ZARZĄDZANIE ŚRODOWISKIEM
Wykład 13
Nakłady inwestycyjne na
ochronę środowiska
• Nakłady inwestycyjne na ochronę
środowiska
•
Nakłady inwestycyjne na ochronę
środowiska obejmują nakłady na metody,
technologie, procesy, wyposażenie (lub
jego część), ktόrych głόwnym celem jest
gromadzenie, unieszkodliwianie,
monitorowanie redukcja, zapobieganie lub
eliminowanie zanieczyszczeń lub strat
środowiskowych, wynikające z działalności
inwestycyjnej firmy. (The industry ..., 2005).
•
Inwestycje w ochronie środowiska mogą
obejmować środki trwałe (grunty, budyni i
budowle, maszyny i wyposażenie) oraz inne
nakłady inwestycyjne. Przez środki trwałę
należy rozumieć dobra nowe i istniejące,
zakupione, wytworzone we własnym zakresie
oraz nabyte w drodze leasingu finansowego
o okresie użytkowania dłuższym niż jeden
rok , a także wszystkie dodatki, zmiany,
ulepszenia i odnowienia, ktόre przedłużają
lub zwiększają produktywność środkόw
trwałych.
• Nakłady inwestycyjne na ochronę
środowiska są sumą nakładόw na
inwestyje unieszkodliwiające
zanieczyszczenia i inwestycje
zapobiegające powstaniu
zanieczyszczeń.
•
Nakłady inwestycyjne na
zapobieganiu zanieczyszczeń to:
• ● inwestycje oddzielnie identyfikowane,
ktόre obejmują oddzielne, możliwe do
zidentyfikowania metody, procesy,
technologie, wyposażenie: głόwnym ich
celem jest ochrona środowiska i dlatego
całkowite nakłady na tego rodzaju
inwestycje powinny być traktowane jako
nakłady na ochronę środowiska
(adaptacja istniejącego wyposażenia z
powodu wymagań ochrony środowiska);
• ● inwestycje zintegrowane, ktόre obejmują metody,
procesy, technologie i wyposażenie zintegrowane z
działalnością operacyjną lub procesem
produkcyjnym, trudne do zidentyfikowania jako
oddzielne komponenty składowe zapobiegające
zanieczyszczeniom; w tych przypadkach jedynie
część nakładόw powinna być ujmowana jako
nakłady na ochronę środowiska; może być ona
określana jako rόżnica między wysokością nakładόw
na realizowaną inwestycję a najtańszą dostępną
alternatywną technologią o podobnych funkcjach i
właściwościach, w ktόrej nie uwzględnia się
aspektόw ochrony środowiska; jeżeli nie ma moości
porόwnania nakładόw na zakup tej technologii, nie
mogą być one zaliczane do ochrony środowiska.
• Wyniki badań statystycznych dotyczące
wysokości nakładόw inwestycyjnych na
ochronę środowiska w Polsce w latach 1999-
2005 w wartościach względnych
przedstawiono na ryc. 2.7 wartości w
jednostkach PKB. Po 1999 roku udział
procentowy w nakładach inwestycyjnych w
gospodarce narodowej spada o ok. 2% i
stabilizuje się w badanym okresie na poziomie
ok. 5% PKB, natomiast udział w PKB od 1999
roku stopniowo maleje od 1,5%
• do ok 0,5%.
• Analiza Struktury nakładów inwestycyjnych
wg dziedzin ochrony środowiska w latach
1997 + 2005 umożliwiła wyodrębnienie
dwóch podokresów (ryc. 2.8 str. 114). W
latach 1997 -1999 najwięcej środkόw
wydatkowano na ochronę powietrza i
klimatu (pow.50% nakładόw ogόłem); Na
drugim miejscu były nakłady na gospodarkę
ściekową i ochronę wόd (ok.40%).
•
Po 2000 r. zdecydowanie dominowały
nakłady na ochronę wόd; na drugim miejscu
znalazły się nakłady na ochronę powietrza ,
ktόrych ufdział wykazywał ciągła tendencję
spadkową. W 2005 r. największy udział w
nakładach inwestycyjnych na ochronę
środowiska stanowiły nakłady na budowę
sieci kanalizacyjnej – 41,2%, budowę
oczyszczalni ściekό4%, urządzenia do
redukcji neutralizacji zanieczyszczeń
gazowych i pyłowych – 10,5%, nowe techniki
i technologie spalania – 6,8%.
