Środki antyseptyczne
i dezynfekujące
-
proces niszczenia niekorzystnie
oddziaływujących
drobnoustrojów w określonym środowisku
- proces niszczenia drobnoustrojów
chorobotwórczych lub względnie
chorobotwórczych w środowisku człowieka
Dezynfekcja
Dezynfekcja
Cel – zapobieganie zakażeniom
egzogennym
nabywanym od innych chorych, od
personelu
pielęgnującego lub pochodzących ze
środowiska
Antyseptyka
• niszczenie (lub usuwanie)
drobnoustrojów
na skórze człowieka, błon śluzowych,
zakażonych ran
Dezynfekcja a Antyseptyka
• W procesie dezynfekcji stosuje się
środki
chemiczne lub fizyczne, w
antyseptyce
wyłącznie chemiczne.
Aseptyka
• niedopuszczenie do
zanieczyszczenia
lub zakażenia drobnoustrojami
chorego lub zdrowego człowieka,
materiału, sprzętu medycznego
itp.
Cechy dobrego środka
• wykazuje działanie już w bardzo małych stężeniach
• ma szeroki zakres działania i jego działanie nie ulega
zmianie pod wpływem środowiska, światła
• nie jest toksyczny, nie wykazuje działań
niepożądanych
• jest trwały i tani
• nie ma nieprzyjemnego zapachu
• nie barwi
• dobrze rozpuszcza się w wodzie
• łatwo przenika nawet przez suchą materię organiczną
• nie powoduje powstawania form opornych
Antyseptyka skóry rąk
flora przejściowa – drobnoustroje znajdujące się
na powierzchni skóry, łatwo usuwalne już w czasie
zwykłego mycia wodą z dodatkiem detergentu
flora osiadła – drobnoustroje bytujące w głębi skóry,
mają zdolność namnażania się i wytworzenia mikrokolonii
w skórze a w trakcie złuszczania naskórka, pocenia się rąk
wydostają się na zewnątrz. Nawet intensywne mycie
i szorowanie z użyciem detergentu nie zapewnia jałowości
rąk.
Błędy w antyseptyce skóry
rąk
• zbyt krótki czas użycia antyseptyku
• zbyt mała objętość antyseptyku
• uchybienia w standardowej procedurze mycia i
dezynfekcji, pomijanie niektórych obszarów dłoni
• stosowanie alkoholowych roztworów antyseptyków na
mokrą, brudną skórę rąk
Błędy w antyseptyce
skóry rąk
Etapy antyseptyki skóry rąk
I etap – mycie rąk mydłem w płynie lub
detergentem z antyseptykiem (5 ml)
przez 2 minuty wg schematu.
Szczotki jednorazowe jałowe należy stosować
tylko do pierwszej w ciągu dnia antyseptyki,
później ewentualnie do czyszczenia paznokci.
Osuszanie ręcznikiem jałowym, jednorazowym.
Etapy antyseptyki skóry rąk
II etap – nacierać dłonie, nadgarstek
i przedramię 5 ml alkoholowego
preparatu antyseptycznego
dwukrotnie przez 5 minut, poczekać
do wyschnięcie skóry, nałożyć
rękawiczki
jednorazowe jałowe.
Po zdjęciu rękawiczek higieniczne mycie rąk,
nałożenie kremu lub emulsji pielęgnacyjnej.
Środek odkażający
To substancja zabijająca wszystkie wegetatywne
postacie drobnoustrojów. Niektóre środki
odkażające umożliwiają wyjałowienie, czyli
zabicie wszystkich drobnoustrojów z zarodnikami
włącznie.
Do wyjałowienie niezbędny jest dłuższy czas
i większe stężenie niż do odkażenia.
