Choroby skóry o etiologii
wirusowej
Lek. med. Tomasz
Sierzputowski
Grupa opryszczek
Opryszczka zwykła
• Czynnikiem wywołującym jest wirus
opryszczki zwykłej -
herpes simplex
• Większość ludzi zakażona jest wirusem
opryszczki
• Infekcja utrzymywana jest w formie utajonej
i może być prowokowana osłabieniem
organizmu (choroby gorączkowe i zakaźne)
oraz przegrzaniem lub oziębieniem ciała
Opryszczka zwykła
• Wyróżnia się 2 typy wirusa
– HSV 1 – powodujący zmiany na błonach
śluzowych jamy ustnej, wargach, twarzy,
tułowiu i kończynach (rzadziej na narządach
płciowych)
– HSV 2 – powodujący zmiany w obrębie
narządów płciowych i pośladków (może mieć
związek z rakami narządów płciowych jako
kokancerogen)
Opryszczka zwykła
• Wykwitami pierwotnymi są pęcherzyki
wielkości kilku milimetrów, usadowione
na rumieniowej podstawie i z
tendencją do grupowania się
• Pęcherzyki początkowo wypełnione są
płynem surowiczym, następnie ropą i
pokrywają się strupami w ciągu kilku
dni.
Opryszczka zwykła
• Zmianom skórnym towarzyszy niekiedy
pieczenie lub lekka bolesność (czasem
poprzedzająca).
• Czasem zmiany chorobowe zajmują rogówkę
i mogą powodować trwałe upośledzenie
wzroku.
• Przebieg opryszczki jest krótkotrwały, ale z
dużą tendencją do nawrotów.
Opryszczka zwykła
• Różnicowanie
– Półpasiec (większa bolesność, jednostronne
umiejscowienie)
– Liszajec pęcherzowy (łatwe przeszczepianie na skórę
otoczenia)
– Pęcherzyca błon śluzowych (mniejsza bolesność)
– Afty (brak pęcherzyków)
– Nadżerkowe zapalenie żołędzi (brak pęcherzyków)
Opryszczka zwykła
• Leczenie
– Miejscowo – leczenie odkażające i
osuszające ( pasty cynkowe, aerozole
z antybiotykiem) oraz p-wirusowe
(5% acyklowir)
– Ogólnie – Acyklowir (zovirax), Penciklovir
(Famiciclovir), isoprinosine, witaminy
z grupy B (B1, B12)
Półpasiec
• Czynnikiem sprawczym jest
varicella
zoster virus
, czyli wirus ospy wietrznej.
• Choroba występuje u osób które
przebyły ospę wietrzną.
– Reaktywacja utajonego zakażenia
– Zakażenie z zewnątrz
Półpasiec
• Wirus wykazuje powinowactwo do
układu nerwowego.
• Zmiany skórne dotyczą miejsc
odpowiadających unerwieniu jednego
lub kilku korzonków tylnych.
• Wirus atakuje zwoje międzykręgowe,
zwoje czuciowe nerwów czaszkowych.
Półpasiec
• Ograniczony charakter półpaśca
zależy od odporności nabytej w
wyniku przebytej ospy wietrznej.
• Znaczny spadek odporności może
być przyczyną uogólnienia się zmian.
Półpasiec
• Wykwitem pierwotnym jest surowiczy
pęcherzyk o trwałej pokrywie.
• Pęcherze są zgrupowane lub rozsiane
wzdłuż nerwów zaopatrujących daną
okolicę.
Półpasiec
• Umiejscowienie – twarz (I gałąź nerwu
trójdzielnego, klatka piersiowa (nerwy
międzyżebrowe).
• Zmiany skórne poprzedza silny
nerwoból, który trwa przez cały okres
choroby a nawet kilka miesięcy po jej
ustąpieniu, czasem ma charakter
nawrotowy.
