FUNKCJE ZDROWIA
PUBLICZNEGO
Prof. Jerzy Leowski - dyrektor Szkoły
Zdrowia Publicznego i Medycyny
Społecznej w Warszawie
Działania na rzecz ochrony zdrowia ogółu
ludności:
1. Monitorowanie stanu zdrowia oraz określenie potrzeb
zdrowotnych ludności.
Podstawowe mierniki stanu zdrowia:
• Dane o zachorowaniach - główne przyczyny porad
ambulatoryjnych, hospitalizacji, okresowej i trwalej
niezdolności do pracy.
• Dane o chorobach przewlekłych - przyczyn
niepełnosprawności
i wymagających długotrwałej opieki.
• Obowiązek zgłaszania i rejestracji chorób zakaźnych,
gruźlicy, chorób zawodowych i nowotworów.
• Przeciętne trwanie życia.
• Dane o umieralności - struktura zgonów wg przyczyn.
• Współczynnik umieralności niemowląt.
Na podstawie tych danych możliwości oceny sytuacji
zdrowotnej ludności
i zachodzących w tym zakresie zmian w kraju i porównanie
z innymi krajami oraz określanie potrzeb zdrowotnych.
2. Zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób,
ze szczególnym uwzględnieniem chorób zakaźnych
i społecznych, wymagających zorganizowanego
wysiłku
państwa na rzecz ich zwalczania.
Dla bezpieczeństwa zdrowotnego obywateli istotne
znaczenie ma sprawne funkcjonowanie służb
medycznych i sanitarnych chroniących przed
rozprzestrzenieniem się chorób głównie tych,
którym można zapobiec.
Wczesna diagnostyka chorób zakaźnych np.
grypy, gruźlicy, żółtaczki zakaźnej, AIDS, czy
choroby Creutzfelda-Jacoba i zorganizowany
wysiłek państwa na rzecz ich zwalczania.
Wysiłek państwa w zapobieganiu chorób
zawodowych, układu krążenia, chorób
nowotworowych.
Profilaktyka uzależnień.
3. Identyfikacja i zwalczanie zagrożeń zdrowotnych
w środowisku, miejscu zamieszkania, pracy, nauki,
w żywności i wodzie oraz w placówkach służby zdrowia.
Sanitarna kontrola żywności i żywienia.
Wielosektorowe działania na rzecz ochrony zasobów
wody pitnej
i systematyczna kontrola jej jakości.
Nadzór sanitarny w zakresie zanieczyszczenia
powietrza, gleby
i wód powierzchniowych.
Nadzór nad zdrowotnymi warunkami nauki i pracy.
Opiniowanie planów budowy obiektów mieszkalnych,
biurowych, czy przemysłowych pod kątem ich wpływu
na zdrowie.
Zagrożenie związane z ubocznym działaniem leków i
nowych technologii medycznych.
4. Zapobieganie wypadkom i urazom oraz
zapewnienie kompleksowej pomocy, w tym
medycznej, ofiarom katastrof, kataklizmów i
klęsk żywiołowych.
Wypadki i urazy zajmują pierwsze miejsce
wśród przyczyn zgonów u dzieci i młodzieży, a
trzecie u ogółu ludności.
Duża przyczyna niesprawności i inwalidztwa.
Rola medycyny ratunkowej w reagowaniu służb
medycznych.
Odpowiednie regulacje prawne i sprawna
struktura organizacyjna obejmująca cały kraj.
5. Zapewnienie nadzoru epidemiologicznego, w tym
laboratoryjnej kontroli przeciwepidemicznej w
zakresie chorób zakaźnych, także zawleczonych z
zagranicy oraz laboratoryjnej kontroli zagrożeń
środowiskowych (powietrza, wody, gleby,
żywności) i zagrożeń mogących wynikać
z wymiany handlowej z zagranicą.
Niezbędna jest sieć wysokospecjalistycznych
państwowych laboratoriów zdrowia publicznego
zdolnych do zapewnienia bezpieczeństwa
zdrowotnego w przypadkach zagrożeń
epidemicznych, zagrożeń substancjami
toksycznymi
w powietrzu, wodzie, żywności - w kraju i
transmitowanych
z zagranicy.
Nadzór nad działalnością laboratoriów
klinicznych
i szpitalnych.
6. Promowanie aktywnego współuczestnictwa
społeczeństwa w działaniach na rzecz
zdrowia poprzez promocję zdrowego stylu
życia wszystkich obywateli, ze szczególnym
uwzględnieniem promocji zachowań
prozdrowotnych wśród dzieci i młodzieży
i w wybranych grupach wysokiego ryzyka
zachorowania.
W imieniu państwa (Ministra Zdrowia)
funkcje koordynatora takich działań pełni
Państwowa Służba Zdrowia Publicznego,
która współpracuje z wszystkimi sektorami
życia gospodarczego i społecznego państwa.
Rola szkoły, prasy, radia, telewizji, internetu.
