Anna Zalewska – PRI – W6
III. Temperament a osobowość.
III. Temperament a osobowość, łączenie różnych ujęć
B) Badania nad GFP – całościowe ujęcie z perspektywy
top-down i analogie do innych koncepcji
C) Kategorie właściwości – różnice i relacje
1. Cechy T a cechy O (charakteru) – różnice
2. Cechy T a cechy O – relacje
D) Próby łączenia różnych ujęć w wyjaśnianiu
zachowań
1. T sprzyja
(korelacje),
ale nie determinuje O
–
interakcje:
T moderuje znacznie sytuacji i cech O, procesy
regulacji
2. Łączenie ujęcia różnicowego i procesualnego – T
jako moderator relacji „lęk a satysfakcja z pracy”
(procesy zależą od cech - koncepcje: O, T i I)
B) Badania nad GFP – całościowe
ujęcie
General Factor of Personality – GFP
Digman
(1997): Czynnik Ogólny oraz dwie składowe:
- Alfa: Neu, Ugd, Sum –
Uspołecznienie
(Socialization)
- Beta: Otw, Eks –
Rozwój osobisty
(Personal
Growth)
Rushton i Irwing – seria artykułów - PAID (2008,
2009)
Rushton i in. (2009):
GFP - wyjaśnia 54%,
22%, 32%
.91
.96
Beta
Alfa
.70
.88
.85
.85
.46
Eks
Otw
Ugd
Sum Neu-r
Genetyka zach: Najlepiej dopasowany model: DE
(D=.55, E=.45)
W niektórych analizach AE (A=.51, E=.49)
Badania na grupach z różnych krajów (dzieci,
młodzież, dorośli)
Z wykorzystaniem różnych kwestionariuszy
osobowości:
OCEAN (różne), TCInventory, Humor Styles, EIQ,
CPI, G-ZTS,
Korelacje GFP/NEO i GFP/TCI - r = .72 (stały,
niezależny od kwest)
B) Alfa i beta – analogie do innych
koncepcji
Analogiczne 2 czynniki wyróżniane w innych
koncepcjach
Digman: alfa (SUN-r) uspołecznienie , beta (OE) –
rozwój osobisty
Mc Adams zestawienie 30 koncepcji – odniesienia do
Big Five
McAdams: alfa – intimacy, beta – power
motivation
Adler:
społeczne motywy dążenie
do mocy
Rank:
Union
Individuation
Bakan: Communion (wspólnotowość) Agency
(Sprawczość
)
Wiggins: Communion (wspólnotowość) Agency
(Sprawczość
)
Dane Wojciszke (2010) – korelacje niezgodne
S(EOSN-r) W(SUEO)
DeYoung i in. (2002):
Stability
Plasticity
Neu_r .38
Ugd
.59
stabilność
.69
.86
skala K A
Sum .66
.53
konformizm .80
skala K B
Eks
.68
plastyczność
-.42
.69
skala K
Otw
.62
(EPQ)
Kultura programuje stabilność i sztywność
B) Alfa i beta – różne
interpretacje
Anusic, Schimmack, Pinkus i Lockwood
(2009):
Model HAB – halo effect (18-34% - kor + z
self-esteem), alfa (5-8%) i beta (9-15%)
McCrae (2008) -
badania pokazują istnienie
alfa i beta
Co to oznacza?- możliwe różne
interpretacje:
- Czy to są podstawowe czynniki, wyznaczające
przystosowanie, uwarunkowane genetycznie
(zgodność ocen ja i innych – naucz, R)
- Czy to artefakty – podzielane schematy dotyczące
związków cech
- Czy to artefakty wynikające z badań
kwestionariuszami – halo effect (ja - self-esteem,
PAS, inni – stosunek do ocenianej osoby)?
- Czy kombinacja obu ?
Strelau: Nie wszystkie dane potwierdzają (na
podstawie FCZ-KT nie)
Dane Wojciszke (2010) – niezgodne
C) Różne kategorie cech
Rushton i in. (2009)
GFP – genetycznie uwarunkowane zdolności
przystosowawcze ludzi, niezależnie od
pomiaru T vs O
Co można wyjaśnić i przewidywać? Jaka rola
środowiska, psychologii? Czy potrzebna
wiedza b. specyficzna?
