wykorzystywane są jako
przeszłości i te informacje wykorzystywane są jako
podstawa regulowania bieżących stosunków z otoczeniem.
podstawa regulowania bieżących stosunków z otoczeniem.
Funkcja informacyjna pamięci autobiograficznej nie tylko
Funkcja informacyjna pamięci autobiograficznej nie tylko
pozwala na powstrzymywanie działań potencjalnie
pozwala na powstrzymywanie działań potencjalnie
szkodliwych dla jednostki, lecz także ułatwia wybór działań,
szkodliwych dla jednostki, lecz także ułatwia wybór działań,
które przyniosą tej jednostce korzyści. Rachunek zysków i
które przyniosą tej jednostce korzyści. Rachunek zysków i
strat wymaga sięgania do zasobów pamięci
strat wymaga sięgania do zasobów pamięci
autobiograficznej. Informacje dotyczące zdarzeń
autobiograficznej. Informacje dotyczące zdarzeń
pozytywnych w osobistej przeszłości są inaczej
pozytywnych w osobistej przeszłości są inaczej
przechowywane niż informacje dotyczące zdarzeń
przechowywane niż informacje dotyczące zdarzeń
negatywnych. Poza tym nie zawsze możliwe jest
negatywnych. Poza tym nie zawsze możliwe jest
przeprowadzenie owego rachunku, gdyż ludzie korzystają z
przeprowadzenie owego rachunku, gdyż ludzie korzystają z
własnego doświadczenia w sposób wybiórczy.
własnego doświadczenia w sposób wybiórczy.
Funkcja komunikacyjna
Funkcja komunikacyjna
Przypominanie sobie pewnych fragmentów własnej
Przypominanie sobie pewnych fragmentów własnej
przeszłości pozwala zakomunikować innym, kim się jest i jaką
przeszłości pozwala zakomunikować innym, kim się jest i jaką
pozycję zajmuje się w pewnej grupie – czy to zawodowej, czy
pozycję zajmuje się w pewnej grupie – czy to zawodowej, czy
też opartej na więziach nieformalnych.
też opartej na więziach nieformalnych.
Komunikowanie innym własnych doświadczeń umożliwia
Komunikowanie innym własnych doświadczeń umożliwia
wykrycie wspólnych elementów przeszłości. Po pierwsze,
wykrycie wspólnych elementów przeszłości. Po pierwsze,
ułatwia to nawiązanie kontaktu z drugą osobą, rozmowa
ułatwia to nawiązanie kontaktu z drugą osobą, rozmowa
zaczyna się często od poszukiwania wspólnych znajomych
zaczyna się często od poszukiwania wspólnych znajomych
lub wspólnych elementów osobistej historii. Po drugie, jest to
lub wspólnych elementów osobistej historii. Po drugie, jest to
zazwyczaj sposób poprawienia sobie nastroju – ludzie
zazwyczaj sposób poprawienia sobie nastroju – ludzie
wspólnie wspominają doświadczenia pozytywne. Czasami też
wspólnie wspominają doświadczenia pozytywne. Czasami też
wspominają zdarzenia, które niegdyś miały walencję
wspominają zdarzenia, które niegdyś miały walencję
negatywną, ale wskutek upływu czasu ten negatywny znak
negatywną, ale wskutek upływu czasu ten negatywny znak
emocjonalny stopniowo staje się coraz mniej wyrazisty, a w
emocjonalny stopniowo staje się coraz mniej wyrazisty, a w
końcu wspomnienie nabiera cech pozytywnych. Najczęściej
końcu wspomnienie nabiera cech pozytywnych. Najczęściej
te cechy pozytywne mają swoje źródło w tym, że cos
te cechy pozytywne mają swoje źródło w tym, że cos
nieprzyjemnego nastąpiło w przeszłości, ale w tej chwili nie
nieprzyjemnego nastąpiło w przeszłości, ale w tej chwili nie
zagraża już jednostce w sposób bezpośredni.
zagraża już jednostce w sposób bezpośredni.
