PŁYTA AKTYWNA Schwarza
WSKAZANIA
Zaburzenia zgryzu poprzeczne:
zgryz krzyżowy obustronny, całkowity, częściowy boczny
jednostronny, częściowy przedni, przemieszczenie boczne żuchwy,
zgryz przewieszony jedno i obustronny
Zaburzenia przednio- tylne:
tyłozgryz częściowy, całkowity, tyłożuchwie czynnościowe lub
morfologiczne, przodozgryz częściowy rzekomy, całkowity,
przodożuchwie czynnościowe lub morfologiczne
Zaburzenia pionowe:
zgryz głęboki całkowity i częściowy, zgryz otwarty całkowity i
częściowy
Nieprawidłowości zębowe związane z ich ułożeniem
PRZECIWWSKAZANIA
Brak możliwości zakotwiczenia
Brak zębów w odcinkach bocznych
Parodontopatie
ZALETY
Ułatwiona higiena jamy ustnej oraz aparatu
Dobre utrzymanie płytek w jamie ustnej
Łatwe i dokładne dozowanie sił mechanicznych
Po zakończeniu leczenia aparat może służyć jako aparat
retencyjny
Łatwy w wykonaniu, łatwe naprawy, wielostronne zastosowanie
(bierne, czynne, czynnościowe lub przeciwprzyczynowe )
Mogą służyć jako utrzymywacze przestrzeni aktywowane przez
pacjenta
WADY
Nienoszenie aparatu, nierozkręcanie śruby przez
pacjentów niezdyscyplinowanych
Przy niestarannej higienie odwapnienia w okolicy
szyjek
Mogą być przyczyną paradontopatii
Uczulenie pacjenta na masy akrylanowe
Elementy płyty Schwarza
Płyta podstawowa podniebienna lub językowa
Elementy utrzymujące:
klamry grotowe, Adamsa, protetyczne
Elementy czynne:
łuk wargowy, sprężyny omegi i międzyzębowe, śruby
Elementy czynnościowe:
wał prosty, skośny i boczny
Elementy przeciwprzyczynowe:
zapora dla języka
Płyta podstawowa
Wykonana z akrylu
Górna lub dolna
Posiada śruby i rozmaite kierunki przecięcia,
w zależności od tego które części łuków
zębowych mają być przesuwane
Podstawowy element aktywny
Klamry grotowe
Przebieg klamry:
drut wychodzi z masy akrylowej między kłem a pierwszym zębem
przedtrzonowym, zagina się do tyłu biegnąc w odległości 1 mm od
tkanek miękkich, wpuszcza pierwszy grot w podciętą nożykiem na
modelu gipsowym przestrzeń między zębami przedtrzonowymi,
następne groty wprowadzone są w kolejne przestrzenie
międzyzębowe
Liczba grotów w klamrze: 1-3, głównie 2
Jako element czynny tzw. półgroty ( wygięcie w stronę
przesuwanych zębów)- służą do przesuwania zębów
dośrodkowo, w przód, w tył
Głównie przy zębach stałych
Klamry Adamsa
Wykonane z druty 0,7 mm na zęby stałe i 0,6 mm
na zęby mleczne
Wyjątek stanowią kły stałe - drut 0,6 mm
W niektórych przypadkach mogą być stosowane
klamry jednoramienne trójkątne z drutu 0,7 mm
lub kulkowe zaklinowane w przestrzeni
międzyzębowej od strony przedsionkowej
Sprężyny
Sprężyny omegi:
oba końce drutu zatopione w masie. Stosowane do skracania,
wydłużania, wysuwania lub wychylania siekaczy oraz
rozszerzeń w odcinku bocznym.
Sprężyny międzyzębowe, tzw. otwarte:
Jeden koniec drutu zatopiony w masie. Służą do przesuwania
doprzedniego lub dotylnego pojedynczych zębów
przedtrzonowych i trzonowych stałych.
