Opieka pielęgniarska nad pacjentem
po amputacji kończyny dolnej
II rok piel. st.
Kanteluk Artur
Grzyb Anita
Amputacja
Amputacja (z łac. amputatio), także odjęcie –
zabieg operacyjny polegający na usunięciu
narządu lub jego części; nazwa ta jest używana
przede wszystkim w odniesieniu do operacji
usunięcia
kończyny
górnej
lub
dolnej,
przebiegającej
z
przecięciem
kości
i
wytworzeniem kikuta. Wskazaniem do amputacji
są m.in. ciężkie przypadki zgorzeli gazowej oraz
znaczne uszkodzenia spowodowane urazem. Jako
że amputacja jest zabiegiem powodującym trwałe
kalectwo, jest stosowana tylko wtedy, gdy brak
innej możliwości leczenia i w sposób na tyle
oszczędny, na ile to możliwe (szczególnie przy
zabiegach w obrębie dłoni).
Poziomy amputacji kończyny dolnej
1. Amputacja palców – upośledza chód w fazie
odbicia, nie protezuje sie, a wypełnia wkładka
obuwia,
2. Amputacja Lisfranck’a – miedzy stepem a
śródstopiem, jest to amputacja przodostopia, nie
protezuje sie, a wypełnia wkładka obuwie,
upośledza prace obu stawów skokowych,
konieczna rehabilitacja,
3. Amputacja Choparta – miedzy kością skokowa a
kością łódkowata, bocznie na linii stawu piętowo
– sześciennego, rzadka, nie protezowana a
wypełniana
wkładka,
zniesione
odbicie,
hamowanie
jest
ograniczone,
konieczna
rehabilitacja (utrzymanie zakresu ruchu w stawie
skokowym i siły prostowników stopy),
Poziomy amputacji kończyny dolnej
C.D.
4. Amputacja przez staw skokowy:
a) według Syme’a – usuwana stopa wraz z kostkami
kości podudzia, trudna do protezowania, bardzo
dobra funkcjonalnie, brak przykurczy, można
amputować osiowo,
b) według Pirogowa – pozostawione są obie kostki
podudzia, pomiędzy które włożona jest obrócona
kość piętowa, łatwa do protezowania, mona
obciąć osiowo, mankament to częste zwichnięcia
kości
piętowej
co
stwarza
konieczność
śrubowania, częste problemy z ukrwieniem kości
piętowej co łączy sie z jej martwica i
koniecznością usunięcia.
Poziomy amputacji kończyny dolnej
C.D.
c) amputacje na poziomie podudzia, nie stosuje sie
jej w rejonie końcówki podudzia ze względu na
brak masy mięśniowej. Mamy kikuty długie 1/3,
2/3 długości i krótkie do 1/3 długości. Im kikut
krótszy tym krótsza dźwignia dla mięsni uda, co
ogranicza ich funkcje zwłaszcza mięśnia prostego
uda. Im krótszy kikut tym większa tendencja do
przykurczu zgięciowego stawu kolanowego.
Konieczne protezowanie.
Mamy tu 3typy lejów:
- PTS (prothese tibiale supracondylienne) –
przednia krawędź leja sięga ponad rzepkę, a lej
trzyma sie dzięki przyparciu przedniej krawędzi
w okolicy nadrzepkowej po wyprostowaniu
kolana. Przeciwucisk daje krawędź tylna w
okolicy dołu odkolanowego,
Poziomy amputacji kończyny dolnej
C.D.
- KBM
(kondylenbettung
Münster)
–
modyfikacja PTB, podwyższone krawędzie boczne
leja do okolicy nadkłykciowej, zawieszenie za
pomocą klina od przyśrodka,
- PTB (patellar tendon bearing) – okolica
więzadła właściwego opiera sie na występie
powierzchni wewnętrznej przedniej ściany leja,
tylna ściana przypiera kikut zapobiegając jego
ślizganiu sie, górna krawędź tylnej ściany leja
powinna być na wysokości półki podpierającej.
Poziomy amputacji kończyny dolnej
C.D.
