RACHUNEK CAŁKOWY
RACHUNEK CAŁKOWY
FUNKCJI DWÓCH
FUNKCJI DWÓCH
ZMIENNYCH
ZMIENNYCH
0
X
Y
0
X
Y
Obsz
ar
Obszar
domknięty
0
X
Y
Obszar domknięty D określony nierównościami
)
x
(
h
,
b
x
a
y
g(x)
gdzie g(x) i h(x) są funkcjami ciągłymi dla każdego x
<a,b> nazywamy
obszarem normalnym
względem
osi OX.
y=h(x)
y=g(x)
a
b
0
X
Y
Obszar domknięty D określony nierównościami
)
y
(
q
,
d
y
c
x
p(y)
gdzie p(y) i q(y) są funkcjami ciągłymi dla każdego y
<c,d>
nazywamy obszarem normalnym względem
osi OY
.
x=p(y)
x=q(y)
c
d
Mówimy, że obszar domknięty D
jest obszarem
regularnym względem osi OX (osi OY)
, jeżeli obszar
ten można podzielić prostymi równoległymi do osi OY
(osi OX) na obszary normalne względem osi OX (osi
OY).
0
X
Y
D
1
D
2
D
3
D
4
D
5
D
6
D
7
Obszary w przestrzeni R
2
nazywamy
obszarami
płaskimi
i oznaczamy literą D. Obszary w przestrzeni R
3
nazywamy
obszarami przestrzennymi
i oznaczamy
literą .
Obszar w przestrzeni R
3
o podstawie D ograniczony
powierzchnią będącą wykresem funkcji z=f(x,y) oraz
powierzchnią utworzoną
z prostych równoległych do osi OZ i przechodzących
przez brzeg obszaru D nazywamy
bryłą cylindryczną
.
Y
X
Z
z=f(x,y)
D
Średnicą obszaru
nazywamy kres górny zbioru
odległości dwóch dowolnych punktów tego obszaru.
Przykład: Średnicą prostokąta jest jego przekątna.
Średnicą trójkąta jest jego najdłuższy bok.
Niech f(x,y) będzie funkcją dwóch zmiennych
określoną w obszarze domkniętym i ograniczonym D w
polu S. Obszar D dzielimy
w dowolny sposób na n podobszarów D
i
odpowiednio o
polach s
i
(i=1,2,...,n). Podział ten oznaczamy
symbolem
n
. W każdym
podobszarze D
i
obieramy
dowolny punkt P
i
= (
i
,
i
).
i
n
1
i
i
i
n
s
,
f
Tworzymy sumę.
Sumę tę nazywamy
sumą
całkową funkcji
f(x,y) w
obszarze D.
Przez d
i
(i=1,2,...,n) oznaczamy średnicę podobszaru D
i
.
i
n
i
1
n
d
max
Liczbę
nazywamy
średnicą
podziału
n
.
0
X
Y
a
b
P
i
D
i
Ciąg {
n
} podziałów obszaru D na podobszary nazywamy
ciągiem normalnym podziałów
, jeżeli odpowiadający mu
ciąg średnic {
n
} dąży do 0, tj.
.
0
lim
n
n
Jeżeli dla każdego normalnego ciągu podziałów obszaru
D ciąg sum całkowych {
n
} dąży do tej samej granicy
właściwej, niezależnej od wyboru punktów P
i
, to tę
granicę nazywamy
całką podwójną
funkcji f(x,y) w
obszarze D i oznaczamy symbolem
D
ds
)
y
,
x
(
f
Definicję powyższą można zapisać następująco:
i
n
1
i
i
i
n
D
s
)
,
(
f
lim
ds
)
y
,
x
(
f
Jeżeli całka istnieje, to mówimy, że funkcja dwóch
zmiennych f(x,y) jest całkowalna w sensie Riemanna w
obszarze D lub krótko, że jest całkowalna w obszarze D.
Zamiast ds piszemy też dxdy. Czyli:
D
D
dxdy
)
y
,
x
(
f
ds
)
y
,
x
(
f
• wyrażenie f(x,y)ds lub f(x,y)dxdy nazywamy
wyrażeniem podcałkowym
,
• f(x,y) nazywamy
funkcją podcałkową
,
• D nazywamy
obszarem całkowania
,
• zmienne x i y nazywamy
zmiennymi całkowania
.
Twierdzenie o całkowalności funkcji dwóch
zmiennych
Jeżeli funkcja f(x,y) jest ciągła w obszarze domkniętym i
ograniczonym D, to jest całkowalna w tym obszarze.
Interpretacja geometryczna całki
podwójnej
D
i
P
i
Y
X
Z
D
z=f(x,y)
)
,
(
f
i
i
Jeżeli
oraz istnieje całka
D
)
y
,
x
(
0
)
y
,
x
(
f
D
dxdy
)
y
,
x
(
f
to jest ona równa objętości V bryły cylindrycznej o
podstawie D
i ograniczonej powierzchnią będącą wykresem funkcji
z=f(x,y).
Więc:
D
dxdy
)
y
,
x
(
f
V
Z definicji całki wynika, że
D
D
dxdy
dxdy
1
jest równa polu S obszaru D.
