Istota organizacji
Termin „organizacja” może mieć trzy znaczenia:
1)
organizacja jako cecha rzeczy i procesów w
przedsiębiorstwie,
2)
organizacja jako sama rzecz, której przysługuje ta cecha
(przedsiębiorstwo jest wielką organizacją gospodarczą),
3)
organizacja jako czynność organizowania (jedną z funkcji
generalnego wykonawcy jest organizacja współdziałania
podwykonawców).
Istota organizacji
Organizacja, jako pojęcie abstrakcyjne, jest terminem
złożonym i trudno
definiowanym. Jest to spowodowane dużą
różnorodnością organizacji egzystujących we
współczesnych społeczeństwach i ważną rolą jaką
odgrywają one w zaspokajaniu ludzkich potrzeb.
W teorii organizacji i zarządzania funkcjonuje wiele
modeli organizacji, opartych na różnych zasadach
porządkujących. Cechą charakterystyczną wszystkich
modeli jet pokazanie relacji zachodzących pomiędzy
składowymi organizacji
Istota organizacji
CH. Argyris
Organizacja jest wielkością części, z których każda dąży
do osiągnięcia szczególnego celu, które utrzymują się
dzięki wzajemnym powiązaniom, jednocześnie
przystosowując się do środowiska zewnętrznego i przez
to utrzymując stan wzajemnego powiązania części.
Istota organizacji
T. Kotarbiński
Organizacja w znaczeniu przedmiotowym (rzeczowym)
jest pewnego rodzaju całością ze względu na stosunek do
niej własnych elementów, mianowicie taką całością,
której wszystkie składniki współprzyczyniają się do
powodzenia całości. Organizacja jest zatem przedmiotem
złożonym z elementów powiązanych ze sobą tak, że
tworzą całość różną od każdego z elementów ja
tworzących.
Organizacja w znaczeniu atrybutowym jest cechą
przedmiotów złożonych, którą nazywa się
zorganizowaniem, co oznacza, że organizacja jest
strukturą całkowitą lub cząstkową jakiegoś przedmiotu
złożonego.
Organizacja w znaczeniu czynnościowym jest procesem
tworzenia, nazywanym organizowaniem. Organizacja ma
więc w tym ujęciu tylko sens przedmiotowy.
Istota organizacji
Ch. Barnard
Organizacja to system świadomie skoordynowanych
działań lub sił dwóch lub więcej ludzi.
Istota organizacji
R. Acof
Organizacja jest systemem, zachowującym się
rozmyślnie, posiadającym co najmniej dwa podsystemy,
zachowujące się także rozmyślnie i mające wspólne
zamierzenia, które zmuszają do wprowadzenia podziału
pracy.
Istota organizacji
Model Henryego Leavita
Jest najczęściej przytaczanym modelem. Wynika to z jego
uniwersalizmu. Według tego modeli organizację należy
traktować jako system wielu zmiennych, z których cztery
są szczególnie istotne.
Cele
Struktura
Technologia
Ludzie
Istota organizacji
Cel to konkretny stan końcowy lub pożądany,
do którego osiągnięcia dąży grupa, działając
wspólnie.
Struktura organizacji – to wewnętrzna
budowa całości organizacyjnej, zatem takie
logiczne powiązanie komórek organizacyjnych,
które pozwolą na uzyskanie i utrzymanie efektu
synergii.
Technologia – jest środkiem przekształcenia
zasobów ludzkich, naturalnych, kapitałowych
lub ideowych w produkty bądź usługi, kreujące
wartość dla klientów.
Ludzie – uczestnicy organizacji stanowiący
centralny czynnik w dowolnym systemie
zarządzania.
Istota organizacji
W podejściu systemowym zakłada się, że organizacje są:
Systemami otwartymi, co oznacza, że z jednej strony
znajdują się pod wpływem oddziaływania otoczenia, z
drugiej strony zaś mają możliwość swobodnego ( do
pewnego stopnia) kształtowania otoczenia.
Systemami celowymi, tzn. występuje cel główny,
stanowiący kryterium optymalizacji działania oraz cele
szczegółowe poszczególnych podsystemów.
Systemami złożonymi, co wynika z dużej liczby
podsystemów.