Funkcja interpersonalna
Funkcja interpersonalna
Dzięki tej funkcji ludzie mogą nawiązywać kontakty,
Dzięki tej funkcji ludzie mogą nawiązywać kontakty,
utrzymywać je, a także kształtować silne więzi z
utrzymywać je, a także kształtować silne więzi z
innymi.
innymi.
Na wytwarzanie więzi z innymi ludźmi zwraca uwagę
Na wytwarzanie więzi z innymi ludźmi zwraca uwagę
Fivush wraz z współpracownicami (1995) – twierdząc,
Fivush wraz z współpracownicami (1995) – twierdząc,
że odtwarzanie wspólnie przeżytej przeszłości silnie
że odtwarzanie wspólnie przeżytej przeszłości silnie
łączy ludzi ze sobą. Rozmowy na takie tematy
łączy ludzi ze sobą. Rozmowy na takie tematy
umożliwiają wykształcenie wspólnego rozumienia
umożliwiają wykształcenie wspólnego rozumienia
świata; rozumienie to z kolei umożliwia wspólne
świata; rozumienie to z kolei umożliwia wspólne
planowanie i koordynowanie rozmaitych działań.
planowanie i koordynowanie rozmaitych działań.
Odwoływanie się do wspólnych doświadczeń pozwala
Odwoływanie się do wspólnych doświadczeń pozwala
traktować inna osobę jako kogoś podobnego do nas
traktować inna osobę jako kogoś podobnego do nas
samych. Dzięki temu zachowanie tej osoby staje się
samych. Dzięki temu zachowanie tej osoby staje się
dla nas przewidywalne i zrozumiałe.
dla nas przewidywalne i zrozumiałe.
c.d. Funkcja
c.d. Funkcja
interpersonalna
interpersonalna
Osobną sprawą jest wykorzystywanie zawartości pamięci
Osobną sprawą jest wykorzystywanie zawartości pamięci
autobiograficznej do wnioskowania o właściwościach innych
autobiograficznej do wnioskowania o właściwościach innych
ludzi. Dzięki temu, że pamięć autobiograficzna stanowi źródło
ludzi. Dzięki temu, że pamięć autobiograficzna stanowi źródło
wiedzy na temat siebie, może być analogicznie wykorzystywana
wiedzy na temat siebie, może być analogicznie wykorzystywana
jako źródło informacji o innych – warunkiem jest wydobycie
jako źródło informacji o innych – warunkiem jest wydobycie
pokrewieństwa doświadczeń własnych i innych ludzi. Karniol
pokrewieństwa doświadczeń własnych i innych ludzi. Karniol
(1986, 1990) sądzi, że pamięć jest zorganizowana wokół
(1986, 1990) sądzi, że pamięć jest zorganizowana wokół
prototypowych struktur wiedzy. Struktury te są podobne u
prototypowych struktur wiedzy. Struktury te są podobne u
różnych ludzi. Na podstawie wiedzy o sobie można zatem
różnych ludzi. Na podstawie wiedzy o sobie można zatem
wnioskować o innych ludziach.
wnioskować o innych ludziach.
Możliwy jest jednak odmienny kierunek oddziaływań – ludzie
Możliwy jest jednak odmienny kierunek oddziaływań – ludzie
poznają siebie na podstawie tego, jacy są inni oraz jakie są
poznają siebie na podstawie tego, jacy są inni oraz jakie są
obowiązujące skrypty kulturowe. To inni stwarzają poznawczy i
obowiązujące skrypty kulturowe. To inni stwarzają poznawczy i
emocjonalny punkt odniesienia do oceny Ja. Markus i Kitayama
emocjonalny punkt odniesienia do oceny Ja. Markus i Kitayama
(1991) wskazują na to, że ludzie w różnych kulturach mają
(1991) wskazują na to, że ludzie w różnych kulturach mają
zupełnie inną koncepcję Ja – odmiennie przedstawia się ona w
zupełnie inną koncepcję Ja – odmiennie przedstawia się ona w
kulturach cechujących się wysokim stopniem współuzależnienia,
kulturach cechujących się wysokim stopniem współuzależnienia,
a inaczej w kulturach kładących nacisk na autonomię i
a inaczej w kulturach kładących nacisk na autonomię i
niezależność.
niezależność.