• W analizowanym okresie można
rόwnież zaobserwować powolny
wzrost udziału nakładόw na
gospodarkę odpadami. Strukturę
nakładόwestycyjnych w latach 2001 i
2005 oraz planowania na lata 2002 –
2010 przedstawiono w tab. 2.4. str
115.
•
Ze struktury nakładόw inwestycyjnych w
2005 r.wynika, że założony w polityce
panstwa kierunek zmian jest realizowany w
przypadku gospodarki odpadami i ochrony
gleby. W nakładach inwestycyjnych wciąż
dominują przedsięwzięcia służące
unieszkodliwianiu zanieczyszczeń. Ich
udziałod 1997 r. utrzymuje się na poziomie
70-80%, ale sytuacja ta jest bardzo
zrόżnicowana w układzie poszczegόlnych
dziedzin ochrony środowiska (ryc. 2.9
str.116.
• Nakłady na inwestycje zapobiegające
powstawaniu zanieczyszczeń w 2005
r. miały dominujący udział jedynie w
nakładach na zmniejszenie hałasu i
wibracji (56,2%), a znaczący – w
nakładach na ochronę powietrza i
klimatu (43,5%).Podobne proporcje
występowały rόwnież w latach
ubiegłych.
•
Nakłady na urządzenia „końca rury”
miały całkowwity udział (100%) w
ochronie przed promieniowaniem
jonizującym oraz w ochronie
rόżnorodności biologicznej i krajobrazu., a
zdecydowanie dominowały w gospodarce
ściekowej (97,3%). Kierunek
inwestowania w dużej mierze wynika ze
specyfiki poszczegόlnych dziedzin
ochrony środowiska.
• Ochronę powietrza łatwo można
zapewnić przez zmiany technologii
wytwarzania energii, środkόw
chemicznych lub towarόw, podczas gdy
tą drogą trudno osiągnąć znaczące efekty
w sferze ochrony biorόżnorodności,
szczegόlnie przy ograniczeniach
wykorzystania organizόw,genetycznie
zmodyfikowanych (GMO).
• Koszty bieżące ochrony środowiska
•
Koszty bieżące ochrony środowiska są to
koszty obsługi i utrzymania działalności
(technologii, procesu, wyposażenia). Ich
głόwnym celem jest zapobiegania,
zmniejszanie, unieszkodliwianie lub
eliminowanie zanieczyszczeń i
jakichkolwiek strat środowiskowych
wynikających z bieżącej działalności
jednostki. Do kosztόw bieżących zalicza się:
• ● koszty wynagrodzń wraz z
narzutami;
• ●koszty zakupu materiałόw i energii;
• ●zapłaty za wynajem, w tym czynsze
i opłaty leasingowe (za leasing
operacyjny); ●koszty zakupu usług,
w tym badawczo-rozwojowych;
• ●opłaty publiczne.
•
Koszty bieżące są dzielone na koszty
działań własnych oraz opłaty i zakupy usług
środowiskowych.
•
Koszty działań własnych stanowią
koszty pracy, koszty zakupu dόbr, surowcόw i
mediόw używanych do ochrony środowiska
oraz opłatyrżawę wyposażenia
środowiskowego.
•
Opłaty i zakupy usług środowiskowych
obejmują wszystkie płatności uiszczane
jednostkom zewnętrznym (publicznym i
prywatnym w celu zmniejszenia negatywnego
wpływu jednostki na środowisko.
•
Dane o wysokości kosztόw
bieżących w Polsce są dostępne od
2002 r. W latach 2002-2005 kształtowały
się one na poziomie od 8,2mld do 6,5 mld
PLN (średnio 1% PKB). Struktura kosztόw
bieżących wg dziedzin ochrony środowiska
w latach 2002-2005 jest nieco inna niż w
przypadku nakładów inwestycyjnych.
• Głόwnym kierunkiem wydatkowania
środkόw do 2004 r. Była gospodarka
ściekowa i ochrona wόd, a w 2005 r. –
gospodarka odpadami (tab.2.5).
• Tab. 2.5. Struktura kosztόw bieżących wg
dziedzin ochrony środowiska w latach 2002-
2005 w Polsce (w %) na podst. Ochrona ....
2006.
• Koszty pozostałej działalności, ktόrych
udział rośnie od 2003 r. odnoszą się głόwnie
do zarządzania oraz szkoleń i informacji.
