Lek. Wet. Alicja Migowska-Calik
Katedra Weterynaryjnej Ochrony Zdrowia Publicznego
UWM w Olsztynie
Art. 76 Konstytucji RP nakłada na
władze publiczne obowiązek ochrony
konsumentów przed działaniami
zagrażającymi ich zdrowiu;
Art. 68 pkt. 4 obowiązek zwalczania
chorób epidemicznych i zapobiegania
negatywnym skutkom degradacji
środowiska
bezpieczeństwo żywności
Bezpieczeństwo żywności
W świetle ustawy
bezpieczeństwo
żywności
- jest to ogół warunków, które muszą
być spełnione i działań, które muszą
być podejmowane na wszystkich
etapach produkcji i obrotu żywnością
oraz środkami żywienia zwierząt
gospodarskich w celu zapewnienia
zdrowia i życia człowieka.
Bezpieczeństwo żywności
Ustawa o Bezpieczeństwie Żywności i Żywienia
– ramowy podstawowy krajowy akt prawny
regulującym wymagania dla zapewnienia
bezpieczeństwa żywności i żywienia
Przepisy ustawy dostosowane są do przepisów
wspólnotowych
Transponuje ona na grunt krajowy podstawowe
regulacje zawarte w dyrektywach unijnych;
regulacje szczegółowe – w rozporządzeniach
wykonawczych (właściwy minister)
178 / 2002
Zmiana podejścia do bezpieczeństwa
żywności
„zasada ostrożności” – podejście do
zarządzania ryzykiem zastosowanego w
warunkach naukowej niepewności,
Uwzględnia ono potrzebę działania w
konfrontacji z potencjalnym ryzykiem,
bez oczekiwania na wynik badań
naukowych.
Rozporządzenie 852 / 2004
Rozporządzenie (WE) nr 852/2004
Parlamentu Europejskiego i Radyz dnia 29
kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków
spożywczych
Artykuł 3 - Obowiązki ogólne
„Przedsiębiorstwa sektora spożywczego
zapewniają, że na wszystkich etapach
produkcji, przetwarzania i dystrybucji
żywności odbywających się pod ich kontrolą,
spełniane są właściwe wymogi higieny
ustanowione w niniejszym rozporządzeniu”
BEZPIECZEŃSTWO
ŻYWNOŚCI
Wewnętrzna (w zakładzie; HACCP, GHP, GMP)
i zewnętrzna (PIS, IW, IJHARS) kontrola jakości
zdrowotnej żywności;
Przestrzeganie zasad higieny przy
pozyskiwaniu, przetwarzaniu i obrocie
żywnością;
Obok krajowych systemów nadzoru jako
członek UE tworzymy RASFF
Mimo tego każdego roku odnotowuje się
kilkadziesiąt tysięcy zatruć pokarmowych.
Od strony prawnej:
Prawo żywnościowe to przepisy ustawowe,
wykonawcze i administracyjne regulujące
sprawy żywności, jej bezpieczeństwo, zarówno
na poziomie Wspólnoty, jak i na poziomie
krajowym, obejmujące
wszystkie etapy
produkcji, przetwarzania i dystrybucji
żywności oraz paszy
produkowanej dla
zwierząt hodowlanych lub używanej do
żywienia zwierząt hodowlanych.
Zadaniem prawa żywnościowego jest
zapewnienie wysokiego poziomu
ochrony
zdrowia i życia ludzi oraz ochrona interesów
konsumentów
. Stanowi ono podstawę do
dokonywania świadomego wyboru spożywanej
żywności.
Główne zasady prawa żywnościowego to:
1. odpowiedzialność za bezpieczeństwo żywności
została nałożona na wszystkie podmioty
działające w sektorze żywnościowym;
2. niebezpieczna żywność lub pasza muszą
zostać natychmiast wycofane z rynku;
3. żywność oraz jej składniki, a także pasze
muszą być możliwe do zidentyfikowania, czyli
musi istnieć możliwość ustalenia miejsca
pochodzenia (włączając producenta
pierwotnego);
4. łańcuch żywnościowy musi być rozpatrywany
jako całość.
Podkreśla się, iż wysoki poziom
bezpieczeństwa żywności musi być zapewniony
na wszystkich etapach łańcucha
żywnościowego, zaczynając od produkcji
pierwotnej, a na konsumencie kończąc.
