1
Wykład II-III
Wykład II-III
DYREKTYWA 2004/108/WE
PARLAMENTU
EUROPEJSKIEGO I RADY EUROPY
Z dnia 15 grudnia 2004 r.
2
DYEKTYWA
DYEKTYWA
DYREKTYWA 2004/108/WE
PARLAMENTU
EUROPEJSKIEGO I RADY EUROPY
Z dnia 15 grudnia 2004 r.
W sprawie zbliżenia ustawodawstwa Państw
Członkowskich odnoszących się do
kompatybilności elektromagnetycznej oraz
uchylająca dyrektywę 89/336/EWG
3
DEFINICJE
DEFINICJE
Kompatybilność elektromagnetyczna
Oznacza zdolność urządzenia do
zadowalającego działania w środowisku
elektromagnetycznym bez powodowania
nadmiernych zaburzeń
elektromagnetycznych w stosunku do innych
urządzeń działających w tym środowisku
Dyrektywa 2004/108/WE
Pojęcie Kompatybilności Elektromagnetycznej
powstało w USA, w latach 60, dla potrzeb
wyposażenia wojskowego, instalowanego głównie na
pokładach samolotów i okrętów
4
Zasady nowego podejścia do harmonizacji technicznej i
Zasady nowego podejścia do harmonizacji technicznej i
normalizacji
normalizacji
1.
Przedmiotem harmonizacji są wyłącznie przepisy związane z
bezpieczeństwem, zdrowiem i ochroną środowiska.
2.
Dyrektywy harmonizacyjne nowego podejścia zawierają
tylko
zasadnicze wymagania, natomiast szczegóły techniczne
zawarte
są w odpowiednich zharmonizowanych normach
europejskich (EN),
których stosowanie jest dobrowolne.
3.
Wyrób, który spełnia wymagania dyrektyw
harmonizacyjnych i
oznaczony jest oznakowaniem CE ma prawo być
wprowadzony na
rynek dowolnego państwa członkowskiego.
5
Dyrektywa EMC nr 89/336/EEC
Dyrektywa EMC nr 89/336/EEC
Dyrektywa Rady z dnia 3 maja 1989r
w sprawie zbliżenia ustawodawstwa Państw
Członkowskich dotyczącego
kompatybilności
elektromagnetycznej
Późniejsze zmiany:
Dyrektywa nr 92/31/EEC z dnia 28.04.1992r, w sprawie
dostosowania regulacji prawnych państw
członkowskich w zakresie kompatybilności
elektromagnetycznej,
Dyrektywa nr 93/68/EEC z dnia 22.06.1993r,
wprowadzająca jednolite zasady dotyczące
oznakowania CE,
Dyrektywa nr 91/263/EEC z dnia 29.04.1991r, o
stopniowym zbliżaniu regulacji prawnych Krajów
Członkowskich w zakresie telekomunikacyjnych
urządzeń końcowych z uwzględnieniem wzajemnego
uznawania ich zgodności.