•
Koszty bieżące ochrony środowiska bez
gospodarstw domowych ponoszą głόwnie
przedsiębiorstwa – 89,8% kosztόw. Udział
sektora publicznego stanowi jedynie 10,2%
kosztόw bieżących ogόłem
•
Wydatki gospodarstw domowych
na ochronę środowiska są
klasyfikowane następująco:
• ● uiszczone opłaty za usługi
związane z ochroną środowiska;
•
- wywόz ściekόw, odprowadzenie
do kanalizacji i oczyszczanie ściekόw;
•
- wywόz odpadόw i śmieci, osadόw
ściekowych);
• ● wydatki na zakup, montaż oraz
budowę urządzeń i produktόw
służących bezpośrednio ochronie
środowiska np.
•
- instalacja podzielnikόw, licznikόw
ciepła i termoregulatorόw,
•
- montaż urządzeń
oczyszczających gazy kominowe.
• W badaniach od 1999 do 2005 r. nie
zaobserwowano znaczących zmian ani
wysokości wydatków ) zmieniały się
proporcjonalnie do wskaźnika zmiany cen,
ani w ich strukturze.
• Wydatki na ochronę środowiska w
gospodarstwach domowych w 2005 r.
wyniosły 16,8 mld PLN, z czego większość
68,6% stanowiły wydatki na zakup, montaż
i budowę urządzeń. Szczegόłową strukturę
przedstawia ryc. 2.20, str. 119.
• Średnie wydatki pojedynczego
gospodarstwa domowego na ochronę
środowiska w 2005 r. wyniosły 1248
PLN. Największy udział w średnich
rocznych wydatkach na ochronę
środoiska miały wydatki na zakup
okien energooszczędnych – 26,6%,
opłaty usługowe za odprowadzanie i
oczyszczanie ściekόw, 9% oraz za
wywόz odpadόw (śmieci) – 9,5%.
• Źródła finansowania ochrony
środowiska w Polsce
•
System finansowania ochrony
środowiska jest integralną częścią systemu
finansowego państwa. Jest to zespół
instytucji, instrumentów ekonomicznych,
zasad oraz przepisów określających
sposoby i tryb gromadzenia oraz
przeznaczania zasobów pieniężnych na
przedsięwzięcia proekologiczne.
• Przepisy unijne charakteryzują się
podejściem technologicznym,
zobowiązujących użytkownikόw
środowiska do bezwzględnego
respektowania standardowych i
emisyjnych. W polskim prawie
działalność na rzecz ochrony
środowiska od lat ukierunkowana
była na efekty środowiskowe.
•
Środki finansowe na realizację
przedsięwzięć służących ochronie
środowiska mogą pochodzić ze źrόdeł
publicznych, prywatnych oraz
zagranicznych. Finansowanie
przedsięwzięć, zarόwno o
charakterze inwestycyjnym, jak i
działalności bieżącej, odbywa się w
Polsce z następujących źrόdeł:
•
● środkόw własnych podmiotόw –
przedsiębiorstw i samorządόw gminnych;
•
● celowych funduszy ekologicznych –
Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i
Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW), wojewόdzkich,
powiatowych oraz gminnych funduszy Ochrony
Środowiska i Gospodarki Wodnej;
• ● Banku Ochrony Środowiska i innych bankόw
komeryjnych;
• ● budżetu państwa i budżetόw samorządowych;
• ● z zagranicy;
• ● innych źrόdeł (np. Fundacji ekologicznych,
samoopodatkowania sie lokalnych społeczności.
• Nakłady na ochronę środowiska w
Polsce są finansowane głόwnie ze
środkόw własnych – przedsiębiorstw w
sektorze gospodarczym czy też
jednostek centralnych i samorządowych
w sektorze publicznym. Jednostki
sektora usług ochrony środowiska swoją
działalność pokrywają z przychodόw za
świadczone usługi.
• Źrόdła finansowania rόżnią się strukturą w przypadku
nakładόw inwestycyjnych i działalności bieżącej. Strukturę
źrόdeł finansowania inwestycji proekologicznych w Polsce w
latach 1999-2005 przedst. w tab. 2.6.
• Analiza struktury finansowania nakładόw iwestycyjnych
wskazuje na:
• ● bardzo wysoki udział środkόw własnych podmiotόw
gospodarczych i gmin;
• ● znaczący udział funduszy ekologicznych w finansowania
przedsięwzięć ochronnych;
• ● malejący udział środkόw budżetowych w finansowaniu
przedsięwzięć;
• ● rosnący udział środkόw z zagranicy.
• Koszty bieżące ochrony środowiska są
finansowane przede wszystkim ze środkόw
własnych. Udział subwencji w finansowaniu
działalności bieżącej jest znikomy i np. w
2005 r. wyniόsł:
• ● w sektorze publicznym ok. 6%, głόwnie z
funduszy ekologicznych;
• ● w sektorze przedsiębiorstw 7,6%,
głόwnie ze środkόw budżetu centralnego i z
zagranicy;
• ● w sektorze usług ochrony środowiska
0,7%, głόwnie z budżetόw gmin i powiatόw.