Wysoki poziom
bezpieczeństwa żywności lub
pasz :
ZASTOSOWANIE ŚRODKÓW
ZAPOBIEGAWCZYCH:
Wyeliminowanie
lub
zredukowanie
zagrożenia
Niedopuszczenie
do wzrostu
poziomu
zagrożenia
Zapobieżenie
zanieczyszczeniu
wtórnemu
ZAGROŻENIA BIOLOGICZNE
Do najistotniejszych zagrożeń występujących w tej
grupie należą zagrożenia spowodowane
obecnością:
bakterii
pleśni, grzybów pleśniowych
wirusów
mikroorganizmy te są przyczyną występowania po
spożyciu żywności dwóch rodzajów schorzeń:
zatruć pokarmowych: główną przyczyną jest
obecność toksyn wytwarzanych przez
mikroorganizmy
zakażeń pokarmowych: wywołanych obecnością w
żywności bakterii i produktów przemiany materii.
ZAGROŻENIA BIOLOGICZNE
Występowanie mikroorganizmów żywności może być
wynikiem:
obecności w surowcach: zarówno w skutek skażenia
pierwotnego, jak i zakażeń wtórnych będących wynikiem
niewłaściwych warunków przechowywania i transportu
namnażania: głównie podczas przechowywania w
niewłaściwej temperaturze przez zbyt długi okres
przeżycia: zbyt niskiej temperatury i czasu obróbki
wtórnego zakażenia: przeniesienia mikroorganizmów
surowców lub zanieczyszczenia powierzchni przez
pracowników oraz będące wynikiem obecności owadów i
gryzoni
ZAGROŻENIA CHEMICZNE
Stanowią wszystkie substancje chemiczne, które
wprowadzone do organizmu człowieka, po przekroczeniu
dopuszczalnego poziomu mogą powodować stany
zatrucia chemicznego.
zanieczyszczenia chemiczne występują w związku z ich
naturalną obecnością w środowisku oraz są wynikiem
działalności człowieka. Działalność ta związana jest
nieodłącznie z rozwojem przemysłu, chemizacją
rolnictwa, stosowaniem nowoczesnych technologii i
metod agrotechnicznych.
Zapobieganie tego typu zagrożeniom polega wszystkim
na wykorzystywaniu do produkcji surowców ze znanych
źródeł (stali, sprawdzeni dostawcy, atesty PZH) oraz
prowadzeniu zabiegów mycia i dezynfekcji zgodnie z
zasadami GHP i GMP.
Zagrożenia chemiczne można podzielić na cztery kategorie:
powstające z surowców:
środki ochrony roślin (warzywa, owoce –
azotyny, azotany dodawane jako środki konserwujące), mikotoksyny –
naturalne toksyny wytwarzane przez grzyby pleśniowe (np. aflatoksyna,
ochratoksyna), metale ciężkie z roślin uprawianych w rejonach o dużym
skażeniu środowiska (szczególnie rtęć, ołów, kadm, arsen które wg
dotychczasowej wiedzy nie spełniają w ustroju żadnych funkcji i nawet
niewielkie ilości są szkodliwe dla organizmu człowieka), pozostałości
leków weterynaryjnych w tkankach zwierząt rzeźnych.
powstające z procesu technologicznego:
pozostałości środków myjących i
dezynfekcyjnych, środków do konserwacji urządzeń, używanie w
procesach smażenia „przepalonych” olejów (wielopierścieniowe
węglowodory aromatyczne WWA), niewłaściwe dawkowanie dodatków do
żywności.
powstające od pracowników:
zanieczyszczenie żywności w skutek
niewłaściwej higieny rąk, wykonywanie prac ze środkami chemicznymi
przy niezabezpieczonej żywności, niewłaściwe stosowanie dodatków do
żywności.
powstające z otoczenia:
przedostanie się do żywności skroplin,
prowadzenie prac remontowych przy niezabezpieczonej żywności,
substancje dodatkowe nieuzasadnione technologicznie lub substancje
dodawane w celu ukrycia niewłaściwej jakości lub zafałszowania
ZAGROŻENIA FIZYCZNE
Najczęściej występujące w żywieniu
zbiorowym zagrożenia zdrowotne
związane są z nieodpowiednim stanem
technicznym narzędzi stosowanych do
produkcji oraz nieprzestrzeganiem
przez pracowników podstawowych
zasad higieny. Zagrożenia fizyczne
związane są z obecnością ciał obcych w
żywności, które mogą spowodować
następstwa zdrowotne np. uszkodzenie
i poranienie przełyku, jamy ustnej.
