Problemy pielęgnowania

pacjentów z zaburzeniami

termoregulacji



Dyskomfort psychiczny spowodowany
wysoką lub niską temperaturą ciała



Zaburzenia termoregulacji

Problem pacjentów



pomiar temperatury ciała i jej udokumentowanie



poinformowanie pacjenta o konieczności pozostania w łóżku



okłady (wysychające i chłodzące na czoło i klatkę piersiową, worek z
lodem, kąpiel chłodząca)



zastosowanie lekkiego okrycia pacjenta



higiena ciała pacjenta i toaleta jamy ustnej (smarowanie ust wazeliną lub
kremem ma zapobiec wysychaniu ust)



zmiana bielizny osobistej i pościelowej



zapewnienie odpowiedniego mikroklimatu (otwarcie okna)



podaż płynów



podanie leków (Ketonal lub Pyralgina)



w razie potrzeby podanie leków przeciw drgawkowych przy bardzo
wysokiej temperaturze (Relanium)



kontrola parametrów życiowych: tętno i ciśnienie tętnicze oraz
gospodarki wodno-elektrolitowej



pielęgnacja powłok skórnych

Plan pielęgnowania



U pacjentów z zaburzeniami

termoregulacji stosuje się termoterapię.

Termoterapia to ogólne określenie terapii

ciepłem lub zimnem, w zależności od

zastosowanego czynnika fizykalnego. W

ujęciu fizycznym, polega ona na

dostarczaniu, względnie odbieraniu energii

cieplnej organizmowi. Dlatego błędne jest

utożsamianie termoterapii jedynie z

leczeniem ciepłem.



I stąd w termoterapii wyróżnia się pojęcia

ciepłolecznictwa
i leczenia zimnem, które coraz częściej

zastępowane jest pojęciem krioterapii.

Chociaż metody stosowane w termoterapii

znane są od wieków, to praktycznie

dopiero w ostatnich dziesięcioleciach

poznano mechanizmy ich działania,

zwłaszcza na poziomie komórkowym i

metabolicznym.



W termoterapii stosuje się tzw. Ciepło suche
i wilgotne oraz zimno suche i wilgotne.



rozszerzenie powierzchownych naczyń krwionośnych i
trochę głębiej położonych,



rozszerzenie naczyń chłonnych,



zwiększenie przepuszczalności naczyń włosowatych,



obniżenie ciśnienia tętniczego krwi,



nieznaczny wzrost tętna,



ułatwienie przenikania leukocytów do przestrzeni
okołonaczyniowej,



zmniejszenie napięcia mięśni,



pogłębienie oddechu,



wzmożone wydzielanie potu,



zmniejszenie bólu,



przyspieszenie powstawania ropy (w stanach
zapalnych).

Wpływ ciepła na organizm
ludzki



miejscowe obniżenie temperatury,



zwężenie naczyń krwionośnych,



działanie przeciwkrwotoczne,



zmniejszenie obrzęku,



zmniejszenie i zwolnienie przemiany materii,



zmniejszenie dopływu tlenu i substancji

odżywczych do tkanek,



zmniejszenie bólu,



zwolnienie lub zahamowanie procesu zapalnego.

Wpływ zimna na organizm
ludzki

Dostarczane jest organizmowi:



na drodze promieniowania,



w postaci promieniowania podczerwonego,

•

na drodze przewodzenia, co ma miejsce
np. w przypadku zabiegów parafinowych,
stosowania termoforu czy gorącego
piasku.

•

ciepłych kompresów żelowych

Ciepło suche

Rozgrzewające pod ceratką i ciepłe kąpiele .



CELE WYKONYWANIA ZABIEGU:



zwiększenie odporności komórek,



zmniejszenie bólu,



zmniejszenie napięcia mięśni,



pobudzenie czynności jelit,



przyspieszenie powstania ropy,



przerwanie procesu zapalnego,



rozszerzenie naczyń krwionośnych i chłonnych,



zwiększenie przepuszczalności naczyń włosowatych,



ułatwienie przenikana leukocytów do przestrzeni
okołonaczyniowej



przyspieszenie przemiany materii

Ciepło wilgotne



przykurcze stawów;



blizny;



zrosty pooperacyjne;



urazy więzadeł i torebek stawowych (nie

wcześniej niż 2 tygodnie po urazie);



niektóre porażenie nerwów obwodowych;



schorzenia stawów o różnej etiologii;



zmiany zwyrodnieniowe i zniekształcające w

stawach (bez odwapnień);



wysiękowe zapalenie opłucnej i dychawica

oskrzelowa

Wskazania do zabiegów



odwapnienia - osteoporoza;



czynna gruźlica;



ubytki i owrzodzenia skóry, wypryski;



ostre stany chorobowe;



świeże blizny;



zespół Sudecka;



obrzęki i zaburzenia czucia.

Przeciwwskazania



polega na miejscowym obniżeniu temperatury

tkanek, co odbywa się głównie drogą

przewodzenia. Pomimo swego skutecznego

działania jest stosowane w mniejszym zakresie

niż leczenie ciepłem. Zimno w celach leczniczych

jest stosowane w postaci:



zabiegów miejscowych, które mają na celu

obniżenie temperatury skóry, mięśni i stawów;



zabiegów całkowitych, których celem jest ogólne

oziębienie organizmu;



zabiegów kriochirurgicznych, w których dąży się

do nieodwracalnego uszkodzenia patologicznie

zmienionych tkanek.

Leczenie zimnem

stłuczenie, skręcenie, zwichnięcie,



obrzęki pourazowe lub pooperacyjne,



  krwiaki,



migreny, bóle głowy,



  krwotoki z nosa,



  krwotoki wewnętrzne,



wysoka gorączka,



poparzenia (bezpośrednio po oparzeniu przez ok. 15 min

chłodzić zimną wodą),



zapobieganie i leczenie zakrzepicy,



  zapobieganie wysiękom, obrzękom, np. przy ukłuciu przez

owady.

Wskazania



Cel: Hamuje rozwój stanu zapalnego,

zmniejsza ból i obrzęk



Czas zabiegu:2-3 h



Warstwy:



Dwie:



- wilgotna



- sucha



Nie muszą szczelnie przylegać do siebie



Spiąć agrafkami lub luźno przyban dażować



Warstwa mokra po zabiegu :Sucha i zimna



Skora po zabiegu: Sucha i chłodna

Okład zimny



odmrożenia,



tętnicze zaburzenia dopływu krwi.

Przeciwwskazania