5. Amputacje przez staw kolanowy, trudne do
protezowania często wykonywane u dzieci
zwłaszcza wariant B, w którym usunięte jest
podudzie, a pod kość udowa położona jest rzepka
ze względu na zachowanie chrząstki, jest to
wariant , w którym dochodzi do niestabilności. W
wariancie A usunięte jest podudzie i chrząstki
kłykci kości udowej,
Poziomy amputacji kończyny dolnej
C.D.
6. Amputacje na poziomie uda, niestosuje sie jej na
poziomie ostatnich paru centymetrów uda ze
względu na brak mięsni. Im kikut duszy tym
bardziej funkcjonalny, im krótszy tym większa
tendencja
do
przykurczy
zgięciowo
–
odwiedzeniowo
–rotacyjnie
zewnętrznego,
konieczne protezowanie, lej udowy może być
kształtu czworokątnego lub trójkątnego, stosuje
sie leje pełno kontaktowe lub z półka siedzeniowa
pod guz kulszowy (ważne jest tu miejsce zwane
trójkątem skarpy na przednio – bocznej części
leja, który dociska kikut do półki siedzeniowej).
Poziomy amputacji kończyny dolnej
C.D.
Zawieszenie lejów udowych jest na :
pasach biodrowych:
a) śląskich – pas przebiega poniżej grzebienia
biodrowego strony zdrowej, zapina sie około 5
cm poniżej górnej krawędzi przedniej ściany leja,
boczne mocowanie pasa jest na bocznej ścianie
protezy 0,5 cm wyżej i z tyłu krętarza
b) kalifornijskich – krótkie kikuty u dzieci i u
otyłych, ma 2 podwieszenia skórzane, ukośne,
zapobiegające skręcaniu sie protezy i 1 pas
elastyczny od tyłu zapobiegający zsuwaniu sie
protezy.
c) podciśnieniowe – w dolnej części leja
umieszczony jest zawór powietrzny, pacjent
wkłada kikut w lej przy otwartym zaworze
wypychając z niego powietrze, lej jest pełno
kontaktowy, po włożeniu kikuta otwór zamykamy.
Poziomy amputacji kończyny dolnej
C.D.
7.
wyłuszczenie
w
stawie
biodrowym
–
protezowanie
wymaga
stosowania
kosza
biodrowego oraz sztucznego stawu biodrowego i
kolanowego. Są to stawy jednoosiowe z
możliwością blokady obu stawów, chodzi na
zablokowanych.
Wyłuszczenie może być w postaci:
- całkowite usuniecie kości udowej, rzadziej;
- pozostawienie szyjki i głowy kości udowej.
Po operacyjne zmiany fizykalne i patologiczne
Wczesne powikłania :
- nieodpowiednia technika chirurgiczna powoduje :
• obumarcie zmiażdżonych tkanek
• nadmiar pozostawionych szwów
• przedłużony wysięk
• zbyt napięte szwy mogą przerwać mięsnie
• przykurcze
• protruzja kości w wyniku obumarcia zbyt krótkich
płatów skórnych nad kikutem
• krwotok do tkanek rany amputacyjnej utrata
krwi
• krwiak martwica mięsni, Zakalenia
Po operacyjne zmiany fizykalne
i patologiczne
Późne powikłania :
- proteza , przewlekłe drażnienie, długi ucisk,
tarcie:
•zgrubienie skóry
•tworzenie modzeli
•rogowacenie
•cysty łojowej
•torbiele skórzaste
•zapalenia skóry
•Owrzodzenia
•wytworzenie fałdów
skórnych pod wpływem sił
rozciągania
•zanik mięsni
•zanik tkanki
tłuszczowej
•sinica
•zastój żylny
•tworzenie
nerwiaków
•zrzeszotnienie kości
•ostrogi
Postępowanie w amputacji
Faza przedszpitalna:
Miejsce zdarzenia
• zabezpieczenie poszkodowanego i uszkodzonej
kończyny przez świadków wypadku w oparciu o
instrukcję telefoniczną udzieloną przez lekarza
pogotowia
bądź
ratownika
medycznego
( zabezpieczenie miejsca zdarzenia, wyłączenie
niebezpiecznych urządzeń, demontaż urządzenia,
wstępne tamowanie krwotoku)
• zabezpieczenie poszkodowanego i uszkodzonej
kończyny
przez
kwalifikowany
personel
medyczny karetki pogotowia ABC,BTLS,ATLS
Postępowanie w amputacji
C.D.