SUROWCE
PROCESY
PRODUKCJI
PRACOWNIC
Y
STAN
SANITARNY
ZAKŁADU
KAMIENIE
PIASEK
PESTKI
ŁUPINY
SZNUREK
ODŁAMKI SZKŁA
CZĘŚCI
NARZEDZI
DRZAZGI
PLASTIK
WŁOSY
GUZIKI
BIŻUTERIA
NIEDOPAŁKI
SZKŁO Z
LAMP
TYNK
FARBA
ODCHODY
GRYZONI
SZKODNIKI
OWADY
GHP I GMP w produkcji
żywności
Odnosi się do wszelkiego rodzaju
produktów
GMP
DP
hodowlan
a
i rolnicza
DP
zaopatrzeni
owa
DP
magazyno
wa
DP
laboratoryj
na
DP
technicz
na
DP
technologic
zna
DP
higieniczna
DP
projektowa
DP
budowlana
DP
spedycyj
na
DP
marketingo
wa
DP obrotu
towaroweg
o
DP
cateringo
wa
DP
szkolenio
wa
GMP - Zbiór zasad, wynikających z
doświadczenia, których przestrzeganie
gwarantuje, że wyprodukowane wyroby
spełnią ustalone wymagania jakościowe;
Działania, które muszą być podjęte i warunki,
które muszą być spełnione, aby produkcja
żywności oraz materiałów i wyrobów
przeznaczonych do kontaktu z żywnością
odbywały się w sposób zapewniający właściwą
jakość zdrowotną zgodnie z przeznaczeniem;
GHP – działania, które muszą być podjęte i
warunki higieniczne, które muszą być
spełnione i kontrolowane na wszystkich
etapach produkcji lub obrotu, aby zapewnić
bezpieczeństwo żywności;
GMP
GMP
GHP
GHP
Wartość
odżywcza
Właściwości
sensoryczne
Właściwości
funkcjonalne
bezpieczeńs
two
JAKOŚĆ ZDROWOTNA ŻYWNOŚCI
GMP / GHP – wymaga, aby każdy aspekt produkcji
żywności był z góry zdefiniowany, wyszczególnione
środki były dostarczone w odpowiedniej ilości, w
odpowiednim miejscu i czasie oraz aby były użyte
zgodnie z ich przeznaczeniem
OPRACOWANIE PISEMNYCH
PROCEDUR / INSTRUKCJI DLA
PROCESU PRODUKCYJNEGO
OPRACOWANIE WYMAGAŃ DLA:
-Zakup i odbiór surowców
-Budynki i otoczenie; Pomieszczenia produkcyjne
-Maszyny i urządzenia; Mycie i dezynfekcja
-Magazynowanie, transport, dystrybucja
-Woda i ścieki; Produkty uboczne i odpady
-Pracownicy, szkolenia
- ochrona przed szkodnikami
-Identyfikowalność
-Nadzór nad sprzętem pomiarowym
-Reklamacja i zwroty
GMP w produkcji pierwotnej
Ustawodawstwo Polskie nakłada na
produkcję pierwotną obowiązek
wprowadzania zasad GMP
„produkcja, chów lub uprawa produktów
pierwotnych, włącznie ze zbieraniem
plonów, łowiectwem, łowieniem ryb,
udojem mleka oraz wszystkimi etapami
produkcji zwierzęcej przed ubojem, a także
zbiorem roślin rosnących w warunkach
naturalnych”.
Dwa podstawowe elementy : GAP oraz GFP
(leśna, zielarska, łowiecka)
GMP w produkcji pierwotnej
Producenci zapewniają, że stosują środki służące
do opanowania wszelkich zanieczyszczeń
pochodzących z powietrza, gleby, wody, paszy,
nawozów, leków weterynaryjnych, środków
ochrony roślin, które mogłyby pogorszyć
bezpieczeństwo żywności.
Zapewnia, że wszelkie uprawy, hodowle nie
oddziałują negatywnie na środowisko.
Tam, gdzie to konieczne mycie i dezynfekcja
sprzętu gospodarskiego;
Warunki higieniczne pomieszczeń chowu
zwierząt, pozyskiwania surowców (PZ),
przechowywania pasz i płodów rolnych.
Pracownicy – przeszkolenie w zakresie higieny
produkcji i pozyskiwania produktów pierwotnych
DOKUMENTACJA !!!
GMP
Proces wytwarzania produktu musi przebiegają
prawidłowo, według ściśle określonych
instrukcji i procedur zapewniających
jednorodność i powtarzalność wyrobu
GMP ma miejsce wtedy, gdy zapewniona
jest stała i ścisła kontrola wszystkich
elementów produkcji na kolejnych etapach
powstawania produktu, począwszy od
zaopatrzenia w surowce, poprzez
magazynowanie, produkcję, pakowanie i
znakowanie, a kończąc na składowaniu i
dystrybucji gotowego wyrobu
GMP
GMP- System ten można porównać do
łańcucha –pęknięcie jednego ogniwa powoduje
przerwanie łańcucha, a tym samym niespełnienie
wyznaczonego celu, jakim jest osiągnięcie wysokiej
jakości produktu
Generalną zasadą GMP jest wyeliminowanie z
procesu wytwarzania jakiejkolwiek improwizacji i
przypadkowości
Wszystkie czynności muszą być wykonywane
dokładnie tak, jak to wskazują pisemne
instrukcje i procedury
Każda wykonana czynność musi być zapisana i
potwierdzona w odpowiednim dokumencie, a
weryfikacja produkcji ściśle według dokumentacji.
