LEKI ANTYPSYCHOTYCZNE
NEUROLEPTYKI
•
duże zróżnicowanie pod względem budowy
chemicznej
•
identyczny mechanizm działania
•
względna jednorodność efektów działania
Neuroleptyki efekt
działania
Uspokajajace
Antypsychotyczne
Przeciwwymiotne
Przeciwalergiczne
(wyj. poch
butyrofenonu)
Neuroplegiczne
MECHANIZM DZIAŁANIA
ANTYPSYCHOTYCZNEGO
W patomechaniźmie zaburzeń
psychicznych istotną rolę przypisuje się
występowaniu nieprawidłowości w
neuroprzekaźnictwie dopaminergicznym.
Nadmierne, fazowe pobudzenie neuronów
dopaminergicznych w strukturach układu
limbicznego odpowiada za wystąpienie
objawów wytwórczych (
urojenia, omamy,
objawy katatoniczne)
Neuroleptyki
mechanizm działania
MECHANIZM DZIAŁANIA
ANTYPSYCHOTYCZNEGO
Istotną rolę w zaburzeniach
psychicznych odgrywa patologia
kory czołowej, której dysfunkcja
prowadzi do upośledzenia
neuroprzekaźnictwa w niektórych
neuronach dopaminergicznych
co prowadzi do wystąpienia
objawów negatywnych
(zubożenie
emocjonalne, zobojętnienie)
MECHANIZM DZIAŁANIA
ANTYPSYCHOTYCZNEGO
Mechanizm działania leków
antypsychotycznych wiąże się z blokowaniem
przekaźnictwa dopaminergicznego.
Neuroleptyki są silnymi antagonistami
receptorów dopaminergicznych, zwłaszcza D2.
Ponadto neuroleptyki wykazują również
powinowactwo do innych receptorów: M, α1, 5-
HT2A, H1.
Zgodnie z dopaminergiczną koncepcją
zaburzeń psychicznych hamowanie układu
dopaminergicznego ma korzystny wpływ na
przebieg choroby, zwłaszcza na hamowanie
występowania objawów wytwórczych.
MECHANIZM DZIAŁANIA
ANTYPSYCHOTYCZNEGO
Blokowanie receptorów cholinergicznych
typu M przez leki antypsychotyczne
osłabia niepożądane (parkinsonowskie)
następstwa blokady dopaminergicznej.
Wywiera jednak wiele działań
niekorzystnych psychotropowych
(splątanie, stany majaczeniowe,
zaburzenia pamięci)
i obwodowych
(działania atropinowe).
Wiele leków neuroleptycznych blokuje
receptory histaminowe H1
co prowadzi
do działania przeciwalergicznego i
przeciwwymiotnego.
MECHANIZM DZIAŁANIA
ANTYPSYCHOTYCZNEGO
Blokowanie receptorów α1 przez leki
antypsychotyczne może mieć istotne
znaczenie w eliminowaniu zaburzeń
paranoidalnych.
W zaburzeniach typu paranoidalnego
występują objawy silnego pobudzenia
ośrodkowego układu noradrenergicznego.
Neurony noradrenergiczne miejsca sinawego
(locus coeruleus) związane są z procesami
aktywacji, uwagi i mechanizmem habituacji
(brak reakcji na powtarzające się bodźce)
nadmierne ich pobudzenie prowadzi do
zaburzenia selekcji bodźców i osłabienia
procesu habituacji.
MECHANIZM DZIAŁANIA
ANTYPSYCHOTYCZNEGO
Działanie antagonistyczne neuroleptyków
wobec receptorów α1 adrenergicznych
wzmacnia przeciwdopaminergiczny efekt
działania oraz wywiera wpływ uspokajający i
hipotensyjny.
Zdolność blokowania receptorów
serotoninergicznych wykazują neuroleptyki
nowej generacji (tzw. atypowe)
sulpiryd i
klozapina.
Działanie antagonistyczne wobec receptorów
5-HT2A zwiększa skuteczność wobec tzw.
objawów negatywnych (
zubożenia
emocjonalnego, objawów zobojętnienia)
oraz
osłabia niepożądane skutki pozapiramidowe.
WPŁYW NA PROCESY BEHAWIORALNE
Hamujące działanie na napęd ruchowy.
Działanie uspokajające
Hamowanie odruchów warunkowych (
np.
odruchu unikania)
Zaburzenia czynności układu
pozapiramidowego
parkinksonizm i dyskinezy.
