Analiza wskaźnikowa

• Analiza wskaźnikowa polega na

ustaleniu i właściwej interpretacji
podstawowych relacji (wskaźników), jakie
występują między określonymi, wzajemnie
powiązanymi danymi sprawozdań
finansowych przedsiębiorstwa.

• Wskaźnikowa analiza kondycji

finansowej przedsiębiorstwa stanowi
rozwinięcie wstępnej analizy i oparta
jest na badaniach wzajemnych relacji
zachodzących pomiędzy poszczególnymi
elementami sprawozdań finansowych.

Wady analizy wskaźnikowej:

• bazuje wyłącznie na przeszłości firmy

(powinna być odpowiednio wyważona
i uzupełniona innymi narzędziami
analitycznym).

Zalety analizy wskaźnikowej:

• charakteryzuje różne aspekty działalności gospodarczej

przedsiębiorstwa i umożliwia osobie z zewnątrz ocenę
kondycji finansowej;

• celowo dobrany zestaw wskaźników umożliwia badanie

trendów i progresji na przestrzeni co najmniej kilku lat;

• stwarza szansę porównań z przeciętnymi wskaźnikami dla

branży, grupy przedsiębiorstw, podobnych przedsiębiorstw, a
także ze wskaźnikami konkurentów w określonym momencie;

• wskazuje sposoby, możliwości i niezbędne usprawnienia –

jest to konieczne, jeśli organizacja jest zarządzana mniej
efektywnie niż konkurencyjne firmy;

• może wyjaśnić spadek zysku i potencjalne możliwości jego

wzrostu.

WSKAŹNIKI FINANSOWE

Wskaźniki finansowe mogą być klasyfikowane na wiele

sposobów. Dobór wielkości finansowych uzależniony jest od

prowadzącego analizę i celu oraz zakresu badań analitycznych.

Wskaźniki finansowe służące do oceny kondycji finansowej

firmy zazwyczaj ujmowane są w następujących grupach:

• wskaźniki rentowności, zyskowności (profitability

ratios),

• wskaźniki płynności finansowej (liguidity ratios),
• wskaźniki sprawności działania (activity ratios),
• wskaźniki zadłużenia (wskaźniki struktury

finansowej – laverage ratios, gearing ratios),

• wskaźniki rynku kapitałowego (wskaźniki rynkowe,

wskaźniki wartości rynkowej).

Omówienie poszczególnych

grup wskaźników

Wskaźniki rentowności

 Rentowność (zyskowność) – oznacza osiąganie nadwyżki dochodów nad

kosztami, związanymi z podejmowaniem określonej działalności.

• Wskaźniki rentowności

informują o efektywności
działalności przedsiębiorstwa
w rozpatrywanym czasie. Są
więc często wykorzystywane
do oceny kierownictwa
przedsiębiorstwa w aspekcie
generowania zysku z
zaangażowanych środków.
Mogą być również
przyjmowane za podstawę
oceny realizacji strategicznego
celu przedsiębiorstwa, jakim
jest zwiększenie jego wartości
poprzez wzrost zyskowności.

• Analiza rentowności

stanowi jeden z najbardziej
istotnych zakresów analizy
finansowej. Wynika to z
dużego znaczenia
rentowności w ocenie
efektywności działalności
przedsiębiorstwa. Rentowość
spełnia rolę syntetycznego
miernika, który pozwala na
ocenę różnych obszarów
działalności przedsiębiorstwa
za pomocą jednego lub kilku
wskaźników.

Wskaźnik rentowności
sprzedaży (wskaźnik
marży zysku netto) –
ROS

• Wskaźnik ten powinien być

porównywany z innymi firmami. Na
wielkość tego wskaźnika wpływa rodzaj
prowadzonej działalności. Im dłuższy
cykl produkcyjny, tym wyższa
rentowność. Jednakże dłuższy cykl
wymaga zamrożenia na dłuższy okres
środków, to wiąże się z wyższymi
kosztami.

• Dążeniem każdego przedsiębiorstwa

powinno być osiąganie możliwie
najwyższego wskaźnika rentowności
sprzedaży, im bowiem wskaźnik
rentowności sprzedaży jest wyższy, tym
sytuacja przedsiębiorstwa jest lepsza.