Śruby
Śruba Fischera:
Rozkręcana działa z jednakową siłą w obu kierunkach
Zazwyczaj ulokowana centralnie w linii pierwszych
przedtrzonowców z przecięciem pośrodkowym płyty wzdłuż
szwu
Obrót o 360 stopni daje poszerzenie o 0,8 mm
Zalecenia dla pacjenta:
nosić minimum 14 godzin na dobę, rozkręcenie o 90 stopni na
tydzień
Śruba Karpa
Łuk wargowy górny
Drut 0,6/ 0,7 mm
Przebieg:
wychodzi między kłem a zębem siecznym bocznym, po stronie
przedsionkowej zagina się do góry, na granicy dziąsła zbitego
zawraca tworząc ciasną pętle na wysokości połowy zębów
siecznych przechodzi na drugą stronę, ponownie formuje pętle i
wnika na powrót do płyty między zębem siecznym bocznym a
kłem drugiej strony
W przebiegu łuku można dogiąć dodatkowe pętle
naciskające na kły celem poprawy ich przedsionkowego
ustawienia
Łuk wargowy dolny
Przebieg łuku:
wychodzi z masy między kłem i dolnym zębem przedtrzonowym, po stronie
przedsionkowej tworzy niską rozwartą pętle, zagina się i przechodzi na drugą
stronę zębów siecznych
Wysokość ułożenia łuku zależy od projektu leczenia
Jeśli planuje się przechylenie zębów siecznych, aktywny łuk wargowy
musi przebiegać blisko brzegu siecznego, a masa akrylowa przylegać
może od strony podniebiennej tylko przy szyjkach zębowych
Jeśli planuje się cofanie zębów przednich, aktywny łuk wargowy leżeć
powinien blisko dziąsła, jednak tak wysoko, aby nie urażać brodawek.
Natomiast masa akrylowa nie może przylegać ani do koron ani do
części dziąsłowej pokrywającej korzenie cofanych zębów
W niektórych przypadkach łuk może być bierny
Uwaga!
Rozkręcenie śruby rozsuwającej aktywuje łuk zwiększając nacisk na
zęby przednie
Wały nagryzowe
Zmieniają postać aparatu na mechaniczno- czynnościową
Wały boczne
Na powierzchniach żujących zębów przedtrzonowych i trzonowych górnych,
stosuje się je w celu rozklinowania guzków w leczeniu zgryzów
krzyżowych a celem skracania zębów bocznych w leczeniu zgryzów
otwartych
Wał prosty:
Znajduje się od kła do kła sięgając do brzegów siecznych zębów przednich.
Rozklinowuje łuki zębowe i skraca zęby sieczne dolne
Wał skośny:
Najczęściej stosowany, zaczyna się w linii kłów, biegnie ukosem do guzków
zębów przednich górnych. Spłyca nagryz zębów siecznych i chroni przed
cofnięciem żuchwy
Hotz poleca wymodelowanie takiego wału w ustach pacjenta ponieważ
przyleganie aparatu jest lepsze i zwiększona jest wygoda jego
użytkowania
Uwagi
Jeśli leczy się płytą aktywną górna przypadki zwężenia
szczęki z najmniejszą nawet tendencją do tyłozgryzu,
zawsze należy wykonać przedni skośny wał nagryzowy
chroniący przed cofaniem żuchwy.
Każda płyta, nawet bez wałów nagryzowych, podnosi
zwarcie na drutach klamer i łuków.
Żuchwa oddalona od szczęki przyjmuje dotylną pozycję,
a zmieniające się położenie guzków zębów górnych
utrudnia powrót do pozycji wyjściowej
Zapora dla języka
Montowana w przedniej części płyty górnej w przypadkach
nieprawidłowego typu połykania
Jeżeli przewidziane jest poszerzenie szczęki lepiej wykonać
dwie zapory leżące w jednej linii, każda osadzona w osobnej
części płyty. Zapobiegnie to hamowaniu działania śruby.