ŚRODEK ANTYSEPTYCZNY
substancja, która niszczy
drobnoustroje
lub hamuje ich namnażanie (działa
bakteriobójczo lub
bakteriostatycznie)
Środki antyseptyczne
k
wasy i zasady
• KWAS OCTOWY:
powszechnie stosowany do
konserwowania środków spożywczych. Surowy ocet
drzewny jest stosowany do przepłukiwań pochwy w
stężeniu 1-2 łyżek na 11.wody
• KWAS MLEKOWY:
stosowany do przepłukiwania
pochwy w roztworach o pH ok. 3.7. W stanach
zapalnych
przywraca fizjologiczny kwaśny odczyn wydzieliny
i hamuje rozwój patologicznej flory bakteryjnej.
Środki antyseptyczne
k
wasy i zasady
• KWAS BOROWY I BORAN SODU:
s
ą toksyczne szczególnie dla małych dzieci i
działają
tylko słabo bakteriostatycznie; boran sodu –
drożdżakowe zapalenie jamy ustnej
• KWAS BENZOESOWY:
używany jako
benzoesan sodu do konserwowania żywności,
może zaostrzać dolegliwości u chorych na chorobę
wrzodową.
Środki antyseptyczne
k
wasy i zasady
• KWAS SALICYLOWY:
działa
antyseptycznie i keratolitycznie.
Stosowany w leczeniu powierzchownych
zakażeń skóry, zwłaszcza grzybiczych.
• KWAS UNDECYLENOWY oraz jego
sole:
wykazuje słabe działanie
przeciwgrzybicze. Stosowany na skórę w
roztworach, emulsjach i maściach. Jest
bardzo mało skuteczny.
Środki antyseptyczne
środki utleniające
•
TLEN ATOMOWY- działanie silnie drażniące na błony
śluzowe
• OZON
•
NADTLENEK WODORU
(3% woda utleniona):
wykazuje słabe działanie przeciwbakteryjne.
Ma działanie odwadniające i wybielające.
W roztworach 30% jako
PERHYDROL
stosowany jest w stomatologii do oczyszczania
kanałów zębowych.
• NADMANGANIAN POTASU: działa bakterio-
i grzybobójczo.
Środki antyseptyczne
chlorowce i pochodne
chlorowców
- w wyniku hydrolizy związku
chloru
w środowisku wodnym
powstaje kwas
podchlorawy inaktywujący
białko
Środki antyseptyczne
chlorowce i pochodne
chlorowców
JOD
- zmienia strukturę przestrzenną białek
(r.utleniania),
powoduje ich denaturację; działa silnie i szybko,
- działa na żywe i martwe drobnoustroje oraz
na rozpuszczone białka (szeroki zakres działania)
- aktywność bakteriobójcza preparatu zależy
od poziomu wolnego J
2
- preparaty: w stanie stałym, ciekłym i gazowym;
różne nośniki jodu
Środki antyseptyczne
chlorowce i pochodne
chlorowców
JOD
- stosowany do dezynfekcji:
* skóry chorego przed operacją, ran, otarć,
owrzodzeń, okolic moczowo-płciowych
* rąk personelu medycznego
- stosowany w leczeniu: zakażonych ran, błon
śluzowych np. pochwy, odleżyn i oparzonej
skóry
Środki antyseptyczne
chlorowce i pochodne
chlorowców
JOD
- działania niepożądane zależą od rodzaju i wielkości
powierzchni, czasu oraz od zawartości różnych postaci
jodu:
* działanie drażniące, efekt barwienia
* działanie związane ze zwiększonym stężeniem jodu
w płynach ustrojowych: powstanie wola z objawami
nadczynności tarczycy oraz objawy ogólne np.
metaliczny posmak, ślinotok, obrzęk płuc, kwasica
metaboliczna, zaburzenia czynności nerek
Środki antyseptyczne
chlorowce i pochodne
chlorowców
JODYNA
- stosowana do odkażania otoczenia ran lub
skóry nie uszkodzonej (np. pola operacyjnego);
zastosowanie na otwartą powierzchnię,
szczególnie dużą może powodować zatrucie.
Do odkażania ran nadają się rozcieńczone
roztwory jodyny - 0,5-1%.
Często powoduje uczulenia.