Digman (1997), McCrae (2008), Anusic i
in. (2009)
Alfa (C A N-r) – uspołecznienie, rozwój
społeczny
(Zwiazki z innymi, wspólnotowość –
McAdams)
Beta (E i O) – rozwój osobisty
(ekspansja ja, dążenie do mocy, sprawczość
- McAdams)
Hofstee, John, Pervin, Strelau: 3 rodzaje
właściwości
Temperament -E i N,
Inteligencja-
O,
Charakter
-
C i A
1. Cechy temperamentu a cechy
osobowości w wąskim
rozumieniu (charakter)
Zakres zainteresowań (T różny od O)
Psych. Osobowości
Psych. Różnic
Indywidualnych
Właściwości
Właściwości
Wolicjon.
/
kierunkowe
stylistyczne
/
sprawnościowe
Zdolność
trwały
Temperament
Inteligencja
realizacji
stosunek -
Style poznawcze
Zdolności
zamiarów
wartości,
(Jak? W jaki
(Jak
cele motywy
sposób?)
dobrze?)
postawy
(Co i dlaczego?)
1. Cechy T a cechy O
(charakteru) – różnice
Różnice
O
T
Determinanty:
b. społeczne
-----
b. biologiczne
Czas ujawniania:
dorośli
------------
dzieci
Populacja:
ludzie
-------------
ludzie i zwierzęta
Przedmiot:
treść
-------------
forma
Centralne funkcje
ważne
-------------
nieistotne
regulacyjne (integracja
(ekspresja i
Samokontrola) modyfikacja)
Wartościowanie
ważne
---------------
nie
dotyczy
2. Cechy T a cechy O – relacje -1
Ś-T-O
T-Ś-O
T-Azs-O
O-Wsw-T
T a konformizm (WR>NR)
(uleganie, upodobnienie, odbiór i waga info od innych)
Ś-T-O:
Te same oddziaływania Ś inaczej odbierane zależnie od
T, mo-gą kształtować odmienne cechy O (WR – b. wrażliwe
na kary i BS)
T-Ś-O:
Wyznaczając odmienne reakcje T prowokuje Ś do innych
oddziaływań, które wpływają na O (częstość i siła nacisku)
u WR: Konformizm redukuje lęk – prowokują Ś do wskazówek
(cele, algorytmy) i info zwrotnych (wzmocnienia, oceny)
nacisk Ś
U NR: reaktancja, opór wobec nacisku
dawanie swobody
T a makiawelizm (r=0,56)
„Syndrom chłodu”- odporność na wpływ i nacisk Ś, brak
respektu dla potrzeb i dążeń innych, Odp. Emocjonalna,
efektywne działanie i inicjowanie sytuacji zagrożenia społ.,
manipulacja (dziel i rządź)
T-Azs-O:
Temperament wyznacza preferencje dotyczące
czynności i sytuacji, te doświadczenia wpływają na O
2. Cechy T a cechy O – relacje -2
T a poz. samoakceptacji (Ja Realne–Ja Idealne)
WR<NR
Ś-T-O
(WR – b. wrażliwe na oddział. S i kary niż NR)
– Wysokie standardy – wysokie Ja Idealne
- Porównywanie siebie z innymi, wrażliwość na
oceny (--), silniejsze RE(-), gorsze wyniki – niskie
Ja Realne
O-Wsw-T:
wymiary O poprzez swą wartość
stymulacyjną mogą wpływać na kształtowanie T
Ja idealne
Duża rozbieżność
WR
Ja realne
- unikanie wyzwań – obniżanie AK
- uwrażliwienie na sygnały niepowodzeń, kar –
wzrost R
D) Próby łączenia różnych ujęć . 1. T
sprzyja (korelacje), ale nie
determinuje O – interakcje
Korelacje: T ułatwia rozwój pewnych cech O (sprzyja,
predysponuje) – przykłady na poprzednich slajdach
Interakcje: T nie determinuje O, T- moderuje,
modyfikuje
• Znaczenie sytuacji (spostrzeganie, interpretację,