• Wzorzec - podstawą oceny powinny być

porównania wskaźnika z innymi firmami
branży oraz ze średnią branżową i
analiza kształtowania się wskaźnika w
badanej firmie w czasie.

wskaźnik ten pokazuje, jaki

procent zysku przynosi jedna

jednostka przychodu ze

sprzedaży, czyli odpowiada

na pytanie, jaki jest udział

zysku netto w wartości

sprzedaży. Im wyższa wartość

wskaźnika tym lepsza

kondycja finansowa jednostki

gospodarczej. Oznacza to, że

przedsiębiorstwo może

uzyskiwać mniejsze rozmiary

sprzedaży do osiągnięcia

określonej kwoty zysku.

ROS = zysk

netto/przychod

y ze sprzedaży

∙ 100%

Wskaźnik
rentowności
aktywów (majątku)
– ROA

• Zaletą tego wskaźnika jest to, że

pobudza on do racjonalnej
gospodarki aktywami firmy, do
utrzymania wielkości zasobów
majątku odpowiadającej
rozmiarowi prowadzonych
działań, do eliminowania
zbędnych i nadmiernych
składników majątku. Wskaźnik
ten stymuluje również wzrost
sprzedaży i obniżkę kosztów.

• Banki oczekują, aby wskaźnik ten

osiągał poziom 2-6 proc., przy
czym w małych firmach powinien
on być wyższy, niż w dużych.

wskaźnik ten określa wielkość
zysku netto, jaką przynosi
jednostka zaangażowanego w
przedsiębiorstwie majątku.
Zatem odpowiada na pytanie,
jaką wielkość zysku
przedsiębiorstwo
wygospodarowało z 1 zł
majątku. Innymi słowy,
pozwala określić efektywność
wykorzystania aktywów firmy.
Im większa wartość wskaźnika,
tym firma efektywniej
zarządza swoim majątkiem.

ROA =

zysk

netto/aktywa

ogółem ∙ 100%

Wskaźnik rentowności

kapitałów własnych –

ROE

• Im ten wskaźnik jest

większy tym korzystniejsza
sytuacja finansowa
podmiotu gospodarczego.
Większa efektywność
kapitału własnego stwarza
możliwości dalszego
rozwoju przedsiębiorstwa
oraz uzyskania większych
dochodów przez właścicieli.
Wskaźnik ten jest często
wykorzystywany przez
inwestorów giełdowych.

informuje on o udziale
zysku netto w wartości
kapitału własnego, czyli
określa zdolność
kapitałów własnych do
generowania zysku. Mówi
o tym, ile zysku
przyniosła każda
złotówka
zaangażowanych
kapitałów własnych.

ROE =

zysk

netto/kapitały

własne ∙ 100%

Efekt dźwigni kapitałowej

(finansowej)

jest podstawowym miernikiem do
ustalenia efektów (opłacalności)
płynących z zastosowania obcych
kapitałów w firmie i ich wpływu na
rentowność kapitałów własnych, jest to
nadwyżka wartości wskaźnika
rentowności kapitałów (ROE) nad
wartością wskaźnika rentowności
aktywów (ROA), czyli różnica między ROE
a ROA.

• W celu pogłębienia rachunku dźwigni

finansowej należy obliczyć skorygowany
wskaźnik rentowności majątku – SROA. We
wskaźniku tym zysk netto jest powiększany o
różnicę między sumą odsetek płaconych od
kapitałów obcych a przypadającym od nich
podatkiem dochodowym (z ROA eliminujemy
koszt kapitałów obcych). W rzeczywistości
bowiem zapłacone odsetki pomniejszają zysk
netto w wysokości tej różnicy.

em

ł

ó

og

aktywa

odsetek

od

podatek

odsetki

netto

zysk

)

(





em

ł

ó

og

aktywa

odsetki

podatku

stawka

netto

zysk







)

1

(

Skorygowana rentowność aktywów ogółem – SROA

SROA =

Lub

SROA =

∙

100%

∙100

%

Efekt

dźwigni

kapitało

wej – DFL

Im wyższa jest wartość wskaźnika, tym
korzystniej oceniane jest zastosowanie
kapitałów obcych do finansowania aktywów.

• Jeśli DFL > 0 to opłacało się zastosować w

przedsiębiorstwie kapitały obce, gdyż
podniosły one efektywności wykorzystania
kapitałów własnych;

• Jeśli DFL < 0 to zastosowanie kapitałów

obcych było nieopłacalne, gdyż ich koszt
był większy od skali rentowności aktywów;

• DFL = 0 w tej sytuacji w przedsiębiorstwie

nie są stosowane kapitały obce.

