ROZDZIAŁ II. METODOLOGICZNE POSTAWY BADAŃ WŁASNYCH
T. Pilch, T. Bauman1 uważają iż zasadniczym celem poznania naukowego jest zdobycie wiedzy maksymalnej ścisłej, maksymalnie pewnej, maksymalnie ogólnej, o maksymalnej zawartości informacji. Takie dopiero poznanie prowadzi do wyższych form funkcjonowania wiedzy. A są nimi prawa nauki i prawidłowości. Uważa też, że tylko obiektywnie istniejące o poddające się pomiarom zjawiska mogą być przedmiotem badania naukowego. Według tych też autorów „badania pedagogiczne może w większym stopniu niż gdzie indziej określone są przez cele, jakim służą. Ich zadaniem jest zbadanie warunków niezbędnych do realizacji postulowanych stanów rzeczy. Mówiąc bardziej ogólnie – możemy uznać, że celem badań jest poznanie umożliwiające działanie skuteczne”2. Według Waldemara Dudkiewicza "celem badań jest dążenie do wzbogacenia wiedzy o osobach, rzeczach lub zjawiskach które są przedmiotem badań. Przez cel badań należy rozumieć rodzaj efektu, który zamierzamy uzyskać w wyniku badań, a także rodzaj czynników, z którymi efekty te będą się wiązać”.3
Przedmiotem badań niniejszej pracy jest arteterapia jako metoda resocjalizacji wykorzystywana w Zakłądzie Poprawczym.
Celem badań niniejszej pracy magisterskiej jest sprawdzenie zastosowania arteterapii jako metody resocjalizacyjnej stosowanej w Zakładzie Poprawczym.
Rozpoczynając formułowanie głównego problemu podjętych badań, należy najpierw zdać sobie sprawę z tego, czym jest problem badawczy.
J. Pieter4 problem badawczy traktuję jako „swoiste pytanie określające jakość i rozmiar pewnej niewiedzy oraz cel i granicę pracy naukowej.” Stwierdza, że „[...] problemy badawcze są to pytania, na które szukamy odpowiedzi na drodze badań naukowych. Wysuwając je zadajemy pytanie przyrodzie i otoczeniu, a nie osobie drugiej. Staramy się znaleźć odpowiedzi na postawione przez nas pytanie poprzez własny wysiłek, nie zaś przez oczekiwanie gotowej odpowiedzi od innego człowieka”. Tego samego zdania jest M. Łobocki5 mówiąc, że „problemy badawcze są to pytania, na które szukamy odpowiedzi na drodze badań naukowych”. J. Sztumski6 pisze: „Problemem badawczym nazywamy to, co jest przedmiotem wysiłków badawczych, czyli po prostu to, co orientuje nasze przedsięwzięcia poznawcze.”7
S. Nowak8 „Punktem wyjścia wszelakiego procesu badawczego jest sformułowanie pewnego pytania czy mniej lub bardziej uporządkowanego zbioru pytań. Pytanie te czasem pojawia się w świadomości badacza w sposób bez refleksyjny – czasem zaś uprzytamnia on sobie mniej lub bardziej wyrażenie dlaczego na te a nie inne pytania chciałby uzyskać odpowiedz po przez wyniki swoich badań”.
Głównym problemem badawczym w niniejszej pracy jest pytanie:
Jaki jest wpływ arteterapii na resocjalizację w Zakładach poprawczych?
Chcąc się dowiedzieć, jaki jest stosunek badanych do zadanego wyżej pytania, wyodrębniono następujące problemy szczegółowe które, pozwala odpowiedzieć na pytania:
Co nauczyciele rozumieją przez pojęcie „arteterapia”?
Czy nauczyciele znają rodzaje arteterapii?
Jake funkcje wg nauczycieli pełni arteterapia?
Czy nauczyciele organizują zajęcia z arteterapii?
Czy według nauczycieli w polskich Zakładach Poprawczych są odpowiednie warunki do przeprowadzania zajęć arteterapeutycznych?
Jakie zmiany zachodzą w wychowankach po zajęciach arteterapeutycznych?
2. Hipotezy badawcze, zmienne i wspaźniki
Według T. Pilcha, T. Baumana9 hipoteza może być udowodniona przez zebranie danych popierających wysuwaną zależność, lub obalona przez brak takich danych, czy uzyskanie danych świadczących o fałszywości przypuszczenia. Zadaniem badacza jest wszelako sformułowanie możliwie wielu hipotez obejmujących wszelkie znaczące zależności i cechy badanego środowiska.
