Układ mięśniowy narządu
żucia
M. żwaczowe
M. nadgnykowe
M. podgnykowe
M. mimiczne
M. języka
M. podniebienia miękkiego
Skład układu mięśniowego
narządu żucia
4 pary mięśni:
M. skroniowe
M. skrzydłowe boczne
M. skrzydłowe przyśrodkowe
M. żwacze
Ich czynność polega wyłącznie na poruszaniu żuchwy w
celu chwytania, przecinania i rozcierania pożywienia – żucia
Tworzą zarówno wspólną grupę czynnościową jak i
rozwojową gdyż pochodzą z mięśniówki I łuku skrzelowego
Mięśnie żwaczowe
Największy i najsilniejszy w tej grupie
Leży w dole skroniowym
Rozróżniamy włókna przednie (bardziej pionowe)
i tylne (poziome)
Przyczepy:
Kresa skroniowa dolna, ściana przyśrodkowa dołu
skroniowego
aż
do
grzebienia
podskroniowego,
powierzchnia wewnętrzna powięzi skroniowej, łuk
jarzmowy
Wyrostek dziobiasty żuchwy
Mięsień
skroniowy
(m.
temporalis)
Czynności:
Włókna poziome cofają wysuniętą żuchwę
Podnoszenie i obracanie żuchwy nieco na zewnątrz
Zaciskanie zębów
Unerwienie:
Nn. Skroniowe głębokie od
n. żuchwowego
(trzeciej gałęzi n. trójdzielnego)
Mięsień skroniowy (m.
temporalis)
Silny, prostokątny mięsień leżący na bocznej
powierzchni gałęzi żuchwy
Przyczepy:
Cz. Powierzchowna:
Dolny brzeg kości jarzmowej i łuk jarzmowy do szwu
skroniowo-jarzmowego
Powierzchnia boczna dolnej części gałęzi i kąta żuchwy
Cz. Głęboka
Tylna część łuku jarzmowego
Łączą się z włóknami powierzchownymi
Nieliczne przyczepiają się powyżej do gałęzi żuchwy
Mięsień żwacz (m.
masseter)
Czynności:
Tak samo jak m. skroniowy,
unosi żuchwę i obraca nieco
na zewnątrz
Unerwienie:
N. żwaczowy od nerwu
żuchwowego
(3 gałąź n. trójdzielnego)
Mięsień żwacz (m.
masseter)
Położony do wewnątrz od gałęzi żuchwy
Przyczepy:
Dół skrzydłowy kości klinowej, wyrostek
piramidowy kości podniebiennej i mały
przylegający odcinek szczęki
Powierzchnia
przyśrodkowa
kąta
żuchwy
(guzowatość skrzydłowa)
M. skrzydłowy przyśrodkowy
(m. pterygoideus medialis)
Czynności:
Unosi żuchwę
Kurcząć się jednostronnie obraca żuchwę nieco na
zewnątrz
Unerwienie:
N. skrzydłowy przyśrodkowy
od nerwu żuchwowego
(trzecia gałąź n. trójdzielnego)
M. skrzydłowy przyśrodkowy
(m. pterygoideus medialis)
Leży w dole podskroniowym
Przyczepy:
Głowa górna
Grzebień podskroniowy i powierzchnia podskroniowa skrzydła
większego kości klinowej
Głowa dolna
Powierzchnia
zewnętrzna
blaszki
bocznej
wyrostka
skrzydłowatego, powierzchnia podskroniowa szczęki
Obie głowy kończą się w dołku skrzydłowym wyrostka
kłykciowego żuchwy; włókna głowy górnej przyczepiają się
częściowo do powierzchni przedniej torebki stawowej i krążka
stawowego stawu skroniowo-żuchwowego
M. skrzydłowy boczny
(m. pterygoideus lateralis)
Czynności
Równoczesny skurcz obu mięśni wysuwa żuchwę do
przodu (główka stawowa wraz z krążkiem ustawia się
obustronnie pod guzkiem stawowym)
Jednostronny skurcz skręca żuchwę do wewnątrz
(główka tej samej strony przesuwa się do
przodu, drugostronna pozostaje
na miejscu)
Unerwienie:
N. skrzydłowy boczny
od n. żuchwowego
M. skrzydłowy boczny
(m. pterygoideus lateralis)
mostkowo-gnykowy
łopatkowo-gnykowy
mostkowo-tarczowy
tarczowo-gnykowy
Funkcja mięśni podgnykowych polega na ustaleniu położenia kości
gnykowej. Staje się ona wtedy punktem podparcia w pracy mięśni
języka lub w czasie obniżania żuchwy.