GMP daje producentom prawo do uzyskania
certyfikatu GMP
GMP
Jest to połączenie efektywnych procedur
produkcyjnych oraz skutecznej kontroli i
nadzoru produkcji, co gwarantuje, iż produkcja
przebiega w warunkach pozwalających na
wyprodukowanie wyrobów spełniających
ustalone wcześniej wymagania jakościowe.
Wymagania GMP zazwyczaj są opisane w
postaci zasad postępowania wydawanych jako
tzw. Kodeksy GMP lub Kodeksy Praktyki, które
są adresowane dla gałęzi lub branż
przemysłowych, a także grup produktów lub
pojedynczych produktów (np. przemysł
spożywczy, farmaceutyczny)
Zakładowy kodeks GMP / GHP
Podstawowy dokument określający stan
sanitarno – weterynaryjny przedsiębiorstwa
Jest niezbędny do określenia kierunków i
planów działań w zakresie poprawy sytuacji
higienicznej w zakładach produkujących
żywność lub dokonujących obrotu
żywnością.
Opracowania muszą być zgodne z
obowiązującymi przepisami.
Struktura zakładowego kodeksu GMP/GHP
zależy od wielkości firmy.
Przykładowy spis treści
zakładowego kodeksu
GMP/GHP:
1. Spis treści
2. Stosowane skróty i
definicje
3. Zakres
obowiązywania
4. Podstawa prawna
5. Zarządzanie jakością
6. Lokalizacja i
otoczenie
7. Budynki i
pomieszczenia
8. Surowce, dodatki,
materiały
9.Maszyny, urządzenia,
sprzęt
10. Proces
technologiczny
11. Przechowywanie i
magazynowanie
12. Dystrybucja i
transport
13. Dokumentacja i
zapisy
14. Pomieszczenia socjalne
15. Pracownicy i goście
16. Ochrona przed szkodnikami
17. Czyszczenie, mycie,
dezynfekcja
18. Gospodarka odpadami
19.Wycofanie wyrobu
niebezpiecznego
20. Identyfikacja i
Identyfikowalność
21. Przyrządy pomiarowe
22. Woda i ścieki
23. Szkolenia
24. Reklamacje i zwroty
25. Badania
GHP
to spisane reguły dotyczące spełnienia wymagań
sanitarno-higienicznych na każdym etapie
produkcji
GHP swoim zakresem obejmuje:
- stan sanitarny otoczenia zakładu,
- stan sanitarny poszczególnych pomieszczeń,
stanowisk pracy, aparatury, urządzeń i sprzętu,
- zabezpieczenie zakładu przed gryzoniami i
owadami,
- warunki temperaturowe i wilgotności,
- skuteczność mycia i dezynfekcji,
- stan sanitarny środków transportu,
- przestrzeganie wymagań określonych w
przepisach o warunkach zdrowotnych
pracowników
Przed wprowadzeniem w zakładzie
systemu HACCP należy wdrożyć zasady
Dobrej Praktyki Produkcyjnej (GMP –
Good Manufacturing Practice) oraz
zasady Dobrej Praktyki Higienicznej
(GHP – Good Hygiene Practice), które
mają na celu stworzenie warunków do
wytworzenia żywności bezpiecznej pod
względem higienicznym. Założenia
dobrych praktyk dotyczą m.in.
pomieszczeń, maszyn i urządzeń,
usuwania odpadów, mycia, zaopatrzenia
w wodę, pozyskiwania surowców,
higieny osobistej i szkolenia personelu.
Codex Alimentarius
Wytyczne dobrych praktyk
Zasady HACCP
Etapy wdrażania HACCP
Podstawowe pojęcia odnoszące się
do systemu HACCP
Drzewko decyzyjne – (identyfikacja
CCP)
HACCP
Analiza zagrożeń i krytyczne punkty kontroli
Wdrożenie i stosowanie zasad HACCP jest
obligatoryjne w małych, dużych i średnich
firmach produkujących oraz dokonujących
obrotu środkami spożywczymi, substancjami
pomagającymi w przetwarzaniu, dozwolonymi
substancjami dodatkowymi oraz innymi
dodatkami do środków spożywczych i używek
jest obligatoryjne od 01.01.2006 r.
jest standardem, który identyfikuje, ocenia
i kontroluje zagrożenia istotne dla
bezpieczeństwa zdrowotnego żywności
W praktyce zarówno projektowanie, wdrażanie
jak i funkcjonowanie systemu HACCP polega na
realizacji
siedmiu zasad
, stanowiących istotę
funkcjonowania systemu
HACCP
to system nadzoru nad całokształtem wytwarzania
środków żywności,
zastosowany po raz pierwszy w latach 60. XX wieku
przy produkcji pożywienia dla kosmonautów.