• Wydatki gospodarstw domowych nsa
ochronę środowiska nie są
subwencjonowane i w całości stanowią
obciążenie gospodarstw. Ewentualne
dopłaty samorządów lokalnych do opłat
za usługi odprowadzania i oczyszczania
ścieków oraz odbioru i unieszkodliwienia
odpadów są wykazywane przez
jednostki sektora usług ochrony
środowiska świadczące te usługi.
•
W 2005 r. ze środków finansowano:
• ●w sektorze publicznym 45,9% nakładόw
inwestycyjnych oraz 94% kosztόw bieżących;
• ● w przedsiębiorstwach 72,2% nakłądόw
inwestycyjnych oraz 92,4% kosztόw bieżących.
• Udzielanie przez banki preferencyjnych kredytόw na
ochronę środowiska jest możliwe dzięki nawiązaniu
wspόłpracy z podmiotami posiadającymi środki na
cele z ochroną środowiska. Przeważnie są to
kredyty udzialane przez niektόre banki komercyjne
na podstawie umόw zawartych z celowymi
funduszami ekologicznymi (z NFOŚiGW oraz
funduszami wojewόdzkimi).
•
Znaczącą pozycję sektora
bankowego w dziedzinie ochrony
środowiska zajmuje Bank Ochrony
Środowiska (BOŚ). Kredyty udzielane
przez ten bank w latach 2002 – 2004
stanowiły 56,4% całkowitej wartości
kredytów pożyczek krajowych na
finansowanie przedsięwzięć z zakresu
ochrony środowiska (Raport ... 2005).
• Fundusze ekologiczne są specyficznym,
opracowanym w Polsce, narzędziem pozyskiwania
i redystrybucji środkόw finansowych na realizację
priorytetowych przedsięwzięć służących ochronie
środowiska. W Polsce funkcjonują:
• ● Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska;
• ● wojewόdzkie fundusze ochrony środowiska i
gospodarki wodnej;
• ● powiatowe fundusze ochrony środowiska i
gospodarki wodnej;
• ●gminne fundusze ochrony środowiska i
gospodarki wodnej.
• Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i
Gospodarki Wodnej str.122 oraz wojewόdzkie
fundusze mają osobowość prawną. Są to instytucje
parabankowe, gdzie środkami pieniężnymi dysponuje
zarząd, wybierany przez radę nadzorczą. Zarząd
odpowiada za realizacje polityki ekologicznej w tym
obszarze oraz za racjonalne i efektywne
gospodarowanie posiadanymi aktami. Gminne i
powiatowe fundusze nie mają osobowości prawnej.
Środki tych funduszy zasilają budżet gminy lub
powiatu, gdzie są wyodrębnione w wydzielonej
pozycji. Decyzja o wykorzystaniu tych środków
podejmuje rada powiatu i starosta oraz rada gminy i
wójt lub burmistrz.
• Środki ekologicznych funduszy celowych, są
przeznaczone na finansowanie ochrony środowiska i
gospodarki wodnej w celu realizacji zasady
zrównoważonego rozwoju i polityki ekologicznej państwa
oraz na współfinansowanie projektów inwestycyjnych,
kosztów operacyjnych i działań realizowanych z udziałem
środkόw z Unii Europejskiej nie podlegających zwrotowi.
Środki funduszy mogą być także przeznaczane na
wspόłfinansowanie projektόw inwestycyjnych, kosztόw
operacyjnych i działań realizowanych z udziałem środkόw
bezzwrotnych pozyskiwanych w ramach wspόłpracy z
organizacjami międzynarodowymi oraz wspόłpracy
dwustronnej. Zakres przedsięwzięć finansowanych ze
środkόw poszczegόlnych funduszy ekologicznych został
określony ustawowo.
