KKK 1849:
GRZECH JEST WYKROCZENIEM PRZECIW ROZUMOWI, PRAWDZIE,
PRAWEMU SUMIENIU; BRAKIEM PRAWDZIWEJ MIŁOŚCI WZGLĘDEM
BOGA I BLIŹNIEGO Z POWODU NIEWŁAŚCIWEGO PRZYWIĄZANIA DO
PEWNYCH DÓBR. RANI NATURĘ CZŁOWIEKA I GODZI W LUDZKĄ
SOLIDARNOŚĆ. ZOSTAŁ OKREŚLONY JAKO
"SŁOWO, CZYN LUB
PRAGNIENIE PRZECIWNE PRAWU WIECZNEMU"
Grzech jest obrazą Boga:
"Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem i uczyniłem, co złe jest przed Tobą"
(Ps 51, 6).
Grzech przeciwstawia się miłości Boga do nas i odwraca od Niego
nasze serca. Jest on nieposłuszeństwem, buntem przeciw Bogu
spowodowanym wolą stania się "jak Bóg", w poznawaniu i
określaniu dobra i zła (Rdz 3, 5).
Grzech jest więc "miłością siebie, posuniętą aż do pogardy Boga"
(Św. Augustyn).
Wskutek tego pysznego wywyższania siebie grzech jest całkowitym
przeciwieństwem posłuszeństwa Jezusa, który dokonał zbawienia
(Por. Flp 2, 6-9)
GRZECH PIERWORODNY
o
oznacza pierwszy grzech Adama i Ewy w raju popełniony pod
wpływem pokusy szatana. Polegał on na uniesieniu się pychą i
okazaniu nieposłuszeństwa wobec Boga poprzez spożycie z drzewa
poznania dobra i zła owocu zakazanego.
o
obejmuje również stan oddalenia ludzkości od Boga, stan grzeszności,
brak pierwotnej sprawiedliwości, świętości, będący konsekwencją
upadku pierwszej pary małżeńskiej i dziedziczony przez wszystkich ich
potomków. Grzech pierworodny jest przyczyną zranienia ludzkiej
natury, polegającego szczególnie na osłabieniu zdolności jasnego
poznania prawdy oraz słabości woli, która doznaje rozbicia między
pragnieniem dobra a skłonnością ku złu moralnemu. Przechodzi on z
pokolenia na pokolenie - przekazywany jest dziecku w akcie poczęcia.
GRZECH CIĘŻKI- ŚMIERTELNY
Grzech ciężki musi spełniać trzy warunki:
1.
dotyczyć materii poważnej (np. naruszać jedno z dziesięciu
przykazań),
2.
być popełniony z pełną świadomością,
3.
przy całkowitej wolności
.
1.
kradzież
2.
świętokradztwo
3.
zabójstwo (w tym także samobójstwo)
4.
oszustwo
5.
cudzołóstwo
6.
magia
7.
wróżenie
8.
okultyzm i spirytyzm
GRZECH LEKKI- POWSZEDNI
Grzech powszedni natomiast, to naruszenie przykazań "w małej
rzeczy", a w materii poważnej bez całkowitej świadomości lub bez
całkowitej dobrowolności.
ROZRÓŻNIENIE JEST WPROWADZONE W BIBLII
(
„ISTNIEJE TAKI GRZECH, KTÓRY SPROWADZA
ŚMIERĆ."
1J 5,16).
Interpretuje się je jako podział na grzechy,
które powodują potępienie (skazują na piekło)
oraz takie, które nie powodują potępienia,
choć osłabiają więź z Bogiem.
GRZECHY PRZECIW DUCHOWI ŚWIĘTEMU
Co Jezus miał na myśli mówiąc:
„Zaprawdę powiadam wam: Wszystkie grzechy będą
odpuszczone synom ludzkim, nawet bluźnierstwa, ilekroć by je
wypowiedzieli. Kto by jednak zbluźnił przeciwko Duchowi
Świętemu, nie dostąpi odpuszczenia na wieki, ale będzie winien
grzechu wiekuistego"
(Mar. 3:28-29)
oraz
„Każdemu, kto powie słowo przeciwko Synowi Człowieczemu,
będzie odpuszczone; lecz kto by bluźnił przeciwko Duchowi
Świętemu, temu nie będzie odpuszczone"
(Łuk. 12:10)?