Systemami ustrukturyzowanymi. System mający
strukturę określa podział zadań i współzależności
wewnątrz systemu, narzuca porządek organizacyjny i
przebieg procesów aby uzyskać zamierzony cel.
Systemami o strukturze hierarchicznej. Są podsystemy
dominujące i podporządkowane.
Systemami homeostatycznymi, co oznacza, że mają
zdolność do utrzymania pewnych wielkości systemu,
istotnych z punktu widzenia systemu (same reagują na
działania zewnętrzne).
Istota organizacji
Systemami adaptacyjnymi – oznacza to, że mają zdolność
do przystosowania się do wpływów otoczenia w sposób,
który jest najkorzystniejszy dla dalszego funkcjonowania
systemu. Powoduje to rozwój organizacji.
Systemem z wbudowanymi mechanizmami
samoregulacji, czyli zdolnościami systemu do
samodzielnego poszukiwania w danych warunkach
stopnia zorganizowania, zapewniającego możliwie
największą funkcjonalność systemu.
Systemami cechującymi się spójnością, co oznacza, że
istnieją takie funkcjonalne powiązania pomiędzy
systemami, że zmiana dokonana w którym kolwiek
podsystemie wywołuje zmiany we wszystkich
pozostałych.
W organizacji występuje efekt synergii. Jest to
współdziałanie różnych czynników, którego efekt jest
większy niż suma poszczególnych oddzielnych działań.
Podstawowe zasady organizacji i
zarządzania
Podział pracy – wykorzystuje zalety specjalizacji, co
umożliwia szybsze
i lepsze wykonanie oraz łatwiejszą i skuteczniejszą
kontrolę a więc warunkuje większą produktywność.
Kryteria podziału pracy:
- podział funkcjonalny (zaopatrzenie, kierownictwo ogólne
itp..),
- podział przedmiotowy. Występuje zazwyczaj obok
podziału funkcjonalnego (podział według branż w
dziale zaopatrzenia),
- podział ilościowy (np. na jednym stanowisku kilka osób
wykonuje ten sam rodzaj pracy.
Podział ilościowy jest prostym podziałem pracy.
Podziały funkcjonalny i przedmiotowy mają charakter
złożony i stanowią podział jakościowy.
Podstawowe zasady organizacji i
zarządzania
Korzyści z podziału jakościowego
•
Wszystkie operacje mogą być wykonywane jednocześnie
•
Pracownik wykonujący stale te same lub podobne
czynności nabywa wprawy, dokładności, doświadczenia i
pewności w wykonywanej pracy
•
Powtarzalność oszczędza wysiłek nerwowy i fizyczny
pracownika,
•
Pozwala na zmniejszenie czasu pracy niezbędnej do
wykonania całości produktu. Rozłożenie całości procesu na
elementy proste prowadzi do wyeliminowania wszelkich
zbędnych operacji.
W podziale jakościowym pracy występuje pewna granica,
której nie można przekroczyć. Jej przekroczenie spowoduje
wiele ujemnych skutków np. trudno jest zlokalizować
odpowiedzialność za jakość pracy.
Podstawowe zasady organizacji i
zarządzania
Daleko posunięty podział pracy może doprowadzić do:
Zaniku kwalifikacji zawodowych
Monotonii pracy, co powoduje szybkie znudzenie i znużenie
psychiczne
Zaniku zainteresowania pracą oraz zaniku twórczej
satysfakcji z wykonywanej pracy
Podstawowe zasady organizacji i
zarządzania
Kooperacja:
•
Prosta – odpowiada prostemu podziałowi pracy
•
Złożona – odpowiada jakościowemu podziałowi pracy
Podstawowe zasady organizacji i
zarządzania
Korzyści wynikające ze stosowania kooperacji prostej:
•
Umożliwia jednoczesność pracy wiele osób. Zespołowe
zatrudnienie daje większy potencjał produkcyjny niż ta
sama liczba zatrudnionych, pracujących oddzielnie
•
Przyśpieszenie pracy. Jest to zauważalne gdy można cały
zespół skoncentrować na dużej powierzchni
•
Oszczędność narzędzi
•
Umożliwia pracę wielozmianową co przyczynia się do
lepszego wykorzystania środków pracy i obniżenia kosztów
Podstawowe zasady organizacji i
zarządzania
W kooperacji złożonej zagadnienia organizacyjne są
znacznie trudniejsze. Wszystkie funkcjonalne i rodzajowo
różne czynności musimy ująć w jedną zwartą całość.