Faza przedszpitalna:
• tamowanie krwotoku Najlepiej miejscowe,
opatrunkiem uciskowym, w razie niepowodzenia
należy założyć na wysokości ramienia szeroką
opaskę uciskową (np. aparat do pomiaru RR),
należy odnotować czas niedokrwienia! Nie wolno
stosować opaski Esmarcha ani krępulców!
• dostęp iv. w kończynie przeciwległej – przy
amputacji prawej kończyny dolnej powinno
założyć wkłucie do lewej kończyny górnej
• Ocena obecności innych obrażeń
Postępowanie w amputacji
C.D.
Faza przedszpitalna:
•
Farmakoterapia p/bólowa np. Fentanyl
•
Antyseptyka, usunięcie masywnych zanieczyszczeń
strumieniem sterylnego r-ru 0,9% NaCl
•
Aseptyka- Kikut bliższy amputowanej kończyny oraz
część amputowaną obłożyć sterylnymi opatrunkami i
obandażować.
•
unieruchomienie zgodnie z zasadami Potta
•
postępowanie przeciwwstrząsowe, resuscytacja płynowa
Postępowanie w amputacji
C.D.
Faza szpitalna
Oddział chirurgiczny, Szpitalny Oddział Ratunkowy
• Postępowanie przeciwwstrząsowe
• Inspekcja chirurgiczna rany- Nie wolno zakładać
zacisków naczyniowych i podwiązek, nie wolno
wycinać elementów anatomicznych, nie używać
środków antyseptycznych barwiących.
• Krwawienie opanować miejscowym opatrunkiem
uciskowym, kikut i część amputowaną obłożyć
sterylnymi opatrunkami.
Postępowanie w amputacji
C.D.
• Natychmiast po przyjęciu poszkodowanego
powiadomić specjalistyczny ośrodek pełniący
dyżur replantacyjny, podać wszystkie szczegóły
dotyczące przyczyny, rodzaju urazu, stanu chorego
• W przypadku amputacji rozpocząć schładzanie
kończyny do temp. +4-6*C!!! Amputowaną
niecałkowicie część pozostawioną w opatrunku,
obłożyć szczelnie workami z zimną wodą z
dodatkiem kostek lodu, tak aby płyn chłodzący
miał
temperaturę
ok.
+4*C.
Amputowaną
całkowicie zanurzyć w roztworze sterylnej soli
fizjologicznej i wraz z opakowaniem (worek)
zanurzyć w płynie chłodzącym. Nie wolno
stosować samego lodu!!!
Postępowanie w amputacji
C.D.
Faza szpitalna
• Odnotować czas wypadku i czas rozpoczęcia hipotermii.
Do ośrodków replantacji należy zgłaszać chorych z
całkowicie lub częściowo amputowanymi kończynami
(dolnymi tylko u dzieci) niezależnie od wysokości
uszkodzenia oraz masywnymi urazami kończyn górnych i
dolnych wymagającymi rekonstrukcji mikrochirurgicznych.
• Nie należy kwalifikować chorych z wyłącznie złamaniami
kości,
uszkodzeniami
ścięgien
lub
mięśni
przy
zachowanym krążeniu krwi w kończynie. Nie jest z reguły
wskazaniem amputacja pojedynczego palca innego niż
kciuk.
Postępowanie w amputacji
C.D.
Faza szpitalna
• Pobrać kilka próbek krwi chorego (przed
podłączeniem r-rów koloidowych) i oznaczyć grupę
krwi. Oryginał wyniku grupy i próbówkę z krwią
przesłać wraz z chorym. Oznaczoną grupę krwi
przekazać drogą radiową, telefoniczną, Internetem,
także gdy chory jest już w drodze. Przed
ekspedycją chorego wykonać komplet urazowy
zdjęć RTG, kończyn, klatki piersiowej, USG jamy
brzusznej, w celu wykluczenia towarzyszących
obrażeń.
Postępowanie w amputacji
C.D.
Faza transportu
• Decyzję transportu chorego, po uprzednim
uzyskaniu potwierdzenia przyjęcia z ośrodka
replantacyjnego
podejmuje
lekarz
oddziału
chirurgicznego lub SOR i ponosi za nią
odpowiedzialność, za dopuszczenie pacjenta do
transportu
i
przebieg
transportu
odpowiedzialność ponosi lekarz transportujący.
