BIOLOGIA KOMÓRKI
Zakład Biologii Roślin
Dr Anna Wilczek
Ćwiczenia 7.
Budowa, znaczenie oraz
powstawanie ściany komórkowej
komórek roślinnych. Komunikacja
międzykomórkowa.
Ściana komórkowa
Szkielet komórki roślinnej
Udział w tworzeniu kory komórki
Regulacja wzrostu komórek – teoria
kwasowego wzrostu
Odpowiedź na bodźce – jak matrix
zewnątrzkomórkowa
Struktura ściany
komórkowej
Skład chemiczny ściany komórkowej
Układ dwufazowy:
Włókna celulozy tworzące strukturę
krystaliczną
Matriks amorficzna: polisacharydy,
białka, fenole
Udział wody
Substancje adkrustujące i
inkrustujące
Struktura chemiczna celulozy
wiązanie β (1->4)
Struktura fibryli celulozy
Struktura ściany komórkowej
Warstwowa
struktura ściany
Blaszka środkowa
spaja dwie komórki
(powstaje z
przegrody
pierwotnej)
Ściana pierwotna
Ściana wtórna:
S1
S2
S3
Polisacharydy
Pektyny – składniki blaszki
środkowej
Hemicelulozy – charakterystyczne
dla ściany pierwotnej, występują
szczególnie licznie we włóknach
żelatynowych
Składniki amorficzne:
Składniki amorficzne
Białka
Białka strukturalne
○
Bogate w hydroksyprolinę (ekstensyny)
HRP
○
Bogate w prolinę PRP
○
Bogate w glicynę GRP
○
Arabinogalaktonowe AGP
○
Lektyny Solanaceae
Białka enzymatyczne:
○
Peroksydazy, lakkazy, oksydazy,
inwertazy, kwaśne fosfatazy, pektynazy,
hydrolazy.
Modyfikacje ściany
komórkowej
Inkrustacja:
proces odkładania się nowych substancji wewnątrz
istniejącej ściany komórkowej.
Przykłady substancji inkrustujących: lignina,
garbniki, olejki eteryczne, żywice, woski, węglan
wapnia, krzemionka.
Adkrustacja:
odkładanie na wewnętrzną powierzchnię ściany
komórkowej substancji bezszkieletowych.
Przykłady substancji adkrustujących: związki
lipofilne (np. suberyna, kutyna, woski), związki
hydrofilne typu wielocukrów (np. kaloza).
Związki fenolowe
Oparte na jednostce fenylopropanu.
Najczęściej w postaci związanej –
ligniny
Inne formy:
Kwas ferulowy
Kwas p-kumarowy
Modyfikacje ściany komórkowej
korkowacenie ściany – adkrustacja
suberyną komórek korka
metakutynizacja – adkrustacja suberyną
komórek innych niż korka.
kutykularyzacja – wytwarzanie warstwy
kutyny
kutynizacja – odkładanie warstewek
kutyny wewątrz ściany komórek skórki
między warstwami zawierającymi celulozę.
Kutykula
Odkładana na zewnętrznej powierzchni
ściany
Woski
Mieszanina kwasów tłuszczowych (C16 i C18)
Kutyna
Ω-hydroksykwasy tłuszczowe C16 i C18
Podobna jest budowa suberyny,
odkładanej
na wewnętrznej powierzchni ściany
Ω
-hydroksykwasy tłuszczowe C16 do C24
Epiderma i kutykula
Powstawanie ściany komórkowej
Cytokineza komórek roślinnych
pęcherzyki produkowane przez Aparat Golgiego.
Lokalizacja wyznaczona przez PPB.
Przegroda pierwotna -> blaszka środkowa.
Apozycja fibryl celulozy ściany pierwotnej.
Kierunek centryfugalny (wyjątki, np. podział
bielma)
Charakterystyka ściany pierwotnej
powstaje podczas wzrostu komórki (lub jej
części)
odporna na rozciąganie
elastyczna (odwracalne odkształcenie)
plastyczna (nieodwracalne odkształcenie)
wiotka - mało odporna na ściskanie
Celuloza < 10% świeżej masy
mikrofibryle położone równolegle do powierzchni
–
w pozostałych wymiarach w różnych kierunkach
w trakcie wzrostu komórki pierwotne ułożenie
mikrofibryl ulega zmianie
dwa rodzaje ułożenia fibryli:
siatkowaty – nowe fibryle są układane poprzecznie
do kierunku wzrostu komórki, później są rozciągane
tak,
że tworzą siatkę
helikoidalny – nowo tworzona warstwa mikrofibryl
tworzy pewien kąt w stosunku do mikrofibryl
poprzedniej warstewki, mikrofibryle są więc ułożone
helikoidalnie, wzrost komórki powoduje zmniejszenie
kąta nachylenia helisy względem osi komórki
Charakterystyka ściany pierwotnej
Charakterystyka ściany wtórnej
Powstaje po zakończeniu wzrostu komórki
Celulozy jest więcej niż w ścianie pierwotnej
Układ mikrofibryli bardziej regularny niż w
ścianie pierwotnej
Zwykle nierównomiernie wykształcona na
całej powierzchni, powstają:
Jamki – małe pola niezajęte ścianą wtórną
Listwy – wydłużone zgrubienia wtórnej ściany
(gdy są duże pola bez ściany wtórnej)
mikrofibryle ułożone w obrębie warstw
równolegle względem siebie – helikalnie w
odniesieniu do osi komórek wydłużonych
wyróżnia się trzy warstwy:
zewnętrzną S1 – cienka, mikrofibryle w kolejnych
warstwach krzyżują się
środkową S2 – najgrubsza, we wszystkich
lamellach układ mikrofibryl taki sam
wewnętrzną S3 – cienka, układ mikrofibryl mniej
stromy, często przeciwny, niż w S2
Charakterystyka ściany wtórnej
Układ fibryl
celulozy
w ścianie
komórkowej
Człon naczynia – zgrubienia
siateczkowate
Plazmodesmy a jamki
Jamki
Jamki proste
Jamki
Prosta
Lejkowat
a
Torus
Margo
Schemat
budowy
plazmodesmy
Szczególne typy drewna
Drewno kompresyjne
Drewno tensyjne
Szczególne typy drewna
Drewno kompresyjne
U roślin nagonasiennych
Zlokalizowane w miejscach
ściskanych
Szczególnie silny skręt helisy fibryl
celulozy, gruba ściana wtórna
Szczególne typy drewna
Drewno tensyjne
U roślin okrytonasiennych
Zlokalizowane w miejscach
rozciąganych
Występowanie włókien
żelatynowych
Warstwa
żelatynowa