Elżbieta Sikorska
I Pielęgniarstwo
BAKTERIE
GRAM-
UJEMNE
Budowa komórki
bakteryjnej Gram-
ujemnej
Plazmid- cząsteczka DNA występująca
poza nukleoidem, zdolna do
autonomicznej( niezależnej ) replikacji.
Rybosomy- organelle służące do
produkcji białek
Cytoplazma- subst. koloidalna
wypełniająca wnętrze komórki
Błona komórkowa- półprzepuszczalna
błona bilogiczna, oddzielająca wnętrze
kom. od świata zewnętrznego.
Ściana komórkowa- martwy składnik
komórki, otoczka o funkcji ochronnej i
szkieletowej, jej głównym składnikiem jest
mureina.
U bakterii gram- ujemnych dużo
bardziej złożona niż u gram dodatkich
Otoczka- śluzowata otoczka, zbudowana
z wielocukrów lub białek, chroni przed
wyschnięciem
Nukleoid(genofor)- obszar cyt, w którym
znajduje się kolista nić DNA
Rzęski- organellum ruchu wyrastające z
powierzchni kom.
Ziarenkowce Gram- ujemne
neissiera:
-neissiera gonorrhoea
-neissiera meningitidies
Pałeczki Gram-ujemne niefermentujące glukozy
-pseudomonas aeruginosa
Pozostałe pałeczki gram ujemne
-Helicobacter
Pałeczki Gram-ujemne z rodziny Enterobacterieae
- rodzaj Salmonella
-rodzaj Shigella
- rodzaj klebsiella
Rodzaje bakterii gram-
ujemnych
Rodzaj Neisseria
Są to bakterie o nerkowatym kształcie, często
występujące jako dwoinki. Mają otoczkę i są
urzęsione; są mikroaerofilne, mają złożone
wymagania odżywcze, rosną na podłożach
wzbogaconych w temp. 37 stopni Celsjusza, przy
zwiększonym ciśnieniu dwutl. Węgla. Są
oksydazododatnie, w odróżnieniu od większości
innych ziarenkowców.
Rodzaj Neissiera obejmuje dwa gatunki chorobotwórcze:
1. N.meningitidis (meningokok)
2. N.gonorrhoeae (gonokok)
Neisseria meningitidis
(meningokok, dwoinka
zapalenia opon mózgowo-
rdzeniowych
)
ma wiele czynników
warunkujących
chorobotwórczość:
•
fimbrie adherencyjne
•
polisacharydową otoczkę o
właściwościach
antyfagocytarnych,
•
proteazy IgA chroniące
bakterie przed działaniem
przeciwciał sekrecyjnych na
powierzchni błon śluzowych.
Neisseria Meningitidis
•
Wyłączny rezerwuar: człowiek
•
Źródło zakażenia: nosiciel lub chory
•
Kolonizacja: jama nosowo- gardłowa
•
Przenoszenie: droga kropelkowa,
bezpośredni kontakt
•
Okres wylęgania: 2-10 dni, na ogół
3-4 dni
•
Sezonowość zachorowań:
Europa i Ameryka płn.: zima i wczesna
wiosna
Zakażenia:
N. Meningitidis
powoduje:
o
Nagminne zapalenie
opon mózgowo-
rdzeniowych,
o
Zapalenia płuc,
o
Zapalenie gardła i ucha
środkowego
o
Sepsa
o
Zapalenie spojówek,
wsierdzia i osierdzia,
szpiku kostnego, dróg
moczowych i ropne
zapalenie stawów
Zapalenie opon mózgowo-
rdzeniowych
Profilaktyka
W każdym przypadku zakażenia meningokowego
należy bezwzględnie rozpocząć profilaktykę za
pomocą antybiotyków u osób, które miały
bezpośredni kontakt z chorym. Istnieje
możliwość immunoprofilaktyki.
Dostępne są szczepionki przeciw
meningokokom:
•
dwuskładnikowa przeciw grupom A i C,
•
czteroskładnikowa przeciw serogrupie C.
Brak skutecznej szczepionki przeciw szczepom z
grupy B, które wywołują najwięcej zachorować
w Europie.
Neisseria gonorrhoeae
Dwoinki rzeżączki (gonokoki) są
czynnikiem etiologicznym:
•
Rzeżączki- choroba zakaźna
człowieka, przenoszona drogą
płciową.
•
Zakażenia błon śluzowych układu
moczowo-płciowego, oka, odbytnicy,
gardła
Pałeczki Gram- ujemne niefermentujące
glukozy
Cechy:
o
Fenotypowo bakterie te, nie tworzą jednej grupy
o
Brak zdolności do rozkładu glukozy na drodze
fermentacji(bez udziału tlenu)
o
Ujemne wybarwianie się na różowo metodą
Gramma
o
Morfologicznie są pałeczkami lub ziarniako-
pałeczkami
o
Nie posiadają spor
o
Mogą być zaopatrone w rzęski
o
Wśród tej grupy znajduje się gatunek należący
do rodziny Pseudomonas
Pseudomonas Aeruginosa
(pałeczka ropy błękitnej)
Pseudomonas aeruginosa jest Gram-ujemną, tlenową
bakterią, ruchliwą, powszechnie występującą w
środowisku – w wodzie (pływa szybko i żwawo),
na ziemi, na powierzchni roślin. Znajdowano ją także
(w niewielkim procencie) na skórze zdrowych osób, a
także izolowano z gardła oraz kału osób
niehospitalizowanych. Badania pokazały też, że
kolonizacja tym drobnoustrojem pacjentów
hospitalizowanych zachodzi w ciągu 72 godzin od
przyjęcia do szpitala
.
