Mykoplazmozy drobiu

wodnego

Daria Mroczkowska

grupa 4

Mykoplazmy specyficzne dla
gęsi



Mycoplasma anseris



Mycoplasma cloacale



Mycoplasma anatis



Mycoplasma species

Rys historyczny



1955r. - pierwsza izolacja
mykoplazm od drobiu wodnego



1961r. – wyizolowanie mykoplazm
od gęsi z influenzą

Droga zakażenia



Układ oddechowy



Układ płciowy (akt krycia przez
gąsiory i kaczory)



Transowarialnie (przez zakażone
nioski na potomstwo)

Źródła zakażenia



Bezobjawowi nosiciele



Ptaki chore



Środowisko (personel obsługujący
ptaki, skubaczki pierza)



Dzikie ptactwo

Skutki zakażenia



Zmniejszenie ruchliwości rzęsek



Uszkodzenie nabłonka ukł. oddechowego



Osłabienie lokalnej odporności błon
śluzowych układu oddechowego

Sprzyja to przenikaniu mykoplazm do krwi

i innych narządów organizmu ptaka, a
także ułatwia namnożenie się i infekcje
innymi patogenami (oportunistyczne).

•Utrudnione usuwanie śluzu z górnych dróg
oddechowych powoduje jego zaleganie i ułatwia
dalsze zasiedlanie przez mykoplazmy dolnych
odcinków układu oddechowego (płuca, worki
powietrzne).

•Zwiększone ciśnienie krwi u niosek w czasie owulacji
i składania jaj powoduje łatwiejsze przenikanie
mykoplazm do kul żółtkowych i innych obszarów
układu rozrodczego

•Kul żółtkowe ulegają tez infekcji ocierając się w jamie
ciała o zainfekowane worki powietrzne brzuszne i
otrzewną

•U gąsiorów drogą krwi i limfy mykoplazmy przenikają
i lokalizują się w układzie rozrodczym

Czynniki predysponujące



Stres



Złe warunki środowiskowe
(nadmierne zagęszczenie,
zwiększona wilgotność –
rozchlapywanie wody, podskuby
itp.)

Drobnoustroje towarzyszące



E. coli



Pasteurella multocida



Riemerella antipestifer



Chlamydie



Wirus choroby Derzsy’ego



Parwowirusy



Reowirusy



Polyomawirusy



Wirus choroby Mareka

Efekt zakażeń



Straty wśród ptaków (upadki)



Słabsze wyniki ekonomiczne w
tuczu i rozrodzie drobiu wodnego

Zapalenie worków

powietrznych i otrzewnej u

gąsiąt

Etiologia



Mycoplasma cloacale



Oraz kilka innych szczepów do tej
pory niezidentyfikowanych

Występowanie



Hodowle intensywne, zamknięte



Młode gęsięta tuczone w dużych
stadach

Przebieg choroby



Ostra forma, w postaci surowiczo
włóknikowego zapalenia dolnego
odcinka układu oddechowego



Upadki 3-4% ponad normę

Przebycie zakażenia w okresie odchowu gąsiąt
reprodukcyjnych powoduje trwałe zasiedlenie układu
oddechowego i rozrodczego przyszłych niosek i
reproduktorów (istotna rola zakażenia transowarialnego
– efekt to obniżona produkcja nieśna)

Zakażenie jaj powoduje zwiększoną (do 50%)
zamieralność zarodków we wczesnej fazie (10-14 dzień
lęgu) lub klucie się piskląt niepełnowartościowych.

Objawy kliniczne



Zapalenie spojówek, wpływ z otworów nosowych,

sinusitis, porażenia – w pierwszych dniach

odchowu 7-10 dzień, upadki w granicach 3-4%



U starszych objawy ustają – zróżnicowanie stada



Nawrót choroby w wieku 4-5 m-cy lub po

pierwszym podskubie pierza (10 tydzień życia) –

zmiany ze strony ukł. oddechowego, upadki 5-

10%, dalsze zróżnicowanie we wzroście

Mykoplazmoza kaczek –

chroniczne surowiczo-

włóknikowe zapalenie zatok,

worków powietrznych i

otrzewnej

Etiologia



Mycoplasma anatis



Inne niezidentyfikowane

Występowanie



Hodowle o produkcji ciągłej
(równoczesne utrzymywanie grup
ptaków różnowiekowych) lub
obiekty kaczek nieśnych i na tucz

Drogi rozprzestrzeniania



Droga aerogenno-kropelkowa



Przez jaja

Objawy kliniczne



W pierwszych 3 tyg. życia:



Łagodny stan zapalny spojówek



Sinusitis



Rhinitis (trudności w oddychaniu)



Po uzyskaniu wieku dojrzałości płciowej:

o

Chroniczne zapalenie zatok, worków powietrznych

i otrzewnej

o

Postać „pingwina” (zwłaszcza przy dołączeniu się

E. coli)

o

Zwiększona zamieralność zarodków o 20% i upadki

kaczek niosek

Zamiany a-p



Zmiany zapalne na otrzewnej i
jajowodzie



Jajniki przekrwione



Kule żółtkowe nierówno uformowane

Zakaźne zapalenie prącia i

steku u gęsi - ZZPST

Etiologia



Mycoplasma anseris (swoista dla
gęsi)



Mycoplasma cloacale



Szczepy Mycoplasma spp. określane
jako glukozopozytywne i szczep
1220

Występowanie



U ptaków dorosłych, które osiągnęły
dojrzałość płciową



W stadach, które w okresie lęgu lub
odchowu przebyły zakażenia
mykoplazmami

Patogeneza



Mykoplazma namnaża się w żółtku i w

rozwiających się organach płciowych

zarodków gęsich



Usadawia się na następnie na błonach

śluzowych ukł. rozrodczego względnie w

limfie prącia



Po osiągnięciu przez ptaka dojrzałości

płciowej mykoplazmy wywołują stany

zapalne błony śluzowej i zaburzają erekcję

oraz relaksację prącia, zaś u niosek

powodują zmiany w jajnikach i w

jajowodzie

Objawy kliniczne



Po osiągnięciu przez ptaka dojrzałości

płciowej mykoplazmy wywołują stany

zapalne błony śluzowej i zaburzają erekcję

oraz relaksację prącia.



U niosek powodują zmiany w jajnikach i w

jajowodzie.



Nastepstwem pierwotnej dysfunkcji

narządów płciowych jest ich wtórne

uszkodzenie przez czynniki zakaźne

wikłające i drastyczny spadek

zapłodnienia składanych jaj (nawet do

100%)- eliminacja stada z reprodukcji

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ!