Podział
nawozów i ich
rola w życiu
roślin oraz
zasady
stosowania.
•
Źródłem pokarmu dla roślin jest
gleba i powietrze.
•
Z powietrza rośliny pobierają
tlen, dwutlenek węgla i azot, a
składniki mineralne oraz wodę
czerpią z gleby.
•
Intensywna hodowla roślin
powoduje zubożenie gleby w
składniki mineralne powodując
stopniowe jej wyjaławianie.
•
Jeżeli nie wyrówna się tych
strat po pewnym czasie
gleby tracą swoją
początkową
urodzajność
.
•
Można zapobiegać
opisanym wyżej zjawiskom
stosując
nawozy sztuczne
,
bądź
naturalne
zwane
również organicznymi.
Nawozy sztuczne
dzielimy na:
•
jednoskładniko
we
•
wieloskładniko
we
jednoskładnikowe
; dzieli
się ze względu na główny
składnik tzn. N, P, K, czyli
są to nawozy sztuczne
•
azotowe,
•
fosforowe,
•
potasowe.
•
wapniowe
wieloskładnikowe
dzieli
się na :
•
-
nawozy złożone
;
wytwarzane na drodze
reakcji chemicznych,
•
-
nawozy mieszane
;
wytwarzane przez
zmieszanie wielu
składników.
mikronawozy;
dostarczają
niezbędnych
mikroelementów jak
Cu, Zn, Cr, Co, Mn, i
inne wywierając
stymulujące działanie
na wzrost roślin.
Ze względu na porę
stosowania nawozów
sztucznych rozróżnia się:
•
pogłówne
, stosowane do
zasilania rosnących już
roślin.
•
przedsiewne
, nawozy do
zasilania gleby przed
zasiewem.
•
uniwersalne
.
Należy stosować nawożenie
harmonijne
polegające na
zachowaniu odpowiedniego
stosunku między
poszczególnymi składnikami
nawozowymi, np. azot do
potasu. Jest to tzw.
prawo
minimum
, które głosi, że
wydajność plonów zależy od
ilości tego składnika, którego
jest najmniej.
Do najczęściej stosowanych nawozów
zaliczamy:
•
superfosfat potrójny
•
siarczan amonu
•
siarczan magnezu
•
wapno magnezowe-tlenkowe
•
polifoska
•
saletrzak
•
mocznik granulowany
•
saletra amonowa
•
sól potasowa
•
fosforan amonu
•
azotniak
•
mączka fosforytowa
Tym co najbardziej zagraża
środowisku jest azot.
•
Azot rozprowadzany na
polach w postaci nawozów
sztucznych lub organicznych
nie jest w całości
wykorzystywany przez
rośliny, a pozostała część
ulega
wymywaniu do wód
gruntowych lub ulatnianiu do
atmosfery.
•
W ten sposób jego straty
mogą wynosić nawet
50%
wprowadzonej dawki.
•
Wymyty azot oddziałuje
negatywnie na jakość wód
powierzchniowych i
podziemnych
, stwarzając
zagrożenie dla studni
gospodarczych i ujęć
komunalnych.
•
Szczególne zagrożenie dla
zdrowia ludzi i zwierząt
stwarzają nitrozoaminy, które
mają
silne działanie
toksyczne, mutagenne i
rakotwórcze.
Podstawowymi nawozami w
gospodarstwie ekologicznym są:
•
komposty,
•
wermikompost (biohumus) własnej
produkcji,
•
obornik,
•
gnojówka i woda gnojowa, (te ostatnie
stosowane tylko w okresie od kwietnia do
końca sierpnia),
•
gnojówka sfermentowana z niektórych
roślin i odchodów zwierzęcych, (ma
znaczenie raczej marginalne, polecana dla
małych ogrodów),
•
nawozy zielone.
•
Obornik
zawiera wszystkie
potrzebne roślinom makro- i
mikroelementy. Stosujemy go
co 3-4 lata w dawce 4-6
kg/m2 - Niektóre rośliny źle
rosną posadzone w ziemi, do
której dodano świeżego
obornika. Można je sadzić
dopiero dwa lata po jego
zastosowaniu.
•
Gnojówka
jest to płynny nawóz
organiczny (mocz) odprowadzony
z pomieszczeń inwentarskich do
specjalnych zbiorników.
•
Gnojowica
jest to płynny nawóz,
będący mieszaniną kału i moczu
z niewielką domieszką wody o
zawartości 8-10% suchej masy.
Znaczenie tego nawozu będzie
wzrastać z budową obór
bezściołowych.
•
Guano
- pokłady odchodów i
martwych ptaków morskich
żyjących na wybrzeżach i
wyspach Chile, Peru i Antarktyki
w koloniach składających się z
milionów osobników. Pokłady te,
osiągające miąższość
kilkudziesięciu metrów
eksploatowane są na skalę
przemysłową jako nawóz
fosforowy, azotowy i potasowy,
ze względu na bogactwo tych
pierwiastków w guanie.
•
Należy pamiętać,
że
nawozy organiczne mogą
stanowić duże zagrożenie
dla środowiska
, a
szczególnie dla wód
powierzchniowych i
gruntowych jeśli są
niewłaściwie składowane i
stosowane w zbyt dużych
ilościach.
•
Nawozy organiczne należy
stosować w dni chłodne,
bezwietrzne i dżdżyste.
Nie
należy również stosować
nawozów organicznych na
glebę zamarzniętą i
pokrytą śniegiem ze
względu na możliwość
zanieczyszczenia wód w
ciekach wodnych.