Polega on na wnikliwej analizie procesu
powstawania żywności, ustaleniu miejsc, surowców
i procesów technologicznych zagrażających
końcowemu bezpieczeństwu pożywienia oraz ich
ciągłej kontroli i eliminowaniu
nieprawidłowości.
Jest to metoda zapewnienia bezpieczeństwa
zdrowotnego żywności; polega na efektywnej
kontrolo punktów krytycznych danego procesu,
ustalonych na podstawie analizy zagrożeń
HACCP – podstawowe pojęcia
CCP – krok, etap, w którym kontrola może
być zastosowana i jest niezbędna w celu
zapobieżenia lub wyeliminowania zagrożenia
bezpieczeństwa żywności lub zredukowania
go do akceptowanego poziomu;
Jeśli miejsca/procesy/operacje nie są
dostatecznie nadzorowane, mogą przyczynić
się do wystąpienia zagrożenia zdrowotnego
lub zepsucia produktu
CCP I stopnia - zagrożenie może być
całkowicie wyeliminowane
CCP II stopnia – zagrożenie może być
zminimalizowane do dopuszczalnego
poziomu
HACCP – podstawowe pojęcia
CP – miejsce, etap, proces, w którym prowadzi się
kontrolę parametrów/ wskaźników o podstawowym
znaczeniu dla jakości produktu z punktu widzenia
realizowanej technologii
CP – nie mają podstawowego znaczenia dla
zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego żywności
CP – są ważne z punktu widzenia technologii i jakości
produktu finalnego
Działania korygujące – środki podejmowane, gdy
monitoring CCP wykaże utratę kontroli; działania
powzięte z celu wyeliminowania przyczyn zaistniałej
niezgodności oraz niedopuszczenia do ponownego jej
wystąpienia;
Działania zapobiegawcze – działania powzięte w celu
wyeliminowania przyczyn potencjalnej niezgodności
oraz niedopuszczenia do jej wystąpienia; po
przeprowadzeniu analizy zagrożeń
ZASADY I ETAPY WDRAŻANIA
HACCP
ZASADA
ETAP
1. Przeprowadzić analizę
zagrożeń.
1. Utworzyć zespół ds. HACCP
2. Opracować opis produktu
3. Określić przewidywane przeznaczenie produktu
4. Opracować schemat produkcyjny
5. Zweryfikować schemat produkcyjny
6. Przygotować listę potencjalnych zagrożeń,
przeprowadzić analizę zagrożeń i ustalić wszelkie
możliwe dla nich środki kontrolne
2. Określić CCP.
7. Określić krytyczne punkty kontrolne
3. Ustalić granice krytyczne.
8. Ustalić granice krytyczne dla każdego CCP
4. Ustalić system
monitorowania CCP.
9. Ustalić system monitorowania dla każdego CCP
5. Ustalić działania korygujące,
które muszą być podjęte, gdy
monitorowanie wykaże, iż CCP
są poza kontrolą.
10. Ustalić działania korygujące i korekcyjne
6. Ustalić procedury weryfikacji
w celu potwierdzenia, iż system
HACCP jest efektywny.
11. Ustalić procedury weryfikacyjne
7. Ustalić sposób
dokumentowania wszystkich
procedur i zapisów
odnoszących się do w/w zasad.
12. Opracować procedury dokumentowania systemu i
przechowywania zapisów.
7 ZASAD HACCP:
Realizacja tych zasad wiąże się z identyfikacją i
oceną zagrożeń (biologicznych, chemicznych i
fizycznych), ustaleniem wartości krytycznych
parametrów procesów oraz metod i sposobu ich
pomiaru.
Zasada 4 i 5 systemu HACCP wymaga
monitorowania Krytycznych Punktów Kontrolnych
(CCP), w celu panowania nad przebiegiem
procesów a w razie przekroczenia krytycznych
wartości podejmowania działań korygujących.
Monitoring jest to pomiar parametrów procesów i
operacji oraz porównanie jego wyników z
ustalonymi wartościami.