• Środki gminnych funduszy ochrony
środowiska i gospodarki wodnej mogą
być przeznaczone m.in. na:
• ● edukację ekologiczną oraz propagowanie
działań proekologicznych i zasady
zrόwnoważonego rozwoju;
• ● wspomaganie realizacji zadań
Państwowego Monitoringu Środowiska oraz
innych systemόw kontrolnych i pomiarowych
a także systemόw gromadzenia i
przetwarzania danych związanych z
dostępem do informacji o środowisku;
• ● realizowanie zadań modernizacyjnych i
inwestycyjnych służących ochronie środowiska i
gospodarce wodnej;
• ● wspieranie wykorzystania lokalnych źrόdeł
energii odnawialnej oraz pomoc przy
wprowadzaniu bardziej przyjaznych dla środowiska
nośnikόw energii;
• ● działania z zakresu rolnictwa ekologicznego, a w
szczegόlności na prowadzenie gospodarstw z
zakresu rolnictwa ekologicznego, a w
szczegόlności na prowadzenie gospodarstw
rolnych produkujących metodami ekologicznymi
na obszarach chronionych.
• Środki powiatowych funduszy ochrony
środowiska i gospodarki wodnej mogą być
dodatkowo przeznaczone na:
• ● wspomaganie działalności odpowiadającej
zakresem finansowania przedsięwzięć ze środków
gminnych fundusz ochrony środowiska i
gospodarki wodnej,
• ● prowadzenie obserwacji terenów zagrożonych
ruchami masowymi ziemi oraz terenów, na
których występują te ruchy,
• ●inne zadania, ustalone przez radę powiatu,
służące ochronie środowiska i gospodarce wodnej,
wynikające z zasady zrόwnoważonego rozwoju, w
tym na programy ochrony środowiska.
• Gromadzone przez gminne i powiatowe fundusze ochrony środowiska
i gospodarki wodnej środki są przeznaczone głόwnie na
dofinsowanieŚrodki wojewόdzkich funduszy ochrony
środowiska i gospodarki wodnej
• mogą być przeznaczane na wspomaganie działalności odpowiadającej
zakresem finansowania przedsięwzięć gminnym funduszom ochrony
środowiska i gospodarki wodnej oraz dofinsowaniu:
• ● inwestycji ekologicznych realizowanych ze środkόw pochodzących z
Unii Europejskiej oraz funduszy krajowych;
• ● działań związanych z utrzymaniem i zachowaniem parkόw oraz
ogrodόw , podlegających opiece nad zabytkami;
• ● badań, upowszechniania ich wynikόw, a także postępu
technicznego w zakresie ochrony środowiska i gospodarki wodnej;, w
formie dotacji, zadań prowadzonych przez samorządy.
• Środki wojewόdzkich funduszy ochrony środowiska i
gospodarki wodnej
• mogą być przeznaczane na wspomaganie działalności odpowiadającej
zakresem finansowania przedsięwzięć gminnym funduszom ochrony
środowiska i gospodarki wodnej oraz dofinsowaniu:
• ● opracowywania i wdrażania nowych technik
i technologii, w szczegόlności dotyczących
ograniczenia emisji i zużycia wody a także
efektywnego wykorzystania paliw;
• ● zapobiegania lub usuwania skutkόw
zanieczyszczenia środowiska, w przypadku
gdy nie można ustalić podmiotu za nie
odpowiedzialnego;
• ● opracowania i realizacji programόw ochrony
środowiska , ochrony powietrza, ochrony przed
hałasem, planόw gospodarki odpadami;
• ● zadań związanych ze zwiększeniem
lesistości kraju oraz zapobieganiem i
likwidacją szkόd w lasach spowodowanych
przez czynniki biotyczne, a także
abiotyczne;
• ● kosztόw sporządzania planόw zalesień
oraz kosztόw sadzonek przekazanych
rolnikom w celu zalesienia gruntόw rolnych;
• ● przeciwdziałania kęskom żywiołowym i
likwidacji ich skótkόw dla środowiska;
• ●działań polegających na zapobieganiu i
likwidacji poważnych awarii i ich skótkόw.
• ● zadań związanych ze zwiększeniem
lesistości kraju oraz zapobieganiem i
likwidacją szkόd w lasach spowodowanych
przez czynniki biotyczne, a także
abiotyczne;
• ● kosztόw sporządzania planόw zalesień
oraz kosztόw sadzonek przekazanych
rolnikom w celu zalesienia gruntόw rolnych;
• ● przeciwdziałania kęskom żywiołowym i
likwidacji ich skutkόw dla środowiska;
• ●działań polegających na zapobieganiu i
likwidacji poważnych awarii i ich skutkόw.
•
Celem działania Narodowego Funduszu
Ochrny Środowiska i Gospodarki
Wodnej jest finansowe wspieranie inwestycji
ochrony środowiska i gosppodarki wodnej o
znaczeniu i zasięgu ogόlnopolskim oraz
ponadregionalnym, a także zadań lokalnych ,
istotnych z punktu widzenia środowiska.
