Charakterystyka

środków

technicznych SAR

Środki techniczne SAR, podział

ogólny:

• Brzegowe Stacje Ratownicze (BSR);
• Jednostki pływające;
• Jednostki powietrzne;
• Centra koordynacji;

Brzegowe

Stacje Ratownicze BSR:

Brzegowe

Stacje Ratownicze BSR:

• W związku z tym, że obszary

pozostające w odpowiedzialności
statków

i

lotnictwa

SAR,

są

ograniczone, a ich czas dotarcia na
miejsce akcji wraz z oddaleniem od
miejsc bazowania jest coraz większy,
powołano (Konwencja SAR) do życia
BSR.

• Każde z państw posiadających

profesjonalne

służby

SAR,

jest

zobowiązane do posiadania BSR,
stanowiących

niezwykle

istotne

ogniwo systemu SAR.

Zadania BSR:

– niesienie pomocy w mniejszych

wypadkach, zaistniałych blisko brzegu;

– pomoc większym jednostkom SAR w

operacjach prowadzonych w zasięgu ich
działań;

– ściąganie jednostek z mielizny;
– wypompowywanie wody z zalanych

jednostek;

– zabezpieczanie rozlewów olejowych na

niewielką skalę;

– wydobywanie topielców;

Cechy BSR:



wysoka mobilność;



szybki czas reakcji;



niewielki zasięg działania;



możliwość niesienia pomocy w
trudnych warunkach
atmosferycznych;



stosunkowo niskie koszty wdrożenia
i utrzymania w gotowości;

Środki techniczne BSR:

– terenowy samochód, mogący poruszać się

po plaży oraz płytkiej wodzie;

– ponton hybrydowy (RIB) odznaczający się

wysoką dzielnością morską, nawet w
przypadku całkowitego zalania wodą;

– małe łodzie ratownicze, zazwyczaj o

konstrukcji laminatowej;

– sprzęt rakietowy;
– sprzęt nurkowy lekki;

Jednostki pływające:

Jednostki pływające:

Jednostki pływające:

Jednostki pływające:

•Najskuteczniejszymi

jednostkami mogącymi
podjąć akcję ratowniczą to
jednostki pływające.

•Jest to najstarszy środek

techniczny SAR, niestety
obarczony wieloma
niedoskonałościami.

Zadania jednostek pływających:

Zadania jednostek pływających:



udział w akcjach poszukiwawczo-
ratowniczych;



podejmowanie rozbitków z tonących
jednostek oraz z wody;



gaszenie pożarów na statkach i w
portach;



zabezpieczanie rozlewów olejowych;



holowanie uszkodzonych jednostek;



wypompowywanie wody z zalanych
jednostek i obiektów;



udzielanie pomocy medycznej;



ściąganie jednostek z mielizny;

Cechy jednostek pływających SAR:

Cechy jednostek pływających SAR:

 wysoka dzielność morska;
 duży zasięg;
 stosunkowo duża prędkość;
 wyposażenie pozwalające na

podjęcie różnego rodzaju zadań
ratowniczych;

 znaczny czas od wezwania do

podjęcia akcji;

 możliwość pozostawania na

miejscu akcji przez długi czas;

Pływające jednostki SAR:

Pływające jednostki SAR:

–

duże statki i okręty wyposażone w
specjalistyczny sprzęt;

–

duże statki i okręty mogące pełnić rolę
holowników oceanicznych;

–

małe statki i okręty wyposażone w
specjalistyczny sprzęt;

–

małe statki i okręty mogące pełnić rolę
holowników;

–

szybkie łodzie ratunkowe, znacznie
większe od tych znajdujących się na
wyposażeniu BSR;

Jednostki powietrzne:

Jednostki powietrzne:

Jednostki powietrzne:

Jednostki powietrzne:



Jednostki powietrzne, samoloty i śmigłowce
znalazły miejsce w szeregach służb SAR
właściwie od początku swojego istnienia.



Ich najważniejszą cechą jest wysoka
mobilność i szybki czas dotarcia na miejsce
akcji.

Wady to podatność na warunki

atmosferyczne i niewielki zasięg.



Rola samolotów w służbach SAR jest bardzo
wąska i ogranicza się do poszukiwania.



Śmigłowce ze względu na możliwość zawisu
mają znacznie szersze możliwości.

Zadania jednostek powietrznych:

Zadania jednostek powietrznych:



asysta jednostkom pływającym w operacja SAR;



samodzielne prowadzenie operacji
poszukiwawczych;



w przypadku śmigłowców prowadzenie operacji
ratowniczych;



zrzut nurków;



w przypadku śmigłowców dostarczenie na pokład
zagrożonej jednostki specjalistów bądź lekarza;



w przypadku śmigłowców podjęcie osób z zagrożonej
jednostki;



w przypadku śmigłowców transport rannych z
jednostek zagrożonych lub jednostek SAR do
szpitala;

Cechy jednostek powietrznych:

Cechy jednostek powietrznych:



wysoka mobilność;



duża prędkość;



możliwość szybkiego przeszukania sporego obszaru;



możliwość stacjonowania na jednostkach
pływających;



niewielka ładowność;



podatność na warunki atmosferyczne;



w przypadku śmigłowców niewielki zasięg – maks.
400 Mm (może zostać wydłużony przez tankowanie
w locie);



krótki czas pozostawania na miejscu akcji;



w przypadku śmigłowców możliwość lądowania na
pokładzie zagrożonych jednostek oraz
przystosowanych do tego jednostek SAR;

Powietrzne jednostki SAR;

Powietrzne jednostki SAR;



wojskowe śmigłowce
ratownicze;



wojskowe śmigłowce
ogólnego przeznaczenia
przystosowane do akcji
SAR i CSAR
(CombatSAR);



cywilne śmigłowce
służb ratowniczych;



wojskowe samoloty
bojowe i transportowe;



cywilne samoloty służb
SAR;

Centra koordynacji:

Centra koordynacji:

Centra koordynacji:

Centra koordynacji:

Zadaniem centrów koordynacji SAR
jest:

• czuwanie nad sytuacją na podległych

im obszarach;

•przyjmowanie zgłoszeń o wypadkach;
• podejmowanie decyzji o

przydzieleniu środków SAR do akcji i

•współpraca z innymi centrami

biorącymi udział w akcji.

Profesjonalne służby SAR pełnią
dyżury 24 h na dobę przez 7 dni
w tygodniu dlatego też
osiągnięcie pełnej gotowości
operacyjnej skrócone jest do
minimum wynikającego tylko z
ograniczeń sprzętowych i
proceduralnych.

• Zazwyczaj wojskowe operacje SAR

prowadzone są przez jednostki
powołane do innych zadań.

• Jedynie w przypadku dobrze

wyposażonych i licznych armii istnieją
specjalne korpusy przeznaczone do
zadań ratowniczych.

• Istotne jest, aby w trakcie prowadzenia

akcji SAR, współpraca między
wojskowymi i cywilnymi służbami
przebiegała bez zarzutów.

• Ważna jest również współpraca

międzynarodowa, dlatego często
sąsiadujące ze sobą państwa posiadają
wspólne procedury.

Koniec