Parkinksonizm odpowiada występującej u
zwierząt katalepsji.
Katalepsja
bezruch, niemożność inicjowania
ruchów dowolnych , osłupienie (katatonia),
zwiększona sztywność mięśni, drżenia
mięśniowe
występuje po podaniu wysokich
dawek neuroleptyków.
Katalepsję i zespołu parkinksonowego nie
wywołują tzw. atypowe neuroleptyki.
WPŁYW NA PROCESY
BEHAWIORALNE
Katalepsja i objawy parkinksonopodobne są
reakcjami zależnymi od siły zablokowania
przekaźnictwa dopaminergicznego.
Dyskinezy (objawy przeciwstawne do
katalepsji)
ruchy przymusowe często
dotyczące mięśni głowy np. żwaczy.
Dyskinezy są związane z rozwijaniem się stanu
nadwrażliwości receptorów
dopaminergicznych.
Hamowanie procesów kojarzeniowych
u
zwierząt przejawia się to osłabieniem
nabywania różnych odruchów warunkowych
odruchu obronnego, odruchu zdobywania
pokarmu.
WPŁYW NA PROCESY
BEHAWIORALNE
Mechanizm działania hamującego procesy
kojarzeniowe przez neuroleptyki wiąże się z
hamowaniem przekaźnictwa
katecholaminergicznego oraz z działaniem
cholinolitycznym.
Działanie uspokajające
Mechanizm działania uspokajającego związany
jest z hamowaniem neuroprzekaźnictwa
noradrenergicznego w OUN.
Działanie depresyjne na nastrój lub też
działanie przeciwdepresyjne (atypowe
neuroleptyki).
WPŁYW NA UKŁADY
HORMONALNE
Nasilenie wydzielania prolaktyny wskutek
zniesienia hamującego wpływu dopaminy na
wydzielanie tego hormonu w przysadce
mlekotok
Hamowanie wydzielania gonadotropin
przysadkowych
zaburzenia cyklu płciowego.
Upośledzenie wydzielania hormonu wzrostu.
Upośledzenie wydzielania ACTH
WPŁYW NA ŁAKNIENIE
DZIAŁANIE BEZPOŚREDNIE NA OŚRODEK ŁAKNIENIA
Niektóre neuroleptyki (chlorpromazyna)
poprawiają łaknienie przede wszystkim w
anorexia nervosa
bezpośrednie działanie
stymulujące funkcję ośrodka łaknienia.
DZIAŁANIE POŚREDNIE NA OŚRODEK ŁAKNIENIA
Haloperidol i pimozyd
(pochodna
difenylobutylopiperydyny)
nie wywierają
bezpośredniego działania pobudzającego na
ośrodek łaknienia, ale są skuteczne w leczeniu
anorexia nervosa.
Leki te hamują ośrodek sytości w podwzgórzu
ośrodek ten wpływa hamująco na łaknienie
poprzez mechanizmy noradrenergiczne i
serotoninergiczne.
DZIAŁANIE HIPOTERMICZNE
WPŁYW OŚRODKOWY
Obniżenie fizjologicznej temperatury
ciała przez zaburzenie czynności
ośrodka termoregulacji w podwzgórzu.
WPŁYW OBWODOWY
Obniżenie fizjologicznej temperatury
ciała poprzez działanie antagonistyczne
na obwodowe postsynaptyczne receptory
α1 adrenergiczne
rozszerzenie
skórnych naczyń krwionośnych
.
DZIAŁANIE
PRZECIWWYMIOTNE
Działanie przeciwwymiotne przez działanie
antagonistyczne w stosunku do receptorów
D2 w strefie chemoreceptorowej pnia mózgu
hamowanie wymiotów w przebiegu
mocznicy, nieżytów przewodu pokarmowego,
choroby popromiennej, wymiotów
polekowych, zaburzeń błędnikowych
Działanie przeciwwymiotne przez działanie
antagonistyczne w stosunku do receptorów
H1 w móżdżku, jądrze szlaku samotnego
hamowanie wymiotów pochodzenia
błędnikowego
(choroba lokomocyjna)
DZIAŁANIE
DRGAWKOTWÓRCZE
Wysoka aktywność drgawkotwórcza
pochodnych fenotiazynowych
Obniżenie progu drgawkowego,
Uczynnienie ognisk padaczkowych,
Wywoływanie napadów drgawkowych
Działanie drgawkotwórcze pochodnych
fenotiazynowych związane jest z
hamowaniem neuroprzekaźnictwa
katecholaminergicznego w OUN.
