MAKROLIDY i LINKOZAMIDY

background image

MAKROLIDY

background image

Mechanizm działania

Makrolidów

wiążą się z rybosomami bakterii

(podjednostkami 50 S) → uszkodzenia
procesu biosyntezy białek bakteryjnych

background image

Zakres działania

przeciwbakteryjnego

• zbliżony do zakresu działania penicylin naturalnych, jednak jest

rozszerzony na inne drobnoustroje, np. Chlamydia spp., Campylobacter

spp., Bordatella pertussis, Mycoplasma pneumoniae

• erytromycyna i nowsze makrolidy wykazują aktywność w stosunku do

Gram-dodatnich bakterii tlenowych, takich jak Streptococus

pneumoniae, S. pyogenes, S. viridans

• Klaritromycyna działa stosunkowo najsilniej na paciorkowce oraz na

S.aureus

gronkowce oporne na meticylinę są mało wrażliwe również na

makrolidy

• silnie działają także na Listeria monocytogenes, a Haemophilus

influenzae należy do średnio wrażliwych na makrolidy, szczególnie na

azitromycynę

są nieskuteczne wobec pałeczek jelitowych (Enterobacteriaceae)

oraz Pseudomonas aeruginosa

• Zmienna i kontrowersyjna jest ich skuteczność wobec wielu

mikroorganizmów beztlenowych.

• Wśród Gram-dodatnich beztlenowych ziarenkowców (Peptococcus spp.,

Pep tostreptococcus spp.) znajduje się wiele szczepów wrażliwych,

chociaż są i silnie oporne. Stosunkowo najsilniej na te bakterie działa

rokitamycyna; ditromycyna i fluritromycyna są najmniej aktywne.

background image

INTERAKCJE

hamują metabolizm wielu leków w wątrobie w wyniku

wpływu na aktywność cytochromu P450

wyraźne działanie hamujące cytP450 wykazują

erytromycyna i josamycyna - przyczyną jest tworzenie

hamujące go kompleksu P 450-FE(II)-metabolit makrolidu

Wpływu na cytochrom P450 nie wywierają

azitromycyna, rokitamycyna, ditromycyna i

spiramycyna.

niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol i

terfenadyna) → wydłużają odstęp QT = arytmia

komorowa (torsadę), Są metabolizowane przez

cytochrom P450

pochodne ergotaminy, karbamazepiny, cyklosporyny,

metyloksantyny (zwłaszcza teofiliny) oraz doustnych

leków przeciwzakrzepowych (warfaryna) - nasilenie

działania

background image

Erytromycyna

jest wrażliwa na kwas solny i musi być podawana w

formie specjalnych tabletek lub kapsułek

rozpuszczających się dopiero w dwunastnicy

Estry erytromycyny są bardziej oporne na kwas solny

(np.estolan erytromycyny)

Stężenia te są jednak niewystarczające do działania na H.

influenzae.

estolan erytromycyny jest nieaktywny, działanie uzyskuje

dopiero w wyniku hydrolizy do erytromycyny

Erytromycyna przenika łatwo do tkanek, duże stężenia

występują w tkance płucnej, płynie opłucnowym i

otrzewnowym

wydała się z żółcią w dużej mierze w postaci czynnej

Choroby nerek nie wymagają większej redukcji dawki.

Po podaniu doustnym lek wchłania się w stopniu

umiarkowanym i wydała się z moczem tylko w ok. 5%.

Do podawania dożylnego używane są laktobionian i

glukoheptonian erytromycyny.

background image

Erytromycyna

- wskazania kliniczne -

jest lekiem z wyboru w zapaleniu płuc
w zakażeniach górnych dróg oddechowych w

przypadku, w którym nie istnieje możliwość
określenia gatunku drobnoustroju wywołującego
zakażenie

skuteczna w zakażeniach Corynebacterium

diphteriae oraz Chlamydia trachomatis

Jako alternatywa dla penicylin, w przypadku

uczulenia na te antybiotyki, może być stosowana w
zakażeniach górnych dróg oddechowych
wywołanych przez paciorkowce z grupy A oraz w
zapaleniu płuc wywołanym przez S. pneumoniae

background image

Erytromycyna

- wskazania kliniczne -

background image

ERYTROMYCYNA

D z i a ł a n i a n i e p o ż ą d

a n e

zaburzenia ze strony przewodu

pokarmowego (nudności, wymioty,
biegunka)

hepatotoksyczność spowodowana

cholestazą, zwłaszcza gdy lek
stosowany jest ponad 2 tygodnie.

Należy go stosować ostrożnie u

chorych z uszkodzeniem wątroby.

background image

Spiramycyna

• Wskazania do stosowania leku są

podobne jak w przypadku
erytromycyny

• Działa jeszcze słabiej na H.

influenzae

background image

NOWSZE MAKROLIDY

zbliżony zakres działania do erytromycyny, słabiej działają

na bakterie Gram-dodatnie, a nieco silniej (azitromycyna i

roksytromycyna) na Haemophilus influenzae i Chlamydia

spp.

działają dłużej i wykazują lepszą dostępność biologiczną po

podaniu doustnym

Wiele z nich nie hamuje cytochromu P 450 w wątrobie (np.

azitromycyna)

Azitromycyna.

• wchłania się z przewodu pokarmowego, obecność pokarmu

zmniejsza o ponad 40% jego dostępność biologiczną

• Tylko ok. 6% leku wydała się przez nerki w postaci niezmienionej,

natomiast główna część, po unieczynnieniu w wątrobie, przez drogi

żółciowe

• Podawanie raz dziennie 250 mg zapewnia stan równowagi

• Lek działa dość silnie na H. influenzae i Campylobacter spp., przede

wszystkim jednak na Chlamydia spp., Mycoplasma pneumoniae,

Legionella pneumophi la, N. gonorrhoeae i Fusobacterium spp.

