Wywiad kosmetyczny.

Metody diagnostyki skóry i jej

przydatków.

Aparatura diagnostyczna.

Opracowanie: mgr Marta Lepiesza.

Wywiad kosmetyczny.

Przeprowadzenie wywiadu

kosmetycznego, dokonanie diagnozy

skóry i założenie kartoteki są

niezbędnymi elementami prawidłowo

wykonanego zabiegu

kosmetycznego. Dzięki temu

uzyskamy podstawowe informacje na

temat naszej klientki,

dotychczasowej pielęgnacji, stanu

skóry i oczekiwań. Nie bez znaczenia

jest również podejście do osoby

odwiedzającej nasz gabinet.

Wywiad kosmetyczny c.d.

Podczas pierwszej wizyty trzeba zarezerwować

trochę więcej czasu. Pierwszy zabieg

kosmetyczny, jak również pierwszy zabieg w

nowym gabinecie jest dla klientki ważnym i

szczególnym przeżyciem. Ponieważ nie ma

pojęcia, co ją dokładnie czeka, może

zachowywać się nieśmiało, trochę z

dystansem, a czasami wręcz przeciwnie –

może być śmiała czy wręcz zbyt pewna

siebie. Dlatego trzeba stworzyć przyjazną i

swobodną atmosferę.

Wywiad kosmetyczny c.d.

Bardzo wiele zależy od powitania. To personel powinien

powitać klientkę, nie odwrotnie. Nie można dopuścić

do sytuacji, by klientka sama błądziła po gabinecie.

Kosmetyczka powinna podejść do klientki,

przedstawić się i podać rękę. Pomagamy klientce

zdjąć wierzchnie okrycie. Przed wykonaniem

pierwszego zabiegu należy zapoznać nową klientkę z

gabinetem, pokazać, gdzie może odłożyć rzeczy

osobiste i torebkę, gdzie znajduje się toaleta,

przebieralnia, i pokazać pokój zabiegowy. Można też,

co jest bardzo mile odbierane, uciąć sobie krótką

pogawędkę z klientką, zaproponować coś do picia.

Taka wstępna rozmowa pozwoli klientce zapoznać się

z atmosferą panującą w gabinecie i z samą

kosmetyczką. W dużych salonach czy centrach

odnowy biologicznej klientkę wita szefowa gabinetu

lub recepcjonistka i to ona przedstawia klientce

kosmetyczkę, która przeprowadzi zabieg.

Wywiad kosmetyczny c.d.

Kolejną ważną cechą jest szeroko pojęta fachowość i

profesjonalizm. Kosmetyczka powinna znać ofertę

gabinetu, wiedzieć, jakie proponuje się w nim

zabiegi i dla jakich cer są przeznaczone. Powinna

też znać cennik oferowanych usług. Warto

zapoznać się ze składem preparatów, na których

pracujemy i które znajdują się w ofercie sprzedaży.

To ułatwi pracę i sprawi, że będziemy odbierane

jako profesjonalistki. Kiedy klientka znajduje się już

w pokoju zabiegowym i jesteśmy z nią sam na

sam, możemy przejść do właściwej części wywiadu

– zadawania konkretnych pytań.

Wywiad kosmetyczny c.d.

Zawód kosmetyczki ma charakter higieniczno-estetyczny, łączy w sobie

kosmetykę pielęgnacyjną, leczniczą oraz upiększającą, ale pierwszą

zasadą jest „ nie zaszkodzić", dlatego tak ważny jest prawidłowy wywiad z

klientem.

 

Wywiad zaczynamy od wypełnienia karty, gdzie klient podaje nam swoje

dane personalne oraz dane teleadresowe, następnie przechodzimy do

pytań podstawowych tj.:

•Pytamy się klienta jak zdefiniowałby swoja skórę, czy jest ona według

niego sucha, tłusta, a może mieszana (pytanie to pozwoli nam poznać
pielęgnację klienta, jaką stosuje w domu)?

•Pytamy się klienta jak dotychczas wyglądała jego pielęgnacja, (jakie

preparaty stosuje w domu, jeżeli istnieje taka możliwość prosimy o
przyniesienie preparatów, z których najczęściej korzysta, bądź spisanie ich
listy na kartce)

Wywiad kosmetyczny c.d.

• Pytamy się, czy klientka korzystała z zabiegów kosmetycznych, jeżeli

uzyskamy odpowiedź twierdzącą, pytamy się, jakie zabiegi były
przeprowadzane)?

• Jaki jest stan zdrowia klienta (czy przechodził jakieś poważne choroby, jak

wyglądało leczenie?

• Czy prowadził leczenie dermatologiczne skóry, (jeżeli tak, na jakie

schorzenie, jaki miał działanie leki), jeżeli jest w trakcie leczenia przed
podjęciem zabiegów kosmetycznych, należałoby się skontaktować z
dermatologiem ?

• Jaka stosuje dietę, jak wygląda jego sposób odżywiania

• Pytamy o rodzaj wykonywanej pracy oraz warunki pracy

• Czy klientka jest w ciąży / czy karmi piersią?

Wywiad kosmetyczny c.d.

•

Czy jest alergikiem

•

Czy pali papierosy?

•

Czy pije alkohol?

•

Czy korzysta z solarium (jak często)?

•

Czy przyjmuje leki, (jakie, na co, jak długo)?

•

Czy stosuje doustną lub iniekcyjną lub plasterkową antykoncepcje?

•

Czy jest cukrzykiem?

•

Czy ma metalowe implanty w tkankach?

•

Jaki ma problem w pielęgnacji ciała / twarzy, w czym mamy mu pomóc, czego
oczekuje po naszych usługach?

Badanie skóry i jej

przyadatków.

Badanie skóry przeprowadzane przez kosmetologa

dzięki zastosowaniu nowoczesnych metod

diagnostycznych, pozwala na ustalenie biotypu i

fototypu skóry, określenie ilości lipidów

powierzchownych, stopnia nawilżenia i

elastyczności skóry. Diagnozę skóry można

również przeprowadzić za pomocą wzroku oraz

dotyku.

 

Bez względu na wybór metody, pierwszym etapem

badania jest dokładne zmycie makijażu z twarzy.

Badanie skóry i jej

przydatków c.d.

Palpitacyjne badanie skóry

 

Dotykiem możemy zbadać gładkość skóry, jej napięcie,

grubość tkanki tłuszczowej oraz jej elastyczność.

Badanie wykonuje się poprzez chwycenie skóry

pierwszym, trzecim i czwartym palcem, lekkie ściśnięcie

i puszczenie fałdu skóry. Tą czynność powinno wykonać

się w kilku miejscach oraz w zależności od czasu, w

którym skóry powraca do normalnego położenia, określić

jej sprężystość. Jeżeli skóra natychmiast się odpręża to

znak, że elastyczność jest bardzo dobra. Gdy odpręża

się po 10 sekundach - średnia, jeżeli natomiast trwa to

dłużej to oznaka bardzo słabej elastyczności.

Badanie skóry i jej

przyadtków c.d.

Lampa Wooda

 

Lampa Wooda jest aparaturą niezwykle często stosowaną do

diagnozowania skóry. Lampa ta składa się czterech żarówek,

które eksponują promienie nadfioletowe przez szklany filtr,

zawierający tlenek potasu i niklu. Na podstawie zjawisk

fluorescencyjnych możemy przedstawić diagnozę. Każde z

miejsc na skórze charakteryzują się innym odbiciem np. cera

normalna daje odbicie niebiesko-fioletowe, cera sucha blado-

różowe, natomiast cera dobrze nawilżona odbicie ciemno-

fioletowe, skóra tłusta jej odbicie jest w kolorze prawie

czarnym. Lampa Wooda rozgrzewana jest przed użyciem

około 3 minut. Odległość, jaką należy zachować pomiędzy

klientem, a lampą to około 20 centymetrów.

Badanie skóry i jej

przydatków c.d.

Dermatoskop

 

Jest to przyrząd zawierający dwa cylindry kontaktowe. Jeden

cylinder o średnicy 8mm do badania miejsc nierównych,

takich, jakimi są między innymi przestrzenie międzypalcowe,
paznokcie, kąt oka, okolica krocza i zauszna. Drugi cylinder o

średnicy 2,5 cm służy do oglądania większych zmian na

płaskich powierzchniach. Przed przystąpieniem do badania i

przyłożeniu cylindra do powierzchni, nakrapia się ją cienką

warstwą olejku imercyjnego. Badanie pozwala rozróżnić

znamiona barwnikowe łączące, mieszane, dysplastyczne,

czerniaka złośliwego, znamię błękitne, znamię barwnikowe,

czerniaka młodzieńczego Reed, brodawkę łojotokową,

naczyniaka, nabłoniaka barwnikowego, zmiany krwotoczne.

Diagnostyka skóry.

Diagnostyka dermatologiczna służy do dokładnych oględzin

skóry pod kątem ogólnej oceny kondycji skóry, chorób

dermatologicznych, jak również w celu obserwacji

znamion barwnikowych i niebarwnikowych.

Przeprowadzenie diagnostyki skóry oraz wywiad z

pacjentem pozwala na kompleksową pielęgnację skóry,

podjęcie decyzji co do wyboru rodzaju zabiegu, terapii

oraz właściwy dobór preparatów.

Badanie skóry odbywa się zarówno wizualnie (rodzaj,

defekty, kolor, powierzchnia: sucha, lśniąca), jak również

palpacyjnie (gładkość naskórka, elastyczność skóry –

poprzez ucisk fałdu skórnego, napięcie mięśni, grubość

podściółki tłuszczowej).

Diagnostyka skóry c.d.

