Podstawy skaningowej
mikroskopii elektronowej
Alina Gbyl
Arkadiusz Troszka
Zarys Historyczny
1935 r – M .Knoll projektuje pierwszy elektronowy
mikroskop transmisyjny.
1938 – niemiecki fizyk Manfred von Ardenne zainstalował
do mikroskopu transmisyjnego cewki odchylające wiązki.
Był to prototyp skaningowego mikroskopu elektronowego
1942 – w USA Zworykin, Hillier i Snyder zbudowali pierwszy
SEM.
1948 – początek prac nad mikroskopią skaningową w
Europie w Cambridge Smith – Oatley i McMullan
1965 – angielska firma Cambridge Scientific Instruments
Ltd. zaoferowała pierwszy komercyjny model SEM –
Stereosan.
1966 – uczyniła to samo japońska firma JEOL
Skaningowa mikroskopia
elektronowa jest to metoda,
która pozwala na badanie cech
strukturalnych obiektów.
Elektronowy Mikroskop Skaningowy ( SEM – z
ang. scanning electron mikroskopy) jest to
urządzenie, które wykorzystuje strumień
ukierunkowanych elektronów, które linia po linii
omiatając powierzchnię badanej próbki tworzą jej
obraz. Pod wpływem wiązki elektronów próbka
emituje różne sygnały (m. in. elektrony wtórne,
elektrony wstecznie rozproszone,
charakterystyczne promieniowanie
rentgenowskie), które są rejestrowane za
pomocą odpowiednich detektorów, a następnie
przetwarzane na obraz próbki lub widmo
promieniowania rentgenowskiego.
Budowa skaningowego
mikroskopu elektronowego
Podstawowe
elementy
mikroskopu to:
kolumna,
komora ze
stolikiem
próbek i
detektorami
oraz układ
próżniowy.
Zastosowanie:
archeologia
biologia
ceramika
ekologia
elektronika
geologia
historia sztuki
kryminalistyka
materiałoznawstwo
medycyna
metalurgia
przemysł chemiczny
przemysł
farmaceutyczny
przemysł spożywczy
Zalety skaningowej mikroskopii
elektronowej:
Pobieranie małej próbki badanego
materiału
Możliwość badań próbek różnej wielkości
Wysoka rozdzielczość
Błyskawiczna ocena składu jakościowego
i ilościowego
Pełny zakres oznaczeń składu
chemicznego (od boru do uranu)
Łatwa preparatyka
Efekty pracy SEM: roztocze
Ziarna pyłku
Dzieląca się pałeczka Coli
Zastosowanie w badaniu żywności:
Badanie mikrostruktur substancji
pochodzenia roślinnego (np. ziaren zbóż i
roślin strączkowych, ziaren skrobi) oraz
zwierzęcego
-
Badanie żeli hydrokoloidów (np. skrzepu kazeiny
)
Badanie preparatów hydrokoloidów (np.
kazeinianów, stabilizatorów, zagęstników,
substancji żelifikujących)
Ocena zafałszowań w produktach
spożywczych
Analiza zanieczyszczeń biologicznych w
żywności , -Identyfikacja alergenów