POLSCY TWÓRCY

TECHNIKI

Opracowanie:

Stefan Drzewiecki

•

Wywodzący się ze szlachty polski naukowiec i konstruktor, który
zasłynął jako pionier lotnictwa i żeglugi podwodnej. Jest wynalazcą
dromografu - przyrządu automatycznie kreślącego kurs
płynącego statku. Wynalazek ten zainteresował Rosjan, którzy
zaproponowali Drzewieckiemu pracę w przemyśle okrętowym. Po
wyjeździe do Rosji zajął się konstrukcją okrętów podwodnych. Jako
pierwszy na świecie, już w roku 1888 konstruował okręty
podwodne o napędzie elektrycznym. Również jako pierwszy
rozpoczął budowę okrętów podwodnych wyposażonych w
peryskopy. 

W 1892 roku przeniósł się na stałe do Francji, a już 6 lat później
został laureatem nagrody ministerstwa za konstrukcję silnika
hybrydowego (parowo-elektrycznego) oraz za konstrukcję
wyrzutnie torpedowych na sprężone powietrze, które
wprowadziły prawie wszystkie marynarki świata. 

Zajmował się badaniem lotu ptaków, a na podstawie swoich
obserwacji sformułował ogólną teorię napędów śmigłowych i tworzył
teoretyczne konstrukcje samolotów. Jeszcze przed lotem braci
Wright wyraził poparte licznymi dowodami i konstrukcjami
przekonanie, że możliwy jest lot maszyny cięższej od powietrza. 

Marian Mazur

•

Na stronie poświęconej polskiej szkole psychocybernetyki i
cybernetyki społecznej, którą poświęcono w dużej mierze
wybitnemu polskiemu naukowcowi, zacytowano fragment aneksu
do wydania III Cybernetyki i charakteru. Oto i on: 

"Prace i artykuły o profesorze Mazurze opatrywano tytułami
"Nowator i wizjoner", "Nowy obraz starego świata", "Potęga
ułomności ludzkiej", "Szkoła trudnego myślenia". Jego uczniowie i
naukowi następcy wyrażają się o nim z najwyższym uznaniem, ale
encyklopedie go przemilczają. (...) człowiek, którego tak wielu
uznaje za twórcę rewolucji w nauce, ale który nie zadbał o rozgłos". 

Zajmujący się przede wszystkim elektrotermią i cybernetyką
naukowiec, który nazywany jest "twórcą polskiej szkoły
cybernetycznej" jest badaczem, z którego prac do dzisiaj korzystają
liczni naukowcy. Jego "teoria systemów autonomicznych" i
"jakościowa teoria informacji" uznawane są za fundamentalne
osiągnięcia w dziedzinie cybernetyki. 

W 1937 roku swoim laboratorium pomiarów elektrycznych prowadził
pionierskie badania dotyczące automatycznych połączeń
telefonicznych. To w tym laboratorium Marian Mazur zbudował w
latach 1935-1939 pierwszy na świecie system telefonii
automatycznej.

 Jan Szczepanik

• Nazywany był "polskim Edisonem" bądź "Da

Vinci z Galicji". Genialny samouk i tytan
pracy. O jego wynalazkach mówiono w całej
Europie. Wszyscy zachwycali się
zaprojektowanymi przez niego wynalazkami
- telewizją, barwną fotografią i
kamizelką kuloodporną. 

Pisał o nim między innymi Mark Twain, który
specjalnie przyjechał do jego pracowni, aby
poznać twórcę, który go zafascynował. Jan
Szczepanik opatentował także urządzenie
do fotoelektrycznego zapisu dźwięku na
taśmie filmowej. Dziś powszechnie uznaje
się, że dzięki wynalazkom Szczepanika
możliwe było powstanie filmu dźwiękowego.

Ignacy Łukasiewicz

• Polski przedsiębiorca i naukowiec

ormiańskiego pochodzenia. Kiedy
pracował we Lwowie prowadził badania
destylując ropę naftową. Razem ze
swoim przyjacielem Janem Zehem
poddał ropę destylacji i uzyskał naftę. 

W 1853 roku opracował lampę
naftową, która została zastosowana do
oświetlenia szpitala we Lwowie.
Łukasiewicz założył pierwszą na świecie
kopalnię i destylarnię ropy naftowej.
Wytwarzano w niej także smary, oleje i
asfalt.

 Kazimierz

Prószyński

• Ten nazywany "pionierem telewizji" wynalazca,

urodził się 4 kwietnia 1875 roku. Jednym z jego
wynalazków był pleograf, który powstał w roku
1894, który służył do, jak się wyraził sam
Prószyński "odzwierciedlania ruchu w naturze za
pomocą fotografii". 
Zaprojektowane przez niego urządzenie, jeszcze
przed projektem braci Lumiere, było w stanie
wykonać ok. 50 zdjęć na sekundę. 
Prószyński jest także odpowiedzialny za
wynalazki takie jak - biopleograf, kamerę-
projektor, a przede wszystkim - ręczna
kamera zdjęciowa, tzw. aeroskop.
Urządzenie to pozwalało na rejestrację zdjęć w
dowolnym miejscu i czasie. Wynalazek ten był
używany do 1935, aż do wprowadzenia filmu
dźwiękowego. Kolejnym genialnym pomysłem
Prószyńskiego był tzw. teleflot, urządzenie do
przesyłania obrazu na odległość.