• Jednak, gdy DFL = 0, a kapitał obcy

występuje to sytuacja i tak jest korzystna,
gdyż lepiej wykorzystać cudzy kapitał, bo
płacony jest mniejszy podatek dochodowy –
występuje wtedy efekt tarczy podatkowej.

DFL = ROE
-SROA

Wskaźniki płynności

 

• Płynność

finansow
a – jest to
zdolność
do
bieżącego
regulowa
nia
swoich
zobowiąz
ań.

• Analiza płynności

finansowej dostarcza
informacji o wypłacalności
przedsiębiorstwa rozumianej
jako zdolność do terminowego
regulowania zobowiązań (czyli
pozwala określić czy
przedsiębiorstwo pokrywa
swoje zobowiązania w
odpowiednich terminach). Jest
to podstawowe kryterium
uwzględniane przez banki w
przypadku udzielania kredytów.

Wskaźnik bieżącej
płynności
(płynność trzeciego
stopnia)

Wskaźnik ten powinien przybierać
wartości z przedziału od 1,5 do
2,0 (1,2 do 2,0), co oznacza
zdolność przedsiębiorstwa do
sfinansowania swoich bieżących
płatności. Zbyt niska wartość tego
wskaźnika (poniżej 1,5) oznacza
brak właściwego pokrycia
zobowiązań bieżących przez
aktywa obrotowe i wyraża trudność
w zaspokojeniu wierzycieli, co może
spowodować utratę płynności
przedsiębiorstwa. Natomiast zbyt
wysoka wartość (powyżej 2,0)
wskazuje na nieprawidłowości w
działalności i gospodarce
finansowej firmy, np. zapasy są
nadmierne albo firma posiada zbyt
dużo należności, itp. Obniżenie
tego wskaźnika poniżej 1,2 jest już
wyraźnym zagrożeniem
bezpieczeństwa finansowego firmy.

wskaźnik ten informuje o
możliwości spłaty
zobowiązań bieżących
poprzez zamianę na środki
pieniężne całości aktywów
obrotowych (dokonujemy
upłynnienie posiadanych
aktywów obrotowych), czyli
odpowiada na pytanie, czy
gdyby wszystkie
zobowiązania stały się
wymagalne,
przedsiębiorstwo byłoby w
stanie je spłacić. Ponadto
odpowiada on na pytanie,
ile razy aktywa obrotowe
pokrywają krótkoterminowe
zobowiązania.

wskaźnik bieżącej

płynności = aktywa

obrotowe/zobowiązania

krótkoterminowe

Wskaźnik szybkości

spłaty zobowiązań

(płynność drugiego

stopnia, wskaźnik

szybkiej płynności,

wskaźnik szybki,

wskaźnik mocny,

wskaźnik podwyższonej
płynności, kwaśny test)

Płynne środki obrotowe – to takie aktywa
obrotowe, które charakteryzują się największą
płynnością. Można je obliczyć na dwa sposoby:

• inwestycje krótkoterminowe + należności

krótkoterminowe lub

• aktywa obrotowe – zapasy – rozliczenia

międzyokresowe czynne
Pokrywa się zobowiązania krótkoterminowe tylko
częścią płynną aktywów obrotowych.

 

Za poziom zadowalający wskaźnika przyjmuje się
jego wartość w przedziale od 0,9 do 1,2. Jeżeli
wskaźnik jest wyższy niż 1,2 oznacza to, że
przedsiębiorstwo posiada nadpłynność,
niegospodarnie zarządza swoim majątkiem.
Wartość poniżej 0,9 jest sytuacje niekorzystną,
mamy zbyt małą płynność. Natomiast jeżeli jest
mniejszy niż 0,7, to firma ma duże trudności
płynności, ponosi duże ryzyko związane z
płatnościami terminowymi. Wartość tego
wskaźnika zależy od branży, dla produkcji będzie
on wyższy niż 1, a dla działalności handlowej
będzie znacznie niższy niż dla produkcji.

wskaźnik ten informuje o
możliwości spłaty zobowiązań
bieżących płynnymi
aktywami. By istniała taka
możliwość wskaźnik ten
powinien być równy 1. Im jest
on wyższy (bliższy jedności),
tym firma ma lepszą zdolność
do szybkiego regulowania
krótkoterminowych
zobowiązań.

wskaźnik szybkiej

płynności = płynne środki

obrotowe/zobowiązania

krótkoterminowe

Wskaźnik gotówkowy

(płynność pierwszego stopnia,

wskaźnik płynności

gotówkowej, wskaźnik

płynności natychmiastowej,

wskaźnik wypłacalności

natychmiastowej lub wskaźnik

wypłacalności środków

pieniężnych)