Kooperacja musi stworzyć ścisłą więź między
poszczególnymi wykonawcami, zapewnić porządek procesu
i jego rytmiczny przebieg.
Kooperacja wymaga rozwiązania problemu właściwego
zbudowania systemu organizacyjnego przedsiębiorstwa.
Budowanie struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa
zaczyna się od łączenia funkcji elementarnych w komórki
organizacyjne, przechodząc dalej do łączenia tych komórek
w komórki wyższego rzędu.
Podstawowe zasady organizacji i
zarządzania
Koncentracja – polega na łączeniu jednorodnych funkcji,
których realizację powierza się odpowiednio
przygotowanym zespołom produkcyjnym.
Koncentracja w budownictwie zapewnia:
•
Lepsze wykorzystanie maszyn,
•
Skracanie cyklów budowy,
•
Wzrost wydajności pracy,
•
Obniżenie kosztów jednorazowych,
•
Stworzenie warunków pracy równomiernej
Struktura organizacji
Struktura organizacyjna – uporządkowany zbiór
zależności między jednostkami organizacyjnymi.
Jednostka organizacyjna – składnik organizacji zdolny do
działania. Jest to zbiór komórek organizacyjnych
skupionych wokół wspólnego kierownika.
Komórka organizacyjna – zbiór stanowisk pracy, którymi
kieruje jeden przełożony. Komórka organizacyjna jest
najmniejszą zespołową jednostką organizacyjną.
Struktura organizacji
Struktura organizacyjna:
Odzwierciedla wspólnotę celów składników organizacji
Stanowi narzędzie osiągania celów
Łączy w synergiczną całość zasoby organizacji
Uwzględnia całokształt oddziaływań otoczenia
Struktura organizacji
Kształt struktury organizacyjnej zależy od:
Celów i strategii organizacji
Otoczenia
Techniki i technologii zadań
Kadry kierowniczej i personelu
Wielkości i złożoności zadań
Struktura organizacji
Nie ma struktur:
Uniwersalnych
Trwałych
Odpowiednich dla większości organizacji
Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa
Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa – układ
stanowisk pracy, komórek organizacyjnych i jednostek
organizacyjnych wraz z zachodzącymi między nimi
powiązaniami.
Stanowisko pracy – najmniejszy element struktury
organizacyjnej. Rozróżniamy stanowiska:
kierownicze,
wykonawcze,
sztabowe (doradcze).
Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa
Więzi organizacyjne – powiązania występujące
między elementami struktury organizacyjnej.
Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa
Rodzaje więzi organizacyjnych:
Służbowa – łączy kierowników z podwładnymi. Najbardziej
istotna cechą więzi służbowej jest uprawnienie
przełożonego do określenia zadań, które podwładny
powinien wykonać
Technologiczna (techniczna) – łączy stanowiska
uczestniczące w tym samym procesie wytwórczym
Funkcjonalna – łączy stanowiska i grupy stanowisk
(komórki, działy, piony) realizujące równolegle różne
funkcje niezbędne do działania całej organizacji (np.
funkcja produkcyjna, finansowa, personalna)
Informacyjna – polega na przekazywaniu sobie informacji
niezbędnych do realizacji zadań i podejmowania decyzji
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa
Kryteria wyróżnienia struktur organizacyjnych:
Rozpiętość kierowania
Dominujący rodzaj więzi organizacyjnych
Dominujące kryterium grupowania podstawowych
jednostek organizacyjnych
Więzi kapitałowe
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa
Rozpiętość kierowania – liczba pracowników
bezpośrednio podległych jednemu kierownikowi. Określa
wielkość komórki organizacyjnej.