dopasowanie O-Ś)
• Kształtowanie cech O (te same Ś – różne O; różne Ś – te same
O)
• Znaczenie regulacyjne: cech O (cechy O spójne lub niespójne
z T) i spójności cech O
• Procesy regulacji, adaptacji do Ś
Badanie T jako moderatora wymaga łączenia ujęć
• dyspozycyjnego i sytuacyjnego oraz
• różnicowego i procesualngo - Czy różnice w cechach
powodują różnice w procesach i ich znaczeniu
Przykłady badań – Reaktywność ( R) a Wzór A (WZA)
- R a jakość życia i jej uwarunkowania
- Temperament a relacje „lęk - satysfakcja z pracy”
1. Interakcje: Reaktywność a
Wzór A
Wzór A – czynnik ryzyka, wymiar O: silna PO -
potrzeba osiągnięć, agresywność, presja czasu –
pośpiech, niecierpliwość, niezdolność do
relaksacji, mobilizacja, silne dążenie do kontroli
PO – zachowania silnie stymulujące (Ps=0,5)
- sytuacje silnie stymulujące (rywalizacja)
Wzór A – silnie stymulujący wymiar, równie często
u WR i NR: T nie determinuje rozwoju cech O –
cechy O mogą kształtować się niezgodnie z
możliwościami T!
U WR i NR inne są: geneza Wzoru A
struktura Wzoru A
znaczenie i konsekwencje Wzoru A
1. Interakcje: Reaktywność a
Wzór A
GENEZA WZORU A u WR (OSS) i NR (PS)
To samo Ś –różne znaczenie u WR i NR– różne O, różne Ś –te
same O
Warunek wspólny: Dostępne AMBITNE CELE (brak – Wzór
B)
WR
NR
SWOBODA: WZÓR B
WZÓR A
PRESJA Ś:
WZÓR A
opór - WZÓR B
STRUKTURA Wzoru A u WR i NR:
WR NR
PO:
zgeneralizowana
specyficzna
CELE:
bliskie
odległe
Przeszkody:
LĘK
WYZWANIE
Agresja:
zgeneralizowana
specyficzna
M zadaniowe:
<
M kontroli:
=
M (samoocena, stan):
>
1. Interakcje: Reaktywność a
Wzór A
Znaczenie:
NR i Wzór A – spójność (OPA)
WR i Wzór A – niespójność O-T,
przestymulowanie /PA>OPA
KONSEKWENCJE Wzoru A u WR i NR:
WR i Wzór A – taki układ stanowi TCR
•
Więcej i b. intensywne E-, Lęk,
•
Gorszy bilans E,
•
Głównie Emocjonalne strategie radzenia sobie,
•
Gorzej zaspokojone motywy zadaniowe, kontroli,
związane z samooceną,
•
więcej i silniejsze objawy somatyczne
Konsekwencje niedopasowania T-Ś:
•
niespójność T-O,
•
zmiany T,
•
częściej stres – niższe efekty, wyższe koszty i ryzyko
zaburzeń
1. Interakcje: Reaktywność a
jakość życia-JŻ i jej
uwarunkowania
Inny wpływ czynników Ś (zmian w ŚSp) na JŻ u WR i NR
Długość stażu - zmiany w Ś pracy: K-krótki (NMP) – D-długi staż. U:
-WR wpływa na poziom (K<D) i strukturę poznawczych ocen JŻ
-NR nie wpływa na poziom (u D tendencja do gorszej oceny
zdrowia)
Kiedy sytuacja w pracy sprzyja zaspokajaniu PS (
D-WR; K-NR
) -
silniejsze związki ocen „Praca-Życie”, a słabsze „Praca-Zdrowie”
U WR JŻ silniej zależy od czynników ŚSp (zmian) niż u
NR (3 mechanizmy: PS, wrażliwość na kary, OSS/OSF)
Nowe miejsce pracy (NMP):
WR -TCR,
NR -sprzyja OPA
WR gorsze oceny jakości życia niż NR
• Gorsze emocjonalne oceny ZDROWIA, PRACY i ŻYCIA
• Gorsze poznawcze oceny ZDROWIA