Działa także na niektóre pierwotniaki:Toxoplasma gondii,

Plasmodium spp. i Cryptosporidium.

background image

NOWSZE MAKROLIDY

Roksytromycyna

Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, jednak pokarm

zmniejsza 2-krotnie dostępność biologiczną

Jest skuteczna w zakażeniach H. infuenzae i Chlamydia spp.

W przeciwieństwie do erytromycyny nie hamuje aktywności

wątrobowego cytochromu P 450.

Klaritromycyna

jest trwała w środowisku kwaśnym żołądka

Pokarm nie wpływa na wchłanianie leku

uzyskuje duże stężenie w tkance płucnej (4-krotnie większe niż w

osoczu)

wykazuje szczególnie dużą aktywność wobec paciorkowców,

gronkowców

oraz wobec Listeria spp. i Corynebacterium spp.

Stosowana jest chętnie w zakażeniach układu oddechowego, zatok

przynosowych i gardła.

Podaje się ją również w potwierdzonym diagnostycznie zakażeniu

Helicobacter pylori u chorych z owrzodzeniem żołądka i

dwunastnicy (w skojarzeniu z lekami hamującymi wydzielanie

kwasu solnego).

background image

Linkozamidy

podobnie jak chloramfenikol i makrolidy, hamują

biosyntezę białek bakteryjnych, wiążąc się z

podjednostką 50 S rybosomów

• Z tego powodu antybiotyki te mogą się wzajemnie wypierać z

miejsca wiązania i osłabiać swoją aktywność, nie ma więc

uzasadnienia dla ich łącznego stosowania.

• Zakres działania linkozamidów jest bardzo charakterystyczny:

1. hamują rozwój tlenowych bakterii Gram-dodatnich

2. hamują rozwój bakterii beztlenowych
3. nie mają żadnego działania na bakterie tlenowe

Gram-ujemne

4. zabijają niektóre pierwotniaki (np. Plasmodium)

oraz Mycoplasma spp., Chlamydia spp.

 dość dobrze wchłaniają się z przewodu pokarmowego

przenikają łatwo do kości stawów, co określa ich

zastosowanie terapeutyczne

 W eliminacji tych leków główną rolę odgrywa wątroba.

background image

Klindamycyna

wykazuje pełną oporność krzyżową z linkomycyną
osłabia działanie aminoglikozydów na pałeczki jelitowe
niemal całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego
łatwo przenika do różnych płynów ustrojowych i tkanek, w tym do

kości i stawów, jednak słabiej do płynu mózgowo-rdzeniowego

w ok. 10% wydała się z moczem w postaci czynnej, większość

metabolizowana jest w wątrobie, wydala się z żółcią i kałem.

DZIAŁANIA NIEPOŻADANE:

1.biegunka, nawet do 10% chorych może się rozwinąć

rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego

2.skórne reakcje alergiczne i rumień wielopostaciowy
3.trombocytopenia, granulocytopenia
4.hamuje przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe i potęguje

działanie środków o działaniu kuraropodobnym

background image

KLINDAMYCYNA

W s k a z a n i a k l i n i c z n

e

zakażenia ziarenkowcami tlenowymi Gram-

dodatnimi

jednak działania niepożądane ograniczają jej

zastosowanie do sytuacji bezwarunkowo

wymagających jej użycia (nieskuteczność innych

antybiotyków)

szczególnie wskazana w zakażeniach bakteriami

beztlenowymi, zwłaszcza B. fragilis

• Podaje się ją (często łącznie z innymi antybiotykami,

np. aminoglikozydami) w zapaleniu otrzewnej i ropnia w

jamie brzusznej lub miednicy

Nie stosuje się jej jednak w zakażeniach

ośrodkowego układu nerwowego ze względu na

wspomniane słabe przenikanie.

background image

Linkomycyna

Zakres działania jest podobny do klindamycyny
Wykazuje jednak generalnie słabsze działanie i obecnie jest

niemal niestosowana

Lek łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego

Działania niepożądane podobne są do klindamycyny

.

background image

Dawkowanie

• Erytromycyna: doustnie – 250 – 500

mg co 6h

• Dożylnie – 1 – 2 g we wlewie ciągłym

background image

Spiramycyna

• Doustnie 6 000 000 j.m. dz. w 2

dawkach podzielonych.

background image

Azitromycyna

• Jednorazowa dawka dzienna 500 mg
• Następnie 250 mg dziennie

background image

Roksytromycyna

• 150 mg co 12 h

background image

Klindamycyna

• 150 – 300 mg doustnie co 6h


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Oporność makrolidy i linkozamidy, materiały ŚUM, III rok, Mikrobiologia
(12) Makrolidy, Linkozamidy, Aminoglikozydy, Tetracykliny, Chloramfenikol, Antybiotyki, inne(1) ppt
aminoglikozdy makrolidy linkozamidy
MAKROLID1, med, Med2, Med2, Farmakologia (pajro)
Makrolidy i reszta
03 MAKROLIDY
MAKROLIDY
Antybiotyki makrolidowe 3
linkozamidy, farmacja, antybiotyki
LINKOZAMIDY, weterynaria, Farmakologia, inne
makrolidy, farmacja, antybiotyki
antybiotyki Makrolidy 2 id 6236 Nieznany (2)
Linkozamidy
MAKROLIDY-w, wydział lekarski - materiały, Farmakologia
makrolidy1
LINKOZAMIDY + tetracyliny+amino -w, wydział lekarski - materiały, Farmakologia

więcej podobnych podstron