Środki antyseptyczne
chlorowce i pochodne
chlorowców
JODYNA
- nie może być stosowana u kobiet
w ciąży oraz podczas laktacji
- nie należy jej stosować u noworodków
i niemowląt, gdyż z powodu wchłaniania
jodu przez skórę może powstać kwasica
metaboliczna, neutropenia, niedoczynność
tarczycy
Środki antyseptyczne
chlorowce i pochodne
chlorowców
• JODOFORY:
są to kompleksy jodu z wielkocząsteczkowymi
związkami organicznymi.
(nośniki zwiększają rozpuszczalność J
2
i stabilizują go w roztworach)
- stosowane do odkażania skóry i przedmiotów
- dezynfekcję należy przeprowadzać co najmniej 2 razy,
a czas działania nałożonego preparatu nie powinien być
krótszy niż 5 minut
- wykazują niewielkie działanie drażniące na skórę i błony
śluzowe
Środki antyseptyczne
chlorowce i pochodne
chlorowców
•
JODOWANY POLIWIDON (jodofor)
- krystaliczny proszek, który zawiera około
10 % jodu; wchodzi w skład globulek
dopochwowych, maści
- stosowany do dezynfekcji skóry przed
iniekcjami,
pobieraniem krwi, punkcją, niewielkimi
zabiegami
medycznymi
Środki antyseptyczne
chlorowce i pochodne
chlorowców
• CHLOR:
zabija większość drobnoustrojów,
mało wrażliwe na jego działanie są prątki
kwasoopome. Działa silnie wiruso-
i pierwotniakobójczo.
• DWUTLENEK CHLORU:
używany do
uzdatniania wody pitnej
Środki antyseptyczne
chlorowce i pochodne
chlorowców
• CHLOROFORY:
uwalniają stopniowo
wolny chlor lub kwas podchlorawy.
Stosowane do odkażania wody,
przedmiotów, pomieszczeń i urządzeń
sanitarnych.
• podchloryn wapnia
• chloramina T
• halazon
Środki antyseptyczne
Alkohole
- działanie przeciwbakteryjne zależy od
przenikania do wnętrza komórki bakteryjnej
i zaburzenia procesów metabolicznych;
- mechanizm działania polega na denaturacji
i koagulacji białek ściany i błony komórkowej
- proces denaturacji przebiega najszybciej w
obecności pewnej ilości wody, która ułatwia
przenikanie alkoholi w głąb komórki
Środki antyseptyczne
Alkohole
- doskonałe antyseptyki skóry rąk, gdyż w czasie
kilku sekund niszczą florę przejściową skóry;
- szybko wyparowują i dzięki temu proces
antyseptyki może być powtarzany wielokrotnie
w ciągu dnia
- niska toksyczność w stosowaniu miejscowym;
nie uczulają
- właściwości myjące bo rozpuszczają tłuszcze
Środki antyseptyczne
Alkohole
• ALKOHOL ETYLOWY:
na większość bakterii
działa bakteriobójczo. Najskuteczniej działa w
stężeniu 50-70%. Nasila przeciwbakteryjne
działanie chlorheskydyny, detergentów
kationowych i heksachlorofenu dzięki lepszemu
przenikaniu tych związków do komórki
bakteryjnej.
• ALKOHOL IZOPROPYLOWY:
w stężeniach
powyżej 70% działa nieco silniej od alkoholu
etylowego. Stosowany jako rozpuszczalnik do
innych leków przeciwbakteryjnych.
Środki antyseptyczne
Aldehydy
• ALDEHYD MRÓWKOWY:
roztwory wodne
zawierające 40% formaldehydu mają nazwę
formalina,
stosowany do odkażania przedmiotów i pomieszczeń.
• ALDEHYD GLUTAROWY:
działa skuteczniej
i szybciej od formaldehydu. Stosuje się go do
odkażania
narzędzi i endoskopów.
• METENAMINA
Środki antyseptyczne
Fenole
• FENOL:
działa bakteriobójczo w stężeniach
powyżej 1%; stężenie 0,2% działa
bakteriostatycznie
1,3% roztwory wykazują działanie grzybobójcze;
stosowany w stomatologii
• CHLOROKREZOL
(stosunkowo bezpieczne w czasie ciąży, ale w
stężeniu
nie wyższym niż 2% i tylko na niezranioną skórę).