•
Środki NFOŚiGW mogą, oprόcz
działalności objętej finansowaniem przez
wojewόdzkie, powiatowe i gminne fundusze
ochrony środowiska i gospodarki wodnej, być
przeznaczone na:
• ● rozwόj przemysłu produkcji środkόw technicznych i aparatury
kontrolno-pomiarowej, służących ochronie środowiska i gospodarce
wodnej;
• ● rozwόj specjalistycznego potencjału wykonawczego służącego
realizacji inwestycji na rzez ochrony środowiska i gospodarki wodnej;
• ● rozwόj sieci stacji pomiarowych, laboratoriόw i ośrodkόw
przetwarzania informacji, służących badaniu stanu środowiska;
• ● realizację kompleksowych programów badawczych, rozwojowych i
wdrożeniowych, służących ochronie środowiska i gospodarce wodnej
oraz programów edukacji ekologicznej:
• ● wspomaganie realizacji wojewόdzkich i ponadwojewόdzkich
programόw ochrony środowiska, programόw ochrony powietrza ,
programόw ochrony przed hałasem, planόw ochrony przed hałasem,
planόw gospodarki odpadami oraz planόw gospodarowania wodami;
• ● realizację innych zadań służących ochronie środowiska i
gospodarce wodnej wynikających z zasady zrόwnoważonego
rozwoju, ustalonych w planie działalności NFOŚiGW.
• NFOŚiGW stosuje następujące formy finansowania:
• ● finansowanie pożycznowe – pożyczki udzielane przez ten fundusz
, kredyty udzielane przez banki ze środkόw tego funduszu,
konsorcja, czyli wspόłfinansowanie przedsięwzięć wspόlnie z
bankami, linie kredytowe ze środkόw tego funduszu obsługiwane
przez banki;
• ● finansowanie dotacyjne - dotacje inwestycyjne i
nieinwestycyjne , dopłaty do kredytόw bankowych, umonia;
• ● finansowanie kapitałowe – obejmowanie akcji i udziałόw w
zakładach bądź już istniejących spόłkach w celu osiągnięcia efektu
ekologicznego.
• Szczegόłowe kryteria wyboru przedsięwzięć do finansowania ze
środkόw NFOŚiGW i funduszy wojewόdzkich są corocznie określane
uchwałami rad nadzorczych.
• Wnioskodawcami ubiegającymi się o środki wojewódzkich funduszy
oraz NFOŚiGW mogą być jednostki samorządu terytorialnego ,
przedsiębiorstwa , instytucje i urzędy, szkoły wyższe, organizacje
pozarządowe, administracja państwowa oraz osoby fizyczne.
• Wpływy na konto ochrony środowiska
•
•
Głόwne źrόdła przychodόw funduszy
ekologicznych stanowią wpływy z tytułu opłat i kar
za korzystanie ze środowiska, opłat
eksploatacyjnych, koncesyjnych i opłaty
produktowej, a także przychody finansowe, w tym z
odsetek od pozyczek i kredytόw, pozostałe
przychody operacyjne oraz zyski nadzwyczajne.
• Przychodami funduszy mogą być ponadto dobrowolne
wpłaty, zapisy, darowizny,świadczenia rzeczowe i środki
pochodząc z fundacji oraz wpływy z przedsięwzięć
organizowanych na rzecz ochrony środowiska i gospodarki
wodnej. W przypadku NFOŚiGW i wojewόdzkich funduszy
mogą to być rόwnieżprzychody z tytułu emisji własnych
obligacji oraz inne przychody związane związane z
działalnością tych funduszy (Familec 2005).
•
Na koniec grudnia 2005 r. stan funduszy ekologicznych
w Polsce wynosił 9475,3 mln PLN, z czego 50,7% stanowiły
środki NFOŚiGW,
• 44,1% -funduszy wojewόdzkich,
• 0,9% - funduszy powiatowych
• i 4,2% funduszy gminnych.
• Ryc. 2.11 przedstawia strukturę przychodόw funduszy
ochrony środowiska i gospodarki wodnej.
• Opłaty ekologiczne75%
• Kary ekologiczne 1%
• Otrzymane nadwyżki 4%
• Przychody finansowe18%
• Pozostałe 2%
• Ryc. 2.11. Struktura przychodόw funduszy ochrony
środowiska i gospodarki wodnej w latach 2003 – 2005.
