TĘŻEC (Tetanus)
Choroba ostra, zakaźna, niezaraźliwa choroba zwierząt i ludzi – wzmożona pobudliwość nerwowa i spastyczne skurcze mięśni.
Występowanie
na całym świecie (zwierzęta roślinożerne)
konie i świnie bardzo wrażliwe, również człowiek (szczepienia przypominające co 5 lat)
Etiologia
laseczka Clostridium tetani, Gramm dodatnia, zarodnikująca, beztlenowa (starsze hodowle stają się G-)
egzotoksyny
neurotoksyna (tetanospazmina)
fibrynolizyna
hemolizyna
zarodniki bardzo oporne
do 10 lat
temperatura 100*C – 40-60 minut
5%fenol niszczy w ciągu 10-12 godzin
Źródła i drogi zakażenia
kał zwierząt roślinożernych
rany – kastracje, pępek
chore zwierzę nie jest źródłem zakażenia
Patogeneza
wnikają do organizmu spory
tworzą się w ranie warunki beztlenowe (ziemia, tkanki martwicze)
laseczka w bramie wejścia (toksoinfekcja)
toksyna → nerwy obwodowe → neurony ruchowe rdzenia kręgowego i przedłużonego → zatrucia acetylocholiną → stały przepływ impulsów nerwowych → skurcz tężcowy
transport śródaksonalny w układzie nerwowym
tetanospazmina
wnika do aksonu → do komórek pnia mózgu i rdzenia kręgowego → synapsy → blokada uwalniania neuroprzekaźników (glicyna, kwas GABA) → zatrucie acetylocholiną → stałe nadmierne pobudzenie
Objawy kliniczne
inkubacja 1-2 dni do kilku tygodni
skurcze wszystkich mięśni szkieletowych (początkowo głowy, mięśni żuchwowych)
sztywny chód, trudności w pobieraniu pokarmu, wyciągnięta głowa, sztywny ogon, leżenie na boku, wyprostowane kończyny, opistothonus, przeczulica, rozszerzone nozdrza, wypadanie III powieki, pocenie, wzrost reakcji na bodźce,
niedomoga krążenia, utrudnione oddychanie, a w konsekwencji uduszenie (100%)
u ludzi
napięcie mięśni twarzy, uśmiech sardoniczny (risus sardonicus)
regularne szczepienia
surowica – przy np. oparzeniach
Zmiany anatomopatologiczne
niecharakterystyczne
przekrwienie i obrzęk płuc, uszkodzenia skóry,
ogniska niedodmy i rozedmy płuc,
temperatura zwłok stała lub rosnąca
szybkie stężenie pośmiertne
słaba krzepliwość krwi
Rozpoznanie
wywiad, objawy
łatwe – rany, kastracje
wymaz z rany (G+)
test neutralizacji na myszkach
Diagnostyka różnicowa
wścieklizna – brak szczękościsku
zapalenie mózgu i opon mózgowych
zatrucie strychniną – narastanie gwałtownych prężeń na przemian z prawidłowym napięciem mięśni
niedobory magnezu, wapnia u bydła – tężyczka pastwiskowa
Śmiertelność
> 90% konie, świnie
>80% jagnięta
Leczenie
bardzo trudne, często spóźnione a wtedy mało skuteczne
brak surowicy dla zwierząt
wczesne opatrzenie rany – płyny utleniające i antyseptyczne,
surowica antytoksyczna podana dwukrotnie z przerwą jednodniową
antybiotyki – penicylina
leki zwiotczające mięśnie ( pochodne benzodiazepiny, fenotiazyny, barbitanu – relanium 0,15-0,2 ml/kg
umieścić konia w ciemnym, cichym, odizolowanym pomieszczeniu
Zapobieganie
ochrona i toaleta ran
higiena pomieszczeń
immunoprofilaktyka swoista
1x anatoksyna → odporność na 6 miesięcy
2x w odstępie minimum 3 tygodni → odporność na rok
po roku 3 iniekcja → odporność na 5 lat