Zróżnicowanie społeczne,
nierówności i ruchliwości społeczne
Struktura społeczna
• Układ kategorii obejmujących rodziny, grupy
etniczne, pracowników określonych
przedsiębiorstw czy wspólnoty lokalne
(Domański)
• System nierówności, którego elementami są
klasy, warstwy, kategorie o różnym poziomie
wykształcenia i grupy społeczno-zawodowe
(Domański)
• Struktura klasowa formułuje się w ramach
zawodowego podziału pracy, na bazie struktur
rynkowych i podziałów własności
• U zarania nowoczesnych społeczeństw
przemysłowych powstał wzorzec społeczeństwa
merytokratycznego, to jest takiego, w którym
miejsce człowieka w hierarchii społecznej zależy
od niego samego (a dokładnie od jego zasług) i
nie ma żadnych przeszkód, aby każdy mógł
zająć takie, jakie mu się należy stosownie do
wyposażenia intelektualnego i cech osobowości.
• Zakład swobodny przepływ jednostek w
hierarchii
Empiryczne badania zróżnicowania i
nierówności społecznych
• zróżnicowania i nierówności społeczne to
nierówności szans życiowych, to jest
szans „korzystania z utworzonych społecznie
dóbr ekonomicznych i kulturalnych normalnie
istniejących w społeczeństwie„
• Badania:
– podział dóbr między grupy lub kategorie
społeczne (zróżnicowanie i nierówności społeczne)
– jednostek do grup lub kategorii społecznych
nierówno obdzielonych dobrami (ruchliwość
społeczna)
Perspektywy podziałów społecznych
Marks
– podstawowe podziały w społeczeństwie są związane z
różnicą stosunku do środków produkcji
– te podziały odnoszą się nie tylko położenia ekonomicznego,
ale również w całym sposobie życia, dostępie do wła dzy,
wykształceniu, stylu myślenia, a także różnicami
światopoglądu, postaw politycznych
– klasę właścicieli środków produkcji - burżuazję, kapitalistów,
i klasę pozbawioną środków produkcji – proletariat
– między klasami istniej stały konflikt – to nie patologia, ale
stały element życia społecznego
– źródła międzygrupowych antagonizmów tkwią w
sprzeczności interesów ekonomicznych
– Klasa to nie tylko kategoria ekonomiczna, ale i
społeczna – ludzi o podobnym położeniu łączy
pewna świadomość społeczna
– „Świadomość klasowa" proletariatu w ujęciu Marksa
jest interpreto wana jako rozpoznanie przez członków
klasy robotniczej własnej roli w procesie produkcji,
ich stosunku do właścicieli środków produkcji i na
koniec zrozumienie, że mogą poprawić swoje
położenie tylko przez obalenie ustroju
– Inne podziały społeczne są pochodną
podziałów klasowych i dają się sprowadzić do
odmiennych interesów ekonomicznych
Weber
• Nierówności społeczne są rezultatem
walki o podział różnego rodzaju
skąpych zasobów dóbr zarówno
materialnych, jak i niematerialnych,
takich jak uznanie społeczne i władza
• płaszczyzna ekonomiczna - podział na
klasy, płaszczyzna prestiżu - podział
na stany, płaszczyzna polityczna -
podział na partie.
Klasa - Weber
• „«klasę» tworzą wyłącznie interesy ekonomiczne, i to związane z
istnieniem «rynku»„
• podział na klasy wyznacza nie stosunek do środków produkcji, ale
rodzaj szans na rynku, które zależą nie tylko od posiadania
własności, ale i kwalifikacji. Z różnego rodzaju zawodami wiąże się wy
konywanie najrozmaitszych usług, które mają zróżnicowaną wartość
ryn kową. Szansę na rynku wyznacza dysponowanie dobrami lub
umiejęt nościami pozwalającymi na osiąganie dochodów.
• Zgodnie z Weberowska koncepcją klasy, także posiadacze dzielą się
na klasy, ponieważ inaczej usytuowany na rynku jest rentier,
właściciel kapitału, a inaczej właściciel przedsiębiorstwa
produkcyjnego. Z kolei ci, którzy pozbawieni są własności, też tworzą
rozmaite klasy, różniące się typem oferowanych na rynku świadczeń.
Inne szansę ma na rynku wysoko wykwalifikowany specjalista, lekarz
czy prawnik a inną szewc czy krawiec
Stany - Weber
• Stany mają poczucie wspólnoty, klasy go nie mają
• Podczas kiedy sytuację klasową wyznaczają szansę na rynku,
to sytuację stanową wyznacza godność/prestiż społeczna,
która wiąże się z jakąś cechą wspólną pewnej liczby osób.