• Tab. 2.7. Udział poszczegόlnych
funduszy w dochodach z tytułu opłat
i kar ekologicznych w (%)
• W okresie 2000 – 2005 wpływy z opłat za zanieczyszczenie powietrza
stanowiły niemal połowę (49,5%) wpływόw za korzystanie ze środowiska i
nadal wykazują trend wzrostu.Od 2002 roku można zauważyć wyraźny
spadek opład za wprowadzenia sciekόw do wόd lub do ziemi i opłat za pobόr
wody (spadek dotyczy obu rodzajόw opłat). Opłaty za składowanie odpadόw
stnowiły jedynie 15% wpływόw. Wielkość wpływόw z tytułu opłat za
korzystanie ze środowiska wg dziedzin ochrony środowiska oraz ich
kształtowanie się w latach 200-2005 przedstawiono na rycinie 2.12.
• Ryc. 2.12. Struktura wpływόw z tytułu opłat za korzystanie ze środowiska w
latach 2000- 2005 wg dziedzin ochrony środowiska (wykres).
•
Zasadność utrzymania celowych funduszy ekologicznych jest coraz
częściej kwestionowana pisze Poskrobko (2007). Zarzut dotyczy głόwnie
zachwiania warunkόw wolnej konkurencji i tworzenia tzw. efektu wypychania
usług i środkόw komercyjnych z rynku ochrony środowiska.
• Z poglądem tym nie zgadza się J. Famielec (2005) twierdząc, że
oddziaływanie fuunduszuprzynosi skutki wręczhęcając podmioty
samorządowe do podejmowania zadań inwestycyjnych i uzupełniania
ograniczonych środkόw kredytami komercyjnymi.
• Podnoszona jest rόwnież kwestia uznaniowościprzy przydzielaniu pomocy,
chociaż wydaje się, pisze Poskrobko (2007), że ustalenie listy priorytetόw
oraz stosowanie jasnych kryteriόw i procedur przyznawania środkόw przez
funduszy ogranicza znaczenie tego zarzutu.
•
• Poziom wsparcia finansowego z funduszy
ekologicznych w Polsce w latach 2002-2005
oscylował na poziomie 3,7 – 4,0 PLN rocznie i
miał udział w wysokości od 21,2 do 26,1 %
wielkości nakładόw inwestycyjnych. Wsparcie
ze strony celowych funduszy ekologicznych
jest znaczące, w porόwnaniu chociażby do
119 mln PLN wydatkowanych w 2005 r. przez
EkoFundusz, czy 403 mln PLN kredytόw
proekologicznych udzielonych przez BOŚ.
•
Środki funduszy ekologicznych w głónej
mierze są kierowane na zadania (przeważnie
inwestycyjne) realizowane przez jednostki sektora
finansów publicznych. Na ten cel w latach 2003-
2005 przeznaczono 73,1% wydatkόw
inwestycyjnych. Na dofinsowanie realizacji zadań
z zakresu ochrony środowiska, realizowanych
przez przedsiębiorstwa komercyjne i organizacje
działające poza sferą komunalną i sferą finasόw
publicznych, wydatkowano 26,9% środkόw
przeznaczonych na inwestycje. Były one
finansowane głόwnie przez NFOŚiGW.
•
Kierunki wydatkowania środków funduszy odbiegają
nieco od struktury wpływów. W zasilaniu funduszy największy
udział miały opłaty za emisję zanieczyszczeń do powietrza ,
natomiast w analizowanym okresie środki z funduszy były
wydatkowane głόwnie na realizację zadań w zakresie
gospodarki ściekowej i ochrony wόd (45,4% w 2005 r.). Jest
to jednocześnie skierowanie strumienia środkόw z sektora
przedsiębiorstw, będącego głόwnym płatnikiem opłat za
emisję zanieczyszczeń do powietrza , do sektora
publicznego, ktόry jest głόwnym inwestorem w dziedzinie
ochrony wόd. To przesunięcie środkόw wiąże się zarόwno z
realizacją polityki ekologicznej państwa, jak i dostosowaniem
się gospodarki polskiej do wymogόw Uni Europejskiej.
Gospodarka wodno-ściekowa i gospodarka odpadami to
dziedziny ochrony środowiska wymafgające najwyższych
nakładόw dla sprostania zapisom dyrektyw unijnych. W 2004
r. na gospodarkę odpadami przeznaczono jedynie 8,9%
wydatkόw wszystkich funduszy, a w 2005 r. – 7,7%.
• Wydatki funduszy funduszy gminnych i
powiatowych w całości są kierowane na
bezzwrotne dotowanie zadań. Wynika to z
integracji tych funduszy z budżetami gmin i
powiatόw. Udział bezzwrotnego finansowania
zadań w funduszach wojewόdzkich w 2005 r.
wynosił 22,9%, a w NFOŚiGW – 31,1%.