Rozpiętość kierowania zależy od:
Cech kierownika (kwalifikacje, umiejętności kierownicze,
motywacja)
Kierowanego zespołu (kwalifikacje, doświadczenie,
motywacja do pracy)
Charakteru pracy (prosty, złożony, powtarzalny, unikalny)
Rozmieszczenia przestrzennego stanowisk i infrastruktury
zarządzania (środki łączności, algorytmy decyzyjne)
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa
Rozmieszczenie uprawnień decyzyjnych:
Organizacje scentralizowane (większość decyzji podejmuje
się na szczycie hierarchii
Organizacje zdecentralizowane (niższe szczeble
zarządzania posiadają istotne uprawnienia kierownicze)
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa
Rodzaje struktur i kryteria ich wyodrębnienia
Kryterium
Rodzaje struktur
organizacyjnych
Rozpiętość kierowania
Dominujący rodzaj więzi
organizacyjnych
Dominujące kryterium
grupowania podstawowych
jednostek
Więzi kapitałowe
Smukłe, płaskie
Liniowe, funkcjonalne,
sztabowo-liniowe
Funkcjonalne,
dywizjonalne,
projektowe, macierzowe,
tensorowe
Holding, koncern
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-rozpiętość
kierowania
Struktura smukła
Dyrektor
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-rozpiętość
kierowania
Struktura smukła
Zalety
Wady
Możliwość wnikliwej kontroli
pracy podwładnych przez
kierownika
Zapewnienie warunków
bezpośredniego oddziaływania
kierownika na podwładnego
Łatwiejsza koordynacja
współdziałania niewielu
pracowników
Występowanie rezerw
kierowniczych
Większe możliwości
wykorzystania awansów
pionowych
Długie drogi i czas przepływu
informacji
Możliwość pojawienia się błędów
w procesach informacyjno-
decyzyjnych wskutek
zniekształcenia i opóźnienia
informacji
Ogranicza inicjatywność i
samodzielność pracowników
Niepełne wykorzystanie
kierowników
Wyższe koszty
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-rozpiętość
kierowania
Struktura płaska
Dyrektor
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-rozpiętość
kierowania
Struktura płaska
Zalety
Wady
Krótkie drogi i czas przepływu
informacji
Wyzwala kreatywność
Pełniejsze wykorzystanie
możliwości kierowników
Niższe koszty
Trudności w koordynacji poziomej
Brak rezerw kierowniczych
Mniejsze możliwości awansów
pionowych jako elementu
motywacji
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-
rodzaj więzi
Struktura liniowa
Kierownik
budowy
Majster budowy
Majster
budowy
Majster budowy
R
R
R
R
R
R
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-
rodzaj więzi
Struktura liniowa
Zalety
Wady
Jednoosobowe kierownictwo
Prostota i jasność konstrukcji,
łatwość w przekazywaniu
dyspozycji
Wyraźnie przeprowadzony podział
władzy, odpowiedzialności i
kompetencji
Łatwość w koordynowaniu i
kontroli
Szybkość podejmowania decyzji
Pomijane zasady specjalizacji,
uniwersalizacja kwalifikacji
Długie drogi przepływu informacji
Niebezpieczeństwo
zniekształcenia informacji
Wymóg szerokiego zakresu
wiedzy kierowników
Centralizacja uprawnień
decyzyjnych i utrudnienie
wykorzystania indywidualnych
zdolności członków organizacji
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-
rodzaj więzi
Struktura liniowa
Zalety
Wady
Większe możliwości awansu
efektywnych pracowników
Efektywność w rozwiązywaniu
konfliktów
Niebezpieczeństwo przerwania
drogi służbowej i przepływu
informacji
Nadmierne obciążenie
kierownictwa
Mała elastyczność i opóźniona
reakcja na zmiany warunków
działania
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-
rodzaj więzi
Struktura funkcjonalna Taylora
Kierownik
budowy
Majster budowy
Majster
budowy
Majster budowy
R
R
R
R
R
R
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-
rodzaj więzi
Struktura funkcjonalna Taylora
Zalety
Wady
Specjalizacja stanowisk
kierowniczych
Fachowość podejmowania decyzji
Krótsze drogi przepływu
informacji
Większa elastyczność
Złamanie zasady jednoosobowego
kierownictwa
Nakładanie się i krzyżowanie
uprawnień decyzyjnych
Skomplikowana sieć
komunikacyjna
Trudności w koordynacji i
kontroli
Poczucie niepewności i
niestabilności
Rozmycie odpowiedzialności za
skutki podjętych decyzji
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-
rodzaj więzi
Struktura sztabowo-liniowa
Dyrektor
Zastępca dyrektora
ds.. marketingu
Zastęoca
dyrektora
ds..