Ma to zapewnić efektywne
zarządzanie bezpieczeństwem zdrowotnym
żywności i dać gwarancję skutecznego przebiegu
kluczowych dla systemu procesów oraz sprawnego
funkcjonowania całego systemu
Wymagania systemu analizy
zagrożeń i krytycznych punktów
kontroli zestawiono w siedmiu
zasadach ustanawiających wytyczne
do opracowania, wdrażania i
utrzymania systemu. Zostały one tak
przygotowane, aby miały
zastosowanie
we wszystkich
sektorach przemysłu spożywczego
;
System zarządzania jakością
To system zarządzania organizacją i jej
nadzorowania w odniesieniu do jakości
ZARZĄDZANIE JAKOŚCIĄ-skoordynowane
działania dotyczące kierowania organizacją i
jej nadzorowania w odniesieniu do jakości
Kierowanie i nadzorowanie zazwyczaj
obejmuje: ustanowienie polityki jakości i celów
dotyczących jakości, planowania jakości,
sterowania jakością, zapewnienia jakości, i
doskonalenia jakości; (czyli wdrożenie,
utrzymanie i udoskonalanie systemu oraz
udowodnienie powyższych działań klientowi-
certyfikacja
Korzyści z wdrażania SZJ:
Utrzymanie dotychczasowych klientów oraz zdobycie
nowych (wzrost wiarygodności)
Wzrost konkurencyjności wyrobu
Potwierdzenie spełnienia wymogów prawa
Uzyskanie stabilności cech wyrobu i założonego poziomu
jakości
Ograniczanie liczby wad |=obniżenie kosztów obsługi
gwarancyjnej/ zwrotów|
Ograniczenie strat wynikających z niedostosowania
wyrobu do wymagań klientów
Zagwarantowane dobre wykonanie każdej operacji za
pierwszym i za każdym razem
Polepszanie wewnętrznego klimatu pracy/ organizacji
pracy/ kosztów związanych z funkcjonowaniem
przedsiębiorstwa
ISO 9001 – Systemy
zarządzania jakością.
Wymagania.
Wszystkie działania związane z kierowaniem /
zarządzaniem w firmie i jej nadzorowanie w odniesieniu do
jakości muszą być skoordynowane.
Dzięki temu można decydować o jakości wyrobów
gotowych.
Celem systemów jakości jest zapewnienie ustalonej jakości
poprzez zapobieganie powstawaniu wad, a w przypadku ich
wystąpienia – ich wykrywanie oraz identyfikowanie
przyczyn powstania i wprowadzanie działań korygujących.
Systemy jakości pozwalają na dyscyplinowanie działań
wewnętrznych w organizacjach w zakresie jakości oraz
dokumentują prawidłowość tych działań. Stanowią
podstawę do negocjacji z klientami i z dostawcami.
Zasady zarządzania jakością:
Zasada
Etap
Orientacja na
klienta
Firma powinna dążyć do zrozumienia obecnych i przyszłych
potrzeb swoich klientów, aby można spełnić te wymagania oraz
dążyć do wykraczania poza oczekiwania klientów.
Przywództwo
Osoby kierujące firmą powinny (jako przywódcy) ustalać jedność
celu funkcjonowania firmy, aby tworzyli warunki wewnętrzne, w
których pracownicy całkowicie zaangażują się w osiągnięcie
celów organizacji.
Zaangażowanie
ludzi
Wszyscy pracownicy muszą być stymulowani do pełnego
zaangażowania się w system, ponieważ umożliwia to
wykorzystanie ich zdolności dla potrzeb firmy.
Podejście
procesowe
Najefektywniejsze zarządzanie jest możliwe, gdy wszystkie
działania zachodzące w firmie są rozpatrywane w ujęciu
procesowym. (dane wejściowe –
przetwarzanie – dane wyjściowe)
Podejście
systemowe
Skuteczność firmy w osiąganiu swoich celów może być
zwiększona, gdy zarządzanie procesami firmy będzie realizowane
systemowo.
Ciągłe
doskonalenia
Nadrzędnym celem działalności każdej firmy powinno być
nieustanne doskonalenie procesów firmy
Podejmowanie
decyzji na
podstawie faktów
Skuteczność decyzji podejmowanych w firmie jest zwiększona,
gdy decyzje będą bazowały na analizie danych i informacji.
Wzajemne
korzystne
powiązania z
dostawcami
Wzajemna zależność firmy i jej dostawców zwiększa zdolności obu
stron do tworzenia wartości, gdy powiązania są wzajemnie
korzystne.
WYMAGANIA OGÓLNE:
Organizacja powinna ustanowić, udokumentować, wdrożyć i
utrzymywać system zarządzania jakością oraz ciągle doskonalić
jego skuteczność zgodnie z wymaganiami niniejszej normy.
