KOMUNIKOWANIE 

SIĘ 

W ORGANIZACJI

      Ma

łgorzata

  Boguc

ka

            

     Mon

ika Gefe

rt

  

        2

S331/S

O        

           

   

KOMUNIKACJA

czyli porozumiewanie się służy 
stworzeniu „wspólnoty 
komunikacyjnej, a wiec takich 
społecznych warunków, w 
których ludzie łatwo rozumieją 
się nawzajem i czują się sobie 
potrzebni

KOMUNIKACJ
A

Celem

 

komunikowania 

jest stałe i 

dynamiczne kształtowanie, modyfikacja 
bądź zmiana wiedzy, postaw i zachowań, 
w kierunku zgodnym z wartościami i 
interesami oddziałujących na siebie 
podmiotów



ludzie

  

bezpośred
nio

 

wymieniaj
ą

 

sygnały

•komunikacja dokonuje się za 

pomocą mediów

•typ komunikowania 

organizacyjnego

ZNACZENIE EFEKTYWNEGO KOMUNIKOWANIA 
SIĘ :



komunikowanie się niezależnie od 

charakteru pracy, jest 
rozprzestrzeniające się i zajmuje 
większą część dnia pracy 



jest niezbędne do efektywnego 

działania organizacji i sukcesu jej 
członków

Komunikowanie się jest ważne w 
różnorodnych sferach zawodowych:   



lekarze

 pracują z pacjentami i 

współpracownikami



duchowni

 głoszą kazania



nauczyciele

 mówią do uczniów

ZNACZENIE KOMUNIKOWANIA 
SIĘ W ZARZĄDZANIU LUDŹMI: 



Komunikowanie się w organizacji 

wiąże się bezpośrednio z 
podstawowymi funkcjami 
zarządzania, a to :



PLANOWANIE



ORGANIZOWANIE



MOTYWOWANIE



KONTROLOWANIE

WYMIARY KOMUNIKOWANIA SIĘ W 
ORGANIZACJI

POTRZEBA       ZADANIE SKUTEK

    

 

określa

       

wywołuje

 

  

Określa wybór:



środka



miejsca



czasu



celu komunikowania się:

 pouczenie, wskazywanie, informowanie, 

motywowanie, nawiązywanie dobrych stosunków

Kierunki

 komunikowania się w 

instytucjach:

1.

Pionowe inicjowanie przez 
menadżerów-kierowanie W DÓŁ 
hierarhii organizacyjnej

2.

Pionowe inicjowanie przez 
pracowników-kierowanie W 
GÓRĘ hierarhii organizacyjnej

3.

HORYZONTALNE ( lateralne)  

4.

DIAGONALNE (poprzeczne)

KOMUNIKACJA W ORGANIZACJI

Pracownicy

Kierownik

Kierownik

Kierownik

Z-ca Dyrektora

Z-ca Dyrektora

Dyrektor

Pracownicy

Pracownicy

Pracownicy

Pracownicy

Cele komunikowania pionowego ‘’w dół” :



informowanie o celach 

i zasadach organizacji



powiadamianie o praktyce i procedurach 
organizacyjnych



przekazywanie

 szczegółowych dyrektyw 

zadaniowych



przydzielanie 

nowych obowiązków



wyrażanie oczekiwań 

wobec członków organizacji



informowanie pracowników 

o ich wydajności



ocenianie



dostarczanie 

motywacji



doradzanie, 

pouczanie



zachęcanie 

pracowników                                     

do wyrażania zdania, opinii.

Komunikowanie pionowe„w 
górę”



„dostarczają zwrotnych 

informacji z różnych obszarów 
współpracy ludzi między sobą” 
(Stankiewicz, 1999, s.24).

  KOMUNIKOWANIE SIĘ PRACOWNIKA Z KIEROWNIKIEM 

CO KOMUNIKOWAĆ

KIEDY KOMUNIKOWAĆ

JAK KOMUNIKOWAĆ

SIĘ

Swoje plany i swój rozwój

Komunikować wówczas,

gdy : 

Być otwartym wobec swego 

menedżera

Swoje pomysły i sugestie, 

osiągnięcia i sukcesy

uznajesz szfa za 

odpowiedzialnego ,

Pytać, w czym tkwi problem, 

jeśli kierownik nie dowierza 

danym informacjom

Problemy, których nie możesz 
rozwiązać

mogą powstać kontrowersje, 

niezgodności

Uczciwie i wprost mówić o 

tym, co myśli się w danej 

sprawie.