Istnieje wiele parametrów określających skórę: jej barwa, grubość

podściółki tłuszczowej, powierzchni ( np. matowa, sucha, błyszcząca,

świecąca się, gładka, szorstka, łuszcząca się), elastyczność skóry,

stopień ukrwienia i nawilżenia, ilość wydzieliny łojowej, pory skóry

(zwarte, poszerzone), defekty (np. zmiany barwnikowe – piegi,

przebarwienia), zmarszczki, wiotkość, napięcie, wrażliwość itp. Rodzaj

cery zależy od takich czynników jak: płeć, stan zdrowia, tryb życia,

klimat, rodzaj wykonywanej pracy, sposobu pielęgnacji.

Właściwa pielęgnacja cery pozwala na zachowanie jej przez długi czas

w dobrej kondycji, spowolnienie procesów starzenia, a także niekiedy

uniknięcie problemów dermatologicznych. Poddawanie się

diagnostyce skóry to nie tylko sprawa kosmetyki, ale także

bezpieczeństwa. Pozwala na monitorowanie zmian skórnych (znamion

barwnikowych) i ewentualne wczesne wykrycie transformacji

nowotworowej oraz do wczesnego wykrywania czerniaka złośliwego.

Diagnostyka skóry c.d.

Po demakijażu dokładnie przyglądamy się skórze.

Określamy jej barwę i rodzaj. Zaczerwienienia i

popękane naczynia towarzyszą cerze suchej.

Panie, które palą papierosy, zwykle mają szarą,

niedotlenioną skórę. Nastolatki natomiast –

ziemistą, z dużą ilością zaskórników. Za pomocą

dotyku badamy jej elastyczność i sprężystość. Po

ok. 40. roku życia znacznie się ona obniża i

wymaga zabiegów wpływających na zwiększenie

ilości produkowanego kolagenu i elastyny. Utrata

jędrności pociąga za sobą zmianę owalu twarzy.

Diagnostyka skóry c.d.

Lampa lupa pozwoli zdiagnozować zmiany zachodzące

na powierzchni skóry. Obserwujemy zmiany

pigmentacyjne i wykwity. Prosówki możemy same

usunąć, ale kępki żółte wymagają interwencji

chirurga. Pieprzyki, które zmieniły barwę albo kształt,

w tym także znamię Suttona, powinien obejrzeć

lekarz dermatolog. Gdy występują brodawki płaskie,

nie należy wykonywać oczyszczania – trzeba

natomiast uprzedzić klientkę, że leczenie może trwać

długo. W przypadku figówki i innych chorób

bakteryjnych nie przeprowadzamy zabiegów w

gabinecie, dopóki skóra nie zostanie wyleczona. Aby

dokładniej zbadać skórę, musimy sięgnąć po aparaty.

Aparatura diagnostyczna

c.d.

EBUMETR - aparat służący do pomiaru

zawartości tłuszczu na skórze oraz

włosach. Badanie polega na

przyciśnięciu głowicy z papierem

pergaminowym do powierzchni skóry.

Stopień zatłuszczenie papieru

wskazuje na stopień natłuszczenia

powierzchni skóry.

Aparatura diagnostyczna

c.d.

EWAPORIMETR - aparat służący do

pomiaru transepidermalnej utraty

wody. Na podstawie pomiaru

parowania skóry można ocenić

szczelność bariery rogowej. Przyrząd

wyposażony w dwie głowice, które

mierzą objętość wydzielanej przez

skórę pary wodnej.

Aparatura diagnostyczna

c.d.

KORNEOMETR - aparat określa

pojemnościową oporność warstwy

rogowej. Służy do pomiaru

wilgotności skóry.

Aparatura diagnostyczna

c.d.

KUTOMETR - aparat służący do

pomiaru elastyczności skóry. Zasada

działania jest bardzo prosta, tzn.

poprzez specjalny otwór znajdujący

się na powierzchni aparatu pod

ciśnieniem jest zasysana skóra.

Sonda zassie więcej skóry wiotkiej, a

mniej skóry jędrnej.

Aparatura diagnostyczna

c.d.

MEKSAMETR - aparat służący do

pomiaru poziomu melaniny oraz

podrażnień skóry.

Aparatura diagnostyczna

c.d.

PEHAMETR - aparat służący do

pomiaru odczyny pH naskórka.

Prawidłowy odczyn skóry waha się w

granicach 4,7 do 5,5 pH, czyli jest

lekko kwaśny.

Aparatura diagnostyczna

c.d.

PROFILOMETRIA - metoda

diagnostyczna służąca ocenie

głębokości zmarszczek. Metoda

polega wykonywaniu silikonowych

odlewów skórnych, które poddawane

są analizie trzema metodami, I-

badania za pomocą mikroskopu

elektronowego, II-analizie obrazu

powsta łych cieni, III-trój wymiarowej

profilometrii laserowej.