Pod mikroskopem elektronowym wygląda tak
:
Helicobacter Pyroli
Helikobacter
Pryroli jest bakterią
gram-ujemną kształtu
esowatego, wielkości
2,5- 4 nm zasiedlającą
błonę śluzową
żołądka. Na jednym z
biegunów posiada 4-6
witek, dzięki którym
zawdzięcza
ruchliwość. Namnaża
się w temp. 37-42 st.
C, przy optymalnym
pH 4-6, może także
przeżyć w pH 1.
Helicobacter pyroli
W Polsce infekcja Helicobacter Pyroli dotyczy
60-70% populacji dorosłej i 30% młodzieży do
18 roku życia
Obecnie wiadomo, że bakteria jest
odpowiedzialna za powstanie ok. 90% wrzodów
dwunastnicy i 70% wrzodów żołądka
Tylko 8 % wrzodów dwunastnicy i 30 %
wrzodów żołądka powstaje bez infekcji
Helicobacter Pyroli
W przypadku raka żołądka
Helicobacter został uznany
Za karcynogen pierwszej grupy
Pałeczki gram-ujemne z
rodziny Enterobacteriaceae
Cechy wspólne dla wszystkich
drobnoustrojów tej rodziny to:
o
Są to gram- ujemne pałeczki
o
Fermentują glukozę,
o
Nie wytwarzają
spor(przetrwalników)
o
Są nieruchliwe bądź ruchliwe,
okołorzęsne
o
Są tlenowe bądź względnie
beztlenowe
o
Rosną na prostych podłożach
nie selektywnych bądź
różnicujących
Enterobacteriaceae
Salmonella
czas inkubacji
(wylęgania), jaki
upływa od spożycia
żywności
zanieczyszczonej tym
owadem do wystąpienia
objawów zatrucia to 6
do 8 godzin.
Cechy:
• ruchome
• laktozo- ujemne
• wytwarzają gaz podczas
fermentacji węglowodanów
• rosną na podłożu
Simmonsa
• wytwarzają
dekarboksylazę lizyny
Miejscem bytowania Salmonelli jest przewód
pokarmowy człowieka, zwierząt domowych,
ptaków i owadów, są też izolowane z innych
części ciała. Jako oraganizmy jelitowe są
wydalane z kałem i mogą się szeroko
rozprzestrzeniać. Szczególnie przez ścieki
komunalne, nawóz, owady.
Salmonella powoduje
następujące zakażenia:
I.
Salmonelozy (zapalenia żołądka i
jelit)- wywoływane głównie przez
zwierzęce szczepy S.enteritidis
różnych serotypów. Objawy
zakażenia pojawiają się od 6 do
48 godz. Po zjedzeniu zakażonej
żywności lub wody
II. Dur brzuszny- wywoływany
przez S.typhi lub jego
łagodniejsza forma: dur rzekomy
wywoływana przez S.paratyphi.
Od 10 do 14 dni po zakażeniu
pacjent odczuwa rosnącą
gorączkę i objawy niespecyficzne:
bóle mięśni, głowy, złe
samopoczucie. Te symptomy
trwają tydzień lub dłużej a po nich
następują dolegliwości ze strony
układu pokarmowego.
III. Posocznica- wszystkie gatunki
Salmonella mogą być przyczyną
bakteremii i posocznicy
Enterobacteriaceae
shigella
4 gatunki Shigella:
1. S.dysenteriae
2. S.flexneri
3. S.boydii
4. S.nonnei
Pałeczki Shigella w kale
pacjenta chorującego na
Szigelozę
Bakterie z rodzaju Shigella są
beztlenowcami. Powodują
zakażenia jelita wnikając i
namnażając się w warstwie
komórek wyścielających
okrężnicę
Shigella sp.
Dyzenteria
- nazywana inaczej czerwonką, jest chorobą
zakaźną jelit. W szczególności jelita grubego. Wywołują ją
pałeczki Shigella lub ameby Entamoeba hystolitica
Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z chorym lub
zakażoną żywność(pałeczki Shigella występują najczęściej
w
surowych warzywach, mleku, drobiu, wodach
gruntowych.
Powszechnie dyzenterię określa się jako „chorobę
brudnych rąk” gdyż wiąże się z niskim poziomem higieny
osób zainfekowanych.
Enterobacteriaceae
klebsiella
Klebsiella pneumoniae-
pałeczka zapalenia płuc,
gram- ujemna pałeczka z
rodziny
Enterobacteriaceae.
Czynnik etiologiczny:
• zapalenia płuc
• zakażenie miejsca
operowanego
• zakażenie układu
moczowego
• bakteriemia
• sepsa
• pałeczki te bardzo często
powodują zakażenia u
noworodków
Pałeczki Klebsiella przeżywają i mnożą się w
miejscach wilgotnych (zlewy, pozostałości w
naczyniach, pojemnikach stosowanych przy
pielęgnacji chorych, nawilżaczach tlenu,
wolgotnych ścierkach, na mydle, wokół
zlewów itd.
Bakterie mogą występowac w stanie
zdrowia na skórze (miejsca wilgotne,
w jamie nosowo- gardłowej i
przewodzie pokarmowym i dzieci i
dorosłych
Dziękuję za uwagę ;)