K. Konarzewski10 natomiast uważa, że hipoteza to nie domysł lub przypuszczenie badacza, lecz wniosek logiczny z teorii, który odnosi się do dającego się zaobserwować stanu rzeczy. Gdy nie ma teorii, nie ma hipotezy.
Poniżej podano hipotezy szczegółowe. Przypuszcza się, że:
Dla nauczycieli termin arteterapia najprościej mówiąc oznacza tyle co terapia poprzez sztukę.
Nauczyciele znają rodzaje arteterapii, wymieniają spośród nich: plastykoterapię, muzykoterapię, biblioterapię,teatroterapię i choreoterapię.
Według nauczycieli arteterapia spełnia funkcje rekreacyjne, edukacyjne i korekcyjne.
Nauczyciele chętnie organizują zajęcia z arteterapii.
Nauczyciele uważają, że w polskich Zakładach poprawczych są odpowiednie warunki do przeprowadzania zajęć arteterapeutycznych.
Nauczyciele zauważają, że wychowankowie po przeprowadzonych zajęciach są bardziej otwarci, zrekalsowani, zadowoleni.
Nieodłącznym atrybutem badań są zmienne i wskaźniki. Nie uwzględniając ich niemożliwe byłoby połączenie wszelkich badanych faktów, zjawisk, założeń.
T. Pilch, T. Bauman11 uważają, że to co daje się zaobserwować w każdym zdarzeniu lub zjawisku, to kilka podstawowych cech konstytutywnych dla danego zdarzenia, które przyjęło się w metodologii nazywać zmiennymi.
Dokonując podziału zmiennych M. Łobocki12 zauważa, iż zmienne niezależne w badaniach pedagogicznych to m.in. różnego rodzaju sposoby oddziaływania wychowawczego i działalności dydaktycznej. Określają one bliżej charakter oddziaływań, w których upatruje się przyczyny określonych zmian w procesie wychowania, uczenia się czy kształcenia. Zmienne zależne natomiast to te rzeczywiste lub domniemane skutki uwzględnionych w badaniach zmiennych niezależnych, czyli spodziewane efekty oddziaływań pedagogicznych.
Zmienna |
Bajkoterapia w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej. |
Wskaźniki |
Definicja arteterapii według nauczycieli. Rodzaje arteterapii znane nauczycielom. Funkcje arteterapii według nauczycieli. Organizacja zajęć arteterapeutycznych przez nauczyciel Warunki w Zakładach poprawczych do przeprowadzania zajęć arteterapeutycznych. Zmiany w zachowaniu wychowanków po zajęciach z arteterapii.
|
Tabela 1. Zmienna i wskaźniki.
3. Metody, techniki i narzędzia badawcze
J. Sztumski13 uważa, że aby rozwiązać dowolny problem badawczy, należy dokonać wyboru odpowiedniej metody badań, czyli pewnych sposobów postępowania, które umożliwia nam rozwiązanie tego problemu. S. Nowak14 stwierdza: „Metoda to tyle, co określony, powtarzalny i wyczuwalny sposób - schemat lub wzór - postępowania, świadomie skierowanego na realizację pewnego celu poprzez dobór środków odpowiednich do tego celu”.
W ujęciu W. Zaczyńskiego15 „metoda to sposób systematycznie stosowany, to znaczy stosowany w danym przypadku z intencją zastosowania go także przy ewentualnym powtarzaniu się analogicznego zdania”.
Natomiast M. Łobocki16 definiuje następująco metody badawcze: "rozumiane w ten sposób metody są z reguły pewnym ogólnym systemem reguł, dotyczących organizowania określonej działalności badawczej, tj. szeregu operacji poznawczych i praktycznych, kolejności ich zastosowania, jak również specjalnych działań skierowanych z góry na założony cel badawczy”.
W niniejszej pracy posłużono się metodą sondażu diagnostycznego.
Wedle T. Pilcha, T. Baumanna17 metoda sondażu diagnostycznego jest sposobem gromadzenia wiedzy o atrybutach strukturalnych i funkcjonalnych oraz dynamice zjawisk społecznych, opiniach i poglądach wybranych zbiorowości, nasileniu się i kierunkach rozwoju określonych zjawisk i wszelakich innych zjawiskach instytucjonalnych niezlokalizowanych- posiadających znaczenie wychowawcze- w oparciu p specjalnie dobraną grupę reprezentującą populację generalną, w której badane zjawisko występuje.