• Od każdego, kto chce należeć do danego stanu, oczekuje się
określonego stylu życia.
• Zachowanie dystansów wobec innych stanów
• podział na stany wiąże się ze sferą konsumpcji, podczas
gdy podział na klasy jest związany ze sferą produkcji.
• Położenie stanowe wyraża się w:
–
Conbium (wspólnota seksualna, zawieranie małżeństw w kręgu
równych)
–
Komensalizm (wspólne biesiadowanie, kształtujące styl życia)
Weber – stan a klasa
• Kiedy ubogi szwajcarski handlarz Guggenheim,
zaczynając od handlu obnośnego, dorobił się w
Ameryce milionowej fortuny, nie wystarczyło to,
by inni milionerzy zaczęli uważać go za równego
sobie. Bez względu na wysokość konta bankowego
dla Rothschildów był parweniuszem, z któ rym nie
mieli ochoty utrzymywać stosunków towarzyskich
i nie chcieli, by ich dzieci bawiły się z jego
dziećmi. Samo pojęcie „nowobogackiego" i kpiący
stosunek do takiej osoby doskonale oddaje
rozbieżność między sytuacją klasową a stanową.
Partie – Weber
• wszelkie grupy, które stawiają sobie
za cel wpływanie na aparat władzy i
budowanie go w miarę możności ze
swoich stronników
Stratyfikacja
• Termin używany do opisu społeczeństw, w których istnieje
nierówny podział dochodów, władzy, prestiżu oraz innych
pożądanych dóbr, i oznacza hierarchiczny układ
pojmowanych na wzór pokładów geologicznych —
poziomów położenia społecznego, które różni udział w
podziale tych dóbr.
• Tak rozumiana stratyfikacja obrazuje rozmieszczenie
jednostek na pewnej skali, nie jest natomiast opisem
społeczeństwa jako strukturalnie powiązanej całości.
• Np. szansę wykształcenia, zasięg wpływów na innych,
stopień szacunku, a nawet szansę doczekania późnego
wieku są w znacznej mierze już w punkcie startu określone
przez wyjściową pozycję jednostki w układzie
stratyfikacyjnym.
Wskaźniki uwarstwienia
społecznego
– dochód,
– wykształcenie mierzone liczbą lat nauki
– prestiż zawodu
• W perspektywie empirycznej przez stratyfikację
społeczną rozumiane są takie podziały społeczne, w
których pozycja społeczna ludzi może być ujmowana
jako wyższa lub niższa z punktu widzenia którejś z
wymienionych wyżej cech mierzalnych.
• Badania tak rozumianej stratyfikacji społecznej pokazują
nierówny rozdział takich dóbr jak formalne
wykształcenie, ranga zawodu, dochód.
• W wyniku tego nierównego rozdziału tworzą się
hierarchie
Różne definicje klasy
• Marks: Klasy są zasadniczymi segmentami
struktury społeczeństwa pojmowanego jako
swoista całość. Podstawą podziału na klasy
jest stosunek do własności środków produkcji.
Wszelkie podziały społeczne i związane z nimi
konflikty mają u podstaw podziały i konflikty
klasowe i mogą być do nich sprowadzone.
Klasy nie są kategoriami statystycznymi, ale
realnymi zbiorowościami zdolnymi do
wytworzenia poczucia wspólnoty.
cd.
• Weber: Podział na klasy występuje
tyl ko w jednym z trzech wymiarów
zróżnicowania społecznego, to jest
eko nomicznym. Klasa określa rodzaj
szans na rynku. Klasy nie są
zbiorowościami wytwarzającymi
poczucie wspólnoty.
cd.
• Werner: Klasa jest jednym z poziomów
hierarchicznego układu pozycji określanych przez
wysokość dochodów i szacunek społeczny. Jest
więc tym, co wielu socjologów nazywa warstwą.
• Rozumienie klasy w perspektywie
stratyfikacyjnej. Klasy w tym ujęciu rozumiane
są jako poziomy zróżnicowania społecznego w
płaszczyźnie ekonomicznej. Tak rozumiane klasy
są w gruncie rzeczy rodzajem warstw i jako takie
są częścią układu stratyfikacyjnego
społeczeństwa.
Warstwa
• Warstwa w ujęciu strukturalnym
• występuje w marksistowskiej per
spektywie oglądu struktury społecznej.