Funkcja motywacyjno-
Funkcja motywacyjno-
emocjonalna
emocjonalna
Analiza mechanizmów tworzenia wspomnień autobiograficznych wskazuje na
Analiza mechanizmów tworzenia wspomnień autobiograficznych wskazuje na
silne związki pamięci autobiograficznej zarówno z emocjami, jak i z motywacją.
silne związki pamięci autobiograficznej zarówno z emocjami, jak i z motywacją.
Informacje rejestrowane w wiedzy autobiograficznej dotyczą m.in. hierarchii
Informacje rejestrowane w wiedzy autobiograficznej dotyczą m.in. hierarchii
celów realizowanych przez jednostkę. Cele te są czasami interpretowane jako
celów realizowanych przez jednostkę. Cele te są czasami interpretowane jako
konstruktywna cecha ludzkiej natury – dobrym przykładem jest teoria hierarchii
konstruktywna cecha ludzkiej natury – dobrym przykładem jest teoria hierarchii
potrzeb Maslowa, który powiada, że ludzie w swoim życiu realizują ograniczoną
potrzeb Maslowa, który powiada, że ludzie w swoim życiu realizują ograniczoną
liczbę klas celów. Są to cele związane z zaspokajaniem potrzeb fizjologicznych,
liczbę klas celów. Są to cele związane z zaspokajaniem potrzeb fizjologicznych,
potrzeb bezpieczeństwa, potrzeby przynależności i miłości, potrzeb szacunku
potrzeb bezpieczeństwa, potrzeby przynależności i miłości, potrzeb szacunku
oraz potrzeb samorealizacji. Po zaspokojeniu potrzeb zajmujących niższe
oraz potrzeb samorealizacji. Po zaspokojeniu potrzeb zajmujących niższe
miejsce w hierarchii u jednostki pojawiają się potrzeby zajmujące miejsce
miejsce w hierarchii u jednostki pojawiają się potrzeby zajmujące miejsce
wyższe.
wyższe.
Czasami jednak badacze uznają, że cele wiążą się z realizowanymi zadaniami
Czasami jednak badacze uznają, że cele wiążą się z realizowanymi zadaniami
życiowymi. Zadania te odmienne są w różnych fazach życia – w jednej fazie
życiowymi. Zadania te odmienne są w różnych fazach życia – w jednej fazie
dąży się do najlepszych stopni w szkole, w innej do znalezienia partnera lub
dąży się do najlepszych stopni w szkole, w innej do znalezienia partnera lub
partnerki. Podejmując się realizacji kolejnych zadań życiowych, ludzie kierują
partnerki. Podejmując się realizacji kolejnych zadań życiowych, ludzie kierują
się reprezentacjami siebie w przyszłości. Cele ustalane są m.in. na podstawie
się reprezentacjami siebie w przyszłości. Cele ustalane są m.in. na podstawie
dotychczasowych doświadczeń – ludzie unikają stawiania sobie celów, których
dotychczasowych doświadczeń – ludzie unikają stawiania sobie celów, których
realizacja w przeszłości kończyła się niepowodzeniem. Wykorzystują także
realizacja w przeszłości kończyła się niepowodzeniem. Wykorzystują także
pamięć do realizacji celów. Z drugiej strony pojawia się oddziaływanie celów na
pamięć do realizacji celów. Z drugiej strony pojawia się oddziaływanie celów na
wspomnienia. Cele wpływają na to, jak ludzie konstruują swoje wspomnienia i
wspomnienia. Cele wpływają na to, jak ludzie konstruują swoje wspomnienia i
jak interpretują ich treść.
jak interpretują ich treść.
