Polskie
kuchnie
regionalne
Powstanie kuchni regionalnych związane jest z różnorodnością
klimatu, zróżnicowaniem jakości gleb. Wielu potraw kuchni
regionalnych już się nie przyrządza, gdyż zmieniły się
zwyczaje żywieniowe. Niektóre stają się popularne wraz z
powstającymi restauracjami – karczmami w stylu ludowym,
przaśnym.
KUCHNIA KASZUBSKA
Kuchnia kaszubska wykorzystuje bogactwo lasów, jezior,
sadów, łąk, pól i mórz. Głównym składnikiem pożywienia
były ryby morskie i słodkowodne. Ważne znaczenie miały
też warzywa: marchew, ziemniaki, groch oraz gryka i
brukiew.
Kuchnia kaszubska ściśle związana jest z życiem
codziennym mieszkańców, ich pracą jak również pozycją,
którą zajmowali w społeczeństwie. Posiłki
przygotowywano i podawano najczęściej w południe,
kiedy biły dzwony kościelne.
Potrawy kuchni kaszubskiej są smaczne i łatwe w
przygotowaniu.
„Kiedy ryba ma być dobra ,powinna trzy razy
pływać: w wodzie, maśle i w winie”
Potrawy z ryb w kuchni kaszubskiej są podstawowym
atrybutem tego regionu. Duże ilości ryb zasalane są w
beczkach na zimę do smażenia na postne dni. Natomiast
wyjęte z solanki, dobrze wymoczone smakują jak świeże.
Mniejsze ilości zasmaża się na bieżąco. Tam gdzie
rybołówstwo jest rozwinięte, tam i ryby stanowią podstawę
receptury kuchni kaszubskiej
Utłuczone ze skwarkami
ziemniaki podawano z
kwaśnym mlekiem lub
maślanką. W
codziennym jadłospisie
znajdowały się również
placki ziemniaczane
PLINCE, GOLCE - kluski z
tartych ziemniaków
kładzione na wrzącą
wodę lub mleko.
Do tradycyjnych dań
należał również
GRUCHOLEC – baba
ziemniaczana
podawana z surówką
z cebuli i ogórka
kiszonego. Jednym z
przysmaków tej
kuchni jest CISZKA –
kiszka przygotowana
z ziemniaków, jaj,
kaszy gryczanej oraz
cebuli podsmażonej
na boczku lub
słoninie.
Mięso w kuchni kaszubskiej stosowano rzadko, najczęściej z okazji
ważnych rodzinnych uroczystości lub świąt, bo wtedy
przeprowadzano ubój świń. Jesienią przygotowywano gęsią okraskę
– OBONĘ. Mięso gęsi siekano razem z kośćmi, ugniatano w
kamiennym garnku, przyprawiano i zalewano gęsim smalcem.
Stosowano do zup, jajecznicy oraz jako dodatek do chleba.
Zupy przygotowywano najczęściej na wywarach gęsich. Do
charakterystycznych zup dla tej kuchni należą: zupa
brukwiowa, zupy owocowe (czapurniak) podawane z lanymi
kluskami, oraz PRZEGOTÓWKA zupa ziemniaczana podprawiana
skwarkami i śmietaną. Do potraw regionalnych zalicza się także
PULKI ZE ŚLEDZIEM – śledzie w śmietanie z dodatkiem ogórków
i cebuli podawane z ziemniakami w mundurkach, oraz flaki z
węgorza – KSYWE Z PULKAMI. Do deserów tej kuchni zalicza się
kompoty i drożdżówkę.
KUCHNIA PODLASKA
Stanowi zlepek kuchni polskiej,
litewskiej, białoruskiej oraz
tatarskiej. Charakterystycznymi
potrawami są pierogi, zupy i
potrawy z ziemniaków.
Porównując ją z innymi rejonami
polski stosuje się tutaj mniej
warzyw, potrawy są tutaj
wysokokaloryczne, obfitują w
śmietanę.
Potrawy z ziemniaków:
Kartacze – przyrządzane z ciasta
na pyzy ziemniaczane, mają
owalny kształt i wielkość pięści,
nadziewane farszem z mięsa i
cebuli.
Babka ziemniaczana – pierwotnie w jej skład wchodziły tarte ziemniaki
oraz słonina, później mąka i jaja, pierwszym dodatkiem smakowym były
grzyby, obecnie również boczek, żółty ser, cebula itp.
Kiszka ziemniaczana – potrawa pieczona, jelita wieprzowe wypełnia się
masą ze startych, surowych ziemniaków, słoniny, boczku oraz przypraw.
Do specjałów kuchni podlaskiej zalicza się:
Chleb żytni na zakwasie, układany na liściach kapusty lub dębu
Kindziuk – wędlina pochodzenia litewskiego, wędzona na zimno, z
kminkiem, solą czosnkiem i saletrą.
Sękacz – tradycyjne ciasto
podlaskich wesel, pieczone na
specjalnym rożnie w kształcie
ściętego stożka z licznymi
wypustkami przypominającymi
sęki. W obracającym się rożnie
zapieka się kolejne warstwy
ciasta. W skład ciasta wchodzi
po 1 kg: mąki pszennej, cukru,
masła i śmietany oraz 60 jaj.
Ser koryciński – nazywany
powszechnie swojskim. Jest to
ser podpuszczkowy
produkowany z
niepasteryzowanego mleka
mleka krowiego w gminie
Korycin, ma kształt spłaszczonej
kuli o średnicy 20 – 40cm,
charakteryzuje się kremowo –
żółtą barwą i łagodnym,
śmietankowym smakiem.