Organizacja powinna:
a)
Zidentyfikować procesy potrzebne w systemie zarządzania
jakością i ich zastosowanie w organizacji;
b)
Określić sekwencję tych procesów i ich wzajemne
oddziaływanie;
c)
Określić kryteria i metody potrzebne do zapewnienia
skuteczności zarówno przebiegu, jak i nadzorowania tych
procesów;
d)
Zapewnić dostępność zasobów i informacji niezbędnych do
wspomagania przebiegu i monitorowania tych procesów;
e)
Monitorować, mierzyć i analizować te procesy;
f)
Wdrażać działania niezbędne do osiągnięcia zaplanowanych
wyników i ciągłego doskonalenia tych procesów;
ISO 22000:2005
SYSTEMY ZARZĄDZANIA
BEPZIECZEŃSTWEM ŻYWNOŚCI
Wymagania dla przedsiębiorstw
w Łańcuchu Żywności
ISO 22000:2005
Od dnia 1 września 2005r. obowiązuje nowo
ustanowiona norma ISO serii 22000
„System zarządzania bezpieczeństwem żywności”
(FSMS – Ford Safety Management System) –
wymagania dla każdej organizacji łańcucha
żywnościowego.
Norma ta stanowi międzynarodowy standard (IS)
dotyczący bezpieczeństwa żywności, opracowany dla
wszystkich uczestników „łańcucha żywnościowego”
– od produkcji podstawowej do konsumenta.
ISO 22000:2005
Celem opracowania normy ISO 22000 jest:
harmonizacja w skali międzynarodowej
wymagań w zakresie ZARZĄDZANIA
BEZPIECZEŃSTWEM ŻYWNOŚCI we wszystkich
ogniwach „łańcucha żywnościowego”.
ISO 22000
ISO 22000 to system zarządzania bezpieczeństwem żywności.
Mówiąc ogólnie, jest to system, który
wspomaga firmy w
zarządzaniu bezpieczeństwem żywności.
Grupa robocza, która opracowała standard, składała się z
przedstawicieli 14 państw, m.in. Danii, Wielkiej Brytanii, Włoch,
Szwecji, Holandii, USA, Japonii i Kanady oraz organizacji,
takich jak: Codex Alimentarius, Global Food Safety Initiative
(GFSI) i European Food Industry Organisation (CIAA).
Wymagania tej normy są
ogólne i przeznaczone do
zastosowania we wszystkich firmach, które włączone są w
łańcuch żywnościowy, bez względu na ich wielkość i złożoność
.
Dotyczy to organizacji pośrednio i bezpośrednio
zaangażowanych w łańcuch żywnościowy, np.: producentów
pasz, rolników, producentów składników żywności,
producentów żywności, handlowców, firm kateringowych, firm
świadczących usługi sprzątania i dezynfekcji, firm
transportowych, firm magazynujących i dystrybuujących
żywność, a także dostawców wyposażenia, środków czystości
czy materiałów opakowaniowych.
Jak zbudowany jest system?
Standard zbudowany jest w oparciu o cztery główne
zagadnienia:
1. higienę żywności (GMP, GHP, GTP, GDP, GAP), czyli tzw.
programy wstępne
2. HACCP opisany w Kodeksie żywnościowym
3. system zarządzania
4. specyficzne wymagania dotyczące np. zagadnień
związanych z komunikacją wewnętrzną i zewnętrzną czy
też z sytuacjami kryzysowymi, mogącymi mieć wpływ na
bezpieczeństwo żywności.
System opisany jest podobnie jak norma ISO 9001:2000.
Składa się z pięciu głównych rozdziałów odnoszących się
odpowiednio: w punkcie 4 – do wymagań ogólnych, w
pkt. 5 – do odpowiedzialności kierownictwa, w pkt. 6 – do
środowiska pracy, w pkt. 7 – do planowania i realizacji
bezpiecznych wyrobów i punkcie 8 – do doskonalenia
systemu zarządzania bezpieczeństwem żywności.
Jakie są różnice pomiędzy
ISO 22000 a ISO 9001
Norma ISO 22000 odnosi się
wyłącznie do aspektów związanych
z bezpieczeństwem żywności
, natomiast ISO 9001:2000 opisuje
wymagania dotyczące systemu zarządzania jakością.
Standard ISO 9001 adresowany jest do firm, które chcą
zapewnić, że są zdolne do ciągłego dostarczania wyrobu
spełniającego wymagania klienta i przepisów prawnych oraz że
dążą do zwiększenia zadowolenia klienta.
ISO 22000
nie opisuje procesu zakupów i oceny dostawców oraz
nie odnosi się do analizy wyników badania satysfakcji klienta
.
Standard ten natomiast opisuje szczegółowo wymagania
dotyczące
komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej, a także
odnosi się do sytuacji kryzysowych i wypadków
. Ponieważ
komunikacja w całym łańcuchu żywnościowym jest niezwykle
ważna do zapewnienia, że wszystkie zagrożenia, które mają
wpływ na bezpieczeństwo żywności są zidentyfikowane i
właściwie nadzorowane, dlatego punkt normy odnoszący się do
tego zagadnienia jest szczegółowo opisany.
Jakie są wspólne elementy
ISO22000 i HACCP?
norma opracowana jest w oparciu o wymagania HACCP
opisane w Kodeksie żywnościowym. W związku z tym
7
zasad HACCP i 12 kroków wdrożenia można znaleźć
wśród wymagań ISO 22000.