 

Trudno jest określić optymalny jego
poziom, gdyż wskaźnik ten nie
przesądza o stopniu wypłacalności
przedsiębiorstwa, a jedynie
sygnalizuje jego sprawność
płatniczą. Przyjmuje się że poziom
tego wskaźnika powinien zawierać
się w przedziale od 0,2 do 0,4, co
oznacza, że przedsiębiorstwo
powinno utrzymywać środki
pieniężne pozwalające na
uregulowanie od 20% do 40%
zobowiązań bieżących. Wskaźnik
powyżej wartości granicznej
oznacza nadpłynność,
niegospodarność lub też brak
pomysłu na zagospodarowanie
wolnych środków pieniężnych. Zbyt
niska wartość wskaźnika oznacza,
że przedsiębiorstwo może mieć
trudności płatnicze.

wskaźnik ten informuje o możliwości
spłaty zobowiązań bieżących za
pomocą najbardziej płynnych
środków obrotowych, tj. środków
pieniężnych w kasie i na rachunkach
bankowych. Wskaźnik ten
przedstawia natychmiastową
zdolność płatniczą przedsiębiorstwa,
czyli mówi jaką wielkość nagle
wymagalnych zobowiązań
przedsiębiorstw będzie mogło
natychmiast pokryć z bezpośrednio
dostępnych środków pieniężnych.
 

wskaźnik gotówkowy = środki

pieniężne w kasie i na

rachunkach

bankowych/zobowiązania

krótkoterminowe

Ogólna ocena płynności finansowej firmy:

– wartość wskaźników płynności finansowej (bieżącego i

szybkiego) w firmach produkcyjnych powinna być wyższa,
niż w firmach handlowych;

– jeżeli wskaźnik szybki jest niski, a wskaźnik bieżący

wysoki, to oznacza, że firma utrzymuje zbyt wysoki
poziom zapasów, w których zamrożony jest fundusz
obrotowy lub zbyt niski poziom najbardziej płynnych
elementów majątku obrotowego;

– zasoby gotówkowe firmy powinny być ograniczone do

minimalnych poziomów, bowiem jedynie kapitał
zaangażowany w procesach gospodarczych
przedsiębiorstwa, czyli zapasach surowców, materiałów,
produktów, wyrobów gotowych oraz należnościach,
generuje dochody i zyski.

Wskaźniki sprawności działania

 

Wskaźniki te informują o zdolności do

generowania sprzedaży przez zasoby

przedsiębiorstwa. Określają relacje

pomiędzy przychodami ze sprzedaży

a posiadanymi przez firmę aktywami

oraz informują o efektywności ich

wykorzystania, a także określają

zdolność majątku do generowania

przychodów.

Wskaźnik

obrotu

należnościami

(cykl obrotu

należnościami,

cykl rotacji

należności)

 

Przyjmuje się że przedsiębiorstwo powinno
odtwarzać należności 7-10 razy w roku. Im
wyższy wskaźnik, tym częściej firma
odnawiała swoje należności, tym wyższa
płynność. Ocena wskaźnika – powinien być
porównywany ze średnim dla branży okresem
kredytowania odbiorców oraz z okresem na
jaki jest udzielany kredyt kupiecki:

• niski poziom wskaźnika (długi cykl obrotu

należnościami) – w porównaniu z branżą –
świadczy o nieskutecznej polityce ściągania
należności prowadzonej w przedsiębiorstwie;

• wysoki poziom tego wskaźnika (w odniesieniu

do przedsiębiorstw działających w tej samej
branży) może oznaczać zbyt surową politykę
kredytową w stosunku do odbiorców, która w
krótkim czasie ogranicza należności, ale w
dłuższej perspektywie prowadzi do
hamowania sprzedaży;

• tendencja wzrostowa wskaźnika oznacza

zwiększenie płynności firmy, głównie za
sprawą krótszego czasu ściągania należności
od swoich odbiorców.

wskaźnik ten
informuje, ile razy
w ciągu roku firma
odtworzyła stan
swoich należności
(ile razy w ciągu
roku odbiorcy firmy
uregulowali swoje
należności).
 

