Dawniej i dzis

FOTOGRAFIA

Aparat fotograficzny

Aparat fotograficzny,

potocznie aparat – urządzenie służące
do wykonywania zdjęć fotograficznych.
Pierwowzorem aparatu
fotograficznego było urządzenie
nazywanecamera obscura.

Tradycyjny aparat fotograficzny

jest urządzeniem przystosowanym do
naświetlania materiału światłoczułego,
umieszczanego we wnętrzu aparatu w
postaci zwiniętej błony, wymiennej
kasety z błonami ciętymi, lub
też kliszy szklanej. Obecnie aparaty
fotograficzne na błony małoobrazkowe
są wypierane przez aparaty cyfrowe,
gdzie elementem światłoczułym jest
matryca z elementami
fotoelektrycznymi.

Historia aparatu
fotograficznego

Aparat fotograficzny - to w najprostszych możliwych

słowach pudełko z otworem, przez który wpada światło
tworzące obraz na tylnej ściance. Wbrew pozorom, ta
podstawowa budowa nie zmieniła się od czasów pierwszych
konstrukcji. A na samym początku była camera obscura,
zwana także kamerą otworkową.

Historia Camera Obscura sięga czasów starożytnej Grecji.

Obserwacje prowadzone z użyciem tego prostego
instrumentu optycznego były także prowadzone przez
starożytnych Greków, Chińczyków i Arabów. Jednak
pierwszy opis naukowy ciemni optycznej znajduje się w
rękopisach arabskiego matematyka Alhazena (Hasana) z
Basry. W dobie Renesansu urządzenie to było chętnie
używane przez artystów, gdyż pomagało im odwzorować
perspektywę. Aparat otworkowy jest również używany
dzisiaj w fotografii artystycznej do uzyskiwania niezwykle
"miękkich" zdjęć.

Odkrycia Carl Wilhelm Scheele

Carl Wilhelm Scheele odkrył w 1777 roku, że chlorek srebrowy który
rozpuszcza się w wodzie po naświetleniu zmienia się w
nierozpuszczalne w wodzie zredukowane metaliczne srebro.
Wszystkie filmy i papiery czarno-białe działają właśnie na tej
zasadzie. W przypadku filmów kolorowych zastosowane są inne
związki, ale zasada działania jest podobna. W 1802 roku Thomas
Wedgwood i Humphry Davy wykonali papier światłoczuły nasączony
azotanem srebrowym. Pierwszy obraz fotograficzny został stworzony
przez Francuza Josepha Nicephore Niepce w 1826 roku. Obraz
ukazywał widok z okna jego pracowni.

Aparat cyfrowy 

Aparat cyfrowy – rodzaj aparatu fotograficznego, który

rejestruje obrazy w postaci binarnych plików cyfrowych
zapisywanych na nośniku elektronicznym.

Najważniejszym elementem aparatu cyfrowego, który

odróżnia go od urządzeń analogowych, jest cyfrowo sterowany
sensor obrazowy. Chociaż stosowane są różne odmiany tego
układu (przede wszystkim CCD i CMOS), to w każdym
przypadku jest to matryca złożona z komórek światłoczułych,
których zadaniem jest przekształcanie padającego na nie
światła na impuls elektryczny. Prąd ten następnie jest mierzony
i zamieniany na konkretną wartość liczbową, która trafia do
procesora obrazowego aparatu. Na koniec oprogramowanie
urządzenia zamienia surowe wartości uzyskane z
poszczególnych komórek w ostateczny obraz zapisywany na
karcie pamięci lub innym nośniku obsługiwanym przez aparat.

Najwazniejsze etapy rozwoju 

W 1855 roku Clark Maxwell odkrył zasady fotografii barwnej

tworząc tym samym fundamenty do powstania i rozwoju
takiej fotografii. W 1888 roku zakłady George Eastmana
rozpoczęły produkcję pierwszego na świecie seryjnego
aparatu sprzedawanego pod nazwą Kodak. W 1925 roku
firma Leitz w oparciu o prototyp Barnacka rozpoczęła
przemysłową produkcję znakomitego aparatu na błonę
filmową perforowaną o wielkości klatki 24 x 36 mm pod
nazwą Leica. Po dziś dzień aparaty tej firmy uważane są za
wzór precyzji. Pierwsza dwuobiektywowa lustrzanka powstała
w 1928 roku, jednoobiektywowa natomiast w 1933. W 1981
roku znana już firma Kodak wprowadza do sprzedaży
pierwszy film barwny. Firma Kodak opracowała również
prototyp pierwszego aparatu elektronicznego, jednak to
firma Sony w 1981 roku wprowadziła na rynek pierwszy
elektroniczny aparat do powszechnego użytku.