Standard wymaga ustanowienia tzw. programów wstępnych
(PRP) oraz operacyjnych programów wstępnych. Ponadto
odnosi się do wymagań w stosunku do surowców, składników
i materiałów kontaktujących się z wyrobem.
W normie zwrócono też uwagę na elementy, które muszą być
rozważone podczas analizy schematów procesów, np. w
odniesieniu do wszelkich procesów realizowanych na
zewnątrz i przez podwykonawców czy też miejsc wtórnego
przetwarzania i recyklingu.
Standard wprowadza
podział środków nadzoru
na te, które
wymagają zarządzania w ramach operacyjnych programów
wstępnych oraz planu HACCP, a także określa, jakie działania
muszą być podjęte
w przypadku utraty kontroli nad
operacyjnymi PRP lub podczas przekroczenia wartości
krytycznych w CCP (krytyczny punkt kontroli).
Co to są programy wstępne
i operacyjne programy
wstępne?
Programy wstępne (PRP) to
podstawowe wymagania i
działania niezbędne do utrzymania warunków
higienicznych w łańcuchu żywnościowym
,
odpowiednio w czasie produkcji, obrotu i w czasie
dostarczania wyrobów gotowych i żywności bezpiecznej
do spożycia dla ludzi.
PRP są zależne od branży, w której funkcjonuje firma.
Zamiast terminu „programy wstępne” można stosować
określenia: Dobra Praktyka Produkcyjna (GMP), Dobra
Praktyka Rolnicza (GAP), Dobra Praktyka Higieniczna
(GHP), Dobra Praktyka Weterynaryjna (GVP), Dobra
Praktyka Dystrybucyjna (GDP), Dobra Praktyka
Handlowa. (GTP).
Operacyjne programy wstępne
określone są podczas analizy zagrożeń w odniesieniu do
wyrobów lub środowiska procesu. Są podstawowymi
zasadami służącymi
nadzorowaniu prawdopodobieństwa
pojawienia się zagrożeń dla bezpieczeństwa żywności.
Czy można powiedzieć, że jeśli
firma wdrożyła systemy ISO9001 i
HACCP, to wdrożyła jednocześnie
ISO22000?
Firma, która wdrożyła ISO 9001 i
HACCP musi wprowadzić stosunkowo
niewielkie zmiany do funkcjonujących
systemów, aby móc powiedzieć, że
posiada ISO 22000. Zmiany te dotyczą
wspomnianych poprzednio różnic i
podobieństw pomiędzy standardami.
Czy warto utrzymywać certyfikaty
ISO9001, HACCP i ISO22000?
O tym, czy utrzymywać wszystkie trzy
certyfikaty firma musi zdecydować
samodzielnie. Chciałbym tylko podkreślić,
że o ile ISO 9001 i HACCP są powszechnie
znane (tym bardziej, że HACCP jest
systemem obligatoryjnym), o tyle ISO
22000 jest ciągle w fazie rozwoju. Firma
musi sama ocenić, jakie korzyści będzie
czerpać z posiadania wszystkich trzech
systemów lub też tylko któregoś z nich. Tak
jak powiedziałem wcześniej, standard ISO
22000 w znacznej mierze pokrywa
wymagania ISO 9001 i HACCP. To może być
klucz do podjęcia właściwej decyzji.
Jakie firmy wdrażają
ISO22000?
Na razie przede wszystkim są to
firmy, które posiadały wcześniej
certyfikaty ISO 9001 albo HACCP,
albo obydwu tych systemów. Muszę
przyznać, że do tej pory większość
firm, które uzyskały certyfikat ISO
22000, to firmy produkujące
żywność.
Dlaczego firmy powinny wdrożyć ISO
22000?
Po pierwsze dlatego, że obecnie firmy spożywcze muszą
utrzymywać jednocześnie kilka standardów, mimo że
wymagania w nich opisane często wzajemnie się
pokrywają.
ISO 22000 jest narzędziem, które pozwala na
ujednolicenie
tych wymagań, co w konsekwencji pozwala
firmom oszczędzić pieniądze i czas potrzebny na
utrzymanie różnych systemów.
Ponadto ISO 22000
pomaga zarządzać zagrożeniami i
ryzykiem oraz wpływa na wzrost zaufania klientów,
konsumentów, a także jednostek nadzorujących
. System
zbudowany jest podobnie jak normy ISO 9001 i ISO 14001,
co ułatwia powiązanie tych wszystkich standardów.
W końcu - ISO 22000 powinien być rozpoznawany
w całym
łańcuchu żywnościowym
jako system zarządzania
bezpieczeństwem żywności.
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ
POWODZENIA!!!