Typy i motywy

zachowań przedsiębiorczych

Głównymi motywami zachowań

przedsiębiorących są: chęć

zdobycia zysku, bogacenie się.

Jednakże liczą się również

niezależność czy też prestiż i

poważanie.

Ponadto, jeżeli przedsiębiorca

odnosi sukcesy, rośnie jego

poczucie własnej wartości,

pewność siebie a w najbliższym

otoczeniu zwiększa się jego

poważanie, prestiż.

Istotnym motywem

przedsiębiorczości jest chęć

osiągania i dominacji.

Wreszcie osoby

przedsiębiorcze dążą do

osiągnięcia władzy nad

innymi.

Wszystkie te motywy

kształtują motyw zasadniczy

– samorealizację.

Potrzeba samorealizacji stanowi

imperatyw postępowania jednostek w

celu założenia i rozwoju własnego

przedsiębiorstwa.

Człowiek samorealizujący się staje się

bardziej tolerancyjny dla otoczenia,

akceptuje siebie i innych, jest w stanie

koncentrować się na problemach a nie

na własnym ja, umie patrzeć na

rzeczywistość długookresowo,

perspektywicznie, czerpie radość z e

swoich działań, jest twórczy i ma

zainteresowania społeczne, co

pozwala mu wykazywać większa

empatię i szacunek dla innych ludzi,

traktując ich podmiotowo.

Ten idealistyczny obraz

jednostki samorealizującej się

jest dość zbieżny z ogólną

psychospołeczną

charakterystyką jednostki

przedsiębiorczej.

Wszystko to zezwala na

konkluzję, że przedsiębiorca

powinien być jednostką

wielowymiarową.

Przedsiębiorca to jednostka o

motywacjach hubrystycznych

- czyli związanych z dążeniem

do ciągłego

samodoskonalenia się,

akceptowania zmian i

innowacji.

Ich spełnienie powoduje

wzrost zadowolenia, poczucie

pewności siebie, wpływa na

wyższe poczucie własnej

wartości.

Przedsiębiorca to jednostka o

motywacjach kratycznych, które

związane są z potrzebą władzy, z

dążeniem do osiągania coraz

wyższych stanowisk w

hierarchicznych strukturach

organizacyjnych.

Jednostka przedsiębiorcza

powinna być zdolna do aktów

transgresji dotyczących stałego

poszerzania obszaru własnych

możliwości fizycznych,

intelektualnych, manualnych,

umysłowych.

Zdolna do poszerzania granic

poznania, przełamywania barier i

stereotypów, podejmowania

nowego typu działania.

To zdolność do ciągłego

doskonalenia się.

Typy przedsiębiorczości

- przedsiębiorca kupiec – prowadzący

działalność handlową.

- przedsiębiorca kapitalista – za pomocą

swoich zasobów finansowych zdobywa

środki produkcji a wytworzone w oparciu o

nie produkty przynoszą mu zysk.

- przedsiębiorca menedżer – wykonuje

funkcje przedsiębiorcy kierując się innymi

niż właściciel przedsiębiorca motywami i na

innych zasadach. (Menedżer to pracownik,

który w imieniu przedsiębiorcy podejmuje

decyzje o wykorzystaniu zasobów

przedsiębiorstwa. To osoba pracująca

twórczo, ale dla kogoś, otrzymująca

stosowne wynagrodzenie,

niewykorzystująca swojej wiedzy

bezpośrednio na swój własny rachunek, dla

pomnażania jedynie własnych korzyści).

- Przedsiębiorca lider – poszukujący

dziedzin, w których można odnieść

ponadprzeciętny sukces, dąży do

osiągnięcia nadzwyczajnych zysków,

nie boi się ryzyka. Jest to wyjątkowy

przedsiębiorca lub menadżer

charakteryzujący się większą

aktywnością, kreatywnością. Jest

bardzo skoncentrowany na przyszłości

i mocno zaangażowany w realizowane

przez siebie przedsięwzięcie

Wymienia się także:

Przedsiębiorczość zorientowaną

na wykorzystywanie szans –

działania przedsiębiorcze wynikają z

pozytywnych motywów, których istotą

jest chęć założenia przedsiębiorstwa,

które jest dla przedsiębiorcy

wyzwaniem i sposobem zaspokojenia

potrzeby samorealizacji, w warunkach

jasno sprecyzowanego przez

przedsiębiorcę celu i dążenia do jego

realizacji.

Przedsiębiorczość wymuszoną –

działalność pod przymusem

ekonomicznym, w celu zdobycia

środków na utrzymanie.

Przedsiębiorstwo i jego rozwój w tym

typie nie jest celem zasadniczym. W

sytuacji pojawienia się alternatywy

np. praca na etacie, przedsiębiorca

wymuszony zrezygnuje z działalności

na własny rachunek.

Przedsiębiorczość garażową – typ

przedsiębiorczości charakteryzujący

się małymi zasobami na starcie, ale

przy dużym zaangażowaniu osobistym

przedsiębiorcy skłonnego

eksperymentować i tworzyć.

„Garaż” jest tylko symbolem

innowacyjności, wolności działania,

ciężkiej pracy i swobody tworzenia.

Przedsiębiorczość korporacyjną-

podejście w ramach działań w

korporacji, którego celem jest

dostrzeganie szans i ich

wykorzystywanie.

Istotą jest tu innowacyjność w ramach

systemu organizacyjnego. Inaczej

można tu mówić o

intraprzedsiębiorczości,

przedsiębiorczości wewnętrznej.

Polega ona na równoważeniu

organizacji z działaniami

innowacyjnymi, których celem jest

zachowanie konkurencyjności.

Przedsiębiorczość

intelektualną –

wykorzystywanie wiedzy w celu

tworzenia wartości

ekonomicznych.

Poza wymienionymi typami

przedsiębiorczości, na

gruncie literatury

przedmiotu można dostrzec

także szereg innych.

Świadczy to o ogromnej

pojemności zjawiska

przedsiębiorczości oraz po

raz kolejny uwidacznia się

tu jej wieloaspektowość i

interdyscyplinarność.