background image

Kamila Bagińska

Justyna Bińczak

Karolina Burian

background image

Zależnie od półokresu eliminacji, dzielimy sulfonamidy na 

krótko, średnio i długo działające oraz trudno wchłaniane z 

przewodu pokarmowego.

Sulfonamidy są pochodnymi kwasu sulfanilowego i działają 

przeciwbakteryjnie, moczopędnie i hipoglikemicznie.

Sulfonamidy działają na bakterie Gram- dodatnie  i Gram- 

ujemne, należały do chemioterapeutyków o szerokim zakresie 

działania przeciwbakteryjnego, jednak obecnie ich skuteczność 

jest niekiedy znikoma ze względu na nabytą przez bakterie 

oporność. Nadal są uważane za leki z wyboru w nokardiozie i 

wrzodzie miękkim. Niekiedy są stosowane w stanach zapalnych 

dolnego odcinka przewodu pokarmowego.

Ze względu na różny okres półeliminacji sulfonamidy dzielimy 

na krótko działające (okres półtrwania <8 godz.), o średnim 

czasie działania (8-16 godz.), długim czasie działania (16-60 

godz.) oraz o bardzo długim czasie działania (>60 godz.).

Sulfonamidy krótko działające nie są obecnie stosowane.

background image

Należą do nich:

Sulfametoksazol – najczęściej stosowany w postaci preparatu złożonego 
z trimetroprimem, noszącego nazwę ko-trimoksazol.

Ko-trimoksazol działa bakteriostatycznie. Spektrum działania jest szerokie. 
Działa na bakterie Gram-dodatnie jak i Gram-ujemne (Escherichia coli, 
Proteus vulgaris, Salmonella, Shigella). 
Nie działa prątki grzyby i wirusy.

Ko-trimoksazol jest stosowany w zakażeniach układu moczowego , 
gruczołu krokowego, układu oddechowego, pokarmowego i narządów 
płciowych. Zwalcza zakażenie pałeczkami durowymi i paradurowymi. 
Działa na drobnoustroje oporne na inne sulfonamidy, oporność na ko-
trimoksazol występuje rzadko.

background image

Są to leki szybko wchłaniane z przewodu pokarmowego, 

natomiast wolno wydalane.

Sulfadoksyna – lek o bardzo długim czasie działania 

(okres półtrwania wynosi 120 godzin), wymaga podawania 

raz w tygodniu. Stosowana najczęściej w  połączeniu z 

pirymetaminą w leczeniu malarii opornej na inne leki.

background image

Sulfasalazyna – działa przeciwbakteryjnie, 
przeciwzapalnie, immunosupresyjnie. 
Wchłania się w górnym odcinku przewodu 
pokarmowego.  Stosowana jest w 
przewlekłym, wrzodziejącym zapaleniu jelita 
grubego oraz w reumatoidalnym zapaleniu 
stawów. 

background image

Sulfarinol – lek złożony 

stosowany w nieżytach 

błon śluzowych nosa, 

obecnie nie jest stosowany 

ogólnie z powodu powikłań 

nerkowych i częstych 

odczynów alergicznych.

Sulfacetamid – jest 

stosowany w postaci kropli 

do oczu w bakteryjnych 

zapaleniach spojówek, 

rogówki, a także 

zapobiegawczo po urazach 

i oparzeniach gałki ocznej.

background image

zaburzenia ze strony układu pokarmowego

objawy alergiczne

objawy neurotoksyczne 

objawy hepatoksyczne

hematotoksyczność

background image

Przeciwwskazania do stosowania 
sulfonamidów to: nadwrażliwość, 
uszkodzenie wątroby, nerek, niewydolność 
krążenia, zaburzenia hematologiczne i 
niedobór kwasu foliowego, ostatni okres 
ciąży i czas karmienia piersią. Nie podaje się 
ich noworodkom w pierwszych miesiącach 
życia.

background image

Są stosowane w zakażeniach dróg moczowych, przewodu 

pokarmowego i zewnętrznie.

 Nitrofurantoina  - działa na wiele drobnoustrojów 

odpowiedzialnych za zakażenia układu moczowego, zwłaszcza 

na E. coli. Stosuje się ją często w profilaktyce często 

nawracających zakażeń. Po podaniu doustnym wchłania się 

szybko i prawie całkowicie.  Skuteczne stężenie 

przeciwbakteryjne osiąga tylko w moczu.

Najczęściej spotykanymi objawami niepożądanymi  są nudności 

i wymioty. Niekiedy pojawiają się alergiczne reakcje skórne.

background image

Furazolidon – jest stosowany w zakażeniach przewodu 

pokarmowego wywołanych bakteriami Gram-ujemnymi  

(E. coli, Salmonella, Shigella) i Gram-dodatnimi  

(Streptococcus pyogenes).

Furazolidon wchłania się słabo z przewodu 

pokarmowego, jednak ilości które dostaną się do krwi 

mogą wywołać objawy niepożądane i barwić mocz. 

Do leczenia ostrych i przewlekłych zakażeń przewodu 

pokarmowego stosowany jest także nifuroksazyd.

background image

Nitrofural – Pochodna furanu do 
stosowania zewnętrznego. Działa na 
Staphylococcus ureus, Streptococcus 
pyogenes, E. coli 
i inne. Może powodować 
reakcje alergiczne. Stosowany w stanach 
zapalnych skóry.

background image

Nie stwierdzono istotnych różnic w stężeniu mertonidazolu w 

osoczu po podaniu doustnym, jak i po iniekcji dożylnej.

Efektywne stężenie osiąga w płynie mózgowo 

rdzeniowym.

background image

-

Dosyć często wywołuje nudności 

-

, metaliczny smak w ustach, biegunki.