M. Łobocki18 sądzi, że „Metody sondażu diagnostycznego najczęściej znajdują swe zastosowanie w badaniach za pomocą ankiet, rozmowy i wywiadu. Badania te stanowią podstawowe jej techniki badawcze”.
S. Nowak19 uważa, że techniki choć są podrzędne względem metod głównych są także metodami jednakże w węższym tego słowa znaczeniu.
„Techniką badań zaś nazywać będziemy czynności praktyczne, regulowane starannie wypracowanymi dyrektywami, pozwalającymi na uzyskanie optymalnie sprawdzanych informacji, opinii i faktów’’20.
Do
najważniejszych i najczęściej stosowanych technik w badaniach
sondażowych
Pilch T. zalicza: wywiad, ankietowanie i
analizę dokumentów osobistych.
W niniejszej pracy został
zastosowany kwestionariusz ankiety. Jak stwierdza T. Pilch, T.
Baumann21
„ankieta zatem, jest techniką gromadzenia informacji polegająca
na wypełnieniu najczęściej samodzielnie przez badanego specjalnych
kwestionariuszy na ogół o wysokim stopniu standaryzacji w obecności
lub częściej bez obecności ankietera”.
Podczas badań przeprowadzonych w czasie pisania niniejszej pracy zastosowano następujące techniki badawcze: kwestionariusz ankiety i wywiad.
Kwestionariusz ankiety
„ Pytania ankiety są zawsze konkretne, ścisłe i jedno problemowe. Najczęściej też
pytania są zamknięte i zaopatrzone w tak zwaną kafeterię, czyli zestaw wszelakich możliwych odpowiedzi. Ankieta dotyczy najczęściej wąskiego zagadnienia bądź problemu szerszego rozbitego na kilka zagadnień szczegółowych. Szuka się wiec ścisłych skategoryzowanych, jednoznacznych i porównywalnych danych na temat jednego zagadnienia [...] Ankieta jest nie zastąpiona w badaniach pedagogicznych jako narzędzie poznawania cech zbiorowości, faktów, opinii o zdarzeniach, danych liczbowych”22.
Ankieta, którą wykorzystano w badaniach zawiera krótką informację skierowaną do wypełniającego. Badani zostali poinformowani o zasadach nie ujawniania wyników
i zachowaniu anonimowości. W ankiecie znajdowały się pytania:
wymagające podkreślania odpowiedzi TAK lub NIE
wymagające dokonania wyboru z pośród kilku wariantów
pytania otwarte, w których należało wpisać własną opinię
2. Wywiad
Kolejną techniką, która została zastosowana w badaniach jest wywiad. A. Kamiński23 uważa, iż wywiad to czynność dwustronna, oparta na bezpośrednim kontakcie informatora z przeprowadzającym wywiad.
Według T. Pilcha24 wywiad jest rozmową badającego z respondentem lub respondentami według opracowanych wcześniej dyspozycji lub w oparciu o specjalny kwestionariusz.
W niniejszych badaniach przeprowadzono wywiad z nauczycielami wybranych Przedszkoli i Szkół Podstawowych. Zastosowano go w celu uzupełnienia wiadomości zgromadzonych na podstawie kwestionariusza ankiety. Celem tych pytań było uzyskanie informacji o zastosowaniu bajkoterapii i jej wpływie na dzieci.
5. Organizacja i przebieg badań
Przed gromadzeniem materiału empirycznego wymagane jest określenie liczebności, a także terenu badań.
T. Pilch25 podkreślił, że wybór terenu badań to typologia wszelkich zagadnień, cech i wskaźników, jakie należy zbadać oraz odnalezienie ich na odpowiednim terenie, u odpowiednich grup społecznych lub w układach i zjawiskach społecznych. Następnie wymagane jest wytypowanie rejonu, grup zjawisk i instytucji, które stanowią obiekt naszego zainteresowania. Autor ustalił również, że całość grupy stanowiącej przedmiot naszego zainteresowania należy określić, jako populację generalną. T. Pilch zauważył również, że badacz momentami będzie musiał zrezygnować z pewnych spraw, a innym razem je uwzględnić lub poprzeć.
Według K. Konarzewskiego26 „populacja to zbiorowość, względem której badacz odnosi się w badaniach uogólniających.”
