SCHIZOFRENIA
W RODZINIE
Ogólna charakterystyka
objawowa schizofrenii
Zaburzenia myślenia:
-
formalne (np.: rozkojarzenie, otamowanie
myślenia, rozwlekłość, neologizmy, echolalia);
-
treściowe – urojenia (odsłonięcia, oddziaływania,
ksobne, prześladowcze);
Zaburzenia spostrzegania – halucynacje (słuchowe,
smakowe, węchowe, wzrokowe);
Zaburzenia afektu – spłycenie, stępienie afektu,
zmienność i nieadekwatność uczuć
Postacie schizofrenii –
dominujące objawy
S. paranoidalna – urojenia prześladowcze;
S. katatoniczna – zaburzenia
psychomotoryczne;
S. hebefreniczna – zmiany afektu;
S. prosta – brak objawów wytwórczych,
powolne spłycenie afektu, dziwactwa;
S. rezydualna – objawy przewlekłe
schizofrenii, nasilone tzw. objawy
negatywne
Elementy epidemiologii
Ryzyko zachorowania w ciągu życia – ok.
1% populacji
Płeć – zapadalność taka sama M i K
Miejsce zamieszkania – raczej duże
aglomeracje
Pozycja społeczna – częściej wśród
uboższych warstw społeczeństwa.
Zapadalność podobna we wszystkich
warstwach społeczeństwa.
Początek choroby 15 – 35 rok życia
Przesłanki genetyczne
Badania nad krewnymi:
Bliźnięta jednojajowe 48%
Bliźnięta dwujajowe 17%
Rodzeństwo 9%
Dziecko dwojga rodziców schi. 40%
Raczej udział wielu genów, w tym genów
kodujących receptory czynne w
neurotransmisji
Przesłanki
neurofizjologiczne
Badania przy użyciu metod
neuroobrazowanie - zmiany w korze
czołowej, skroniowej i układzie limbicznym.
Hipoteza dopaminowa – niska aktywność
dopominy w płatach czołowych i
dysregulacja czynności dopaminy w
układzie limbicznym.
Hipoteza serotoninowa – zmniejszenie
gęstości receptorów serotoniny w płatach
czołowych.
Koncepcja „matki
schizofrenogennej”
F. Fromm-Reichman
Matka – nadopiekuńcza, niejawnie lub
otwarcie odrzucająca dziecko, agresywna,
krytyczna wobec dziecka, nadmiernie
wymagająca, hamująca samodzielność
dziecka. Równocześnie nadmiernie lękowe,
dominująca nad mężem i dzieckiem w
sposób manipulacyjny.
Ojciec – bierny, wycofany,
podporządkowany żonie, często nieobecny
w domu.
Koncepcja podwójnego
wiązania
G. Batesona
Biorą w niej udział dwie osoby lub więcej. Jedna z nich jest
„ofiarą”.
Doświadczenie to jest powtarzalne. „Ofiara” nie ma
możliwości ucieczki.
Pierwotny negatywny nakaz. (Nie zachowuj się tak, bo cię
ukażę.)
Wtórny negatywny nakaz, który jest w konflikcie z
pierwotnym na wyższym poziomie abstrakcji, często na
poziomie niewerbalnym (Nie kwestionuj mojej miłości, Nie
podporządkowuj się moim zakazom.)
Trzeci negatywny nakaz zakazujący ofierze ucieczkę. (Nie
musi mieć negatywnego charakteru, może być obietnicą
miłości.)
Koncepcja trzypokoleniowej
genezy schizofrenii M. Bowena
Zróżnicowanie JA polega na: pełnym oddzieleniu procesów
emocjonalnych od intelektualnych, niezależności od
akceptacji otoczenia, bazowaniu na własnych
przekonaniach.
Małżonkowie dobierają się ze względu na podobny poziom
zróżnicowania JA.
Osoby w rodzinie o mało zróżnicowanym JA dzielą się
aspektami Ja, korzystają z rodzinnego JA – fuzja.
Niższemu zróżnicowaniu towarzyszy wyższy poziom lęku.
Małżonkowie tacy oscylują między bliskością i dystansem.
Cztery mechanizmy utrzymujące stabilność małżeństwa:
konflikt małżeński, emocjonalny dystans, dysfunkcja
jednego z małżonków, triangulacja dziecka.
Niezróżnicowane JA rodziców przekazywane dziecku.
Powtarzalność tego procesu w kolejnych pokoleniach.
Koncepcja wiązania i
odsuwania
H. Stierlin
Dwie tendencje występujące w każdej rodzinie:
wiązanie i odsuwanie. W rodzinach schi. nasilone
te dwa procesy równocześnie.
Delegacje rodzinne są wyrazem zarówno sił
odśrodkowych jak i dośrodkowych; obarczanie misją
dzieci. (Może ona być niemożliwa do spełnienia.)
Wykluczanie – przypisywanie dziecku cech:
niesamodzielności, niedostępność emocjonalnej,
nieodpowiedzialność, szaleństwa.
Proces wyzyskiwania, poświęceń, wiktymizacji
przekazywany przez pokolenia – udział w
powstawaniu schi.
Koncepcja nadmiernego
ujawniania uczuć
Rodziny różnią się stopniem ujawnianych uczuć.
Szczególnie ważne aspekty: siła ekspresji uczuć,
krytycyzm, wrogość, dominacja (aspekty
werbalne i niewerbalne).
W rodzinach schi. przy wysokim wuu - większa
liczba nawrotów ostrej psychozy; dłuższy czas
przebywania w domu współwystępował z
nawrotami; stresujące wydarzenia nie były
dobrymi predyktorami nawrotów (stały wysoki
poziom pobudzenia).