Pojawia się w niej wówczas, kie dy podział
na klasy okazuje się niewystarczający dla
zadowalającego opi su struktury danego
społeczeństwa. W takim przypadku
terminem „war stwa" określana jest bądź
część klasy - mówi się wtedy o warstwie
burżuazji przemysłowej
cd.
• Warstwa w ujęciu
stratyfikacyjnym jako kategoria
empiryczna jest wyróżniana na
podstawie kryteriów mierzalnych.
Kryteriami tymi jest wysokość
dochodów mierzona ilością
zarabianych pieniędzy, wykształ cenie
mierzone liczbą lat nauki i prestiż
zawodu. Są to mierniki uniwer salne.
Zróżnicowanie społeczno-zawodowe
• Zainteresowanie zróżnicowaniem
społeczno-zawodowym wynika z
potwierdzonego empirycznie
przekonania, że pozycje zawodowe i
wykonywanie związanych z nimi ról
jest w społeczeństwach
nowoczesnych podstawowym
czynnikiem, który sytuuje ludzi w
układzie nierówności społecznych
Inne źródła nierówności społecznych
• płeć
Ruchliwość społeczna
• ruchliwość społeczną - zmiana miejsca
jednostek, także grup (rozumianych
jako zbiorcze kategorie społeczne) w
systemie społecznego zróżnicowania
rozpatrywanego najczęściej jako
hierarchiczny układ pozycji bądź warstw.
• ruchliwość pionowa (wertykalna) polega
na przemieszczaniu się jednostek między
poziomami hierarchii społecznej (wskaźnik
KSZ).
Rodzaje ruchliwości
• Pierwsza postać ruchliwości to podnoszenie przez
jednostkę poziomu swojego wykształcenia, nabywanie
nowych kwalifikacji, bogacenie się i w konsekwencji
przesuwanie się z biegiem lat na wyższe pozycje
hierarchii społecznej (lub też wskutek innego rodzaju
przyczyn - na niższe).
• Jest to awans (bądź degradacja) w granicach jednego
pokolenia.
• Tego rodzaju ruchliwość to ruchliwość
wewnątrzpokoleniowa.
• Badając ją empirycznie, porównuje się pozycję
respondenta w momencie badań z jego pozycją w
momencie podejmowania pierwszej pracy.
cd.
• Druga postać ruchliwości to zajęcie przez
jednostkę wyższej bądź niższej pozycji, niż
mieli jej rodzice wskutek zdobycia przez nią
innego wykształcenia i uzyskanie innych
kwalifikacji oraz dochodów. Jest to
ruchliwość międzypokoleniowa.
• Określa się ją empirycznie, porównując
pozycję ojca, w czasie kiedy syn/córka miał/a
14 lub 16 lat, z aktualną, to jest w momencie
badań, pozycją syna/córki.
Przyczyny ruchliwości
• Cechy jednostek
• Zmiany społeczne
• Zmiany na rynku pracy
Współczesne przemiany
społeczne
• Słabnie zapotrzebowanie na proste prace fizyczne,
wzrasta natomiast na prace wymagające wyższych
kwalifikacji i odpowiedniego poziomu wiedzy. Wiedza
jako taka zaczyna być uważana za podstawowy
„zasób" społeczny
• Przenoszenie produkcji
• Wzrost liczby menadżerów
• Wzrost ryzyka, np. utraty pracy
• Wiedza i wyższe kwalifikacje ułatwiają
dostosowywanie się do zmieniających się
zapotrzebowań rynku pracy, ale nie likwidują
poczucia ryzyka i niepewności
TEZA o „śmierci klasy”
• W rozumieniu marksistowskim
• Konflikty klasowe przestają być jedynymi konfliktami
• „Śmierć klas" oznacza jedynie utratę przez klasę
(rozumianą w duchu Marksowskim) dotychczasowej
kluczowej roli w określaniu nierówności społecznych i
przekształcenie się jej w jedną „z wielu teoretycznych
kategorii analizy stratyfikacji i konfliktów"
• A więc: nie oznacza to zaniku nierówności
społecznych, w tym wynikających ze sfery
ekonomicznej
• Wzrost znaczenia tożsamości
Źródła zmiany
• 1. zmniejszenie liczebności klasy robotniczej i
zanikanie warunków sprzyjających rozwojowi
robotniczej świadomości klasowej
• 2. szanse życiowe jednostek zależą nie tylko od
przynależności do klasy określanej przez kryteria
ekonomiczne – wzrost znaczenia wiedzy i kultury;
wzrost podziałów stanowych (w rozumieniu Webera) –
podziały oparte na wartościach, stylach życia i
konsumpcji;
– Wzrost znaczenia kapitału kulturowego i społecznego
– Wzrost znaczenia tożsamości, podziałów etnicznych i
religijnych
Klasa średnia
• W okresie klasycznego kapitalizmu dziewiętnastowiecznego
„klasa średnia" obejmowała tych wszystkich, których nie można
było zaliczyć ani do robotników, ani do wielkich kapitalistów.