Warte zauważenia są również stwierdzenia M. Łobockiego27. Zwrócił on uwagę na fakt, iż często w przeprowadzanych badaniach, w stopniu minimalnym najczęściej uwzględnia się całą populację generalną.
Natomiast W. Okoń28 populacją określił wszystkie elementy zbioru, które interesują badacza danego zagadnienia. Zauważył także, że populacja stosowana jest w statystyce, gdyż o właściwościach zbioru wnioskuje się na podstawie jego wszystkich części. Części te muszą posiadać co najmniej jedną właściwość zmienną, którą różnią się między sobą oraz przynajmniej jedną wspólną właściwość, która świadczy o ich przynależności do określonego zbioru.
T. Pilch i Bauman29 „teren badań określili jako miejsce, w którym mają być przeprowadzone badania. Może ono dotyczyć określonej instytucji lub placówki, jak również większego terytorium”.
W niniejszej pracy badaniu zostali poddani nauczyciele i wychowawcy Zakładu Poprawczego w Zawierciu oraz Zakładu Poprawczego i Schroniska Dla Nieletnich w Raciborzu.
Organizacja badań przebiegała następująco:
Określenie celu badań oraz przedmiotu.
Zapoznanie z literaturą przedmiotu.
Sformułowanie hipotez badawczych.
Wybranie technik i metod.
Opracowanie narzędzi i sporządzenie ankiety.
Przeprowadzenie badań.
Ankietę wypełnili nauczyciele i wychowawcy Zakładu Poprawczego w Zawierciu oraz Zakładu Poprawczego i Schroniska Dla Nieletnich w Raciborzu.
Ankieta została wypełniona indywidualnie w skupieniu w obecności autora ankiety, który omówił i wytłumaczył jak poprawnie odpowiadać na zadawane pytania.
W niniejszej pracy narzędziem użytym do przeprowadzenia analizy i opisania został kwestionariusz ankiety.
1 Pilch T. Barman T. (2001) Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak, s. 23.
2 Pilch T. Barman T. (2001) Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak
3Dutkiewicz W. (2001) Podstawy metodologii badań do pracy magisterskiej i licencjackiej z pedagogiki, Kielce, s. 50.
4 Pieter J. (1967) Praca naukowa, Katowice: Wydawnictwo Śląsk, s. 67.
5 Łobocki M. (1978) Metody i techniki badań pedagogicznych, Warszawa, s. 56.
6 Sztumski J. (1984) Wstęp do metod i technik badań społecznych, Warszawa, s. 28.
8 Nowak S. (1985) Metodologia badań społecznych, Warszawa: Wydawnictwo PWN, s. 26.
9 T. Pilch T. Barman (2001) Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak, s. 193.
10 Konarzewski K. (2000) Jak uprawiać badania oświatowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 141.
11 Pilch T. Barman T. (2001) Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak, s. 50
12 Łobocki M. (1999) Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, s. 133-134.
13 Sztumski J.(1999) Wstęp do metod i technik badań społecznych, Katowice, s. 68.
14 Nowak S. (1985) Metodologia badań społecznych, Warszawa: Wydawnictwo PWN, s. 19.
15 Zaczyński W. (1995) Praca badawcza nauczyciela, Warszawa: Wydawnictwo WSiP, s. 19.
16 Łobocki M. (1978) Metody i techniki badań pedagogicznych, Warszawa, s. 115.
17 T. Pilch T. Barman (2001) Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak, s. 80.
18 Łobocki M. (1999) Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, s. 236.
19 Nowak S. (1985) Metodologia badań społecznych, Warszawa: Wydawnictwo PWN, s. 22.
20 Pilch T. (1977) Zasady badań pedagogicznych, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk.
21 T. Pilch T. Barman (2001) Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak, s. 96.
22 T. Pilch T. Barman (2001) Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak, s. 96-97.
23 Kamiński A. (1974) Metoda, technika, procedura badawcza w pedagogice Empirycznej, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk, s. 56.
24 Pilch T. (1977) Zasady badań pedagogicznych, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk, s. 133.
25P ilch T. (1998) Zasady badań pedagogicznych, Kraków: Wydawnictwo Ossolineum, s. 139.
26 Konarzewski K. (2000) Jak uprawiać badania oświatowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 149.
27 Łobocki M. (2000) Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, s. 155.
28 Okoń W. (2001) Nowy Słownik Pedagogiczny, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak, s. 305.
29 T. Pilch T. Barman (2001) Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak, s. 194.