-

Przy długotrwałym leczeniu występują wysypki, bóle 

głowy, przejściowe utraty przytomności, napady 

podobne do padaczkowych, obwodowe neuropatie.

-

Mocz może mięć ciemne zabarwienie i mogą wystapić 

trudności z jego oddawzniem.

-

Metronidazol jest stosowany w zakażeniach 

pierwotniakowych oraz w zakażeniach wywołanych 

przez Bacterioides i inne beztlenowce. Często w 

połączeniu z innymi lekami jest podawany 

profilaktycznie w zabiegach chirurgicznych i 

ginekologicznych.

-

Może być stosowany w rzekomobłoniastym zapaleniu 

jelit i anginie.

background image

Jest stosowany w zakażeniach bakteriami 

beztlenowymi i w profilaktyce zakażeń przy 
zabiegach operacyjnych.

Podawany jest w postaci tabletek i wlewów 

dożylnych

Działania nieporządane:

Są podobne jak przy stosowaniu metronidazolu

background image

Jest so stosunkowo duża grupa wywodząca się od 4-

chinolonu.

Ta grupa chinolonów (I generacja) stosowana jest 

wyłącznie w zakażeniach dróg moczowych wywołanych 

drobnoustrojami Gram-ujemnymi.

Do grupy tej należą: kwas nalidyksowy , pipemidowy i 

cinoksacyna.

Natomiast II generacja to fluorowane chinolony- 

ofloksacyna, ciprofloksacyna, pefloksacyna, enoksacyna.

Są one stosowane również w zakażeniach innych 

układów.

Obecnie wprowadzono do lecznictwa fluorowane chinolony 

zaliczane do III i IV generacji.

Działają bakteriostatycznie, ale działanie bakteriobójcze 

jest też możliwe.

background image

Pierwszym

 

lekiem z tej grupy był kwas nalidyksowy 

aktywny głównie wobec Gram-ujemnych 

pałeczek tlenowych.

Działania nieporządane:

-

kwas nalidyksowy wywołuje zaburzenia ze strony 

przewodu pokarmowego(nudności, wymioty, bóle 

brzucha).

-

Rzadko występują reakcje alergiczne: wysypki, 

fotodermatozy, eozynofilia

-

Bardzo rzadko obserwuje się zaburzenia ze strony 

OUN, takie jak:  , zaburzenia wzroku, zaburzenia 

czuciowe, psychozy drgawki.

background image

Są stosowane w zakażeniach dróg moczowych, 

oddechowych, przewodu pokarmowego i szpiku.

-Ofloksacyna

lek ten wykazuje znaczną 

aktywnośćwobec licznych drobnoustrojów Gram 
ujemnych jak Citrobacter, Enterobacter

-Drobnoustroje oporne na inne chinolony 

fluorowane są zazwyczaj wrażliwe na 
ofloksacynę.

Ofloksacyna jest skuteczna w zakażeniach dróg 

moczowych, skóry tkanek miękkich, dróg 
żółciowych i narządów rodnych

background image

Wykazuje znaczną aktywność wobec większości 

pałeczek jelitowych również , Neissnera, w tym na 
szczepy wytwarzające B-laktamazy

Pefloksacyna 

Jest metabolizowana w wątrobie. W około 20% jest 

wydalana z moczem, w większości z żółcią

W niewydolności wątroby czas eliminacji 

pefloksacyny ulega znacznemu wydłużeniu

Nofloksacyna

Jest aktywna wobec pałeczek jelitowych takich jak: 
Entrobacter , Proteus ,Salmonella.

background image

Większość bakterii beztlenowych jest oporna na 

norfloksacynę

Norfloksacyna jest wchłaniana po podaniu 

doustnym. 

Maksymalne stężenie osiąga w osoczu po1-2godz.
Stosowana jest w zakażeniu dróg moczowych, 

skuteczna również w leczeniu rzeżączki.

background image

Ostatnio wprowadzona do terapii, zaliczana do III 

generacji, posiada szeroki zakres działania 

przeciwbakteryjnego. Działa na bakterie, Gram-

dodatnie, Gram-ujemne, szczepy wytwarzające B-

laktamazę i drobnoustroje beztlenowe.

Po podaniu doustnym moksyfloksacyna wchłania się 

szybko.

Przenika do tkanek, największe stężenie osiąga w 

układzie oddechowym i zatokach. Stosowana jest 

najczęściej w zapaleniu oskrzeli, płuc, zatok.

Działania niepożądane fluorowanych chinolonów:

U około 15% leczonych obserwuje się nudności, 

wymioty, biegunki, brak łaknienia

background image

U 15% leczonych występują zaburzenia ze strony układu 

nerwowego, zawroty głowy, stany pobudzenia, 

bezsenność, halucynacje, drgawki.

Pacjenci leczeni fluorowanymi chinolonami nie powinni 

prowadzić pojazdów mechanicznych z powodu 

opóźnionej reakcji .

Poważnym powikłaniem są dolegliwości związane ze 

stanem zapalnym ścięgien(często ścięgno Achillesa

Fluorowane chinolony wywołują uszkodzenie chrząstki 

wzrostowe u zwierząt. Nie wiadomo, czy te zmiany 

mogą występować u człowieka, jednak w związku z 

tym nie należy stosować chinolow u dzieci i młodzieży 

w okresie wzrostu.

background image

-

Ciąża i okres karmienia

-

Nie powinny być stosowane do 16 roku życia

-

U osób ze schorzeniami OUN - epilepsja

-

Uczulenia na chinolony

background image

Dziękujemy za uwagę


Document Outline