7. Kształcenie i doskonalenie zawodowe lekarzy
i innego personelu medycznego zgodnie
z wymogami współczesnej wiedzy medycznej,
nowych technologii diagnostyczno-
leczniczych
oraz zgodnie ze skalą potrzeb zdrowotnych
społeczeństwa, w tym zapewnienie warunków
rozwoju nauk medycznych.
Lekarze i cały personel medyczny powinien
znać zasady i cele zdrowia publicznego.
Warunki kształcenia, doskonalenia
zawodowego, nabywania specjalizacji powinny
być jednolite
w całym kraju - tylko państwo przez regulacje
prawne może to zagwarantować.
8. Zapewnienie jednolitych, kompleksowych
regulacji prawnych w ochronie zdrowia
dotyczących systemu organizacji,
finansowania i zarządzania placówkami
opieki medycznej, ekonomiki zdrowia, zasad
orzecznictwa lekarskiego – zgodnych
z konstytucyjnymi uprawnieniami obywateli.
Niezbędne są kompleksowe regulacje
prawne dotyczące struktury organizacyjnej,
zasad zarządzania
i finansowania gwarantujące osiągnięcie
założonych
w polityce państwa systemów
.
9. Monitorowanie zakresu i jakości świadczeń
medycznych, ich dostępności, przestrzegania
zasad bioetyki zawodowej personelu,
przestrzegania praw pacjenta
i międzynarodowych regulacji prawnych
w ochronie zdrowia.
Proces monitorowania zakresu, jakości i
dostępności wszelkich świadczeń na rzecz
zdrowia stanowi niezbędne narzędzie
realizacji polityki zdrowotnej państwa przez
system ochrony zdrowia.
10. Ocena sytuacji zdrowotnej kraju na tle
porównań międzynarodowych, analiza wyzwań
i zagrożeń wynikających z procesów
globalizacji.
Miejsce i rola kraju w pracach WHO i innych
międzynarodowych i międzyrządowych
organizacji działających na rzecz zdrowia.
Żaden kraj nie żyje w izolacji od innych
krajów.
Procesy globalizacj i przynoszą nowe
wyzwania
i nowe zagrożenia zdrowotne.
Współpraca międzynarodowa i
międzyrządowa stała się koniecznością.
FUNKCJE ZDROWIA PUBLICZNEGO
Działania na rzecz ochrony zdrowia indywidualnych
osób:
1. Zapewnienie pełnej dostępności służb
zapobiegawczych
w zakresie szczepień ochronnych, wczesnego
wykrywania
i leczenia chorób zakaźnych, w tym gruźlicy, AIDS,
chorób wenerycznych, chorób zawleczonych z zagranicy.
Szczepienia ochronne - obowiązkowe są objęte
wewnętrznymi
i międzynarodowymi regulacjami prawnymi.
Zapewnienie możliwości badań skriningowych członków
rodzin chorych a nawet badań skriningowych grup
wysokiego ryzyka zachorowania na niektóre choroby
zakaźne np. gruźlicę, AIDS.
2. Zapewnienie pełnej dostępności pomocy
medycznej dla osób niepełnosprawnych,
bezdomnych i innych grup pozbawionych
dostępu do świadczeń zdrowotnych.
Opieka medyczna w stanach zagrożenia życia
czy
w przypadku wystąpienia chorób zakaźnych
powinna być pod opieką - państwa - instytucji
charytatywnych.
3. Objęcie niezbędnym zakresem świadczeń
leczniczych wybranych chorób o znaczeniu
społecznym, w tym chorób psychicznych,
uzależnień, cukrzycy itp.
Rosnąca liczba osób nie mających
możliwości utrzymania własnego zdrowia.
Sprawy dyskusyjne - które choroby należy
zaliczyć
do w pełni bezpłatnych (choroby psychiczne,
narkomania, cukrzyca, niepełnosprawność).
4. Objęcie badaniami skriningowymi i czynnym
poradnictwem grup wysokiego ryzyka
zachorowania
na wybrane choroby o znaczeniu społecznym.
Ocena przydatności badań skriningowych z punktu
widzenia naukowego, etycznego i finansowego.
Wskazane badania w kierunku wykrycia
wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego,
fenyloketonurii, badania słuchu i wzroku u dzieci,
badania w celu wykrycia nowotworu płuc ( Rtg
klatki piersiowej), raka sutka (mammografia),
raka szyjki macicy (badanie ginekologiczne +
cytologiczne), badania w celu wykrycia choroby
nadciśnieniowej, cukrzycy.
Badania skriningowe w odniesieniu do innych
chorób - korzyści tylko u małego odsetka
badanych przy wysokich kosztach.
5. Nadzór merytoryczny i pomoc finansowa dla
instytucji charytatywnych udzielających
pomocy medycznej
i społecznej osobom ubogim i upośledzonym.
Cenna społeczna działalność instytucji
charytatywnych
i pozarządowych - nie jest w stanie sprostać
potrzebom - potrzebna pomoc ale konieczna
kontrola wydatków - nadużywanie zaufania.