wskaźnik obrotu

należnościami =

przychody ze

sprzedaży/

przeciętny stan

należności

Wskaźnik

obrotu

należnościami w

dniach

Mały wskaźnik, a zarazem krótki
termin ściągania należności, jest
przeważnie wynikiem
rygorystycznej polityki
finansowej, która w efekcie może
doprowadzić do ograniczenia
sprzedaży.
Niski to firma niechętnie udziela
odroczonych terminów płatności.
W długich okresach to może
zniechęcać odbiorców.
Natomiast wysoki wskaźnik to
nieskuteczna polityka ściągania
należności. Przyjmuje się, że im
krótszy okres ściągania
należności, tym korzystniejsza
sytuacja firma.

inaczej nazywany jest
cyklem inkasa
należności. Informuje
on o liczbie dni
sprzedaży, za którą nie
otrzymano zapłaty oraz
o tym, jak długo środki
pieniężne są zamrożone
w należnościach.

wskaźnik obrotu

należnościami w

dniach = 365/

wskaźnik obrotu

należnościami

Wskaźnik

obrotu

zapasami (cykl

obrotu

zapasami,

wskaźnik rotacji

zapasami)

Firma musi utrzymywać pewną część
zapasów w celu zachowania ciągłości
produkcji i sprzedaży. Jednocześnie
nie może zamrażać w zapasach zbyt
dużej części kapitałów obrotowych,
gdyż prowadzi to do zachwiania
płynności finansowej. Jeżeli zwiększa
się wskaźnik rotacji zapasów, czyli
zapasy wystarczają na coraz mniejszą
liczbę dni sprzedaży, to taka sytuacja
jest na ogół korzystna dla podmiotu.
Zmniejszają się koszty
magazynowania zapasów i następuje
uwolnienie kapitałów obrotowych
zaangażowanych w finansowanie
tych zapasów. Im wyższy wskaźnik,
tym wyższa płynność.

informuje on o tym, ile
razy w ciągu roku
następuje rotacja
zapasów, ile razy
przedsiębiorstwo
odnawiało stan zapasów,
jak często były
zakupywane materiały,
zapasy, sprzedaż wyrobów
gotowych.
 

wskaźnik obrotu

zapasami = przychody

ze sprzedaży/

przeciętny stan

zapasów

Wskaźni

k obrotu

zapasa

mi w

dniach

wskaźnik ten informuje, co ile
dni przedsiębiorstwo odnawia
swoje zapasy dla zrealizowania
określonej sprzedaży, jak długo
zapasy oczekują na sprzedaż,
jak długo są magazynowane.
Im niższy wskaźnik, tym
korzystniejsza sytuacja firmy.
Im ten okres jest dłuższy, tym
gorzej, wiąże się to z kosztami,
dłużej środki pieniężne są
zamrożone w zapasach.

wskaźnik

obrotu

zapasami

w dniach

=

365/

wskaźnik

obrotu

zapasami

Wskaźnik rotacji

aktywów ogółem

 Ocena wskaźnika:

• niska wartość wskaźnika

oznacza, że majątek firmy nie
jest „optymalnie”
wykorzystywane do
generowania przychodów;

• wysoka wartość wskaźnika

ilustruje „intensywny” obrót
aktywami, co oznacza, że
firma wykorzystuje posiadany
majątek do zwiększania swych
przychodów, co wpływa na
rentowność firmy.

Informuje o relacji

sprzedaży do

aktywów, czyli jak

często przychody

ze sprzedaży

„pokrywają”

majątek firmy.

rotacja

aktywów =

przychody ze

sprzedaży/

aktywa ogółem

Wskaźniki zadłużenia

Wskaźniki zadłużenia charakteryzują stopień zasilania
jednostki kapitałami obcymi oraz informują o możliwościach
obsługi tego kapitału (określają poziom zadłużenia
jednostki).

Analiza zadłużenia przedsiębiorstwa dokonuje oceny:

• wielkości i struktury kapitałowej przedsiębiorstwa (ile jest

kapitałów własnych i obcych) – wysoki udział kapitałów
własnych w strukturze pasywów świadczy o silnych
podstawach finansowych przedsiębiorstwa, o niskim ryzyku
finansowym i jego stabilności gospodarczej (nie jest to
jednak jednoznaczne z wysokim poziomem rentowności);

• zdolności przedsiębiorstwa do zwrotu zaciągniętych długów,

w określonych terminach (terminowa spłata odsetek).

Wskaźnik pokrycia

odsetek zyskiem

 

Dlaczego „zysk brutto + odsetki”? - ponieważ odsetki od
kredytów są zaliczane w ciężar kosztów, czyli są płacone
przed opodatkowaniem zysku podatkiem dochodowym.

