Życie Petera Petersena (1884-1952).
Dewiza Petera Petersena:
„Wszelkie nauczanie zarzucaj kotwicę w
życie szkolne.”
Planował być pastorem, ale
został pedagogiem
•Pracował jako nauczyciel w
Hamburgu – został dyrektorem
eksperymentalnej szkoły
średniej im. Lichtwarka, później
został też nauczycielem
akademickim w Jenie.
Petersen należał do Związku
Pracowników Umysłowych i
Hamburskiego Ruchu Kościoła
Narodowego
• Rozwijał swoją koncepcję
pedagogiczną, w której centrum
znajdowała się niemiecka kultura,
z czasem zafascynował się
ideologią nazistowską
PEDAGOGIKA PETERA PETERSENA
POGLĄDY PEDAGOGICZNE
PETERA PETERSENA
Samodzielna „pozbawiona iluzji” nauka o
wychowaniu.
Petersen głosił i zrealizował w swej szkole
koncepcję dominacji wychowania nad
nauczaniem.
REALIZM PEDAGOGICZNY
„Jest wszechstronnym duchowym związkiem ludzi
wynikającym z naturalnego popędu , jest ona
źródłem wszelkiej twórczej siły, zatem powinna stać
się zarazem celem życia.”
Wspólnota prowadzi do UDUCHOWIENIA
Siły działające wewnątrz wspólnoty są
niedostrzegalne, ale przez to wychowawczo jeszcze
bardziej skuteczne
Istnieje wyłącznie DOBRO, ZŁO bowiem mogło być
tylko skutkiem nienaturalnych wpływów
zewnętrznych, błędnego, wypaczonego wychowania
WSPÓLNOTA
Wychowanie to funkcja obejmująca całą
rzeczywistość, która sprawia to co w człowieku
nazywamy uduchowieniem, uczłowieczeniem.
Wychowanie ma miejsce w relacjach człowiek –
człowiek i człowiek – przyroda (konsekwencją
takiego myślenia jest twierdzenie, że wychowanie
dokonuje się gdzieś pod progiem świadomości, nie
jest zaplanowane, jest spontaniczne, nieokreślone
(bezkierunkowe).
WYCHOWANIE
Według Petera Petersena atrybutem
indywidualności był stan wewnętrznej
harmonii, woli, uczuć i działania ( taka
indywidualność staje się osobowością.
Cechami osobowości były WOLOŚĆ I
KREATYWNOŚĆ
OSOBOWOŚĆ
Tworzy zdrową atmosferę pracy
Pobudza wychowanków do swobodnych
wypowiedzi
Wyjaśnia techniczne trudności związane z
podjętą przez dzieci pracą.
WYCHOWAWCA
Szkoła Petersena powstała w 1924 roku przy
Uniwersytecie w Jenie, dla ćwiczeń pedagogicznych
kandydatów do zawodu nauczyciela,
Nazwana została
szkołą jenajską
(Jenaplanschule)
Szkoła będąca wspólnotą życia i pracy
Petersen był wrogiem systemu klasowego
Szkoła Petera Petersena
30-35 osobowe grupy zwane
grupami
rodowymi
Grupy rodowe dzielą się na :
grupę niższą (1-3 rok nauki)
grupę średnią (4-6 rok nauki)
grupę wyższą (7-8 rok nauki)
Każda z grup dzieliła się na podgrupy:
terminatorów, czeladników i majstrów.
PODZIAŁ SPOŁECZNOŚCI SZKOLNEJ
Uczniowie podzieleni zostali na grupy, tzw.
grupy rodowe, zróżnicowane wiekowo,
Grupy liczyły około 40 uczniów, w całej szkole
pracowało 3 nauczycieli,
Każdy uczeń miał swojego opiekuna,
Wychowawca spełnia rolę przywódcy
wspólnoty szkolnej, ale istotna jest też
współpraca z rodzicami.
C.D.
W organizacji pracy szkoły ważny był pierwszy i
ostatni dzień tygodnia,
W miarę, jak uczniowie stają się starsi, do
swobodnej pracy grupowej dochodzą zajęcia
przedmiotowe i nowa forma kształcenia – koło,
Uczniowie pracowali w małych 4-osobowych
grupach, często korzystano z dyskusji,
Stosowane też były zajęcia zblokowane,
trwające po 100 minut.
Szkoła Petera Petersena
• Formy zewnętrzne:
– Rozmowa,
– Zabawa,
– Praca,
– Uroczystości ,
– Odczuwanie.
Podstawowe formy kształcenia w szkole Petersena:
• Formy
wewnętrzne:
–
Myślenie,
– Oglądanie,
– Rozważanie,
WADY I ZALETY PEDAGOGIKI
PETERSENA
ZALETY:
Rozwijanie
osobowości ucznia
Zajęcia w plenerze
Rozwijanie form
twórczości
uczniów
Nauczanie
współdziałania
uczniów
WADY:
•Brak dyscypliny
nauczania
•Na skutek swobody
uczniów utrudniona
realizacja
założonych celów
dydaktycznych
•Wpajanie młodzieży
doktryny
hitlerowskiej
Dziękuję za uwagę