6
Zawartość Dyrektywy EMC
Zawartość Dyrektywy EMC
Wstęp – uzasadnienie potrzeby wydania dyrektywy
Artykuł 1 – przedmiot i zakres stosowania
Artykuł 2 – definicje
Artykuły 3 – wprowadzenie do obrotu
Artykuł 4 – swobodny przepływ urządzeń
Artykuł 5– informacja o środkach specjalnych jakie mogą być
stosowane dla zapewnienia zgodności z wymaganiami
ochronnymi
Artykuł 6 – normy zharmonizowane
Artykuł 7 – procedura oceny zgodności aparatury
Artykuł 8 – oznakowanie „CE”
Artykuł 9 – inne znaki oraz informacja
Artykuł 10 – środki bezpieczeństwa
Artykuł 11 – decyzje dotyczące wycofania, zakazu lub ograniczenia
swobodnego przepływu aparatury
Artykuł 12 – jednostki notyfikowane
Artykuł 13 – instalacje stacjonarne
Artykuł 14 – odwołanie dyrektyw wcześniejszych
Artykuły 15,16,17,18 – przepisy końcowe ( przepisy końcowe,
transpozycja, wejście w życie, adresaci)
Załącznik I – zawartość deklaracji zgodności z oznaczeniem CE
Załącznik II - wymagania dla jednostek notyfikowanych
Załącznik III – przykładowy wykaz podstawowych wymagań
ochronnych
7
WSTĘP
WSTĘP
(2) Państwa członkowskie są odpowiedzialne za
zapewnienie, by radiokomunikacja, w tym odbiór emisji
radiowych i służba radiokomunikacyjna amatorska
działająca zgodnie z regulacjami Międzynarodowego
Związku Telekomunikacyjnego, a także sieci
telekomunikacyjne i sieci energetyczne, jak również
urządzenia do nich dołączane, były chronione przez
zaburzeniami elektromagnetycznymi;
(3) Przepisy Państw Członkowskich zapewniające ochronę
przed zaburzeniami elektromagnetycznymi powinny
być zharmonizowane w celu zagwarantowania
swobodnego przepływu aparatury elektrycznej i
elektronicznej, bez obniżania uzasadnionego poziomu
ochrony istniejącego w Państwach Członkowskich
8
WSTĘP
WSTĘP
(4) Ochrona przed zaburzeniami elektromagnetycznymi
wymaga nałożenia obowiązków na różne podmioty
gospodarcze. Obowiązki te powinny być nakładane
uczciwie i skutecznie w celu osiągnięcia takiej
ochrony;
(15) Wprowadzenie aparatury do obrotu lub oddanie jej
do użytku powinno być możliwe wyłącznie gdy
zainteresowani producenci stwierdzili, że taka
aparatura została zaprojektowana i wyprodukowana
zgodnie z wymaganiami niniejszej dyrektywy.
Aparatura wprowadzana do obrotu powinna nosić
oznakowanie „CE” potwierdzające zgodność z
niniejszą dyrektywą…;
(21) Należy wprowadzić okres przejściowy by producenci
i inne zainteresowane strony mogły dostosować się do
nowych przepisów;
9
Główne postanowienia dyrektywy
Główne postanowienia dyrektywy
Artykuł 1
Dyrektywa dotyczy urządzeń, które mogą powodować
zakłócenia elektromagnetyczne, lub działanie których może być
utrudnione z powodu tych zakłóceń.
Ustala ona wymagania ochronne w tym zakresie jak również
odpowiednie
procedury kontrolne.
Artykuł 3
Państwa Członkowskie podejmują wszelkie odpowiednie środki w
celu zapewnienia, by urządzenia były wprowadzone do obrotu
lub oddawane do użytku wyłącznie, gdy spełniają wymagania
niniejszej dyrektywy, jeżeli są odpowiednio zainstalowane,
konserwowane i użytkowane zgodnie z przeznaczeniem
Artykuł 4
Urządzenia powinny być tak wykonane aby:
- wytwarzane przez nie zakłócenia nie przekraczały poziomu
pozwalającego
innym urządzeniom na pracę zgodną z ich przeznaczeniem,
- miały poziom odporności na zakłócenia elektromagnetyczne
wystarczający do umożliwienia pracy zgodnie z
przeznaczeniem.
10
Główne postanowienia dyrektywy
Główne postanowienia dyrektywy
Artykuł 7
Państwa członkowskie powinny zakładać istnienie zgodności z
wymaganiami ochronnymi niniejszej dyrektywy w przypadku urządzeń:
- które są zgodne z normami krajowymi, odpowiadającymi normom
zharmonizowanym,
- które są zgodne z normami krajowymi, odpowiadającymi
wymaganiom
ochronnym wymienionym w art. 4, dopóki w dziedzinach
objętych przez te normy brak jest norm zharmonizowanych,
- których zgodność z wymaganiami ochronnymi została
potwierdzona przez
certyfikację.
Artykuł 8 – określa procedury oceny zgodności z niniejszą dyrektywą.