Półpasiec
• Półpasiec pozostawia trwałą
odporność
• Nawroty oraz zmiany rozsiane
sugerują dokładniejsze przebadanie
w kierunku nowotworów i innych
defektów immunologicznych
Półpasiec
• Odmiany półpaśca
– Zgorzelinowa
– Krwotoczna
– oczna
– Uogólniona lub rozsiana
Półpasiec
• Powikłania
– Zajęcie rogówki
– Porażenie nerwów
• Okoruchowych
• Przedsionkowo-ślimakowych (częściowa
utrata słuchu)
• Twarzowych
• Trójdzielnych
– Bóle neuralgiczne
Półpasiec
• Różnicowanie
– Opryszczka
– Róża pęcherzowa
– Neuralgia innego pochodzenia
Półpasiec
• Leczenie
– Acyklovir dożylnie lub doustnie
– GKS (zapobieganie neuralgii)
– Antybiotyki (profilaktyka zakażenia
bakteryjnego)
– Witaminy B1, B12
– Miejscowo preparaty odkażające
Ospa wietrzna
• Czynnik etiologiczny – varicella
zoster virus
• Zakaźność jest znaczna, szczególnie
w wieku dziecięcym
Ospa wietrzna
• Zmiany początkowo mają charakter
grudkowo-rumieniowy, następnie
tworzą się pęcherzyki i wykwity
krostkowe. Po kilku dniach tworzą się
strupy
• Umiejscowienie – twarz, skóra
owłosiona głowy, tułów i kończyny
oraz błony śluzowe
Ospa wietrzna
• Występuje najczęściej u dzieci 2-6 r.ż
• Okres wylęgania ok. 14 dni
• Choroba trwa 2-4 tygodni
• Przebieg u dorosłych może być ciężki
Ospa wietrzna
• Powikłania
– Powstanie blizenek
• Różnicowanie
– Półpasiec uogólniony
• Leczenie
– Ogólne – czasem antybiotyki (profilaktyka
zakażenia bakteryjnego), w ciężkich
przypadkach acyklovir
– Miejscowo – środki odkażające, p-świądowe
Guzy Dojarek
• Czynnik etiologiczny – wirus z grupy
ospy (paravaccinia)
• Wykwity mają charakter twardych
guzów wielkości 1-2 cm o
sinoczerwonym zabarwieniu, z
zagłębieniem w części środkowej. W
okresie późniejszym pokryte silnie
przylegającym strupem
Guzy Dojarek
• Umiejscowienie
– Palce rąk (u dojarek)
• Okres trwania ok. 4-6 tygodni
• Zmiany są niebolesne, ustępują
samoistnie
• Leczenie jest zbędne
Mięczak zakaźny
• Czynnik etiologiczny – wirus z grupy
ospy (poxvirus)
• Okres wylęgania – 2-7 tygodni
• Zakaźność jest znaczna
Mięczak zakaźny
• Wykwity mają charakter guzków o
wymiarach ok. 2-6 mm o woskowobiałej
barwie z wgłębieniem w części środkowej
– Po nakłuciu i uciśnięciu wydobywa się
charakterystyczna treść barwy masy perłowej
• Leczenie – wyłyżeczkowanie,
mechaniczne wyciskanie zawartej treści,
stosowanie następnie preparatów
odkażających
Grupa brodawek
• Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV)
– 70 typów i wciąż odkrywane nowe
– Wiele typów onkogennych
• 16, 18, 31, 33
– Typy związane z kłykcinami
• 6, 11
Brodawki zwykłe
• Czynnik sprawczy – HPV 2 (także
inne typy np. HPV 4, HPV 7)
• Okres wylęgania od kilku tygodni do
kilku miesięcy
Brodawki zwykłe
• Wykwitem pierwotnym jest grudka o
średnicy kilku lub kilkunastu
milimetrów o barwie szarobrunatnej
lub w kolorze skóry
• Zmiany są wyniosłe nad poziom
skóry, o szorstkiej powierzchni
Brodawki zwykłe
• Umiejscowienie jest rozmaite –
najczęściej palce rąk, wały
paznokciowe, niekiedy pod płytką
paznokciową
• Przebieg może być wieloletni
Brodawki zwykłe
• Różnicowanie
– Gruźlica brodawkująca
– Brodawka łojotokowa
– Rak brodawkujący
• Leczenie
– Zamrażanie, łyżeczkowanie,
elektrokoagulacja, preparaty keratolityczne
(kwas salicylowy, kwas mlekowy)
– Czasem po usunięciu 1 brodawki reszta
ustępuje samoistnie w krótkim czasie
Brodawki stóp
• Etiologia – HPV1 (myrmecia) lub HPV2
(brodawki mozaikowe)
• Typ 1
– bardzo duża zakaźność
– Często dzieci i młodzież (zakażenia
basenowe)
• Typ2
– Ten sam, który wywołuje brodawki zwykłe
– Zwykle występuje upośledzenie odporności
Brodawki stóp
• Myrmecia
– Zwykle pojedyncze lub nieliczne
– Wywołują odczyn zapalny i bolesność
(wnikają głęboko w skórę)
– Bardzo rzadko reinfekcja
– Charakterystyczny sposób ustępowania
zmian (wszystkie brodawki
równocześnie stają się czarne, a podłoże
silnie zaczerwienione)
Brodawki stóp
• Brodawki mozaikowe
– Zajmują powierzchowne części skóry
– Zmiany są rozległe i liczne
– Często nawracają
– przebieg długotrwały
Brodawki płaskie
• Czynnik sprawczy – HPV3, czasem
HPV10
• Zmiany mają charakter gładkich
grudek o nieco błyszczącej powierzchni
• Nieznacznie wyniosłe ponad
powierzchnie skóry i niewiele różniące
się barwą od otoczenia
• Wykwity zwykle liczne i rozsiane
Brodawki płaskie
• Umiejscowienie – najczęściej grzbiety
rąk, dolne części twarzy, czoło
• Brodawki często układają się linijnie w
miejscu zadrapania (objaw Koebnera)
• Ustępowanie choroby ma
charakterystyczny przebieg –
wszystkie wykwity stają się
zaczerwienione i ulegają obrzękowi,
następnie ustępują po kilku tygodniach
Brodawki płciowe (kłykciny
kończyste)
• Czynnik etiologiczny – HPV6, HPV11
• Wykwity mają charakter przerosłych
brodawek, które zlewając się tworzą
kalafiorowate, zwężone u podstawy
twory
• Choroba przenoszona jest drogą płciową
Choroba bowena
• Etiologia – HPV16
• Zmiany mają charakter płaskich grudek,
histologicznie z cechami atypi
• Umiejscowienie – żołądź, napletek, skóra
prącia, wargi sromowe
• Choroba zwykle ustępuje (mężczyźni),
ale może dojść do transformacji
nowotworowej (kobiety)