Według katechizmu wyróżniamy 6 grzechów przeciw
Duchowi Świętemu.
Pan Jezus powiedział, że ten rodzaj grzechu jest
szczególnie niebezpieczny, bo sprowadza na duszę
stan zatwardziałości, która czyni ją niezdolną do
przyjęcia Bożego przebaczenia.
1. GRZESZYĆ ZUCHWALE W NADZIEI MIŁOSIERDZIA
BOŻEGO.
Bywają tacy ludzie, którzy mówią: "Dlaczego mam
pokutować w tak młodym wieku? Jak się zestarzeję, to się
będę dużo modlił, a Pan Bóg jest miłosierny, to mi na pewno
wybaczy". I tak bardzo często dopuszczają się bardzo
ciężkich grzechów, w nadziei, że Pan Bóg im wybaczy, bo
jest miłosierny.
Nie wolno jednak zapominać, że Bóg jest także sprawiedliwy, bo za
dobre wynagradza, a za złe karze. Żaden dobry uczynek nie
pozostaje bez nagrody i żaden zły bez kary!
Grzeszyć, dlatego, że Bóg jest miłosierny, jest równoznaczne z
ubliżaniem Mu i lekceważeniem Jego dobroci.
2. ROZPACZAĆ ALBO WĄTPIĆ O ŁASCE BOŻEJ.
Ktoś na przykład nie chce dać się skłonić do pokuty za
grzechy, bo uważa, że dla niego nie ma już litości. Stan taki
nazywamy rozpaczą.
Jako że grzech ten zamyka drogę do zbawienia, jest
grzechem przeciw Duchowi Świętemu. Tak samo jest, gdy ktoś
dobrowolnie wątpi, że łaska Boża może go ocalić.
3. SPRZECIWIAĆ SIĘ UZNANEJ PRAWDZIE CHRZEŚCIJAŃSKIEJ.
Są ludzie, którzy oszukują swoje sumienie. Mówią np.
"Ja w Boga wierzę, nikomu nic złego nie robię, wierzę w to, czego
uczą w Kościele, ale za nic nie uwierzę, by Bóg mógł być tak
surowy, żeby mnie karać za to, że żyję bez ślubu".
Jeśli ktoś utwierdza się w takim stanie, przeżyje całe życie
w grzechu śmiertelnym i umrze bez pokuty oraz żalu. Wiadomo, że
śmierć w takim stanie oznacza potępienie wieczne.
4. BLIŹNIEMU ŁASKI BOŻEJ NIE ŻYCZYĆ LUB ZAZDROŚCIĆ.
W Starym Testamencie mamy przykład króla Saula,
który zazdrościł Dawidowi łaski i upodobania Bożego do tego
stopnia, że usiłował go zabić. Tymczasem łaska Boża jest
dobrowolnym Bożym darem i powinniśmy być wdzięczni
Bogu, że Swoich łask użycza nam i naszym bliźnim.
5. PRZECIWKO ZBAWIENNYM NATCHNIENIOM
MIEĆ ZATWARDZIALE SERCE.
Przypuśćmy, że ktoś popadł w grzechy śmiertelne- Boże miłosierdzie
chce go ratować, bo może ktoś modli się za niego. Pan Bóg przypomina
wtedy takiemu grzesznikowi o nagrodzie i karze wiecznej, czasem
stawia na jego drodze kogoś, kto go wzywa do opamiętania. Wszystko
na próżno. Grzesznik taki prawie siłą tłumi w sobie myśli o Bogu i życiu
wiecznym, bo na przykład chce zaimponować swojemu bezbożnemu
towarzystwu albo boi się, że będzie musiał zrezygnować z popełniania
takiego czy innego grzechu, do którego już jest mocno przywiązany.
UPORCZYWE ODRZUCANIE MYŚLI O POKUCIE, PROWADZI DO
ZATWARDZIAŁOŚCI SUMIENIA I W EFEKCIE DO ŚMIERCI
W GRZECHU ŚMIERTELNYM.