Zgodność urządzenia z dyrektywą EMC powinna być poświadczona
przez
deklarację zgodności EC, wystawioną przez wytwórcę lub
pełnomocnika, a na
urządzenie powinno być naniesione oznaczenie CE (pod warunkiem, że
jest ono zgodne z innymi dyrektywami, które go dotyczą).
11
Główne postanowienia dyrektywy
Główne postanowienia dyrektywy
Artykuł 12
Jednostki notyfikowane – Państwa Członkowski
notyfikują Komisji jednostki, które wyznaczyły do
wykonywania zadań, o których mowa w załączniku
III
Jednostki, które spełniają kryteria oceny ustalone przez
odpowiednie normy zharmonizowane są uważane za
spełniające kryteria zawarte w załączniku VI, objęte
takimi normami zharmonizowanymi. Komisja
publikuje odesłania do tych norm w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej
notyfikowanie – podanie do publicznej wiadomości
ważnego faktu postanowienia
12
Główne postanowienia dyrektywy
Główne postanowienia dyrektywy
Załącznik I
Deklaracja zgodności EC - pisemne oświadczenie producenta/importera
dotyczące wyrobu elektrycznego spełniającego w sposób udowodniony
wymagane normy europejskie
Zawartość deklaracji zgodności EC:
- opis urządzenia,
- powołanie się na dokumentację na podstawie której deklarowana jest
zgodność,
- dane osoby, która jest prawnie upoważniona do składania podpisów w
imieniu wytwórcy lub pełnomocnika,
- miejsce przechowywania certyfikatu badań typu.
Oznaczenie CE – informuje, że wyrób spełnia wymagania
bezpieczeństwa użytkowania i jego otoczenia, określone
w dyrektywach nowego podejścia.
13
Normy zharmonizowane
Normy zharmonizowane
Normy zharmonizowane są to europejskie normy techniczne (EN),
opracowane
i ustanowione przez jedną z europejskich organizacji
normalizacyjnych (CEN,
CENELEC lub ETSI), na podstawie mandatu (zlecenia) wydanego
przez Komisję
Europejską
Wykaz norm zharmonizowanych z dyrektywą EMC
Obwieszczenie prezesa PKN z 29.07.2003r w sprawie wykazu norm
zharmonizowanych - Załącznik nr 5
(MP nr 46, poz. 693, z 9.10.2003)
Podział norm EMC
normy rodzajowe - Generic Standards
(np. PN-EN 50081-1, PN-EN 50081-2, PN-EN 50082-1, PN-EN
50082-2)
normy podstawowe - Basic Standards
(np. PN-EN 61000-3-2, PN-EN 61000-4-2, PN-EN 61000-4-4)
normy przedmiotowe - Product Standards
- normy grup wyrobów (np. PN-EN 55022, PN-EN 55024)
- normy dotyczące wyrobów (np. PN-EN 60947-5-2, PN-IEC
1131-2)
14
Polskie akty prawne dotyczące wdrażania dyrektywy EMC
Polskie akty prawne dotyczące wdrażania dyrektywy EMC
1.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia
02.04.2003r w
sprawie dokonywania oceny zgodności aparatury
z zasadniczymi
wymaganiami dotyczącymi kompatybilności
elektromagnetycznej
oraz sposobu jej oznakowania (Dz.U. nr 90, poz.
848).
2.
Ustawa z 21.07.2000r – Prawo telekomunikacyjne
(Dz.U. nr 73, poz. 852) wraz z późniejszymi
zmianami.
W przygotowaniu:
Projekt ustawy o kompatybilności
elektromagnetycznej.