Jeżeli
to z definicji wynika, że całka
podwójna jest równa objętości bryły ze znakiem
ujemnym.
D
)
y
,
x
(
,
0
)
y
,
x
(
f
W szczególności, jeżeli funkcja (f(x,y) jest stała w
prostokącie
,
d
y
c
b
x
a
:
R
y
,
x
D
2
przy czym
f(x,y) = k (k>0), to
D
)
y
,
x
(
)
c
d
)(
a
b
(
k
ds
)
y
,
x
(
f
D
(*)
Całka podwójna (*) jest więc równa objętości
prostopadłościanu, którego podstawą jest prostokąt D,
a wysokość jest równa k.
WŁASNOŚCI CAŁKI PODWÓJNEJ
1. Jeżeli funkcja f(x,y) jest całkowalna w obszarze D, a
c jest dowolną stałą to:
D
D
dxdy
)
y
,
x
(
f
c
dxdy
)
y
,
x
(
f
c
2. Jeżeli funkcje f(x,y) oraz g(x,y) są całkowalne w
obszarze D, to:
D
D
D
dxdy
)
y
,
x
(
g
dxdy
)
y
,
x
(
f
dxdy
)
y
,
x
(
g
)
y
,
x
(
f
3. Jeżeli obszar D podzielimy na dwa obszary D
1
i D
2
,
gdzie D
1
i D
2
są obszarami mającymi tylko wspólny
brzeg, to:
2
1
D
D
D
dxdy
)
y
,
x
(
f
dxdy
)
y
,
x
(
f
dxdy
)
y
,
x
(
f
WŁASNOŚCI CAŁKI PODWÓJNEJ
4. Jeżeli
f(x,y) g(x,y), to:
D
D
dxdy
)
y
,
x
(
g
dxdy
)
y
,
x
(
f
D
)
y
,
x
(
5. Jeżeli f(x,y) jest funkcją całkowalną w obszarze D,
to:
,
S
M
dxdy
)
y
,
x
(
f
S
m
D
gdzie:
S jest polem obszaru D,
),
y
,
x
(
f
inf
m
D
)
y
,
x
(
).
y
,
x
(
f
sup
M
D
)
y
,
x
(
Ostatnią nierówność można zapisać następująco:
M
m
S
dxdy
)
y
,
x
(
f
D
Liczbę
nazywamy wartością
średnią funkcji z = f(x,y) w obszarze D.
S
dxdy
)
y
,
x
(
f
śr
D
z
TWIERDZENIE O WARTOŚCI ŚREDNIEJ
DLA CAŁKI PODWÓJNEJ
Jeżeli funkcja f(x,y) jest ciągła w obszarze domkniętym
D, to
w obszarze tym istnieje taki punkt P
0
należący do D, że
S
)
P
(
f
dxdy
)
y
,
x
(
f
0
D
OBLICZANIE CAŁKI PODWÓJNEJ
W OBSZARZE NORMALNYM
ZA POMOCĄ CAŁKI ITEROWANEJ
Całkę postaci
dx
y)dy
f(x,
b
a
h(x)
g(x)
nazywamy całką iterowaną w obszarze
x
h
y
x
g
b
x
a
:
R
y
x,
D
2
normalnym względem osi OX.
Całkę postaci
dy
y)dx
f(x,
d
c
q(y)
p(y)
OBLICZANIE CAŁKI PODWÓJNEJ
W OBSZARZE NORMALNYM
ZA POMOCĄ CAŁKI ITEROWANEJ
nazywamy całką iterowaną w obszarze
normalnym względem osi OY.
d
y
c
q(y)
x
p(y)
:
R
y
x,
D
2
TWIERDZENIE O ZAMIANIE CAŁKI PODWÓJNEJ
NA CAŁKĘ ITEROWANĄ
Jeżeli funkcja f(x,y) jest ciągła i ograniczona w
obszarze normalnym względem osi OX:
x
h
y
x
g
b
x
a
:
R
y
x,
D
2
to:
dy
y)dx
f(x,
y)dxdy
f(x,
d
c
q(y)
p(y)
D
to:
dx
y)dy
f(x,
y)dxdy
f(x,
b
a
h(x)
g(x)
D
Jeżeli funkcja f(x,y) jest ciągła i ograniczona w
obszarze normalnym względem osi OY:
d
y
c
q(y)
x
p(y)
:
R
y
x,
D
2
Z twierdzenia tego wynika, że jeżeli obszar D jest
normalny względem obu osi układu
współrzędnych OX i OY, to wartość całki
podwójnej nie zależy od kolejności całkowania.
to:
dy
dx
)
y
,
x
(
f
dx
dy
)
y
,
x
(
f
dxdy
)
y
,
x
(
f
d
c
b
a
b
a
d
c
D
,
d
y
c
b
x
a
:
R
y
,
x
D
2
W szczególności, jeżeli obszar normalny D jest prostokątem
dy
dx
)
y
,
x
(
f
dx
dy
)
y
,
x
(
f
dxdy
)
y
,
x
(
f
d
c
)
y
(
q
)
y
(
p
b
a
)
x
(
h
)
x
(
g
D