produkcji
Zastępca dyrektora
ds.. finanasowych
Sztab
Sztab
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-
rodzaj więzi
Struktura sztabowo-liniowa
Zalety
Wady
Zachowana zasad jedności
kierowania
Korzystanie z opinii i rad
formułowanych przez wysoko
wykwalifikowanych doradców
Fachowość decyzji
Prostota i przejrzystość
konstrukcji
Odciążenie komórek liniowych
Elastyczność w dostosowaniu się
do zmian
Spory kompetencyjne między
kierownikiem liniowym a jego
sztabem
Niebezpieczeństwo przecenienia
lub niedocenienia rad i opinii
formułowanych przez komórki
sztabowe
Skłonność do automatyzacji
komórek sztabowych
Względnie długie drogi
przepływu i przetwarzania
informacji
Nieefektywność sztabu w sytuacji
zatrudnienia pracowników o
niskich kwalifikacjach
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-kryterium
grupowania
Struktura funkcjonalna
Dyrektor
Zastępca dyrektora
ds.. marketingu
Zastęoca
dyrektora
ds..
produkcji
Zastępca dyrektora
ds.. finanasowych
Dział sprzedaży
Dział marketingu
Wydział I
Wydział II
Księgowość
Finanse
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-kryterium
grupowania
Struktura funkcjonalna
Zalety
Wady
Zachowana zasad jedności
kierownictwa
Specjalizacja w zakresie
realizowanych funkcji
Fachowość decyzji
Prostota i przejrzystość
konstrukcji
Dominacja myślenia wycinkowego
(specjalistycznego) nad mysleniem
całościowym przez kierowników
specjalistów
Piony mogą być bardziej
zainteresowane realizacją celów
własnych niż celów całego
przedsiębiorstwa
Problemy z przepływem informacji
między pionami funkcjonalnymi
Wyodrębnianie się kolejnych funkcji,
prowadzących do rozrastania się
aparatu zarządzania
Uniemożliwienie rozwoju
pracownikom o szerokich
specjalnościach, którzy mogą mieć
całościowe spojrzenie na potrzeby
klientów i przedsiębiorstwa
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-kryterium
grupowania
Struktura dywizjonalna
Dyrektor
Kierownik zespołu
budów
Kierownik
zespołu
budów
Kierownik zespołu
budów
Kierownik budowy
Kierownik budowy
Kierownik
budowy
Kierownik budowy
Kierownik budowy
Kierownik budowy
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-
kryterium grupowania
Struktura dywizjonalna
Zalety
Wady
Zachowana zasad jedności
kierowania
Specjalizacja przedmiotowa
Fachowość decyzji
Odciążenie kierownictwa
naczelnego od problemów
bieżącego zarządzania
Lepsze dostosowanie produktów
do potrzeb klienta
Niebezpieczeństwo pojawienia
się konfliktów między
poszczególnymi dywizjonami oraz
między nimi a przedsiębiorstwem
jako całością
Niezdrowa konkurencja między
dywizjonami
Tendencja do wyodrębnienia się
dywizjonów ze struktur
przedsiębiorstwa
Realizacja celów własnych przez
dywizjony niezgodnych z celem
przedsiębiorstwa jako całości
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-
kryterium grupowania
Struktura dywizjonalna
Zalety
Wady
Dużą autonomia decyzyjna
wyodrębnionych dywizjonów
Względnie szybka reakcja na
zmiany otoczenia
Dublowanie podejmowanych
przez dywizjony działań,
dotyczących różnych produktów
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-kryterium
grupowania
Struktura projektowa
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-
kryterium grupowania
Struktura projektowa
Zalety
Wady
Wykorzystanie fachowej wiedzy
specjalistów
Bezpośrednie kontakty między
członkami zespołu projektowego i
zespołowe rozwiązywanie
problemów
Krótkie drogi komunikacyjne i
szybkie podejmowanie decyzji
Trudności w precyzyjnym
ustalaniu zakresów uprawnień i
odpowiedzialności zespołów
projektowych i organizacji
macierzystej
Niebezpieczeństwo wystąpienia
zjawiska stabilizacji grup
projektowych i przedłużania
realizacji projektu w
nieskończoność
Trudności w koordynacji działań,
szczególnie gdy w organizacji
realizowanych jest rónocześnie
kilka projektów
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-
kryterium grupowania
Struktura projektowa
Zalety
Wady
Duża elastyczność i szybkość
reagowania na nowe problemy
Znaczna aktywność innowacyjna
członków zespołu projektowego
Odciążenie naczelnego
kierownictwa od problemów
bieżącego zarządzania
Trudności natury psychologicznej
i socjologicznej związane z
powrotem członków zespołu
projektowego na stanowiska w
macierzystej organizacji
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-
kryterium grupowania
Struktura projektowa
Zalety
Wady
Motywujący charakter
partycypacji w procesie
zespołowego rozwiązywania
problemów
Zwiększenie odpowiedzialności
kierownika przedsięwzięcia na
cały cykl realizacyjny
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-kryterium
grupowania
Struktura macierzowa
Dyrektor
Kierownik ds.