15
Przegląd metod badań kompatybilności
Przegląd metod badań kompatybilności
elektromagnetycznej
elektromagnetycznej
Podział metod
1. Metody pomiarów poziomów emisji
elektromagnetycznej
wyrobów
2. Metody badań odporności wyrobów na zaburzenia
elektromagnetyczne
***
Emisja elektromagnetyczna
– zjawisko wysyłania
energii elektromagnetycznej
***
Odporność na zaburzenia elektromagnetyczne
–
właściwość
przyrządu,urządzenia lub systemu, charakteryzująca
zdolność do działania bez obniżenia jakości w
obecności
zaburzenia elektromagnetycznego
(PN-T-01030)
16
Metody pomiarów emisji elektromagnetycznej
Metody pomiarów emisji elektromagnetycznej
Rodzaje mierzonych zaburzeń
Ze względu na ich częstotliwość:
zaburzenia
niskoczęstotliwościowe
zaburzenia
wysokoczęstotliwościowe
Ze względu na ich charakter:
zaburzenia ciągłe
zaburzenia impulsowe
Ze względu na sposób emisji:
rozchodzące się przez
przewodzenie
rozchodzące się przez
promieniowanie
Rodzaje wielkości mierzonych:
napięcia zaburzeń
prądy zaburzeń
natężenie pola zaburzeń
moc zaburzeń
17
Schemat procedur oceny zgodności
Schemat procedur oceny zgodności
18
Dobór norm pod kątem wykazania zgodności z dyrektywą
Dobór norm pod kątem wykazania zgodności z dyrektywą
EMC
EMC
Czy istnieją normy krajowe odpowiadające normom zharmonizowanym,
których
numery zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym EC?
jeśli nie to
Czy istnieją normy krajowe odpowiadające wymaganiom ochronnym
dyrektywy,
opublikowane w Dzienniku Urzędowym EC?
19
DEFINICJE
DEFINICJE
URZĄDZENIE- oznacza jakąkolwiek aparaturę lub
stacjonarną instalację;
APARATURA – oznacza każde gotowe urządzenie lub
ich kombinacje ogólnodostępne na rynku jako
pojedyncze jednostki funkcjonalne przeznaczone dla
użytkownika końcowego i które mogą wytwarzać
zaburzenia elektromagnetyczne, lub na których
działanie takie zaburzenie mogą mieć wpływ;
a) Komponenty lub podzespoły, które mają być
zamontowane w aparaturze przez użytkownika
końcowego i które mogą wytwarzać zaburzenia
elektromagnetyczne, lub na których działanie, takie
zaburzenia mogą mieć wpływ;
20
DEFINICJE
DEFINICJE
b) INSTALACJE RUCHOME określone jako połączenie
kilku aparatur, a i w stosownych przypadkach,
innych urządzeń przeznaczonych do przenoszenia i
użytkowania w wielu miejscach;
INSTALACJA STACJONARNA – oznacza szczególna
kombinację kilku rodzajów aparatury oraz, w
stosownych przypadkach, innych urządzeń, które są
montowane, instalowane i których przeznaczeniem
jest stałe użytkowanie w z góry określonym miejscu;
ZABURZENIE ELEKTROMAGNETYCZNE – oznacza
jakiekolwiek zjawisko elektromagnetyczne, które
może pogorszyć działanie urządzenia. Zaburzeniem
elektromagnetycznym może być szum
elektromagnetyczny, niepożądany sygnał lub nawet
zmiana w samym ośrodku propagacji;
21
DEFINICJE
DEFINICJE
ODPORNOŚĆ – oznacza zdolność urządzenia do działania
zgodnie z przeznaczeniem bez pogorszenia jakości w
przypadku wystąpienia zaburzenia
elektromagnetycznego;
CELE BEZPIECZEŃSTWA – oznaczają cele ochronne
życia ludzi lub ochrony własności;
ŚRODOWISKO ELEKTROMAGNETYCZNE – oznacza
wszelkie zjawiska elektromagnetyczne możliwe do
zaobserwowania w danym miejscu;
POZIOM KOMPATYBILNOŚCI
ELEKTROMAGNETYCZNEJ – Określony,
przewidywany maksymalny poziom zaburzenia
elektromagnetycznego, które może oddziaływać na
urządzenie lub system pracujący w określonych
warunkach;
22
DEFINICJE
DEFINICJE
WYPADKOWY POZIOM ZABURZENIA – Poziom
określonego zaburzenia elektromagnetycznego
powstały w wyniku superpozycji emisji wszystkich
urządzeń w danym systemie;
PUNKT PRZYŁĄCZENIE PC – Punkt, w którym ma być
rozpatrywana kompatybilność elektromagnetyczna;
WSPÓLNY PUNKT POŁACZENIA Z PUBLICZNĄ SIECIĄ
ZASILAJĄCA PCC – Punkt w publicznej sieci
zasilającej, do którego rozpatrywany system jest lub
ma być przyłączony. Inne systemy (odbiorcy) mogą
być również przyłączani do tego punktu lub w jego
pobliżu;
WEWNĘTRZNY PUNKT PRZYŁACZENIA IPC – Punkt
przyłączenia w rozpatrywanym systemie lub instalacji.
