Organizacja ucząca
się
Izabela Kuszneruk
ZUM 1.2.
Uczenie się to proces prowadzący do modyfikacji zachowań
jednostek w wyniku jej uprzednich doświadczeń. Uczenie się
zakłada więc istnienie pamięci zdolnej do tworzenia i
przechowywania śladów uprzednich doznań i reakcji.
Uczenie się organizacji oznacza proces doskonalenia jej
działań dzięki większej wiedzy pracowników i ich większemu
zrozumieniu zasad i celów funkcjonowania tej organizacji.
Uczenie się organizacji to proces identyfikowania
i eliminowania błędów.
Ucząca się organizacja to taka, która wspomaga uczenie
się wszystkich jej członów (indywidualne, zespołowe,
organizacyjne) i sama ciągle się przekształca.
Definicja
wiedza
kultura uczącego się przedsiębiorstwa
otwarta na eksperymenty; zachęca do
ryzyka
otwarte granice pomiędzy przełożonym
a podwładnym
wewnętrzne i zewnętrzne informacje
Cechy uczącej się organizacji
Stanowi ona wynik i warunek sprawnego
działania organizacji. Wiedze organizacyjna
tworzą:
Wiedza ontologiczna – definiowanie pojęć
Wiedza epistemologiczna to zbiór zasad,
wytycznych oraz reguł funkcjonowania
i postępowania w organizacji
Wiedza metodologiczna jest wiedzą
o procedurach
Wiedza organizacyjna
otwartość
myślenie systemowe
kreatywność
osobista skuteczność menedżerów
umiejętność uczenia się i intuicja
Warunki niezbędne do
osiągnięcia efektów uczenia się:
P. Senge uważa organizacje uczące się za organizacje
przyszłości.
W
pracy
„Piąta
dyscyplina”
przedstawił
podstawowe cechy organizacji uczącej się:
Mistrzostwo osobiste oznacza traktowanie życia jako działalności twórczej
Modele myślowe stanowią odpowiednik podstawowych wartości cenionych
przez organizację
Posiadanie wspólnej wizji przyszłości jest warunkiem właściwego
wykorzystania wiedzy i umiejętności pracowników do rozwoju
przedsiębiorstwa
Zespołowe uczenie się jest umiejętnością grupy ludzi. Jednostka nie jest w
stanie opanować dyscypliny zespołowego uczenia się samodzielnie. Może
to zrobić wspólnie.
Myślenie systemowe jest to cecha spajająca wszystkie poprzednie cechy.
Myśleć systemowo to zdawać sobie sprawę z relacji zachodzących
pomiędzy naszymi działaniami a działaniami innych.
Koncepcja – P. Senge
D. Ulrich w pracy „Organizacja przyszłości” określa cechy
organizacji skoncentrowanej wokół wiedzy i umiejętności
obejmujących całość zdolności, możliwości i doświadczeń
organizacji. Według niego taką organizację powinno się
charakteryzować następującymi cechami:
Ustanowienie wspólnego zestawu przekonań czyli ustalenie
tożsamości firmy,
Nowe podejście do zatrudnienia pracowników cechujące się
zaufaniem, odpowiedzialnością
Stwarzanie warunków do zmian poprzez czynne, antycypujące
przystosowanie się
Doskonalenie umiejętności szybkiego uczenia się organizacji,
czyli zdolności do tworzenia i formułowania uogólnień na
podstawie skutecznych działań
Koncepcja – D. Urlich
Opracowali
metodę
diagnozowania
zdolności
uczenia
się
przedsiębiorstwa.
Według
nich
wymiarami opisującymi organizację ucząca się są:
specyficzne uwarunkowania organizacyjne
specyficzne uwarunkowania komunikacyjne
szczegółowy charakter motywacji pracowników
właściwy klimat zmian
Koncepcja - M. Czerskiej i R.
Rutki
Ukierunkowany jest na przekształcanie zasobu
ludzkiego w kapitał intelektualny.
Powstaje on w wyniku działań generujących nową
wartość, przynoszącą przedsiębiorstwu wymierne
korzyści rynkowe. Wyróżnia się następujące
kategorie intelektualnego:
•
Kapitał ludzki
•
Kapitał organizacji
•
Kapitał relacji z klietami
System zarządzania organizacją
uczącą się
Dziękuje za uwagę i
zachęcam do zadawania
pytań