Migotanie komór
Migotanie przedsionków
Trzepotanie przedsionków

Kamil Kasprzak R2

MIGOTANIE KOMÓR (Ventricular

Fibrillation, VF, V-fib)

• Zaburzenie rytmu serca, polegające na

szybkiej i nieskoordynowanej pracy serca

• Zapis EKG zespołu QRS ma postać

nieregularnej sinusoidy

• Częstość akcji serca w takiej sytuacji

może dochodzić do 600 pobudzeń na
minutę

• VF może być

wysokofalowe albo niskofalowe.

Postępowanie  w przypadku

potwierdzonego zapisem migotania

komór :

• Defibrylacja (2-fazowy: 120-200J, 1-

fazowy: 360J)

• 2 min RKO
• Ocena rytmu
Podawane leki:
• Adrenalina (1 mg co 3-5 min)
• Amiodaron (300 mg, 150 mg)
• Lidokaina (1-1,5 mg/kg, 0,5-0,75 mg/kg –

max 3 dawki lub 3 mg/kg)

VF a czas

• Około 50% przeżycie po 5 minutach
• Przeżycie spada o 7% do 10% co minutę (bez

RKO)

• Szybka defibrylacja jest kluczem do sukcesu
• RKO wydłuża VF, spowalnia umieranie

Minuty: utrata przytomności do pierwszej
defibrylacji

Ciekawostka z wikipedii:

Nazwa migotanie

komór pochodzi od wrażenia, jakie
daje nieskoordynowana praca serca,
widoczna przy otwartej klatce
piersiowej. Serce podczas napadu
wygląda, jakby migotało światło lamp
nad stołem operacyjnym.

MIGOTANIE PRZEDSIONKÓW ( atrial

fibrillation, AF)

• Najczęstsze zaburzenie rytmu serca
• Nieskoordynowane pobudzenie

przedsionków serca

• Może towarzyszyć szybka akcja

komór

• W skutek mechanizmu mikroreentry

(wielokrotne patologiczne
pobudzenia)

Klasyfikacja:

• Migotanie przedsionków rozpoznane po raz

pierwszy 

• Nawracające migotanie przedsionków - jeżeli

wystąpiło powyżej 2 epizodów.

• Napadowe migotanie przedsionków  - trwa

poniżej 7 dni (zwykle ustępuje do 24h), samoistnie
ustępuje

• Przetrwałe migotanie przedsionków - trwa

powyżej 7 dni, nie ustępuje samoistnie.

• Utrwalone migotanie przedsionków - zwykle

długotrwałe, próby kardiowersji były nieskuteczne,
lub nie podjęto takich prób.

Obraz EKG:

• całkowita niemiarowość komór z częstością

akcji serca zwykle około 100-150/min

• brak załamków P
• odstępy R-R nieregularne
• obecna fala migotania - fala f (falujący

ruch linii izoelektrycznej najlepiej widoczny
w odprowadzeniu V

1

, o częstości około

350-600/min.)

• zespoły QRS zwykle wąskie

Postępowanie:

• Często ustępuje samoistnie
• Jeśli objawy są wyrażone w sposób umiarkowany, leczenie polega na

farmakologicznej kontroli częstości rytmu komór. Stosuje
się werapamil , diltiazem, β-blokery lub digoksynę, wyrównuje
ewentualne zaburzenia poziomu jonów magnezu i potasu i oczekuje
na ustąpienie napadu.

• Przy przedłużającym się migotaniu przedsionków stosuje się

kardiowersję, najczęściej farmakologiczną. Stosuje
się propafenon , flekainid lub amiodaron. Jeśli napad trwa poniżej 48
h kardiowersję można wykonać bez wcześniejszego przygotowania w
postaci leczenia przeciwkrzepliwego. Kardiowersja farmakologiczna
jest najbardziej skuteczna jeżeli napad trwa poniżej 7 dni.

• Z chwilą gdy napad migotania przedsionków wywołuje zaburzenia

hemodynamiczne lub towarzyszy mu ból wieńcowy stosuje się
kardiowersję elektryczną.

TRZEPOTANIE PRZEDSIONKÓW

(atrial flutter, AFI)

• Szybki, uporządkowany rytm serca
• Pochodzenia przedsionkowego
• O częstości 250-350/ minutę

Kryteria rozpoznania:

• Fala F wychyleń przedsionkowych o

częstotliwości 250-350/ min, o zmiennym
ukształtowaniu, w odprowadzeniach
kończynowych II, III, aVF  gdzie
przybierają one wygląd „zębów piły"

• Brak linii izoelektrycznej między

wychyleniami przedsionkowymi w
odprowadzeniach kończynowych

• Zazwyczaj miarowy rytm komór.