• Łącznie w wydatkach wszystkich funduszy na
rόżne formy bezzwrotnego dotowania zadań
wydatkowano 34,6% środkόw ogόłem (48,6%
w 2004r.).
•
Udział środkόw z zagranicy
• W finansowaniu nakładόw na ochronę środowiska w latach
1999-2002 wynosił ok. 4%. Od 2002 r. nastąpił wyraźny
wzrost udziału – do 8,8% w 2003 r., do 12,2% w 2004 i
16,0% w 2005 r. Według informacji Głόwnego Urzędu
Statystycznego w latach 1991-2005 pomoc zagraniczna
była skierowana głόwnie na projekty interdyscyplinarne
oraz związane ze szkoleniami, zarządzaniem i
monitoringiem – 78% środkow. Na projekty inwestycyjne
przeznaczono 21,8% środkόw, a przedinwestycyne – 0,2%
(Ochrona środowiska 2006).
•
Od 2004 r. w wyniku inegracji z Unią Europejską, Polska
ma dostęp do funduszy unijnych, ktόre w znaczącej mierze
są kierowane do sektora ochrony środowiska. Do
podstawowych funduszy unijnych, w ramach ktόrych jest
możliwe finansowanie przedsięwzięć z zakresu ochrony
środowiska, należą:
• ● Fundusz Spόjności, ktόrego celem jest
udzielenie wsparcia krajom, gdzie produkt
narodowy brutto na osobę nie przekracza
90% średniej dla Unii Europejskiej;
• ● Fundusze strukturalne: Europejski
Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR),
Europejski Fundusz Społeczny (EFS),
Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji
Rolnej (EFOiGR) oraz Finansowy Instrument
Sterowania Rybołόwstwem (FISR).
• Fundusz Spόjności
• Do końca 2005 r. zdecydowana większość
środkόw Funduszu Spόjności, zostałą
przeznaczona na przedsięwzięcia służące
poprawie jakości wόd powierzchniowych,
polepszeniu jakości i dystrybucji wody do
picia oraz zapewnienie bezpieczeństwa
przeciwpowodziowego (94,1%). Zaledwie
3,7% budżetu funduszu zostało
wydatkowane na racjonalizację gospadarrki
odpadami i ochronę powierzchni ziemi, a
1,8% budżetu – na poprawę jakości
powietrza.
• Fundusze strukturalne
• Zasadniczą rolę w ochronie środowiska odgrywają
fundusze strukturalne, Szacowana wielkośc
wielkość środkόw możliwych do wykorzystania do
końca 2006 r. wynosiła ponad 7mld EUR.
• W programie na lata 2007 – 2013 działalność z
zakresu ochrony środowiska została ujęta w
Programie Operacyjnym „Infrastruktura i
Środowisko”. Na ten cel przeznaczono w latach
ponad 20 mld EUR, co po uzupełnieniu środkami
własnymi umożliwia realizację inwestycji rzędu 26
mld EUR, czyli ponad 100 mld PLN.
• EkoFundusz
• Został założony w 1992 r. jako fundacja,
ktόrej wpływy pochodzą ze zrzeczenia się
polskiego długu w ramach umόw Polski ze
Stanami Zjednoczonymi, Francją, Norwegią,
Szwajcarją, Szwecją i Włochami. Warunkiem
wykorzystania tych funduszy jest
przeznaczenie ich na ochronę środowiska w
ramach ekokonwersji. W latach 1992-2005
przychody ekofunduszu wyniosły ok.400
mln USD, co stanowiło 70% całości kwoty,
jaką ma on otrzymać w okresie 1992-2009.
• EkoFundusz finansuje inwestycje w pięciu priorytetowych
sektorach:
• ● ograniczenie transgranicznego transportu dwutlenku siarki
i tlenkόw azotu oraz eliminacji niskich źrόdeł ich emisji;
•
● ograniczenie dopływu zanieczyszczeń do Bałtyku oraz
ochrona zasobόw wody pitnej;
• ● ograniczenie emisji gazόw powodujących zmiany klimatu
Ziemi;
• ● ochrona rόżnorodności biologicznej;
• ● gospodarka odpadami i rekultywacja gleb
zanieczyszczonych.
•
EkoFundusz udziela dofinansowania w formie dotacji. W
latach 1992 – 2004 fundacja wydatkowała łącznie ok. 1491
mln PLN na sfinansowanie ok. 1250 projektόw, dla ktόrych
średnia wysokość dotacji stanowiła o. 21% kosztόw projektu.
• k.