• Wzorzec - optimum 4,0 – 5,0
• - wskaźnik < 1 - oznacza ponoszenie strat i

świadczy, że cały zysk brutto pochłonięty jest
przez płacone odsetki;

• - wskaźnik = ok. 1 - oznacza duży stopień ryzyka

związany ze spłatą odsetek;

• - wartość wskaźnika powinna być wielokrotnie

wyższa od 1 - wysoki poziom wskaźnika świadczy o
tym, że nawet jeśli wyniki finansowe firmy ulegną
istotnemu pogorszeniu, to i tak spłata odsetek
może być zapewniona;

• - im wyższa wartość wskaźnika tym wyższa skala

możliwości płatniczych firmy.

• Omówiony wskaźnik informuje jedynie o zdolności

do spłaty odsetek, co nie jest równoznaczne ze
zdolnością jednostki do obsługi zadłużenia.

Wskaźnik ma charakter informacyjny i nie stanowi
szerszego zastosowania analitycznego.

mówi jaka jest zdolność
przedsiębiorstwa do spłaty
odsetek z zysku brutto
wypracowanego przez
przedsiębiorstwo, ile razy
odsetki mieszczą się w
zysku, ile razy zysk jest
większy od wielkości
odsetek. Określa on
również efektywność
nakładów związanych z
zaciągniętymi
zobowiązaniami. Zysk
brutto wraz z odsetkami
oznacza zatem
maksymalną kwotę, jaką
przedsiębiorstwo jako
kredytobiorca mogłoby
zapłacić z tytułu odsetek
nie ponosząc strat.
 

wskaźnik pokrycia

odsetek zyskiem = zysk

brutt + odsetki/ odsetki

Wskaźnik obciążenia
majątku zobowiązaniami
(wskaźnik ogólnego
zadłużenia)

Przyjmuje się, że powinien on przyjmować wartości w
przedziale od 57% do 67%, ale tak naprawdę zależny
to od działalności. Przekroczenie progu 80 % jest
sytuacją niekorzystną, gdyż praktycznie nie ma

możliwości spłaty zobowiązań.

 

•wysoka wartość wsk. – oznacza duży udział

kapitału obcego w finansowaniu majątku
przedsiębiorstwa a niski kap. własnych. Duży
udział kapitałów obcych z jednej strony
związany jest z wynikiem finansowym
(ujemny charakter - konieczność spłaty
kredytów wraz z odsetkami), ale z drugiej
strony, wysokie zadłużenie jest szansą na
dodatkowe korzyści wynikające z
pozytywnego działania dźwigni finansowej
(występuje, gdy oprocentowanie kredytów
jest niższe od stopy rentowności całego
majątku przedsiębiorstwa);

•niska wartość wskaźnika - oznacza niski

stopień zadłużenia, czyli wysoką
samodzielność finansową przedsiębiorstwa.

stanowi stosunek
ogółu zobowiązań do
całości majątku.
 
Określa on udział
zobowiązań
(kapitałów obcych) w
finansowaniu majątku
jednostki.
 

wskaźnik ogólnego

zadłużenia =

(zobowiązania

ogółem/ aktywa

ogółem) ∙ 100%

Wskaźnik pokrycia

majątku kapitałami

własnymi

(wskaźnik udziału

kapitałów

własnych w

finansowaniu

aktywów)

 
• Im wyższy ten wskaźnik, tym większa jest

niezależność finansowania firmy, tym
mniejsze jest ryzyko finansowe przy
zaciąganiu nowych kredytów. Jednak
maksymalizacja kapitałów własnych, a
więc i wskaźnika ogranicza możliwość
powiększania zyskowności kapitałów
własnych dzięki wykorzystaniu dźwigni
finansowej. Jeżeli wartość wskaźnika
wzrasta, zwiększa się udział
samofinansowania, jeżeli maleje, jest coraz
mniejszy udział i zwiększa się zadłużenie.