c.d. f. motywacyjno-
c.d. f. motywacyjno-
emocjonalna
emocjonalna
Problematyka celów działania, wyboru celów i ustalania
Problematyka celów działania, wyboru celów i ustalania
priorytetów dla poszczególnych celów, wskazuje również
priorytetów dla poszczególnych celów, wskazuje również
na związki pamięci autobiograficznej z emocjami. Emocje
na związki pamięci autobiograficznej z emocjami. Emocje
wpływają przede wszystkim na koncentrowanie uwagi na
wpływają przede wszystkim na koncentrowanie uwagi na
tych właściwościach sytuacji, które mają znaczenie dla
tych właściwościach sytuacji, które mają znaczenie dla
realizacji celów.
realizacji celów.
Pamięć autobiograficzna łączy się z emocjami na dwa
Pamięć autobiograficzna łączy się z emocjami na dwa
sposoby:
sposoby:
1.
1.
Wskazuje ona, w jakich kontekstach i w jakich warunkach
Wskazuje ona, w jakich kontekstach i w jakich warunkach
można się natknąć na bodźce wyzwalające różne emocje.
można się natknąć na bodźce wyzwalające różne emocje.
Pozwala to albo na unikanie źródeł pewnych emocji, albo na
Pozwala to albo na unikanie źródeł pewnych emocji, albo na
poszukiwanie możliwości wzbudzenia u siebie określonych
poszukiwanie możliwości wzbudzenia u siebie określonych
emocji.
emocji.
2.
2.
Przeżywanie różnych stanów emocjonalnych aktywizuje różne
Przeżywanie różnych stanów emocjonalnych aktywizuje różne
elementy wiedzy autobiograficznej.
elementy wiedzy autobiograficznej.
Funkcja organizacyjna
Funkcja organizacyjna
Pamięć autobiograficzna organizuje doświadczenia
Pamięć autobiograficzna organizuje doświadczenia
jednostki ze względu na dwa kryteria:
jednostki ze względu na dwa kryteria:
1.
1.
Kryterium ekonomii zapisu i ekonomii odtwarzania - gdyby
Kryterium ekonomii zapisu i ekonomii odtwarzania - gdyby
wszystkie doświadczenia autobiograficzne były niezależne od
wszystkie doświadczenia autobiograficzne były niezależne od
siebie, to ich zapis zajmowałyby niezwykle dużo miejsca w
siebie, to ich zapis zajmowałyby niezwykle dużo miejsca w
pamięci. Dlatego powtarzane elementy (np. „dzień doby”,
pamięci. Dlatego powtarzane elementy (np. „dzień doby”,
„dowidzenia”) wbudowane są w schematy zawierające
„dowidzenia”) wbudowane są w schematy zawierające
uogólnioną wiedzę na temat powtarzalnych doświadczeń.
uogólnioną wiedzę na temat powtarzalnych doświadczeń.
Zapisywanie powtarzalnych zdarzeń w postaci schematów
Zapisywanie powtarzalnych zdarzeń w postaci schematów
ułatwia proces odtwarzania – kiedy sobie coś przypominamy,
ułatwia proces odtwarzania – kiedy sobie coś przypominamy,
nie musimy wchodzić w szczegółowe zapisy, ale wystarczy
nie musimy wchodzić w szczegółowe zapisy, ale wystarczy
sięgnąć do schematu.
sięgnąć do schematu.
2.
2.
Kryterium społecznej akceptowalności – kryterium to
Kryterium społecznej akceptowalności – kryterium to
selekcjonuje informacje ze względu na ich treść. Społeczna
selekcjonuje informacje ze względu na ich treść. Społeczna
akceptowalność zależy nie tylko od powszechnie
akceptowalność zależy nie tylko od powszechnie
obowiązujących norm kulturowych, lecz także od norm
obowiązujących norm kulturowych, lecz także od norm
obowiązujących w jakiejś wąskiej grupie.
obowiązujących w jakiejś wąskiej grupie.
DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ
DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