Ćwiczenia
synergistyczne



To współdziałanie wielu grup mięśniowych

oparte o złożone procesy

neurofizjologiczne. Ruch jest efektem

rozwijania siły przez zespół mięśni

agonistów przy jednoczesnym rozluźnianiu

antagonistów.



Tę czynność wspomagają odległe niekiedy

grupy mięśniowe zwane synergistami.



Ich współdziałanie sprowadza się do

stabilizacji stawów co ułatwia wykonanie

ruchu podstawowego.

Cel



Podstawowym celem stosowania
tych ćwiczeń w kinezyterapii jest
wywołanie napięcia konkretnych
mięśni w wyniku pracy innego
zespołu dynamicznego.

Podłoże teoretyczne



W ćwiczeniach synergistycznych
wykorzystuje się zjawisko współdziałania
mięśni na bazie „promieniowania do
sąsiednich ośrodków układu nerwowego.



W ćwiczeniach synergistycznych
wykorzystuje się patologiczne
współruchy występujące w niedowładach
pochodzenia ośrodkowego.

Wskazania



Przypadki w których:



nie jest możliwy bezpośredni dostęp
do danej okolicy-ruch jest
przeciwwskazany.



Brak możliwości ruchu

Przeciwwskazanie



W zasadzie brak przeciwwskazań.

Podział synergii
mięśniowej



Synergizmy wrodzone
(bezwględne).



Synergizmy nabyte (względne).

Synergizmy wrodzone
(bezwględne)



Występują u każdego człowieka już w

momencie urodzenia. Należą do nich odruch

ssania, odruchy obronne.



Przykłady:



Skłon głowy i szyi w przód z oporem w leżeniu

tyłem – napięcie mięśni brzucha,



Skłon głowy i szyi w tył z oporem w leżeniu

przodem – napięcie mięśni pośladkowych

wielkich,



Wyprost w stawie promieniowo-

nadgarstkowym z oporem w pozycji

nawrócenia przedramienia – napięcie

trójgłowego ramienia

Synergizmy nabyte
(względne)



Cechą charakterystyczną jest ich zróżnicowanie

osobnicze a w trakcie kolejnych powtórzeń mogą

stopniowo zanikać.



Przykłady:



Wszelkie ruchy stopą z oporem – napięcie mięśni

uda,



Przywodzenie horyzontalne ramienia z oporem –

napięcie mięśni skośnych brzucha



Zgięcie podudzia w stawie kolanowym z oporem –

napięcie mięśni pośladkowych

Podział ćwiczeń
synergistycznych w
ujęciu topograficznym



Ipsilateralne – są to ćwiczenia w
których do pobudzenia żądanego
mięśnia wykorzystuje się ruchy tą
samą kończyną.



Kontralateralne - są to ćwiczenia
w których do pobudzenia
żądanego mięśnia wykorzystuje
się ruchy przeciwną kończyną.

Uwaga



Stosując ćwiczenia synergistyczne
nie osiągnie się efektu
wzmocnienia mięśni. Można nimi
oddziaływać w celu opóźnienia
zaników prostych wynikających z
nieczynności.

Wykonanie



Ruchy stymulujące odpowiednie
napięcie mięśniowe muszą być
wykonywane w pełnym, czynnym
zakresie przeciw maksymalnemu
oporowi,



Ćwiczenia muszą być prowadzone
aż do pełnego zmęczenia.