Środki antyseptyczne
Fenole
• HEKSACHLOROFEN:
najskuteczniejszy
z grupy fenoli; działa bakteriobójczo na bakterie Gram (+),
hamuje
wzrost większości grzybów chorobotwórczych; stosowany do
odkażania rąk
• REZORCYNOL –
stosowany w przewlekłych ropnych
zakażeniach skóry;
działania niepożądane – zaburzenia psychiczne, senność,
drgawki,
zatrzymanie oddechu
• KREOZOT
• GWAJAKOL
Środki antyseptyczne
METALE ciężkie i ich sole
* rtęć
* chlorek rtęciowy-
odkażanie szkła i
porcelany
* żółty tlenek rtęciowy -
stosowany w
1%
lub 2% maści do oczu
* oksycyjanek rtęciowy-
stosowany
czasami w ginekologii do przepłukiwania
pochwy
Środki antyseptyczne
METALE ciężkie i ich sole
* tiomersal
* nitromersal
* azotan i octan fenylortęciowy
* srebro –
denaturacja białka, dz. ściągające
* azotan srebra-
stosowany w stężeniach
0.01%
na błony śluzowe; 0,5% roztwór stosowany jest
jako
środek odkażający w rozległych oparzeniach.
Środki antyseptyczne
Detergenty
• ANIONOWE- stosowane jako środki zwilżające,
myjące i piorące.
• KATIONOWE- działają przeciwbakteryjnie,
ulegają unieczynnieniu w obecności
detergentów
anionowych- nie należy stosować ich z mydłem
lub innymi środkami piorącymi lub myjącymi.
Środki antyseptyczne
Detergenty
• CHLOREK BENZALKONIUM:
stosowany do przepłukiwania cewki moczowej
i pęcherza ( 0.005%), do odkażania błon
śluzowych i skóry-0.01%. Do odkażania
narzędzi
-0.1% roztwór z dodatkiem azotynu sodu
( zapobieganie korozji). Dodawany jest jako
środek konserwujący do kropli do oczu i nosa.
Środki antyseptyczne
Barwniki
antyseptyka ran, oparzeń, odkażanie kikuta
pępowiny noworodka
• FIOLET KRYSTALICZNY:
działa na bakterie Gram + i drożdżaki. Stosowany do odkażania
powierzchownych uszkodzeń naskórka i błon śluzowych, w niektórych
grzybicach i drożdży cach, ropnych zapaleniach skóry i błon śluzowych
• ZIELEŃ BRYLANTOWA –
odkażanie powierzchniowych uszkodzeń
skóry
.
Środki antyseptyczne
Barwniki
• FUKSYNA ZASADOWA- działa grzybobójcze
• ETAKRYDYNA ( RIVANOL): służy do
odkażania błon śluzowych jamy ustnej
i gardła; niewielka skuteczność
• AKRIFLAWINA
• PROFLAWINA
.
Środki antyseptyczne
pochodne 8-hydroksychinoliny
wykazują działania przeciwpierwotniakowe,
przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze
• CHLORCHINADOL (CHLORCHINALDIN) może być stosowany w
bakteryjnych i grzybiczych zakażeniach skóry i błon śluzowych.
• OKSYCHINOL – odkażanie błon śluzowych
.
Środki antyseptyczne
Chlorheksydyna
- uszkadza błony komórkowe bakterii,
silnie działa na bakterie Gram (+), drożdżaki,
niektóre wirusy;
- związek powierzchniowo-czynny, działa
dłużej
dzięki tworzeniu cienkiej powłoki na skórze
Środki antyseptyczne
Chlorheksydyna
- stosowana do odkażania skóry przed zabiegiem
chirurgicznym, rąk, ran; w somatologii do
odkażania błon śluzowych.
