Charakterystyka

Charakterystyka

środków

środków

technicznych SAR

technicznych SAR

Środki techniczne SAR, podział

Środki techniczne SAR, podział

ogólny:

ogólny:

• Brzegowe Stacje Ratownicze (BSR);
• Jednostki pływające;
• Jednostki powietrzne;
• Centra koordynacji;

Brzegowe

Brzegowe

Stacje Ratownicze

Stacje Ratownicze

BSR:

BSR:

W

związku

z

tym,

że

obszary

pozostające w odpowiedzialności
statków i lotnictwa SAR, są ograniczone,
a ich czas dotarcia na miejsce akcji wraz
z oddaleniem od miejsc bazowania jest
coraz większy, powołano do życia BSR.
Każde

z

państw

posiadających

profesjonalne

służby

SAR,

jest

zobowiązane

do

posiadania

BSR,

stanowiących niezwykle istotne ogniwo
systemu SAR.

Zadania BSR:

–

niesienie pomocy w mniejszych wypadkach,
zaistniałych blisko brzegu;

–

pomoc większym jednostkom SAR w
operacjach prowadzonych w zasięgu ich
działań;

–

ściąganie jednostek z mielizny;

–

wypompowywanie wody z zalanych jednostek;

–

zabezpieczanie rozlewów olejowych na
niewielką skalę;

–

wydobywanie topielców;

Cechy BSR:

Cechy BSR:

– wysoka mobilność;
– szybki czas reakcji;
– niewielki zasięg działania;
– możliwość niesienia pomocy w trudnych

warunkach atmosferycznych;

– stosunkowo niskie koszty wdrożenia i

utrzymania w gotowości;

Środki techniczne BSR:

Środki techniczne BSR:

– terenowy samochód, mogący poruszać

się po plaży oraz płytkiej wodzie;

– ponton hybrydowy (RIB) odznaczający

się wysoką dzielnością morską, nawet w

przypadku całkowitego zalania wodą;

– małe łodzie ratownicze, zazwyczaj o

konstrukcji laminatowej;

– sprzęt rakietowy;
– sprzęt nurkowy lekki;

Jednostki pływające:

Jednostki pływające:

Zazwyczaj najskuteczniejsze

jednostki mogące podjąć akcję

ratowniczą to jednostki

pływające. Jest to najstarszy

środek techniczny SAR, niestety

obarczony wieloma

niedoskonałościami.

Zadania jednostek

Zadania jednostek

pływających:

pływających:

– udział w akcja poszukiwawczo-

ratowniczych;

– podejmowanie rozbitków z tonących

jednostek oraz z wody;

– gaszenie pożarów na statkach i w portach;
– zabezpieczanie rozlewów olejowych;
– holowanie uszkodzonych jednostek;
– wypompowywanie wody z zalanych

jednostek i obiektów;

– udzielanie pomocy medycznej;
– ściąganie jednostek z mielizny;

Cechy jednostek

Cechy jednostek

pływających SAR:

pływających SAR:

– wysoka dzielność morska;
– duży zasięg;
– stosunkowo duża prędkość;
– wyposażenie pozwalające na podjęcie

różnego rodzaju zadań ratowniczych;

– znaczny czas od wezwania do

podjęcia akcji;

– możliwość pozostawania na miejscu

akcji przez długi czas;

Pływające jednostki SAR:

Pływające jednostki SAR:

– duże statki i okręty wyposażone w

specjalistyczny sprzęt;

– duże statki i okręty mogące pełnić

rolę holowników oceanicznych;

– małe statki i okręty wyposażone w

specjalistyczny sprzęt;

– małe statki i okręty mogące pełnić

rolę holowników;

– szybkie łodzie ratunkowe, znacznie

większe od tych znajdujących się na

wyposażeniu BSR’ów;

Jednostki powietrzne:

Jednostki powietrzne:

Jednostki powietrzne,

samoloty i śmigłowce

znalazły miejsce w

szeregach służb SAR

właściwie od początku

swojego istnienia. Ich

najważniejszą cechą jest

wysoka mobilność i szybki

czas dotarcia na miejsce

akcji. Wady to podatność

na warunki atmosferyczne i

niewielki zasięg. Rola

samolotów w służbach SAR

jest bardzo wąska i

ogranicza się do

poszukiwania. Śmigłowce

ze względu na możliwość

zawisu mają znacznie

szersze możliwości.

Zadania jednostek

Zadania jednostek

powietrznych:

powietrznych:

– asysta jednostkom pływającym w operacja SAR;
– samodzielne prowadzenie operacji

poszukiwawczych;

– w przypadku śmigłowców prowadzenie operacji

ratowniczych;

– zrzut nurków;
– w przypadku śmigłowców dostarczenie na pokład

zagrożonej jednostki specjalistów bądź lekarza;

– w przypadku śmigłowców podjęcie osób z

zagrożonej jednostki;

– w przypadku śmigłowców transport rannych z

jednostek zagrożonych lub jednostek SAR do

szpitala;

Cechy jednostek powietrznych:

Cechy jednostek powietrznych:

– wysoka mobilność;

– duża prędkość;

– możliwość szybkiego przeszukania sporego

obszaru;

– możliwość stacjonowania na jednostkach

pływających;

– niewielka ładowność;

– podatność na warunki atmosferyczne;

– w przypadku śmigłowców niewielki zasięg – maks.

400 Mm (może zostać wydłużony przez

tankowanie w locie);

– krótki czas pozostawania na miejscu akcji;

– w przypadku śmigłowców możliwość lądowania na

pokładzie zagrożonych jednostek oraz

przystosowanych do tego jednostek SAR;

Powietrzne jednostki SAR;

Powietrzne jednostki SAR;

– wojskowe śmigłowce ratownicze;

– wojskowe śmigłowce ogólnego przeznaczenia

przystosowane do akcji SAR i CombatSAR;

– cywilne śmigłowce służb ratowniczych;

– wojskowe samoloty bojowe i transportowe;

– cywilne samoloty służb SAR;

Centra koordynacji:

Centra koordynacji:

Zadaniem centrów koordynacji SAR jest czuwanie nad

sytuacją na podległych im obszarach, przyjmowanie

zgłoszeń o wypadkach, podejmowanie decyzji o

przydzieleniu środków SAR do akcji i współpraca z innymi

centrami biorącymi udział w akcji.

Profesjonalne służby SAR pełnią
dyżury 24 h na dobę przez 7 dni w
tygodniu dlatego też osiągnięcie
pełnej gotowości operacyjnej
skrócone jest do minimum
wynikającego z ograniczeń
sprzętowych i proceduralnych.

Zazwyczaj wojskowe

operacje SAR prowadzone

są przez jednostki

powołane do innych

zadań. Jedynie w

przypadku dobrze

wyposażonych i licznych

armii istnieją specjalne

korpusy przeznaczone do

zadań ratowniczych.

Istotne jest by w trakcie

prowadzenia akcji SAR,

współpraca między

wojskowymi i cywilnymi

służbami przebiegała bez

zarzutów. Ważna jest

również współpraca

międzynarodowa, dlatego

często sąsiadujące ze sobą

państwa posiadają

wspólne procedury.

Koniec