Są unerwione przez pętlę szyjną – gałąź mięśniową długą splotu
szyjnego (do mięśnia tarczowo-gnykowego włókna dochodzą drogą
nerwu podjęzykowego).
Mięśnie podgnykowe:
Przyczepia się do tylnej powierzchni rękojeści
mostka, końca mostkowego obojczyka, a także
pomiędzy tymi kośćmi, na torebce stawu
mostkowo-obojczykowego.
Końcowy
przyczep
znajduje się na trzonie kości gnykowej. Mięsień leży
do przodu od mięśni: mostkowo-tarczowego i
tarczowo-gnykowego.
Obniża lub ustala kość gnykową; w nieznacznym
zakresie może pełnić rolę mięśnia wdechowego.
Mięsień mostkowo-gnykowy
(musculus sternohyoideus)
Mięsień posiada dwa brzuśce: górny i dolny,
rozdzielone ścięgnem pośrednim.
Przyczepia się do części bocznej górnego brzegu
łopatki i więzadła poprzecznego górnego łopatki.
Końcowy przyczep znajduje się na trzonie kości
gnykowej.
Obniża lub ustala kość gnykową; napina blaszkę
przedtchawiczą powięzi szyi, poszerzając światło
żyły szyjnej wewnętrznej.
Mięsień łopatkowo-gnykowy
(musculus omohyoideus)
Przyczepia się do tylnej powierzchni rękojeści
mostka i chrząstki pierwszego żebra.
Końcowy przyczep znajduje się na kresie
skośnej chrząstki tarczowatej krtani.
Obniża lub ustala kość gnykową; obniża
chrząstkę tarczowatą krtani; może pełnić
rolę mięśnia wdechowego.
Mięsień mostkowo-tarczowy
(musculus sternothyroideus)
Przyczepia się do kresy skośnej chrząstki
tarczowatej krtani. Końcowy przyczep leży na
trzonie i rogach większych kości gnykowej.
Obniża lub ustala kość gnykową; unosi
chrząstkę tarczowatą krtani.
Mięsień tarczowo-gnykowy
(musculus thyrohyoideus)
dwubrzuścowy
rylcowo-gnykowy
żuchwowo-gnykowy
bródkowo-gnykowy
Mięśnie nadgnykowe:
Składa się z dwóch brzuśców: przedniego i
tylnego. Brzusiec tylny przyczepia się do
wcięcia sutkowego kości skroniowej, przedni
zaś do dołu dwubrzuścowego żuchwy. Oba
brzuśce
łączy
ścięgno
pośrednie,
przytwierdzone do kości gnykowej.
Mięsień dwubrzuścowy
(musculus digastricus)
Przy ustalonej kości gnykowej opuszcza żuchwę; przy
ustalonej żuchwie podnosi kość gnykową; działając
samodzielnie brzuśce: przedni i tylny, przesuwają
dodatkowo kość gnykową odpowiednio do przodu
lub do tyłu.
Brzusiec przedni jest unerwiony przez nerw
żuchwowo-gnykowy od nerwu zębodołowego
dolnego (od nerwu żuchwowego). Brzusiec tylny –
przez gałąź dwubrzuścową nerwu twarzowego.
Mięsień dwubrzuścowy
cd.
Przyczepia się do wyrostka rylcowatego kości
skroniowej oraz do trzonu i rogów większych
kości gnykowej.
Unosi i cofa kość gnykową.
Jest unerwiony przez gałąź mięśnia rylcowo-
gnykowego od gałęzi dwubrzuścowej nerwu
twarzowego.
Mięsień rylcowo-gnykowy
(musculus stylohyoideus)
Przyczepia się do kresy żuchwowo-gnykowej żuchwy
oraz do szwu łącznotkankowego biegnącego od
spojenia żuchwy do kości gnykowej.
Przy ustalonej kości gnykowej opuszcza żuchwę; przy
ustalonej żuchwie unosi kość gnykową i napina dno
jamy ustnej, unosząc język.