• Transportować do ośrodka replantacyjnego
można chorego wyłącznie w stanie ogólnym
dobrym, pod opieką lekarza, który na bieżąco
monitoruje
stan
chorego,
ma
możliwość
kontynuacji postępowania przeciwwstrząsowego,
w razie pogorszenia stanu pacjenta zdecyduje o
przerwaniu transportu i odstawieniu chorego do
najbliższego oddziału chirurgicznego.
Postępowanie w amputacji
C.D.
Faza transportu
• Podczas
transportu
należy
kontrolować
hipotermię
kończyny,
temperaturę
cieczy
chłodzącej, posiadać zapas kostek lodu i w miarę
wytapiania uzupełniać je.
• Jeżeli utrzymywana jest staza, kontrolować
ciśnienie i czas trwania niedokrwienia (maks. 1,5
godz. ciągłej stazy ), przy dłuższym transporcie
puszczać
krążenie
i
ponownie
zaciskać.
Preferować opatrunek miejscowy uciskowy.
• Wraz z chorym dostarczyć kartę informacyjną,
RTG, dokumentację informującą o podanych
lekach i płynach z zaznaczeniem dawek i czasu
podania, ew. grupę krwi.
Proces pielęgnowania pacjenta
1. Przygotowanie psychiczne pacjenta do
amputacji poprzez:
a) Czytanie wszelkich informacji wyjaśniających
zabieg amputacji, jego ryzyko, późniejszą
rehabilitację i sprawy związane z życiem "na
protezie„
b) Konsultację z fizjoterapeutą, który zalecić może
odpowiednie ćwiczenia wzmacniające, a przede
wszystkim uświadomić ryzyko powstania
przykurczów w nodze, pokazać jak im
zapobiegać
c) Rozmowę z technikiem- ortopedą o wszelkich
techniczno - ekonomicznych aspektach protezy,
możliwości i niemożliwości podczas używania
protezy
Proces pielęgnowania pacjenta
C.D.
d) Spotkanie osoby po przejściu podobnej
amputacji, która już wróciła do normalnego
życia i może pokazać praktyczne problemy
życia z protezą
e)
Jak najwięcej rozmawiać o amputacji i
protezie z bliskimi, nie patrzeć wstecz, nie
rozpaczać i wspominać swoich życiowych
rekordów
lekkoatletycznych,
a podjąć
odważnie wyzwanie i robić nowe plany na
przyszłość
Proces pielęgnowania pacjenta
C.D.
2. Przygotowanie fizyczne do zabiegu
operacyjnego:
a) ocenie parametrów życiowych i ogólnego stanu
chorego
b) zważeniu chorego,
c) wykonaniu toalety całego ciała,
d) depilacji pola operacyjnego nie wcześniej niż 2
godz.
przed zabiegiem operacyjnym; depilacja nie powinna
powodować podrażnień i uszkodzeń naskórka
Proces pielęgnowania pacjenta
C.D.
e) zapewnienie kontaktu z osobami bliskimi
f) przygotowanie łóżka
g) przygotowanie zestawu do drenażu rany
pooperacyjnej
h) ustawienie amputowanej kończyny ponad
poziom ciała w celu lepszego odpływu krwi oraz
drenażu
i) częsta zmiana pozycji i wygodne ułożenie
pacjenta
j) podawanie leków na zlecenie lekarza
k) obserwacja bólów fantomowych
l) rehabilitacja bierna, czynna
m) hartowanie i pielęgnacja kikuta – unikanie
olejków i pudrów
Proces pielęgnowania pacjenta
C.D.
n) kontrolę świadomości – nawiązuje werbalny
kontakt z chorym
o) Pomiary:
• pomiar tętna – rytm, napięcie, częstotliwość,
• pomiar temperatury ciała
p)obserwacje:
• obserwacja oddechu – liczba i rodzaj oddechu,
• obserwacja ilości wydalonego moczu,
• obserwacja opatrunku, ilości i rodzaju wydzieliny
z rany operacyjnej,
• obserwacja pacjenta, jego zachowania, natężenia
bólu,
r) rozmowa z chorym, udziela wsparcia
psychicznego,
Bandażowanie kikuta
1. Opaske elastyczna prowadzi sie od przodu do tyłu
wzdłuż osi długiej kikuta.
