Aktualizacja mapy glebowo – rolniczej w skali 1 : 25 000

Mapa glebowo – rolnicza przedstawia przestrzenną zmienność siedliska glebowego oraz zawiera syntetyczne informacje dotyczące właściwości fizycznych i przydatności rolniczej gleby. Mapy te zostały wykonane w skali 1 : 5 000 , ale również dla obszarów całych gmin zostały one zgeneralizowane do skali 1 : 25 000. Treść mapy glebowo – rolniczej zawiera: kompleksy rolniczej przydatności gleb, typ genetyczny gleby, skład mechaniczny i głębokość zalegania warstw profilu glebowym. Poza aspektami praktycznymi bogata treść map glebowo – rolniczych jest wykorzystywana do tworzenia różnego rodzaju map tematycznych.
Omawiany fragment ma wymiary ok 10x10 cm co daje w terenie ok 625 ha powierzchni rzeczywistej. Można zauważyć ze na tym obszarze występują cztery typy genetyczne gleb i na niemal całym fragmencie występuje piasek gliniasty.
Typy genetyczne gleb, które wyraźnie przeważają to gleby brunatne i płowe. Gleby brunatne charakteryzują się odczynem obojętnym. Struktura poziomu próchnicznego jest wyraźnie wykształcona i w znacznym procencie wodoodporna, co stwarza korzystne warunki dla rozwoju systemu korzeniowego roślin uprawnych. Natomiast gleby płowe to dość żyzne gleby, których charakterystyczną cechą jest wymycie iłu koloidalnego i przemieszczenie go bez rozkładu do niżej położonego poziomu. Proces ten nazywany jest procesem lessivage'u i ma swoje uwidocznienie na mapie, gdzie utwory mniej zasobne we frakcję ilastą występują na utworach cięższych.
Na omawianym terenie występuję również gleby rdzawe z próchnicą typu moder oraz gleby bielicowe, które powstały w wyniku procesu bielicowania pod lasem iglastym.
Pod względem użyteczności rolniczej gleby na omawianym terenie są średniej jakość. Tylko na dwóch niewielkich obszarach występują gleby kompleksu pszennego dobrego. Pozostałe są słabszymi glebami. Większość stanowi kompleks żytni dobry oraz żytni słaby, ale występują też kompleksy żytni bardzo dobry oraz żytni najsłabszy. Niewielką powierzchnie zajmuj a tereny zabudowane.
Analizując uziarnienie utworów skalnych można wnioskować, iż przedstawiony na mapie obszar leży na pleistoceńskich osadach polodowcowych. Prawdopodobnie jest to sandr, czyli rozległy, bardzo płaski stożek napływowy zbudowany ze żwirów i piasków osadzonych i wypłukanych przez wody pochodzące z topnienia lądolodu. Wskazują na to wykształcone typy gleb oraz uziarnienie materiału skalnego.

Literatura:
„Badania ekologiczno-gleboznawcze” Bednarek i in., PWN, 2004
„Geneza, analiza i klasyfikacja gleb” Mocek A., Drzymała S., Wyd. UP w Poznaniu, 2010