• Z biegiem czasu, wraz z liczebnym wzrostem kadr urzędniczych,
a także przedstawicieli wolnych zawodów, „klasa średnia"
zaczęła się rozrastać, a drobni przedsiębiorcy, dalej wchodząc w
jej skład, przestali określać jej oblicze.
• Obecnie „klasa średnia" w rozwiniętych społeczeństwach
przemysłowych to wielce zróżnicowany zbiór kategorii
społeczno-zawodowych.
• Podstawową linią demarkacyjną między klasą robot niczą a
średnią nie jest dochód, ale praca umysłowa o charakterze dają
cym niejaką samodzielność i niezależność lub praca na własny
rachunek (ale poza rolnictwem).
Nowa klasa średnia
• Własności - czyli posiadanie jakiejś części
środków produkcji, czy to w postaci własnego
samodzielnego przedsiębiorstwa, czy pakietu akcji,
czy też udziału w spółce etc.
• Kontroli - czyli umownego prawa do zarządzania
jakąś częścią pro cesu produkcyjnego (pracą,
zasobami kapitałowymi bądź też jednym i drugim).
• Szans na rynku - czyli posiadania kwalifikacji
bądź talentów uwa żanych za szczególnie
wartościowe na rynku pracy
• Poziom wykształcenia
• Liczebny wzrost nowej klasy średniej
• Dominacji w kulturze tych
społeczeństw wartości, orientacji i
stylu życia właściwych ludziom
usytuowanym w środku drabiny
społecznej
Nierówności społeczne w
Polsce
• Jedną z miar poziomu nierówności (koncentracji) płac jest
tzw. współczynnik Giniego.
• Wartość tego współczynnika mieści się w przedziale od 0 do
1. Wartość 1 wskazuje na perfekcyjną nierówność
(koncentrację), tj. sytuację, gdy jedna osoba posiada całą
pulę dochodów danej próby (populacji), a pozostałe osoby
nie mają żadnych dochodów. Wartość 0 wskazuje na
absolutną równość płac, tj. sytuację, w której każdy
zatrudniony otrzymywałby identyczne wynagrodzenie za
swoją pracę. Im wyższa jest wartość współczynnika Giniego,
tym większe nierówności.
• Np. w Eurostat Gini index przybiera wartość od 0 do 100
(gdzie 100 to idealna nierówność, w której jedna osoba
posiada wszystkie dochody)
Gini index – Eurostat 2001
Gini index - world
•
https
://www.ci
a.gov/lib
rary/publ
ications/
the-world
-factbook
/rankorde
r/2172ran
k.html
Gender pay gap
• Różnica średnich godzinnych zarobków
• Eurostat 2008 – 18%, PL – 9,8% w 2007 roku
• In Europe, the unadjusted gender pay gap stands at a level of
about 17.6%, according to data for 2007 from the Statistical Office
of the European Communities (
), which means that the
hourly pay of women is on average almost a fifth below the level
of men.
• This figure, however, does not take into account differences in the
number of hours worked or types of employment contracts.
• Źródła:
– women tend to engage more often in part-time work,
– take more and longer career breaks which reduce length of service and
work experience,
– tend to work in lower paid industries and work in economic sectors with
less negotiating power.
cd.
• Dania – 4%
• Cypr – 30%
• The ‘discriminatory component’ –
which cannot be attributed to
observed characteristics – is found to
explain the biggest part of the
unadjusted gender pay gap in
Cyprus, Italy and Portugal.
Polska
• The average female pay in 2004 was 83.6 % of the
average male pay (GUS)
• The Śląskie Voivodeship (in the Soouth of Poland) the
female pay was 79.4% of the male pay and in the
Podlaskie Voivodeship (in the East of Poland) it was
92.3%.
• Within the group of industrial workers and craftsmen
the female pay was 65.4% of the male.
• Farming, horticulture, forestry and fishing: 88.3%;
• Personal services and salesmen: 84.2%.
• Specialists, technicians and other middle echelon
personnel 74.1% - 76.3 %.
Globalizacja, konsumpcja,
kapitalizm…