• Maksymalna wartość tego wskaźnika to 1 –

cała działalność przedsiębiorstwa
finansowana jest kapitałem własnym.
Zmniejszenie wskaźnika może być
oceniane pozytywnie, kiedy zwiększonemu
wykorzystaniu kapitałów obcych
towarzyszy wzrost rentowności kapitałów
własnych (dodatni efekty dźwigni
finansowej).

wskaźnik ten informuje
w jakim stopniu
przedsiębiorstwo
finansuje się kapitałami
własnymi, jaki jest
udział kapitałów własny
w finansowaniu majątku
przedsiębiorstwa
 

wskaźnik pokrycia

majątku kapitałami

własnymi = kapitały

własne/aktywa

ogółem

Wskaźnik relacja

zobowiązań do

kapitału własnego

(wskaźnik

zadłużenia kapitału

własnego,

przekładnia

kapitałowa)

Jeżeli ten wskaźnik jest
równy jedności, oznacza to,
że zobowiązania są równe
kapitałom własnym, czyli
przedsiębiorstwo w połowie
finansuje swoją działalność
kapitałami własnymi i
zobowiązaniami. Im wyższy
jest ten wskaźnik, tym w
większym zakresie
wykorzystywane są kapitały
obce. Dla kredytodawcy
lepiej jest, gdy ten
wskaźnik jest niższy.

przedstawia on
zależności między
podstawowymi formami
finansowania
przedsiębiorstwa, czyli
między zobowiązaniami a
kapitałami własnymi.
 

wskaźnik relacja

zobowiązań do

kapitału własnego =

zobowiązania

ogółem/kapitały

własne

Wskaźnik pokrycia

zobowiązań nadwyżką

finansową (wskaźnik

obsługi zadłużania)

Im wyższy ten
wskaźnik, tym większy
poziom zobowiązań
przedsiębiorstwo może
spłacić, firma posiada
wyższą wypłacalność.
Gdy wskaźnik = 1, to
cała wielkość
zobowiązań
przedsiębiorstwo może
spłacić z wypracowanej
nadwyżki finansowej w
danym roku.

 

mówi w jakim stopniu przedsiębiorstwo może
spłacić swoje zobowiązania z wypracowanej
nadwyżki finansowej w pewnym okresie. Na
podstawie tego wskaźnika można obliczyć,
ile lat przedsiębiorstwa musi pracować, by
pokryć zobowiązania z wypracowanej
nadwyżki.
 
wskaźnik pokrycia zobowiązań nadwyżką
finansową = nadwyżka finansowa /
przeciętny stan zobowiązań ogółem
 
Nadwyżka finansowa = cash flow = wielkość
zysku netto + amortyzacja

Wskaźniki zadłużenia

charakteryzują stopień

zasilania jednostki

kapitałami obcymi oraz

informują o

możliwościach obsługi

tego kapitału (określają

poziom zadłużenia

jednostki).

Wskaźniki rynku kapitałowego

Służą do oceny pozycji rynkowej
przedsiębiorstwa. Pozwalają ocenić jak
opłacalne jest lokowanie środków pieniężnych
np. w akcje. Głównie wskaźniki te dotyczą
spółek akcyjnych, których akcje wprowadzone
zostały do publicznego obrotu giełdowego i
pozagiełdowego obrotu papierami
wartościowymi.

Stosowanie tych wskaźników jest istotne z tego
względu, że celem firmy jest zwiększenie ceny
swych akcji, a pomiar tego „zwiększania”
umożliwiają wskaźniki rynkowe.

Efektywność funkcjonowania

oceniana jest przez:

• zarządzających spółką menedżerów;
• inwestorów posiadających akcje, pod

kątem osiągniętych korzyści;

• potencjalnych nabywców akcji z punktu

widzenia racjonalności wyboru
alternatywnych możliwości lokat kapitału,
np. inne akcje, obligacje, depozyty itp.;

• inne podmioty, które chcą znać pozycję

spółki na rynku kapitałowym.

Wskaźnik zysk

(zyskowności)

na jedną akcję

(EPS)

  Kiedy wielkość

wskaźnika rośnie,
tym samym zysk na
jedną akcję rośnie –
świadczy to o dobrej
kondycji finansowej
spółki oraz
perspektywie
rozwoju w
przyszłości. Spadek
wskaźnika jest
oceniany
niekorzystnie.

pozwala na ocenę podstawowych

potencjalnych korzyści dla

posiadaczy akcji. Korzyści

wynikające z wypłat z zysku,

dywidendy, wzrostu wartości

rynkowej przedsiębiorstwa.

Stanowi on zwykle podstawę do

ogólnej oceny przedsiębiorstwa

ze strony jego akcjonariuszy oraz

decyzji co do dalszego

inwestowania w działalność

gospodarczą. Ten wskaźnik nie

ma większego zastosowania.

wskaźnik zysk na

jedną akcję = zysk

netto/ liczba

wyemitowanych

akcji

Wskaźnik relacja
ceny do wielkości
zysku na jedną
akcję (P/E)

Relacja ceny do zysku na jedną

akcję określa, jaką wielkość zysku

przynosi dana akcja w relacji do

ceny giełdowej.