MIEJSCE DZIAŁANIA NEUROLEPTYKÓW
EFEKT ANTYPSYCHOTYCZNY
układ
mezolimbiczny DA
EFEKT POZAPIRAMIDOWY
układ
nigrostriatalny DA
EFEKT NEUROENDOKRYNNY
(mlekotok) droga
podwzgórzowo-przysadkowa DA
POPRAWA ŁAKNIENIA W ANOREXIA NERVOSA
mechanizmy NA i 5-HT, hamowanie ośrodka
sytości w podwzgórzu
DZIAŁANIE HIPOTERMICZNE
blokowanie
przekaźnictwa 5-HT i NA w podwzgórzu
DZIAŁANIE PRZECIWWYMIOTNE
blokowanie D2
w strefie chemoreceptorowej pnia mózgu.
DZIAŁANIE DRGAWKOTWÓRCZE
obniżenie
progu drgawkowego hamowanie
neuroprzekaźnictwa katecholaminergicznego
EFEKT ANTYPSYCHOTYCZNY
Leki antypsychotyczne wywierają
leczniczy wpływ na:
Objawy pozytywne (wytwórcze)
urojenia, omamy, podniecenie ruchowe
związane z przeżyciami psychotycznymi,
wrogość, pobudzenie
Objawy negatywne
zaburzenia
myślenia, zubożenie emocjonalne,
obojętność, zachowanie autystyczne.
Objawy depresyjne
obniżenie nastroju,
myśli samobójcze, poczucie mniejszej
wartości, poczucie braku perspektyw.
KLASYFIKACJA NEUROLEPTYKÓW
I.
Pochodne fenotiazyny
Pochodne fenotiazyny z łańcuchem
alifatycznym
chlorpromazyna,
acepromazyna, promazyna
,
triflupromazyna
Pochodne fenotiazyny z pierścieniem
piperazynowym
flufenazyna,
perazyna, perfenazyna,
prochlorperazyna
Pochodne fenotiazyny z pierścieniem
piperydynowym
tiorydazyna
KLASYFIKACJA NEUROLEPTYKÓW
II. Pochodne butyrofenonu
droperidol
haloperidol
fluanizon
III. Pochodne tioksantenu
chlorprotiksen
flupentiksol
zuklopentiksol
KLASYFIKACJA NEUROLEPTYKÓW
IV. Pochodne difenylobutylopiperydyny
pimozyd
penfluridol
fluspirilen
V. Pochodne benzamidu
sulpirid
VI. Atypowe leki neuroleptyczne
klozapina
kwetiapina
olanzapina
LEKI ANTYPSYCHOTYCZNE STOSOWANE U
PSÓW I KOTÓW
LEK
PIES
KOT
Acepromazyna
0,5-2 mg/kg p.o
co 8 godz
1-2 mg/kg p.o co
8 godz
Chlorpromazyna
0,8-3,3 mg/kg p.o
co 6 godz
3-6 mg/kg p.o co
24 godz
Promazyna
2-6 mg/kg i.m co
6 godz
2-4,5 mg/kg i.m
co 24 godz
Tiorydazyna
1-3 mg/k p.o co
24 godz
-----------------------
Haloperidol
0,05-2 mg/kg p.o
co 12 godz
0,1-1 mg/kg p.o
co 24 godz
Pimozyd
0,03-0,3 mg/kg
p.o co 24 godz
------------------------
---
Klozapina
1-7 mg/kg p.o co
24 godz
------------------------
----
Sulpirid
5-10 mg/kg p.o co
24 godz
------------------------
----
ACEPROMAZYNA
Jest neuroleptykiem o niskiej aktywności
antypsychotycznej
blokuje
postsynaptyczne receptory D2 i zwiększa
obrót dopaminy.
Wywiera silne działanie uspokajające,
ogranicza spontaniczną aktywność,
wywiera działanie cholinolityczne, blokuje
receptory H1 i α1 adrenergiczne w OUN.
Jest lekiem stosowanym w premedykacji,
jako lek przeciwwymiotny w chorobie
lokomocyjnej oraz
u psów i kotów
nadpobudliwych.
.