Jest unerwiony przez nerw żuchwowo-gnykowy od
nerwu zębodołowego dolnego.
Mięsień żuchwowo-gnykowy
(musculus mylohyoideus)
Przyczepia się do kolca bródkowego żuchwy i
trzonu kości gnykowej.
Unosi kość gnykową; opuszcza żuchwę; unosi
język w pierwszej fazie połykania.
Jest unerwiony przez pętle szyjną (włókna
dochodzą razem z nerwem podjęzykowym).
Mięsień bródkowo-gnykowy
(musculus geniohyoideus)
Odzwierciedlają stany psychiczne (radość smutek,
gniew, strach)
Działają na skórę twarzy, mając w niej
przynajmniej jeden przyczep
Mięśnie mimiczne
W obrębie narządu żucia zaliczamy tu:
Mięśnie otoczenia szpary ustnej
Biegnące promienisto
mięśnie: obniżający wargę dolną, obniżający kąt ust, śmiechowy,
jarzmowy większy i mniejszy, dźwigacz wargi górnej i skrzydła nosa,
dźwigacz wargi górnej, dźwigacz kąta ust
Tworzą ściany przedsionka jamy ustnej, biorą udział
w czynnościach takich jak ssanie, połykanie, żucie, mowa
Okrężne – tylko mięsień okrężny ust
Zwiera szparę ustną, przyciska wargi do zębów, antagonista mięśni
biegnących promienisto do warg
M. policzkowy
M. bródkowy
Mięśnie mimiczne
Są antagonistami w stosunku do m. warg i
policzków
Język bierze udział w ssaniu, żuciu połykaniu
i mowie
Wyróżniamy mięśnie:
Zewnętrzne
Wewnętrzne
Mięśnie języka
M. zewnętrzne
M. bródkowo-językowy
Wysuwa i przyciska język do dna jamy ustnej
M. gnykowo-językowy
Obniża brzegi języka, pociąga go ku tyłowi i dołowi
M. rylcowo językowy
Pociąga język ku tyłowi i górze, czynny jest przy połykaniu
M. wewnętrzne
Podłużny języka górny i dolny
Skracają język
Poprzeczny języka
Zwęża i pogrubia
Pionowy języka
Poszerza i wydłuża
Mięśnie języka
Ograniczają od góry i tyłu jamę ustną
Czasowo oddzielają nosową część gardła od
gardła środkowego i jamy ustnej; ma to
znaczenie dla czynności, które wymagają
wytworzenia ujemnego ciśnienia w jamie
ustnej, np. przy ssaniu czy połykaniu
Mięśnie podniebienia miękkiego
Dźwigacz podniebienia miękkiego
Unosi podniebienie i ustawia je poziomo
Napinacz podniebienia miękkiego
Unosi i napina
Podniebienno-językowy
Obniża podniebienie lub unosi język
Podniebienno-gardłowy
Zbliża do siebie łuki podniebienne
Mięsień języczka
Unosi i skraca języczek
Mięśnie podniebienia miękkiego
Ruch odwodzenia
Równoczesny skurcz m. skrzydłowych bocznych w połączeniu
z mięśniami nadgnykowymi
Ruch przywodzenia
Obustronny
skurcz
mięśni:
skroniowych,
żwaczy
i
skrzydłowych przyśrodkowych
Ruch wysuwania
Obustronny symetryczny skurcz m. skrzydłowych bocznych
Cofanie
Z pozycji wysuniętej odbywa się przez skurcz tylnych
(poziomych) włókien m. skroniowych
Ruchy wykonywane przez
żuchwę
Czynność układu mięśniowo-nerwowego wpływa na
prawidłowe kształtowanie się szczęki i łuków zębowych,
zwłaszcza w okresie rozwoju; wyrastające zęby i
kształtujące się łuki zębowe pozostają pod wpływem
otaczających je mięśni
Antagonistycznie działające grupy mięśni zachowująca
wzajemną czynnościową równowagę współdziałają w
prawidłowym
kształtowaniu
się
poszczególnych
elementów narządu żucia, a tym samym wpływają na
ich właściwe ustawienie w stosunku do części
twarzowej czaszki.
Równowaga czynnościowa
mięśni narządu żucia
Dziękujemy.