marketingu
Kierownik ds.
produkcji
Kierownik ds.
finansowych
Kierownik
projektu 1
Kierownik
projektu 2
Kierownik
projektu 3
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-
kryterium grupowania
Struktura macierzowa
Zalety
Wady
Lepsze wykorzystanie
specjalistycznej wiedzy
pracowników przez stworzenie
warunków zespołowego
rozwiązywania problemów
Wyzwolenie inwencji twórczej
zablokowanej w tradycyjnych
strukturach
Możliwości równoczesnego
uwzględnienia wielu aspektów
Duża elastyczność i innowacyjność
Skrócenie dróg przepływu
informacji
Zerwanie z zasadą jedności
kierownictwa
Skomplikowana sieć
komunikacyjna
Potencjalny nośnik konfliktów
kompetencyjnych
Stawianie kierownikom i
podwładnym wysokich wymagań
intelektualnych i kulturowych
Wysokie koszty
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-kryterium
grupowania
Struktura tensorowa
Dyrektor
Kierownik ds.
marketingu
Kierownik ds.
produkcji
Kierownik ds.
finansowych
Kierownik
projektu 1
Kierownik
projektu 2
Kierownik
projektu 3
Kierownik
regionu X
Kierownik
regionu Y
Kierownik
regionu Z
Struktura organizacyjna
przedsiębiorstwa-kryterium więzi
kapitałowe
Struktura ugrupowanie kapitałowe
Spółka-matka
Spółka-córka
Wyrób A
Spółka-córka
Wyrób B
Spółka-córka
Wyrób C
Sztab centralny
ponad 50 %
ponad 50 %
ponad 50 %
Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa-kryterium
więzi kapitałowe
Struktura holding i koncern
Spółka-matka
Funkcje usługowe
na rzecz
Spółek-órek
Zarządzanie
ugrupowaniem
S
p
ó
łk
a
-c
ó
rk
a
P
ro
d
u
k
cj
a
w
yr
o
b
u
A
S
p
ó
łk
a
-c
ó
rk
a
P
ro
d
u
k
cj
a
w
yr
o
b
u
B
S
p
ó
łk
a
-
có
rk
a
P
ro
d
u
k
cj
a
w
yr
o
b
u
C
Holding
Spółka-matka
Funkcje
usługowe
na rzecz
spółek-córek
Zarządza-
nie
ugrupo-
waniem
Produkcja
Wyrobu A
Córka-spółka
Produkcja
Wyrobu B
Córka-spółka
Produkcja
Wyrobu C
Projektowanie struktury organizacyjnej
przedsiębiorstwa
Czynniki kształtujące strukturę organizacyjną
Strategia
Czynniki zewnętrzne
Czynniki wewnętrzne
Struktura organizacyjna
Projektowanie struktury organizacyjnej
przedsiębiorstwa
Projektowanie struktur organizacyjnych może mieć
charakter:
„odgórny” – polega na budowie struktury poprzez
wyodrębnienie stanowisk kierowniczych i jednostek
organizacyjnych najwyższych szczebli i następnie ich
dzielenie na jednostki, komórki i stanowiska
organizacyjne coraz niższych szczebli
hierarchicznych,
„oddolny” – polega na podziale celów na zadania
cząstkowe. Wyodrębnione zbiory czynności sa
podporządkowane, grupowane i przydzielane do do
wykonania. Tak powstają stanowiska, komórki i
jednostki organizacyjne, które nastepnie są
przyporządkowane do kolejnych szczebli hierarchi
organizacyjnej.