• Mniejsza SATYSFAKCJA ze składników PRACY
1. Interakcje: Reaktywność a
jakość życia-JŻ i jej
uwarunkowania
W nowym miejscu pracy (NMP) odmienny wpływ O
- niespójności Motywów i Wartości (M-W)
OSIĄGNIĘĆ
-
U NR niespójność (M>w) - najmniejsze ZzP
zgodne z ogólną tezą „niespójność M-W jest niekorzystna”
(Rogers, Sheldon)
-
U WR niespójność (m<W) - najwyższe ZzP i
oceny zdrowia
Kompensuje niespójność Ś, umożliwia dopasowanie
„Osoba-ŚSp”: Wysokie: „Wartości – Oczekiwania
Społeczne”
Niskie: „motywy – oferty zaspokojenia”
Dla JŻ WR (Orientacja na BS)
– ważniejsze dopasowanie „O-ŚSp” niż spójność M-
W
1. Interakcje i procesy:
Reaktywność a jakość życia-JŻ i
jej uwarunkowania
W NMP inne struktury jakości życia
(inna profilaktyka)
U NR słaby stres, NMP sprzyja OPA, Orientacja na SF –
KONCENTRACJA na PRACY
Oceny PRACY wpływają na oceny ŻYCIA, a te na oceny ZDROWIA
Silna stymulacja, wyzwania, zaangażowanie – NR lekceważą
sygnały z ciała, możliwe nagłe załamania zdrowia (wylew, zawał)
Wskazane: treningi uwrażliwiające, praca z ciałem
U WR przeciążenie, silniejsze E– i większe koszty -
ZDROWIE NAJWAŻNIEJSZĄ SFERĄ
Oceny ZDROWIA wpływają na oceny PRACY I ŻYCIA
Koncentracja na ZDROWIU utrudnia przystosowywanie do pracy, a
otoczenie może bagatelizować sygnały choroby -
„hipochondryk”
Wskazane: treningi antystresowe (relaksujące, strategie
zadaniowe)
Hip: Zdrowie ważną sferą JŻ w szerszym zakresie
sytuacji u WR niż NR (mała PS, wrażliwość na kary)
2. Temperament a relacje „lęk-
satysfakcja z pracy”
Badano: Lęk, OSP oraz
-Gr A (240): Neu i Eks
-Gr B (240): Re i Ak
Bottom-up:
Lęk –
informuje o zagrożeniu i
wpływa na OSP
Gr A - korelacje OSP a
- Lęk Utrwalony (Lu): -,32
- Lęk Sytuacyjny (Ls): -,18
Gr B - korelacje OSP a
- Lęk Utrwalony (Lu): -,38
- Lęk Sytuacyjny (Ls): -,23
Ls słabiej powiązany niż Lu
Top-down:
Cechy
Neu,Re
dyspozycje do
doświadczeń
Lęk U jest mediatorem
wpływu Neu na OSP
Neu ,42
Lu
-,11
-,27
(-,25)
OSP
Związek Lęku S i OSP jest
pozorny –Neu je wyznacza
Neu -,22
,48 (-,25)
LS -,07 OSP
Lęk U i Lęk S – są
mediatorami wpływu Re
na OSP
2. Temperament a relacje „lęk-
satysfakcja z pracy”
Podejście transakcyjne
- OSP zależy od interakcji:
Neu-Eks-Lu (F/1,198/=8,28 p<,01; - wyniki na wykresie
Neu-Eks-Ls (F/1,175/=3,97 p<,05;
Re-Ak-Lu (F/1,195/=7,28 p<,01;
Re-Ak-Ls (F/1,183/=4,85 p<,05; Ls i Lu –skorelowane: r = ,57
W 4-czyn ANOVA – nie ujawnia się wpływ LS (Zalewska, 2010)
2. Temperament a relacje „lęk-
satysfakcja z pracy”
Wpływ lęku (-) u M i S - struktury zharmonizowane, o
dyspozycji do E- vs E+ (kontrast: ulga-M, silny lęk-S)
Nie ujawnia się u F i Ch – struktury
niezharmonizowane,
F: słaba dyspozycja do E- i E+, lęk-sygnał wagi,
wyzwanie
Ch: silna dyspozycja do E- i E+, lęk–sygnał B- i B+ vs
ulgi
Ograniczenia różnych podejść:
Bottom-up
– „ogólna relacja”: Lęk wpływa na OSP
ujawnia się tylko u pewnych typów T – nie jest ogólna