23
DEFINICJE
DEFINICJE
ZABURZENIA PRZEWODZONE – zaburzenia
elektromagnetyczne rozchodzące się wzdłuż
przewodów elektrycznych;
ZABURZENIA PROMIENIOWANE – zaburzenia
elektromagnetyczne wysyłane w formie fal
elektromagnetycznych;
ZAKŁÓCENIE ELEKTROMAGNETYCZNE – obniżenie
jakości działania urządzenia, kanału transmisyjnego
lub systemu, spowodowane przez zaburzenie
elektromagnetyczne;
ODPORNOŚC NA ZABURZENIA
ELEKTROMAGNETYCZNE – zdolność pracującego
urządzenia do zachowania swoich właściwości
poprawnego działania, przy oddziaływaniu
określonych zaburzeń elektromagnetycznych lub
umownych sygnałów testowych
24
DEFINICJE
DEFINICJE
PODATNOŚĆ NA ZABURZENIA
ELEKTROMAGNETYCZNE – reakcja pracującego
urządzenia na określone zaburzenia
elektromagnetyczne lub umowne sygnały
testowe;
WRAŻLIWOŚĆ ELEKTROMAGNETYCZNA –
właściwość przyrządu, urządzenia lub systemu,
charakteryzująca niezdolność do działania bez
obniżenia jakości w obecności zaburzenia
elektromagnetycznego. Wrażliwość oznacza
niedostateczna odporność;
OBNIŻENIE JAKOŚCI – pogorszenie użytkowych
parametrów przyrządu, urządzenia lub sytemu w
stosunku do parametrów zamierzonych.
25
KLASY ŚRODOWISKA ELEKTROMAGNETYCZNEGO
KLASY ŚRODOWISKA ELEKTROMAGNETYCZNEGO
KLASA 1- Klasa ta dotyczy zasilań chronionych i ma
poziomy kompatybilności niższe niż poziomy dla sieci
publicznej. Uzasadnione jest to stosowaniem
urządzeń bardzo wrażliwych na zaburzenia
występujące w sieci zasilającej, np.: oprzyrządowanie
laboratoriów technologicznych, niektóre urządzenia
automatyki i zabezpieczeń, niektóre komputery itp..
KLASA 2 – Klasa ta dotyczy wspólnych punktów
połączenia z siecią publiczna PCC oraz
wewnętrznych punktów przyłączenia IPC w
środowisku przemysłowym
KLASA 3 – Klasa dotyczy wyłącznie wewnętrznych
punktów przyłączenia IPC w środowiskach
przemysłowych zwłaszcza gdy:
-
Główna część odbiorników jest zasilana z
przekształtników
-
Występują urządzenia spawalnicze
-
Często uruchamiane są silniki dużej mocy
-
Moc odbiorników podlega szybkim zmianom.
26
Procedura pomiarowa
Procedura pomiarowa
1.
Przygotowanie i uruchomienie stanowiska
pomiarowego
2.
Pomiar tła elektromagnetycznego (dotyczy
zaburzeń w. cz.)
3.
Uruchomienie badanego obiektu na stanowisku
4.
Wykonanie pomiarów wstępnych w celu
identyfikacji tych warunków
i trybów pracy urządzenia, w których poziom
emisji jest największy
5.
Końcowe pomiary urządzenia
6.
Ocena wyników pomiarów:
- porównanie zmierzonych wartości z
wartościami dopuszczalnymi podanymi w
określonych normach
- uwzględnienie tła elektromagnetycznego
- uwzględnienie niepewności pomiarów