Krajobraz Nizin

Środkowopolskich jest równinny

Cechy krajobrazu nizinnego.

Główne cechy krajobrazu nizinnego w Polsce to:



płaska lub lekko pofałdowana powierzchnia
terenu,



małe wysokości względne i bezwzględne,



wolno płynące rzeki, często szerokie,



duży udział terenów rolniczych, zwłaszcza pól
uprawnych,



występowanie lasów liściastych, iglastych
i mieszanych,



dobrze rozwinięta sieć osadnicza, liczne
miasta i wsie.



Niziny zajmują ponad 70% powierzchni

naszego kraju – patrz mapa. Nie tworzą
one jednak jednolitego krajobrazu na
całym obszarze swojego występowania.
W związku z tym podzielone zostały na 3
główne pasy:



NIZINY NADMORSKIE,



POJEZIERZA,



NIZINY ŚRODKOWOPOLSKIE.



Pas Nizin
Środkowopolskich
położony jest – jak sama
nazwa wskazuje –
w centralnej części
naszego kraju (zobacz
mapę). Podzielony został
na 4 duże krainy
geograficzne. Poczynając
od północnego wschodu,
a kończąc na
południowym zachodzie
są to:



Od strony północnej pas nizin sąsiaduje z 
pojezierzami. Jedna z głównych różnic pomiędzy
tymi dwoma pasami polega na tym, że niziny mają
znacznie słabiej urozmaiconą powierzchnię terenu
– dominują tam krajobrazy płaskie, równinne,
mało jest wzniesień i zagłębień terenu (które są
tak bardzo charakterystyczne dla pojezierzy).
Przyczyną takiej sytuacji są zlodowacenia,
a konkretnie fakt, że z obszaru dzisiejszych nizin

lodowiec

ustąpił znacznie wcześniej niż z obszaru

pojezierzy

. W związku z tym powierzchnia

nizin

przez dłuższy czas była odsłonięta, dzięki czemu
została bardziej wyrównana

NIZINA PÓŁNOCNOPODLASKA 



NIZINA PÓŁNOCNOPODLASKA sąsiaduje z 

Pojezierzem Mazurskim

. Na styku tych dwóch

krain, w dolinie rzeki Biebrzy znajduje się
największy w Polsce kompleks terenów
podmokłych, bagiennych – tzw. "bagna
biebrzańskie". Jest on szczególnie cennym
składnikiem naszej przyrody, ponieważ występuje
tam wiele unikatowych gatunków roślin, a swoje
siedliska mają liczni przedstawiciele ptactwa
wodnego i błotnego oraz inne zwierzęta (np.
bobry, łosie).



W 1993 roku utworzono na tym terenie
Biebrzański Park Narodowy.



We wschodniej części Niziny Północnopodlaskiej,
po obu stronach

granicy

polsko-białoruskiej,

położona jest Puszcza Białowieska (patrz mapa
poniżej). To duży kompleks leśny zawierający m.
in. drzewostany naturalne, pierwotne (czyli nie
posadzone przez człowieka). Spotkać w nich
można takie gatunki drzew jak sosny, świerki,
brzozy, olsze, dęby. Licznie występują też
zwierzęta – rysie, wilki, łosie,
borsuki i oczywiście żubry.
Obszar ten jest chroniony od wielu lat — w 1947
roku utworzono tu Białowieski Park Narodowy.



Sieć osadnicza Niziny Północnopodlaskiej

nie jest zbyt gęsta (z uwagi na dużą ilość
terenów podmokłych i lasów). Białystok –
290 tys. mieszkańców – to w zasadzie
jedyne duże miasto w tym regionie
i jednocześnie największa

aglomeracja

Polski Północno-Wschodniej.



NIZINA MAZOWIECKA jest największą

polską niziną. Leży w środkowo-
wschodniej części kraju.

NIZINA WIELKOPOLSKA



NIZINA WIELKOPOLSKA leży pomiędzy

środkowymi odcinkami

rzek

: Odry

i Warty.
Jej powierzchnia jest przeważnie płaska
i tylko miejscami lekko pofałdowana.
Teren pokrywają głównie użytki rolne, a 

lasów

jest niewiele. Obszar ten

wykorzystuje się przede wszystkim do
celów

rolniczych

– przeważają duże

gospodarstwa, specjalizujące się
w hodowli trzody chlewnej i bydła.



Sieć osadnicza jest w miarę dobrze

rozwinięta, przy czym trzeba tu zwrócić
uwagę
na zwiększony udział ludności wiejskiej
(co wynika z rolniczego charakteru
regionu).
Nie ma wielu dużych

miast

, a największe

z nich to: Kalisz (109 tys. mieszkańców),
Ostrów Wielkopolski (73 tys. mieszk.)
i Leszno (63 tys. mieszk.).



Znaczne zmiany w krajobrazie

naturalnym dostrzec można w północno-
wschodniej części Niziny Wielkopolskiej.
Znajduje się tam zespół odkrywkowych
kopalni węgla brunatnego (Koło, Konin,
Turek) i elektrowni (Pątnów, Adamów,
Konin). Wielkie hałdy
i wyrobiska kopalniane oraz dymiące
kominy to typowe elementy tamtejszego

krajobrazu

.

NIZINA ŚLĄSKA



NIZINA ŚLĄSKA leży w Polsce

Południowo-Zachodniej. Rozciąga się
wzdłuż doliny Odry.
Ukształtowanie terenu jest tu znacznie
urozmaicone. Środkowa część niziny to
w miarę płaska

równina

, ale przecięta

doliną

Odry. Na północnych krańcach

pojawiają pasma wzniesień, m. in.
Wzgórza Trzebnickie. Natomiast na
południu teren stopniowo się podnosi
i jednocześnie bardziej fałduje – to
oznaka zbliżania się do

gór

 (

Sudetów

).



W pokryciu terenu, podobnie jak na

innych

nizinach

, dominują użytki rolne.

Szczególnie intensywnie
wykorzystywane są urodzajne

gleby

(czarne ziemie) na południe od linii Odry.
Na tych bezleśnych terenach uprawia się
głównie pszenicę, buraki cukrowe
i rzepak.



Lasy spotkać można przede wszystkim

na zachodnich i wschodnich krańcach
Niziny Śląskiej. I są to całkiem spore
kompleksy – Bory Dolnośląskie oraz Bory
Stobrawskie.



Głównym miastem nie tylko niziny, ale

i całej Polski Południowo-Zachodniej jest
Wrocław (630 tys. mieszkańców). To
dynamicznie rozwijający się ośrodek
przemysłowo-usługowy. Szczególnie
południowe obrzeża miasta (rejon
autostrady) w ostatnich latach są
miejscem wielu zagranicznych inwestycji,
które istotnie zmieniają tamtejszy

krajobraz

. Inne duże miasta to Opole

(130 tys. mieszk.) i Legnica (107 tys.
mieszk.).

Czy wiesz ,że?



Przez ponad 100 lat Łódź była głównym

ośrodkiem przemysłu włókienniczego
w naszym kraju. Znajdowały się tam m.
in. liczne przędzalnie, szwalnie, fabryki
dywanów, zakłady dziewiarskie,
tekstylne, odzieżowe.



Niemal nieodłącznym elementem

krajobrazu Niziny Śląskiej jest samotna
góra Ślęża. Znajduje się ona na
przedpolu Sudetów i wyraźnie góruje nad
całą okolicą. Jest widoczna nawet
z odległości kilkudziesięciu kilometrów.