Podlaską ciekawostką jest sos
szyszkowy w zalewie ziołowej,
podawany do dziczyzny
KUCHNIA WARMIŃSKO - MAZURSKA
W tej kuchni zauważa się wpływy kuchni niemieckiej i rosyjskiej.
Podstawą kuchni tego regionu były potrawy z ryb, grzybów i zbóż.
Uprawiano len, konopie, warzywa: marchew, groch, buraki, brukiew i
kapustę, oraz drzewa owocowe, głownie wiśnie, grusze, jabłonie i
śliwy.
Wyraźnie rysują się wpływy potraw niemieckich w postaci kapusty,
kiełbasy, mięs i klusek oraz akcenty polskie jak obecność domowej
śmietany, ziół, różnorodność wędlin. Kuchnia Warmii i Mazur nie może
się obejść bez wędzonej słoniny w papryce, śmietany, świeżego masła
oraz przypraw takich jak; majeranek, kminek i kardamon. Mazurski
smak to także świeżo wędzone ryby, najsłynniejsze z nich to węgorze
oraz trocie. Specjalnością regionu jest zupa z ryb i raków z dodatkiem
ziół i brzozowej kory.
W tym rejonie kiszono kapustę, tłoczono olej z siemienia
lnianego. Mięso jadano podczas świąt, oraz podczas
nasilonych prac polowych. Był to drób, najczęściej gęsi i
kaczki, ale stosowano także wołowinę, wieprzowinę oraz
baraninę. Wśród zup na Warmii królowały: grochowa,
fasolowa, kapuśniak na wędzonce zaś na Mazurach:
żurek, zupy rybne, rosoły oraz czerniny z podrobami.
Głównym napojem codziennym była kawa zbożowa z
ziaren jęczmienia, piło się też wodę, maślankę oraz
mleko.
Farszynki - jedna z bardzo wielu potraw ziemniaczanych, nieco
przypomina kartacze lecz ciasto przygotowuje się z ugotowanych
ziemniaków, które następnie mieli się przez maszynkę do mielenia
mięsa. Do tego kartacze są gotowane, a farszynki - smażone.
KUCHNIA MAŁOPOLSKA -
GALICYJSKA
Ukształtowała się pod wpływem kuchni austriackiej,
zwłaszcza wiedeńskiej.
Wśród potraw charakterystycznych dla tej kuchni
wyróżnić można:
Jaja po wiedeńsku
Salceson z musztardą
Pierogi z kaszą gryczaną i serem
Kurczak po krakowsku
Maczanka krakowska czyli schab w sosie kminkowym
podawany na kajzerce
Maczanka krakowska
KUCHNIA MAZOWIECKA
W tej kuchni dominują potrawy z ziemniaków, kaszy i
darów lasu, kojarzona jest z tradycyjną kuchnią
staropolską. Charakteryzuje się jednak sporym
zróżnicowaniem, które wynika z wpływów obcych kuchni.
Najbardziej charakterystyczne potrawy pochodzą z
kuchni Kurpiów, a wśród nich:
Zupa grzybowa z prośniaków (zielonych gąsek),
Duszona wątróbka szpikowana słoniną
Rejbak – placek z ziemniaków
Feferuchy – kluski z mąki i przetartej marchwii
KUCHNIA KUJAWSKA
Dla tej kuchni charakterystyczne są ryby, ziemniaki,
kapusta, buraki, groch czy fasola. Ważnym składnikiem
są świeże grzyby, dodawane do klusek, kasz i ryb.
W śród mięs ważne miejsce zajmują kaczki i gęsi.
Za tradycyjną potrawę uważa się czerninę z golcami
Pierniki toruńskie
Wieprzowina z majerankiem, cząbrem i jałowcem.
KUCHNIA WIELKOPOLSKA
W tej kuchni regionalnej od XIX wieku królowały
ziemniaki, znacznie mniej jadano mięsa i ryb.
Do klasycznych potraw zaliczano:
Ślepe ryby – zupa ziemniaczana
Pyry z gzikiem – ziemniaki z białym serem wymieszanym ze
śmietaną i szczypiorkiem
Plyndze – placki ziemniaczane
Kulanki – kulki z utartych surowych ziemniaków, bez dodatku
mąki, odsączone po ugotowaniu zalewało się mlekiem i
spożywano jako zupę
Szkaplarki – kluski z dodatkiem mąki żytniej lub pszennej
oraz jaj
Szagówki – pokrojone na ukos kluski z ugotowanych
ziemniaków mąki i sera
Polewka z wody i mąki z dodatkiem mleka lub maślanki
Żur
Ważne miejsce w tej kuchni zajmowała kapusta: białą
najczęściej gotowano i zagęszczano zasmażką, kiszoną
gotowano z suszonymi grzybami.
Pyzy poznańskie to kluski drożdżowe, gotowane na parze,
podawano do nich często kaczkę po poznańsku.
Rogaliki świętomarcińskie
KUCHNIA GÓRALSKA
Podstawę kuchni góralskiej stanowiły ziemniaki (grugle),
zboża, kapusta, cebula, mleko i sery owcze oraz
baranina.
Z kiszonej kapusty gotowano kwaśnice, czyli zupy na
bazie soku z kapusty, lub kapustę z grochem
Fizoły – fasola z dodatkiem ziemniaków i zasmażką
Zsówka – zupa z serwatki i białego sera
Rzezańce – kluski z ciasta „pierogowego”
Moskole – placki pieczone na blaszce
fizoły
Z kuchnią góralską kojarzy się również oscypek
Wśród deserów należy wymienić pieczoną na słodko babę
ziemniaczaną – hruba baba oraz bombolki z miodem – ciasteczka
drożdżowe oblane miodem.