Wskaźnik umożliwia ocenę

opłacalności lokat kapitałowych w

różnych firmach, albo

inwestowania w różne formy

inwestycji (obligacje, lokaty

bankowe).

 

Wskaźnik pozwala na określenie

liczby lat, w ciągu których nastąpi

zwrot nakładu na zakup akcji, przy

założeniu stałości zysków
przedsiębiorstwa. Relacja

odwrotna pozwala określić

zyskowność akcji.

mówi o skłonności

inwestorów do zakupu

danych papierów

wartościowych. Ile

skłonni są zapłacić za

jedną jednostkę zysku,

czyli uzyskujemy

informację jak

zyskowne są papiery

wartościowe.

 

P/E = cena rynkowa

1 akcji/

zysk na 1 akcję

WSKAŹNIK

RELACJA

CENY DO

ZYSKU NA

JEDNĄ AKCJĘ

Ocena wskaźnika - wskaźnik ten
odzwierciedla stosunek inwestorów do
firmy:

• wzrost informuje, że inwestorzy skłonni są

płacić za akcje firmy więcej niż
„poprzednio”;

• niski poziom wskaźnika może sugerować, że

inwestycja jest korzystna, ponieważ firma
osiąga spore zyski, przy relatywnie niskiej
wycenie rynkowej;

• zbyt niski poziom sygnalizuje, że akcje

spółki są niedowartościowane i zachęca do
taniego ich nabycia;

• w praktyce zbyt duża wartość P/E może

świadczyć o dużym entuzjazmie inwestorów
lub o spekulacji dużych inwestorów - fakt
ten powinien stanowić przestrogę w zbyt
jednoznacznej interpretacji tego wskaźnika.

Wskaźnik relacji ceny

do kapitałów

własnych (PEQ)

Niska wartość wskaźnika
oznacza, że spółka osiąga
małe zyski bieżące (źle jest
postrzegana przez
inwestorów). Natomiast
rosnąca wartość jest
pozytywnie rozpatrywana z
punktu widzenia
inwestorów, oznacza
bowiem wzrost możliwości
do osiągnięcia korzyści
oraz świadczy o
bezpiecznej sytuacji
finansowej i rosnących
gwarancjach
wypłacalności.

jest to relacja wartości rynkowej do

wartości księgowej, mówi nam jak

oceniana jest spółka, jej papiery

wartościowe przez rynek kapitałowy.

 

wskaźnik relacji ceny do

kapitałów własnych = cena

rynkowa 1 akcji/ kapitały własne

na 1 akcję

Jeżeli cena rynkowa > cena

księgowa – pozytywna ocena,

przedsiębiorstwo generuje zyski

Jeżeli cena rynkowa < cena

księgowa – inwestorzy nie oceniają

dobrze tego przedsiębiorstwa

Wskaźnik stopy

dywidendy (DYR)

Jeżeli wartość

wskaźnika

wzrasta to
znaczy, że

wzrastają

korzyści, większa

efektywność w

stosunku do

tego, co

wpłaciliśmy.

Można go używać

do porównań.

mówi o bezpośrednich

korzyściach dla akcjonariuszy,

możemy ocenić jak zyskowne jest

lokowanie w papiery wartościowe

danego przedsiębiorstwa.

Sygnalizuje on także skalę ryzyka

utraty tych korzyści w przyszłości

w razie znacznego wzrostu tego

wskaźnika.

 

wskaźnik stopy dywidendy =

dywidenda na 1 akcję/ cena

rynkowa 1 akcji

Wskaźnik stopy wypłat

dywidendy (DPR)

Im wyższy
wskaźnik, tym
większa część zysku
jest przeznaczana
dla akcjonariuszy, a
tym samym
przedsiębiorstwo
mniej reinwestuje w
działalność swojej
spółki. Gdy
wskaźnik jest równy
1 – cały zysk jest
przeznaczany na
dywidendę.

pokazuje jaka część zysku

została przeznaczona na

wypłaty dla akcjonariuszy,

jaka jest skłonność

przedsiębiorstwa do

przeznaczania zysku na

wypłatę dla akcjonariuszy.

 

wskaźnik stopy wypłat

dywidendy =

dywidenda na 1 akcję/

zysk na 1 akcję

Dziękuję za

uwagę!

(mniejszą lub

większą)

i ogromną

cierpliwość 