ACEPROMAZYNA
Nie stosować:
U psów dużych ras, bokserów,
greyhound
U psów młodych, starych
W stanach kachektycznych
U zwierząt osłabionych
Samic ciężarnych
U zwierząt z padaczką
U zwierząt z występujacą supresją
szpiku kostnego neutropenia.
CHLORPROMAZYNA
Efekt działania podobny do
acepromazyny
Jednak wywiera duże działanie.
Ostrożnie stosować u kotów
powoduje
bardzo silny efekt pozapiramidalny.
U psów i kotów lek jest stosowany w
premedykacji, w zapobieganiu
wymiotom oraz
w leczeniu nadmiernego
pobudzenia.
Nie jest skuteczna w leczeniu fobii oraz
stanów lękowych u zwierząt. !!!!!!
PROMAZYNA
Działanie farmakologiczne podobne do
acepromazyny.
Jest stosowana w premedykacji, jako lek
przeciwwymiotny i
do uspokojenia
zwierząt w stanach uciążliwej dla
właściciela nadpobudliwości.
Nie wykazuje skutecznego działania w
leczeniu agresji, występujących fobii i
stanów lękowych.
U zwierząt zwiększa ich wrażliwość na
bodźce dźwiękowe.
TIORYDAZYNA
Wykazuje słabe działanie przeciwdepresyjne,
umiarkowane działanie uspokajające.
Jest skuteczna w niwelowaniu zespołu
nerwicowego z objawami somatycznymi.
Jest neuroleptykiem wykazującym bardzo
słabe efekty pozapiramidowe.
Nie stosować u kotów. !!!!!!
U psów wykazuje wysoka aktywność w
eliminowaniu nadmiernych pobudzeń
(wędrówki nocne, uciążliwe nieuzasadnione
szczekanie, uporczywe kopanie, łapanie
nieistniejących owadów).!!!!
Nie jest skuteczna w leczeniu agresji i
fobii. !!!!!
HALOPERIDOL
Haloperidol wykazuje silne działanie
uspokajające i umiarkowane działanie
antypsychotyczne.
U psów haloperidol wykazuje umiarkowana
skuteczność w leczeniu różnych typów
agresji.
Haloperidol wykazuje również skuteczność
w leczeniu zachowań stereotypowych u
psów i kotów
nadmierna pielęgnacja
sierści, wygryzanie łap, ogona.
Lek jest skuteczny w eliminowaniu
uporczywej dominancji i bójek u kotów
przetrzymywanych grupowo.
PIMOZYD
Lek wykazuje bardzo sine działanie
antypsychotyczne, aktywizujące, umiarkowane
działanie uspokajające.
Wykazuje również zdolność wywoływania silnych
zaburzeń pozapiramidowych.
Należy do neuroleptyków o bardzo długim czasie
działania (okres półtrwania powyżej 55 godzin)
Leku nie należy stosować dłużej niż przez okres 4
dni efekt działania utrzymuje się przez kolejne 5
dni po zakończeniu terapii.
Może być stosowany jedynie u psów w terapii
zachowań stereotypowych.
Nie wolno równocześnie podawać z antybiotykami
makrolidowymi, lekami przeciwgrzybiczymi !!!
KLOZAPINA
Należy do „atypowych neuroleptyków”
wykazuje
silne powinowactwo do receptorów D2 i 5-HT2.
Blokuje znacznie mniej receptorów D2 niż
klasyczne neuroleptyki
nie wywołuje działań
niepożądanych na układ pozapiramidowy.
Wykazuje silne działanie blokujące receptory α1 i
α2 adrenergiczne, histaminowe H1 i
cholinergiczne receptory M.
Wykazuje silne działanie uspokajające.
Stosowana jedynie u psów.
Jest skuteczna w leczeniu psich narowów
natarczywe ucieczki i wędrówki, uporczywe
ujadanie, wylizywanie, wygryzanie, pożeranie
rzeczy niejadalnych.
KLOZAPINA
Wykazuje umiarkowana skuteczność w
leczeniu agresji.
Jest lekiem bardzo silnie działającym
mielotoksycznie
może wywołać zagrażającą
życiu agranulocytozę.
W trakcie leczenia należy obowiązkowo
monitorować liczbę leukocytów.
Wykazuje również działanie kardiotoksyczne.
Jest lekiem wywierającym bardzo silne
działanie cholinolityczne
wzrost ciśnienia
śródgałkowego (jaskra), nadmierne
ślinienie, zwolniona perystaltyka jelit,
zatrzymanie moczu.