6. ODKŁADAĆ POKUTĘ AŻ DO ŚMIERCI.
Iluż to się zawiodło i przegrało swoje życie na wieki, bo liczyli na
to, że dopóki śmierć jest daleko, to można grzeszyć:
"Jak śmierć będzie blisko, to się nawrócę" .
Tymczasem śmierć przyszła niespodziewanie, wcale nie czekała
na starość ani chorobę. Śmierć przychodzi nagle i
niespodziewanie: zawał serca, wylew krwi do mózgu, wypadek...
Przyczyn może być mnóstwo. Jakże bardzo oszukują się ci, którzy
nawet nie pomyślą o pokucie za swoje grzechy, bo liczą na to, że
będą żyć długo...
A TYMCZASEM ONA PRZYJDZIE JAK ZŁODZIEJ, KIEDY SIĘ JEJ
NIKT NIE SPODZIEWA I NIE MA CZASU NA NAWRÓCENIE
W OSTATNIEJ CHWILI.
Grzechy przeciw Duchowi Świętemu są wyjątkowo niebezpieczne,
bo bezpośrednio narażają nas na utratę wiecznego zbawienia.
Wszystkie prowadzą do zatwardziałości serca, a więc stanu, w
którym człowiek nie jest zdolny żałować za swe grzechy albo z
rozpaczy, albo z niewiary i cynizmu.
Powinniśmy często prosić Boga, aby nas od tych grzechów
zachował.
WYNIKA Z TEGO, ŻE:
każdy grzech i każde bluźnierstwo może zostać przebaczone –
jeśli oczywiście grzesznik będzie go żałował.
A jeśli ktoś będzie pokutować za bluźnierstwo przeciwko Duchowi
Świętemu?
Czy nie ma przebaczenia dla człowieka, który żałuje popełnienia
tego grzechu?
Odpowiedź wydaje się następująca:
sama natura tego grzechu polega na tym, że człowiek
nie
chce go żałować, ponieważ ci, którzy się go dopuszczają i
trwają w nim, nie wiedzą, że grzeszą.
GRZECHY WOŁAJĄCE O POMSTĘ DO NIEBA
Niektóre grzechy śmiertelne w szczególny sposób naruszają
porządek społeczny. Teologia moralna, opierając się na Biblii,
wymienia, cztery grzechy wołające o pomstę do nieba:
1. UMYŚLNE ZABÓJSTWO
Chodzi tu najczęściej o mordowanie dzieci nienarodzonych i
nieuleczalnie chorych (aby odwrócić uwagę od potworności
zbrodni używa się niewinnie brzmiących słów :
aborcja i eutanazja
Grzechu tego mogą dopuścić się nie tylko lekarze dokonujący
tej zbrodni , ale także rodzice i wszystkie osoby , które miały
w tym swój udział , choćby nawet milczące przyzwolenie.
2. GRZECH SODOMSKI
Chodzi tu przede wszystkim o zboczenie homoseksualne i o
grzech kazirodztwa.
3. UCISKANIE UBOGICH , WDÓW I SIEROT
Grzech ten popełniają ci , którzy wykorzystują takie osoby lub
odmawiają im pomocy w potrzebie.
4. ZATRZYMYWANIE ZAPŁATY PRACOWNIKOM
Niesprawiedliwe , zaniżone wynagrodzenie , niewypłacanie w
terminie, płacenie alkoholem , nierządem , ociąganie się z
zapłatą za wykonywaną pracę itp.
GRZECHY CUDZE:
Grzechami cudzymi nazywa się nieadekwatną reakcję
na grzech drugiego człowieka:
1. Namawiać kogoś do grzechu.
2. Nakazywać grzech.
3. Zezwalać na grzech.
4. Pobudzać do grzechu.
5. Pochwalać grzech drugiego.
6. Milczeć, gdy ktoś grzeszy.
7. Nie karać za grzech.
8. Pomagać do grzechu.
9. Usprawiedliwiać czyjś grzech.
GRZECHY GŁÓWNE:
1. Pycha
2. Chciwość
3. Nieczystość
4. Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu
5. Zazdrość
6. Gniew
7. Lenistwo
ZAPAMIETAJ!!!