- przy długotrwałym stosowaniu obserwowano
reakcje alergiczne, trwałe zmiany skóry
- może być stosowana do dezynfekcji skóry i
błon
śluzowych kobiet w ciąży (dezynfekcja pochwy,
po cesarskim cięciu)
Środki antyseptyczne
Tlenek etylenu
- stosowany do wyjaławiania przedmiotów,
których nie można wyjałowić termicznie
- bardzo toksyczny – powoduje zapalenie żył,
oparzenia skóry
.
Priony
- białka będące czynnikiem infekcyjnym
encefalopatii gąbczastej bydła (choroba szalonych krów)
(transmissible spongiform encephalopathy - TSE)
przepasażowanej na człowieka
(bovine spongiform encephalopathies – BSE)
- tkanki o najwyższym ryzyku zakażenia: mózg, rdzeń kręgowy,
gałka oczna; średnim ryzyku: płyn mózgowo-rdzeniowy, węzły
chłonne; o niskim ryzyku: krew i inne płyny ustrojowe oraz
większość tkanek
- oporne na inaktywację – tkanki o niskim ryzyku zakażenia – autoklaw
121-132 C przez 60 minut lub 134 C przez 18 minut; mycie powierzchni
zakażonych - podchloryn sodu 20 ppm / h
Zakażenia grzybicze
- Candida (drożdżaki) i Aspergilus (pleśnie)
najczęściej u pacjentów
hospitalizowanych z upośledzeniem
funkcjonowania układu odpornościowego
- Grzyby pleśniowe (Rhizopus, Mucor,
Scedosporium) - zwłaszcza
u chorych z chorobami nowotworowymi
.
Stany kliniczne
predysponujące do zakażeń
grzybiczych:
* nowotwory
* chemio- i radioterapia
* sterydoterapia
* przewlekła antybiotykoterapia antybiotykami o szerokim
spektrum zabiegi chirurgiczne zwłaszcza na przewodzie
pokarmowym
* leczenie immunosupresyjne (przeszczepy narządów)
*
wcześniactwo, niska masa urodzeniowa
*
kaniulacja naczyń
*
ciała obce
* choroby metaboliczne (cukrzyca)
Leki przeciwgrzybicze
Antybiotyki przeciwgrzybicze
• Gryzeofulwina
–
hamuje biosyntezę
RNA oraz chityny w ścianach grzybni,
wykazuje działanie przeciwzapalne;
lepiej wchłania się z pokarmem,
szczególnie zawierającym duże ilości
tłuszczów; odkłada się w keratynie
włosów, paznokci, skóry (grzybica skóry
owłosionej i paznokci).
Leki przeciwgrzybicze
Antybiotyki przeciwgrzybicze
• Gryzeofulwina
–
działania niepożądane – bóle głowy, biegunka, nudności
zapalenie jamy ustnej i języka, zmiany skórne,
leukopenia,
fotouczulenie
- interakcje:
NLPZ –
osłabienie działania; środki
antykoncepcyjne – znoszenie działania; barbiturany
zmniejszają aktywność przeciwgrzybiczą gryzeofulwiny
- NIE STOSOWAĆ W CZASIE CIĄŻY
Leki przeciwgrzybicze
Antybiotyki przeciwgrzybicze
• Nystatyna –
działa (szeroki zakres)
grzybostatycznie
lub grzybobójczo w
zależności od stężenia; skuteczna
w leczeniu grzybic i miejscowych zakażeń
drożdżakowych; oporność b. rzadko; nie działa na
bakterie
i pierwotniaki.
Mechanizm działania polega na uszkodzeniu błony
komórkowej grzybów.
Nie wchłania się ze skóry, błon śluzowych, z przewodu
pokarmowego – postać doustna stosowana w
grzybicach tego układu, także skóry, pochwy, gardła,
krtani, oskrzeli.
Leki przeciwgrzybicze
Antybiotyki przeciwgrzybicze
• Amfoterycyna B –
działa grzybostatycznie
lub grzybobójczo w
zależności od stężenia oraz
na pierwotniaki; jest podstawowym
antybiotykiem w leczeniu grzybic
narządowych; nie działa na bakterie, wirusy,
chlamydie i riketsje.