SULPIRYD
Jest selektywnym antagonista receptora
D2.
Wykazuje silny efekt antypsychotyczny,
słabe działanie uspokajające.
Wywiera słabe działanie pozapiramidowe.
Nie wywiera działania antagonistycznego
w stosunku do receptorów H1, 5-HT, M i
α1 adrenergicznego.
Jest skuteczny w eliminowaniu zachowań
stereotypowych u psów.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
OUN:
Nadmierna sedacja
Obniżenie napędu i aktywności
Akatyzja
konieczność częstego zmieniania pozycji
Objawy hiperkinetyczne i dyskinetyczne
Poneuroleptyczny zespół Parkinksona
Napady padaczkowe
Ośrodkowy zespół antycholinergiczny
Złośliwy zespół neuroleptyczny
objawy
Parkinksona + katalepsja + hipertermia + zaburzenia
świadomości + zaburzenia oddechowo-krążeniowe +
uszkodzenie mięśni z wysokim wzrostem aktywności
fosfatazy kreatyninowej w surowicy.
Układ krążenia:
Tachykardia
Obniżenie ciśnienia tętniczego
Ortostatyczny spadek ciśnienia krwi
Inne narządy i układy:
Przyrost masy ciał
Obniżenie libido
Zaburzenia cyklu płciowego
Nadwrażliwość na światło
Mlekotok
Hiperglikemia
Uszkodzenie wątroby
Leukopenia, agranulocytoza
INTERAKCJE NEUROLEPTYKÓW Z INNYMI
LEKAMI
LEK
EFEKT INTERAKCJI
Leki nasenne
Nasilenie działania nasennego,
depresja ukł. krążenia
Opioidy analgetyczne
Nasilenie działania
przeciwbólowego i
depresyjnego na ośrodek
oddechowy
Trójpierścieniowe leki
przeciwdepresyjne i
inhibitory MAO
Spotęgowanie działania
kardiotoksycznego, nasilenie
działań drgawkotwórczych
Cholinolityki
Nasilenie działania
cholinolitycznego
Adrenolityki i
sympatykolityki
Nasilenie działania
hipotensyjnego
NLPZ
Nasilenie działania
mielotoksycznego
Agoniści receptorów D2
(inhibitory uwalniania
prolaktyny)
Zniesienie działania
Leki moczopędne
Osłabienie działania
neuroleptyków.
SYNDROM SEROTONINOWY
Bardzo poważne, zagrażające życiu zwierzęcia
działanie niepożądane leków przeciwdepresyjnych
hamujących wychwyt zwrotny serotoniny
(fluoksetyny)
Może wystąpić po stosowaniu leku w wysokich
dawkach.
Może wystąpić też przy równoczesnym podawaniu
preparatów zawierających tryptofan (suplement
diety).
Nie należy też łączyć SIRS z buspironem (agonista
receptorów serotoninowych), trójcyklicznymi
lekami przeciwdepresyjnymi, inhibitorami MAO-B.
OBJAWY KLINICZNE SYNDROMU
SEROTONINOWEGO
Neurologiczne:
Niepokój
Przeczulica
Drżenia mięśniowe
Drgawki
Splątanie
Śpiączka
Śmierć
OBJAWY KLINICZNE SYNDROMU
SEROTONINOWEGO
Autonomiczne:
Duszność
Tachykardia
Nadmierne ślinienie
Hypertermia
Zaburzenia ze strony przewodu
pokarmowego
Bóle brzucha
Nudności
Wymioty
Biegunka
Postępowanie
natychmiastowe odstawienie leków mogących wywołać
syndrom
poprawa stanu klinicznego zazwyczaj w
ciągu 24 godzin
monitorowanie podstawowych funkcji życiowych –
krążenie, oddech
tlenoterapia, zastosowanie
respiratora w niewydolności oddechowej
Podanie antagonisty receptorów serotoninowych
cyproheptadyny 1,1 mg/kg co 1-4 godz.
podawanie leków przeciwgorączkowych i
zmniejszających napięcie mięśniowe np. diazepam ,
klonazepam , lorazepam , fenobarbital
nawadnianie (wlewy kroplowe) i obniżanie temperatury
ciała
zimne okłady na ciało, wymuszony obieg
powietrza.
obniżenie ciśnienia tętniczego poprzez podanie
nifedypiny, enalaprilu.
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