Top-down
– „ogólna różnica”, że ludzie z wNeu
ujawniają mniejszą OSP niż z nNeu nie jest
prawdziwa w pewnych kontekstach (nE i nL: F<M, wE
i wL: S=Ch)
Transakcyjne
– bardziej kosztowne i złożone badania
- Mniej eleganckie – ograniczone prawidłowości
Pozwala bardziej precyzyjnie przewidywać SWB (w tym
OSP) wśród typów osób w różnych kontekstach
2. Temperament i lęk sytuacyjny a
zróżnicowanie ocen satysfakcji
(wariancja ocen dla 7 składników)
ZSS - dla każdej osoby wariancja
ocen dla 7 składników
Zał: E- aktywizują analityczny
tryb przetwarzania informacji
N: F(1, 190) = 3,53, p= .062
; eta
2
= 0.018 (podobnie: Nęcka, 2000)
N*LS: F(1, 190) = 4,26, p = .04
,
eta
2
= 0.022
Wpływ Neu ujawnia się, kiedy
silny LS: wN>nN,
Jeśli słaby LS - różnica ni.
Ten sam proces (silny LS w
pracy) – różne tendencje:
- nN - holistyczne przetwarzanie
- wN - analityczne przetwarzanie
2. Łączenie ujęcia różnicowego i
procesualnego w psychologii
Cel: Czy procesy wyjaśniające zachowanie zależą od
cech
Badania: podłużne, eksperymentalne + kwestionariusze
Założenia: Zachowanie zależy od cech (RI) i od sytuacji:
a) Te same sytuacje różne znaczenie zależnie od cech - inne procesy
regulacji, adaptacji do Ś, zachowania (różnicowe)
b) Dla osoby (o danych cechach) różne klasy sytuacji - inne
znaczenie: stałość koherentna Z, podpis behawioralny
(procesualne)
TMT (Eliasz)– uwzględniane cechy T, O, interakcje cech i ich
interakcje ze Ś (TxŚ: efekty, nastrój - Eysenck, OW – Gray)
Społ-pozn. teorie O pomijają RI uwarunkowane genetycznie (T i I) -
doświadczenia w Ś kształtują przekonania i oczekiwania (cechy):
poziom agresji –Mischel, LOC a syt sprawnościowe i losowe, PiS
Koncepcje inteligencji – Sternberg: jakie proc. Pozn wspólne i
którymi różnią się osoby o różnym IQ
Nęcka:
Zachowania inteligentne
zależą od stałych zasobów uwagi i
STM (IQ), od poziomu pobudzenia i rodzaju zadań.
Przykładowe pytania – W6
Wzór Zachowania A:
a) U osób NR kształtuje się pod presją otoczenia
b) U osób WR kształtuje się pod presją otoczenia
c) U wszystkich osób kształtuje się pod presją otoczenia
d) U wszystkich kształtuje się tylko w warunkach swobody
działania
Wysoka reaktywność w nowym miejscu pracy (silna
stymulacja):
a) Sprzyja uzyskiwaniu optymalnego poziomu aktywacji
b) Sprzyja wyższym ocenom jakości życia
c) Stanowi temperamentalny czynnik ryzyka i powoduje
gorsze oceny jakości życia
d) Sprzyja zaspokajaniu potrzeby stymulacji
Z badań łączących ujęcie różnicowe i procesualne wynika, że
a) Związek emocji z sądami jest podobny u wszystkich ludzi
b) Wpływ lęku na satysfakcję z pracy ujawnia się tylko u osób
o zharmonizowanych strukturach temperamentu
c) Poziom lęku nie modyfikuje satysfakcji u wszystkich osób
d) Wpływ lęku na satysfakcję z pracy ujawnia się tylko u osób
o niezharmonizowanych strukturach temperamentu