2. Potem okrężnie tak , aby przytrzymać cześć
bandaża złożonego wcześnie podłużnie.
3. Skosne prowadzenie opaski zabezpiecza przed
zsuwaniem sie jej, a kikutowi nadaje kształt.
4. W
przypadku
amputacji
powyżej
kolana,
przechodzi sie ósemkami na miednice,
W przypadku amputacji poniżej kolana przechodzi sie
ósemkami nad udo, pozostawia się cześć tylna
kolana wolna, aby nie było ucisku na dół
podkolanowy.
Rehabilitacja
1. Pierwsza faza :
• delikatnych masaży i ruchów w stawach
Zapobiega to przykurczom
2. Druga faza:
• hartowanie kikuta
Zabiegi hartowania kikuta mają na celu
zwiększenie odporności skóry na otarcia i
odleżyny , a także poprawienie krążenia krwi
3. Trzecia faza:
• Siadanie pacjenta na krawędź łóżka ze
spuszczona kończyną
Życie po amputacji
1. Oswajanie się z problemem
2. Zakłady Ortopedyczne
3. Wykonanie protezy
Zakłady ortopedyczne
• Zakłady Ortopedyczne w
Białymstoku;
tel. 0*85 743 12 79; 732 94 49
15-203 Białystok,
ul. Wołyńska 20
Wykonanie protezy
Każdej osobie po amputacji przysługuje bezpłatne
wykonanie protezy kończyny w ramach refundacji
NFZ. Ministerstwo Zdrowia wyznaczyło limity, do
których darmowo wykonuje się protezy. Są one
uzależnione od rodzaju i wysokości amputacji (Dz. U.
Nr 121, poz.1313). Wyznaczono tez odpowiednie limity
na naprawy protez i sprzętu ortopedycznego. Ustalone
przez ministerstwo kwoty są niewielkie, dlatego tez w
ich ramach można wykonać jedynie proste protezy
(tak proste, jak przewiduje to budżet państwa),
wykonane z polskich elementów. Nie nadają się raczej
dla osób bardzo aktywnych i uprawiających sport.
Uzyskanie protezy
1. Zgłoszenie się do lekarza rodzinnego po
skierowanie do ortopedy, który wypisze wniosek
na zaopatrzenie w sprzęt ortopedyczny
2. Z wypełnionym wnioskiem zgłosić się do firmy,
która wykonuje takie usługi i ma podpisaną
umowę z NFZ-etem
3. Ustalenie czy proteza ma być w całości
refunowana (słąba jakość) czy poniesiemy
dodatkowe koszty za wyższy standard
Limity kwot dofinansowania na wykonanie
protezy
1. Rodzaj protezy: proteza przy amputacji w
obrębie stopy
Limit ceny do: 780,00 zł
Można otrzymać bezpłatnie: raz na 3 lata
2. Rodzaj protezy: proteza przy amputacji w
obrębie podudzia
Limit ceny do: 1 500,00 zł
Można otrzymać bezpłatnie: raz na 3 lata
3. Rodzaj protezy: proteza przy amputacji w
obrębie uda
Limit ceny do: 2 800,00 zł
Można otrzymać bezpłatnie: raz na 3 lata
4. Rodzaj protezy: proteza przy amputacji w
obrębie stawu biodrowego (wyłuszczenie w
stawie biodrowym)
Limit ceny do: 3 000,00 zł
Można otrzymać bezpłatnie: raz na 3 lata
Limity kwot dofinansowania na wykonanie
protezy
C.D.
1.
Rodzaj protezy: proteza robocza mechaniczna
przedramienia
Limit ceny do: 1 800,00 zł
Można otrzymać bezpłatnie: raz na 3 lata
2.
Rodzaj protezy: proteza robocza mechaniczna
ramienia
Limit ceny do: 2 600,00 zł
Można otrzymać bezpłatnie: raz na 3 lata
3.
Rodzaj protezy: proteza robocza mechaniczna
przy pełnej amputacji kończyny górnej
Limit ceny do: 2 800,00 zł
Można otrzymać bezpłatnie: raz na 3 lata
Dziękuje za uwagę