Mechanizm działania polega na uszkodzeniu
błony komórkowej grzybów.
Leki przeciwgrzybicze
Antybiotyki przeciwgrzybicze
• Amfoterycyna B
-
działania niepożądane – bóle głowy, obniżone
ciśnienie, zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
niedokrwistość, zakrzepowe zapalenie żył;
nefrotoksyczność; hepatotoksyczność; reakcje
uczuleniowe; wysypka, nudności, wstrząs.
- przy podaniu z innymi antybiotykami należy
zmniejszyć jego dawkę
Leki przeciwgrzybicze
Antybiotyki przeciwgrzybicze
• Natamycyna –
zakres działania podobny do
nystatyny; stosowana w grzybicy pochwy,
przewodu pokarmowego, jamy ustnej oraz skóry
• Polifungina -
oryginalny
polski antybiotyk
przeciwgrzybiczy o zakresie działania podobnym
do nystatyny ale o większej aktywności
biologicznej
Leki przeciwgrzybicze
Półsyntetyczne leki
przeciwgrzybicze
Kaspofungina
- mechanizm działania polega na blokowaniu
biosyntezy ściany komórkowej grzyba
- szerokie spektrum działania
- długi okres biologicznego półtrwania
- dawkowanie nie wymaga modyfikacji w
zależności od masy ciała, stanu zdrowia
pacjenta
Leki przeciwgrzybicze
Syntetyczne leki
przeciwgrzybicze
Mechanizm działania polega na uszkodzeniu błony
cytoplazmatycznej grzybów przez zahamowanie biosyntezy
ergosterolu; posiadają aktywność wobec G(+) często
towarzyszącym zakażeniom grzybiczym i utrudniającym
leczenie
Pochodne imidazolu uważane są za najbardziej bezpieczną
i skuteczną grupę leków stosowaną w grzybicach skóry, błon
śluzowych i grzybicach układowych
Leki przeciwgrzybicze
Syntetyczne leki
przeciwgrzybicze
KLOTRIMAZOL – stosowany w leczeniu drożdżycy
i rzęsistkowicy pochwy oraz w wyprzeniach
drożdżakowatych i zapaleniach błon śluzowych; działa na
dermatofity, pleśnie, G(+), ameby, pierwotniaki
działania niepożądane:
zaburzenia świadomości, zaburzenia
czynności przewodu pokarmowego.
Przy zbyt długim stosowaniu enzymy mezosomalne
rozkładają lek do nieaktywnego metabolitu
Leki przeciwgrzybicze
Syntetyczne leki
przeciwgrzybicze
EKONAZOL – stosowany w leczeniu grzybicy pochwy
(wysoka aktywność przy niskim pH, brak działania na
pałeczki kwasu mlekowego); podobnie jak nystatyna dobrze
przenika przez skórę, osiągając stężenie terapeutyczne w
głębszych jej warstwach; łatwo wchłania się z przewodu
pokarmowego
Leki przeciwgrzybicze
Syntetyczne leki
przeciwgrzybicze
MIKONAZOL – zakres działania podobny do
klotrimazolu;
w surowicy krwi osiąga wyższe stężenie niż klotrimazol;
jest lepiej tolerowany; może być stosowany w postaci
powolnych wlewów dożylnych
Leki przeciwgrzybicze
Syntetyczne leki
przeciwgrzybicze
KETOKONAZOL – stosowany w leczeniu grzybic skóry,
wału paznokciowego, pochwy, grzybic układowych; łatwo
wchłania się z przewodu pokarmowego
działania niepożądane – rzadko, ale ze względu na działanie
teratogenne, wykazane w badaniach na zwierzętach nie
powinien być podawany kobietom ciężarnym
Leki przeciwgrzybicze
Syntetyczne leki
przeciwgrzybicze
FLUKONAZOL – stosowany w leczeniu drożdżycy pochwy,
błon śluzowych, jamy ustnej i gardła, grzybicach
układowych, zakażeniach skórnych
ITRAKONAZOL – szeroki zakres działania
przeciwgrzybiczego i przeciwdrożdżakowego, skuteczny
w aspergilozie
Leki przeciwgrzybicze
Syntetyczne leki
przeciwgrzybicze
TERBINAFINA I NAFTIFINA – działają grzybobójczo;
stosowane w leczeniu grzybicy skóry i paznokci
HYDROKSYSTYLBAMIDYNA – stosowana
w blastomikozie
Leki przeciwgrzybicze
Syntetyczne leki
przeciwgrzybicze
FLUCYTOZYNA –
stosowana
w
układowych
zakażeniach wywołanych przez drożdżaki; dobrze wchłania się z
przewodu pokarmowego.
Mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy białka. Flucytozyna
ulega dezaminacji do 5-fluorouracylu, który jest wbudowywany w miejsce
uracylu do komórkowego RNA zaburzając jego funkcję.
Amfoterycyna zwiększa przepuszczalność błony cytoplazmatycznej
i ułatwia przenikanie większych stężeń flucytozyny do wnętrza komórki
potęgując jej działanie.
działania niepożądane – zaburzenia czynności nerek i zaburzenia
czynności układu krwiotwórczego
Antybiotykoterapia
w położnictwie i ginekologii
Grzybicze zakażenia sromu i
pochwy
• Candida albicans
• Hiperestrogenizm
• objawy kliniczne: świąd okolicy krocza, objawy
dyzuryczne, upławy ( nie zawsze), zaczerwienienie
warg sromowych, otarcia, mikropęknięcia, biała,
gęsta, serowata wydzielina
• Leczenie: klotrimazol, aikonazol, butokonazoL,
ekonazol, nystatyna w postaci kremów, tabletek,
globulek. Leczenie uzupełniające-10% jodowany
powidon ( przeciwwskazany w ciąży-jod!!!)
-pędzlowanie, irygacje
Antybiotykoterapia
w położnictwie i ginekologii
Grzybicze zakażenia sromu i
pochwy
RZĘSISTKOWICA
• Choroba przenoszona droga płciową
• objawy- cuchnące, obfite, pieniste upławy, świąd
sromu i pochwy
• leczenie - oboje partnerzy: metronidazol –
doustnie i dopochwowo; przeciwwskazane
stosowanie doustne w I trymestrze
ciąży ==> klotrimazol dopochwowo
Antybiotykoterapia
w położnictwie i ginekologii
Bakteryjne zapalenia pochwy
• objawy- rybi zapach wydzieliny pochwowej,
upławy w przedsionku pochwy i wargach
mniejszych, wydzielina o szarawym zabarwieniu,
podwyższenie pH pochwy ponad 4.5
leczenie - metronidazol-doustnie i dopochwowo,
(tabletki dopochwowe i 0,75% żel), klindamycyna
- miejscowo (2% krem)
Antybiotykoterapia
w położnictwie i ginekologii
zespół zakażenia owodni
połogowe zapalenie błony śluzowej macicy
zakażenie rany po nacięciu krocza
poronienie septyczne
Wymagania, które powinny
spełniać krajowe preparaty
antyseptyczne
[alkohole, biguanidy (chlorheksydyna), jodofory, czwartorzędowe związki
amoniowe]
- działanie bakteriobójcze, bakteriostatyczne, tbc, HBV,
MRSA, VISA, VRE, ESBL
- działanie bójcze przedłużone, dwufazowe, minimum
przez
2-3 godziny po użyciu
- pH (20°C)=5,5-7,0; gęstość 0,8-1 g/cm
3
-
- właściwości myjące, brak barwy, klarowność
Wymagania, które powinny
spełniać krajowe preparaty
antyseptyczne
[alkohole, biguanidy (chlorheksydyna), jodofory, czwartorzędowe związki
amoniowe]
- zawartość składników pielęgnacyjnych
- trwałość w temperaturze pokojowej 2-3 lata
- biodegradowalne substancje czynne
-- certyfikacja wg norm Europejskiego Komitetu
Standaryzacji CEN