Projektowanie struktury organizacyjnej
przedsiębiorstwa
Zadanie całościowe
Jednostka organizacyjna
Stanowisko
organizacyjne
Stanowisko
organizacyjne
Z
a
d
a
n
ie
c
zą
st
k
o
w
e
Z
a
d
a
n
ie
c
zą
st
k
o
w
e
Z
a
d
a
n
ie
c
zą
st
k
o
w
e
Z
a
d
a
n
ie
c
zą
st
k
o
w
e
Z
a
d
a
n
ie
c
zą
st
k
o
w
e
d
zi
e
le
n
ie
łą
cz
e
n
ie
Projektowanie struktury organizacyjnej
przedsiębiorstwa
Proces projektowania struktury organizacyjnej składa
się z pięciu podstawowych etapów:
Sformułowania zadania projektowego,
Opracowanie ramowej koncepcji struktury
organizacyjnej,
Opracowanie przyszłościowej struktury
organizacyjnej,
Opracowanie projektu szczegółowego,
Synteza wyników projektowania i opracowanie
założeń wdrożenia projektu.
Projektowanie struktury organizacyjnej
przedsiębiorstwa
Sformułowania zadania projektowego to jeden z
najważniejszych etapów prac projektowych. Na tym
etapie należy precyzyjnie ustalić:
Cele projektu.
Zakres przedmiotowy projektu (od podstaw, dla
istniejącej organizacji).
Zakres obiektowy (liczba i rodzaj jednostek
organizacyjnych).
Zakres czasoprzestrzenny projektu (czas
wykorzystania projektu, lokalizacja przestrzenna).
Kryteria optymalizacji (wymagania i ograniczenia
zgłaszane przez użytkowników projektu).
Zestaw metod i technik projektowania.
Czas przygotowania projektu (harmonogram).
Nakłady na opracowanie projektu (kosztorys).
Projektowanie struktury organizacyjnej
przedsiębiorstwa
Opracowanie ramowej koncepcji struktury
organizacyjnej wymaga odniesienia się do
sformułowanej i wdrażanej strategii. Należy
uwzględnić zewnetrzny i wewnetrzny konteks
sytuacyjny. Na tym etapie wybiera się typ struktury
organizacyjnej.
Przyszłościowa struktura organizacyjna stanowi
rozwinięcie ramowej koncepcji. Na tym etapie prace
projektowe prowadzą do skonstruowania kilku
wariantów ideowych modeli rozwiązań
organizacyjnych, które są oceniane ze względu na
założone preferencje. Pozwala to na wybranie takiego
wariantu, który w danych okolicznościach doprowadzi
do zadawalających efektów.
Schemat struktury organizacyjnej
KIEROWNIK
PROJEKTU
SPECJALISTA DS.
SPECJALISTA DS.
DOKUMENTACJI
FINANSOWYCH
SPECJALISTA DS.
JAKOŚCI I BHP
KIEROWNIK
BUDOWY
KIEROWNIK ROBÓT
KIEROWNIK ROBÓT
KIEROWNIK ROBÓT
KIEROWNIK ROBÓT
KIEROWNIK ROBÓT
BUDOWLANYCH
BUDOWLANYCH
DROGOWYCH
ELEKTRYCZNYCH
SANITARNYCH
MAJSTER ROBÓT
MAJSTER ROBÓT
MAJSTER ROBÓT
MAJSTER ROBÓT
MAJSTER ROBÓT
BUDOWLANYCH
BUDOWLANYCH
DROGOWYCH
ELEKTRYCZNYCH
SANITARNYCH
Schemat struktury organizacyjnej