PIELĘGNOWANIE CHOREGO Z

SERCOPOCHODNYM

OBRZĘKIEM PŁUC

 

 

Obrzęk płuc – jest spowodowany

przesączaniem się płynu z naczyń

włosowatych do pęcherzyków płucnych i

do tkanki podścieliskowej. Co w efekcie

daje zaburzenia wymiany gazowej i

pogorszenie stanu ogólnego chorego.

Przyczyny:

 

-zawał serca, dusznica

bolesna,

-zaostrzenie przewlekłej

niewydolności serca,

-wady serca, zapalenie

wsierdzia,

-ciężkie nadciśnienie,

-zaburzenie rytmu

Objawy:

     początek prawie zawsze nagły;

     duża gwałtowna duszność tzw.

ortopnoiczna , która zmusza chorego do

przyjęcia pozycji siedzącej z opuszczonymi

kończynami dolnymi – tzw. pozycja ORTOPNOE

dzięki, której chory może lepiej oddychać, a

duszność ulega zmniejszeniu;

     kaszel – początkowo suchy, następnie z

odksztuszaniem pienistej różowo podbarwionej

plwociny

  skrócenie oddechów i przyśpieszenie

podczas wysiłku

 



trzeszczenia nad całymi płucami,

mogą pojawić się świsty i furczenia;

     skurcz naczyń obwodowych

wyróżniający się zimnymi kończynami i

sinicą obwodową;   tachykardia;

     chory odczuwa niepokój przed

śmiercią, jest zlany zimnym potem;

     pobudzenie, znaczne osłabienie

chorego.

1. etap przedszpitalny:

 

      ocenić stan fizyczny chorego: wywiad,

pomiary podstawowych parametrów

życiowych (RR, tętno);

      ułożyć pacjenta w pozycji siedzącej ze

spuszczonymi nogami, bowiem taka

pozycja zmniejsza dopływ krwi i ułatwia

oddychanie

      zapewnić

dostęp świeżego

powietrza;

      założyć opaski uciskowe na

kończyny zmieniając ich

położenie co

10-15 min.

      psychoterapia, wezwać

pogotowie – transport w pozycji

siedzącej.

 

2. etap – opieka szpitalna:

     

  ocenić stan fizyczny chorego:

wywiad, pomiary podstawowych

parametrów życiowych (RR, tętno, OCŻ,

temperatura ciała);

        ułożyć pacjenta w pozycji siedzącej

ze spuszczonymi nogami, bowiem taka

pozycja zmniejsza dopływ krwi i ułatwia

oddychanie

    

 

  chory wymaga natychmiastowej

tlenoterapii z powodu znacznej hipoksji. Tlen -

maskę lub cewnik donosowy.

Tlenoterapię prowadzimy pod kontrolą

gazometrii, a jeżeli pO

2

krwi tętniczej wynosi

poniżej

60 mm Hg, należy rozpocząć sztuczną

wentylację z zastosowaniem PEEP;

 Wprowadzenie rurki intubacyjnej

(dotchawiczej) - możliwość odessania pienistej,

płynnej wydzieliny z drzewa oskrzelowego,

czynność tę musimy wykonać bardzo szybko,

gdyż wytwarza się ujemne ciśnienie co

pogarsza stan chorego;

        założyć opaski uciskowe

jednocześnie na trzy kończyny, zmieniając

ich położenie co 10-15 min.;

        podjąć działań uspakajających

pacjenta, zapewnienie ciszy i spokoju;

             założyć wkłucie żylne;

    ocenić parametry hemodynamiczne

serca za pomocą cewnika S-G. (jeżeli

obrzęk płuc współistnieje z wstrząsem);

        należy pobrać krew do badań:

morfologii, stężenie mocznika, kreatyniny,

elektrolitów w osoczu krwi, CK;

        wykonać badanie gazometryczne –

dla określenia czy konieczne jest

prowadzenie sztucznej wentylacji;

        prowadzimy u pacjenta pełny

monitoring:

( pulsoksymetr, kardiomonitor, czujnik

temperatury, kapnometr);

       należy prowadzić okresową kontrolę

parametrów życiowych,

 prowadzić dokumentację;

        obserwować stan ogólny, nasilenie

duszności, charakteru oddechu;

        założenie cewnika do pęcherza

moczowego – kontrola diurezy godzinowej,

prowadzenie bilansu i pobieranie materiału do

badań, pielęgnacja cewnika;

      

  leczenie przyczynowe i objawowe

wg. zleceń lekarskich;

        wykonanie EKG – przyłóżkowego

(celem identyfikacji arytmii);

        Rtg i echokardiografię

(hemofiltracja, krwioupust !!!! 300-500 ml

)