Problemy, oczekiwania, 
skargi, prośby własne i twoich 
współpracowników 

potrzebna jest rada i 

koordynacja twojego 

menedżera, 

Unikać mówienia tego, co 

twoim zdaniem chce usłyszeć 

szef

Stosunki między 
pracownikami 

zaistnieje potrzeba 

rekomendowania i zmieniania 

bądź odejścia od ustalonej 

polityki 

Mówić o tym, co może 

wydarzyć się, gdy otrzymamy 

zbyt trudne zadanie 

Postawy wobec pracy w 

zespole 

rozsądek podpowiada, że jeśli 

chcemy być efektywnymi w 

pracy, to należy podzielić się 

informacjami z kierownikiem i 

grupą 

Być otwartym wobec swego 

menedżera

KOMUNIKOWANIE SIĘ POZIOME - HORYZONTALNE( LATERALNE ) 

Cele:



koordynacja działań



umożliwianie członkom 

   organizacji uzupełniania zasobu 
   posiadanych informacji, 
   dzielenie się nimi



upowszechnianie wiadomości, na które jest 
zapotrzebowanie



 zaspokajanie potrzeb rozumienia zdarzeń



rozwiązywanie problemów z zakresu współpracy 
między komórkami organizacyjnymi



rozwiązywanie konfliktów między pracownikami



 budowanie, wzmacnianie więzi między pracownikami

KOMUNIKOWANIE SIĘ DIAGONALNE (POPRZECZNE) 



Sytuacja, kiedy komunikujące się jednostki 
maja różne pozycje w hierarchicznej strukturze 
i nie są w bezpośrednim stosunku kierownik – 
podwładny; kierunek ten jest rzadko 
wykorzystywany w sposób formalny, częściej 
gdy osoby z różnych szczebli związane są np. 
w grupie 

   przyjacielskiej. Takie bezrefleksyjne, 

spontaniczne komunikowanie, 

   nakłada się na refleksyjnie ustanowiona 

strukturę organizacji, w różnych kierunkach 
przecinając oficjalnie ustalony obieg informacji 
(Stankiewicz, 1999).

WZORY KOMUNIKOWANIA SIĘ 
 



1) Wzorzec 

„Gwiazda” 

( KOŁO)

B

B

A

A

E

E

D

C

C



2) Wzorzec 

„Y”

B

B

A

A

C

C

D

D

E

E



3) Wzorzec 

„Łańcuch”

D

D

A

A

B

B

C

C

E

E



4) Wzorzec 

„Okrąg„

B

B

D

D

C

C

E

E

A

A



5) Wzorzec 

„Każdy z każdym”

E

E

C

C

D

D

B

B

A

A

Wiedza o właściwościach sieci 
komunikacyjnych może służyć do 
odpowiedniego modyfikowania 
struktury porozumiewania się w 
kierowanej grupie, bowiem 
struktura komunikowania może 
wpływać zarówno pozytywnie, jak 
i negatywnie na efektywność 
działań pracowników

SPONTANICZNE SIECI KOMUNIKOWANIA SIĘ 
W GRUPACH



STRUKTURY ZWANE 

‘’WINOROŚL‘’ ( grapevines)

UWARUNKOWANIA KOMUNIKOWANIA SIĘ W 
ORGANIZACJI :

Czynniki warunkujące : 



Sposób przekazywania informacji



Psychologiczne



Sytuacyjne

SPOSOBY PRZEKAZYWANIA 
INFORMACJI



Pisemne

:



biuletyny



raporty



notatki



kwestionariusze postaw



Ustne

:

•

spotkania w dużej grupie

•

spotkania reprezentantów

•

spotkania zespołów

•

wymiana 

interpersonalna

•

formalne 

prezentacje

•

plotki

•

wykłady



Audio-

wizualne

:

•

slajdy

•

filmy

•

radio

•

postery



Elektroniczne

:

•

poczta 
elektroniczna



Niewerbalne

KULTURA ORGANIZACYJNA

Style komunikowania się 
menedżera z pracownikami 



Przyjacielski

 



Doradczy



Analityczny



Wodzowski 

REASUMUJĄC



Znaczenie komunikacji w organizacji czy 
też grupie,  stanowi podstawę 
zasadniczych funkcji, takich jak 
sprawowanie kontroli, motywowanie, 
wyrażanie uczuć oraz informowanie. 



Komunikacja formalna, jak i nieformalna 
służy kontrolowaniu zachowania 
członków organizacji poprzez 
komunikowanie pożądanego sposobu 
zachowania bądź przeciwstawiając się 
postępowaniu niewłaściwemu. 



Komunikacja umożliwia również 
wyrażanie uczuć i zaspokajanie potrzeb 
społecznych, stanowiąc mechanizm 
wyrażania zadowolenia czy frustracji. 
Funkcjonowanie w zespołach wymaga 
ujawniania uczuć i emocji, zarówno 
pozytywnych, jak u negatywnych, co jest 
możliwe właśnie dzięki komunikowaniu 
się ich członków.



 Każdy proces komunikowania się pełni 
przynajmniej jedną ze wspomnianych 
funkcji i jest przez to niezbędnym 
elementem funkcjonowania w relacjach 
z innymi ludźmi.

BIBLIOGRAFIA 



JANINA STANKIEWICZ  - 
KOMUNIKOWANIE SIĘ W ORGANIZACJI



SZTOMPKA 2003



DOBEK – OSTROWSKA 1999



P. HARTLEY – KOMUNIKACJA W 
GRUPIE



Internet

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ !